Pożegnanie lata 2016 (Dolomity, Garda, Sardynia, Bawaria)

Łąka z zimowitami cudna

I bardzo zielona, żadnej jesieni jeszcze nie widać. Tym bardziej fajnie, że Wam pogoda dopisała.

krakusowa napisał(a):Łąka z zimowitami cudna

Jeszcze ładniejsze były te, które widzieliśmy z wyciągu, zwłaszcza tuż pod lasem. Liczyłam na równie Wielkie Zimowitowanie podczas spaceru w dniu kolejnym, ale... Może tak byłoby, gdyby większości łąk już nie skoszono...

Lidia K napisał(a): I bardzo zielona

Soczystość tej zieleni, i równe "przystrzyżenie" wielkich łąk, było wręcz nierealne. Żartowaliśmy, że trawa jest zapewne sztuczna

Minęliśmy zagrodę małego przysiółka Frëinademez , a potem nieczynną już tą wrześniową porą chatę Ütia L'Tama (w 2011 zimowe piwko było tu wyśmienite ).

Asfalcik kończy się przy chatach Cianacëi… My jednak nieco wcześniej odbiliśmy na szutrową widokową dróżkę „Tru dles viles” (która od góry okrąża San Leonardo), rezygnując jednocześnie z kolejnego szlaku (nr 7) wiodącego od razu do centrum.

Widok ma przysiółek Alfarëi…







Zainteresowani archeologią regionu mają stąd blisko do przysiółka Sotćiastel, gdzie odkryto ślady rolniczo-pasterskiej osady datowanej na koniec mezolitu lub epoki brązu (1600-1400 pne). Pochodzące stąd znaleziska oglądałam w 2011 podczas zwiedzania Muzeum Ladyńskiego w Ćiastel de Tor, to mi w zupełności wystarczyło .

Patrząc na te zimowe zdjęcia zatęskniłem już za śniegiem
Fajna okolica, pogoda super, a ten osobnik co Wam się przygląda to chyba BYK jest

pozdrawiam,.
Michał

Pod ogon nie zaglądaliśmy, więc nie wiem .

A co zimowych fotek... Nie mogłam się powstrzymać , chociaż nartostrady nie dla mnie. Grzesiek natomiast patrząc na zielone stoki, cały czas porównywał sobie z tym, co pamięta z zimy.

kaszubskiexpress napisał(a):

dangol napisał(a):Nastroju nie zepsuł nawet moment, gdy wylałam większość swojego piwka, kiedy nieopatrznie postawiłam szklankę na nierównościach przykrytego ceratą stołu…

Chyba pszeniczne

.

Leoś - nie szydź z pszenicy - to obok orkiszu najlepsze piwa
Mówię to z bólem serca, bo mam teraz przymusowy odwyk od browara bo zrobiłem się człowiek - piłka

Ach, Dolomity, choć ten teren mi nieznany do bo Badii nie dojechalismy

mysza73 napisał(a):

Mikeee napisał(a):Patrząc na te zimowe zdjęcia zatęskniłem już za śniegiem

No a Ciebie to już całkiem porąbało ,
sardyńskie słońce Ci zaszkodziło czy co ...

no, ale powiedz sama, zdecydowanie lepszy jest śnieg, niż ta ciapa i deszcz. Nawet nie wiadomo jak się ubrać.
I co to za Święta BN i Sylwester bez śniegu? Bez bałwana, sanek i kuligu? Tęsknię za zimami sprzed wielu lat...
A Ty zmarzluchu może byś się nauczyła na nartach jeździć. Wtedy i śnieg byś polubiła

krakusowa napisał(a):Łąka z zimowitami cudna

Pełna zgoda.
U mnie, jak dobrniemy w relacji do odpowiedniego miejsca , też będą kwiatki w tym kolorze.
pzdr

longtom napisał(a): też będą kwiatki w tym kolorze

Obejrzę z przyjemnością tym większą, że LILA i doń zbliżone, są mi szczególnie bliskie

mysza73 napisał(a):
Nie lubię pożegnań ... ale takie jest akurat piękne

Na szczęście to było pożegnanie tylko z Badią, ale nie z widokiem na górujące nad nią szczyty.
Przed nami kolejny, jeszcze bardziej widokowy dzień.

To już fotki zza szyby, w drodze na nocne lokum.











Na miejsce pierwszego noclegu wybraliśmy camping Sass Dlacia w lokalizacji Sciarè, jakieś 3,5 km od San Cassiano w kierunku przełęczy Passo Falzarego.



Gdy przed laty szurałam na biegówkach po Armentaroli, widziałam to miejsce w szacie zimowej.
Zimą jednak spać tu nie chciałabym! Teraz i owszem, chociaż noc – pomimo ciepełka w dzień – okazała się więcej niż chłodna.

Camping bardzo fajny pod każdym względem – ładne położenie wśród drzew, parcelki pod namioty czy autosypialnie wystarczająco przestronne (nawet te najmniejsze), część sanitarna naprawdę super, restauracja też (ale nie wiem, czy serwowane dania również, bo nie skorzystaliśmy z oferty), w cenie WI-FI (co jak się okazało, w Italii nie jest regułą, zazwyczaj trzeba byłoby za to dodatkowo zapłacić). Gdyby jeszcze było cieplej, no i trochę taniej… Ale nie narzekamy, za jakąkolwiek kwaterę zapłacilibyśmy zapewne więcej niż dwakroć tyle (nasz rachunek wyniósł 22 euro).

Drwiąc z zimna, troszkę posiedzieliśmy przy lokalnym winku, serze i specku…