Pozdrowienia z Norwegii, czerwiec 2024.

Wtorek, 4 lipca


Pierwszy dzień zwiedzania. W nocy było 7 C, w dzień ma być max. 12-13 C i tak przez kolejne trzy dni. Czyli nie jest źle i będzie trochę słońca.

W domu mamy ciepło, wszystkie pomieszczenia są ogrzewane indywidualnie grzejnikami elektrycznymi włączanymi do sieci. I tak było wszędzie gdzie mieszkaliśmy.

Kawa, śniadanie, przekąska na drogę i jedziemy na czwartą i piątą wyspę żeby najpierw zobaczyć na własne oczy bajkowe obrazki charakterystyczne dla Lofotów- czerwone domki na tle zieleni i błękitu.

Te rybackie drewniane domki na palach nazywają się rorbuer i malowano je najtańszą farba produkowaną z tranu. Oczywiście najbardziej malownicze są te stare i zadbane. Ale rozwój turystyki i wzrost zapotrzebowania na te kwatery sprawił, że na ich wzór stawia się nowe domki-hotele. Z daleka nie wyglądają źle.

Zaczynamy od wioski Repp
































i plaży Vik. Jest tu dużo prywatnych działek, na których stoją przyczepy.

Nefer napisał(a):Z przyjemnością będę zaglądał do relacji, zwłaszcza że raczej nieprędko zawitam w realu do Norwegii.

Witaj. Jak się tak napatrzysz, to kto wie ...

O 10.00 otwarta będzie huta szkła Glass Vikten AS, udajemy się w tym kierunku. Fajne miejsce na kawę, idealnie by było gdyby można posiedzieć na zewnątrz. No i oczywiście szkiełka (i ceny) pooglądać można.

Absolutnie fantastyczne
Czytam i oglądam z zapartym tchem.
To jedno z moich najwiekszych podróżniczych marzeń. Jest już nawet po wstępnych przymiarkach co do trasy .

Mijamy zjazd do Flakstad, do kościółka jeszcze wrócimy.











Z daleka widać bardzo ładną piaszczystą plażę Ramberg. Mimo niskiej temperatury i wiatru było słonecznie. Byli śmiałkowie, którzy wchodzili do wody. Mirek liczył, ze będzie jeszcze jakiś lepszy dzień, ale nadzieja matką … i w końcu się nie zamoczył.







































Atrakcja, którą trzeba zobaczyć to produkcja sztokfiszy, czyli suszonych dorszy. Sezon trwa od stycznia do kwietnia. My rzutem na taśmę zobaczyliśmy jeszcze dwa takie miejsca. Tak gotowe przekąski wyglądają w sklepie.











A to ogromne suszarnie pod chmurką. O dziwo tam nie śmierdziało, nie było też plagi much. Zimno, leje, a ryby się suszą; łby i tusze oddzielnie.

marze_na napisał(a):Absolutnie fantastyczne
Czytam i oglądam z zapartym tchem.
To jedno z moich najwiekszych podróżniczych marzeń. Jest już nawet po wstępnych przymiarkach co do trasy .

Najlepsze jeszcze przed nami
A Twój wyjazd to bardzo dobra wiadomość bo można spodziewać się nowych inspiracji

Pierwsze czerwone domki zobaczyliśmy w osadzie Hamnoy, zlokalizowanej na małych wysepkach połączonych mostami. Przy odpowiednim oświetleniu- cudne, oczu oderwać nie można.

Następne skupisko rorbuer to Reine. O zaparkowaniu na punkcie widokowym Reine utsiktspunkt można tylko pomarzyć. W dodatku na długości kilku kilometrów są tu światła i ruch wahadłowy. Skręcamy w lewo do wioski, ale tam też ciasno. Ze względu na roboty drogowe te parkingi są punktem startowym dla tych, którzy wchodzą na Reinebringen- szczyt 448m, z którego jest najlepszy widok na Reine. Schody na tą górkę budowali Szerpowie.

My z takich atrakcji rezygnowaliśmy. Moje kolano na sznurku może by dało radę, gorzej z kolanami Mirka, wolałam wykorzystać go jako kierowcę, górki odpuściliśmy.

Zdjęcie z internetu. Widok ze szczytu.





A Reine z poziomu gruntu wygląda tak.

Ostatnią wioską do której można dojechać samochodem jest A. Tak się właśnie nazywa. Tu nie ma problemu z parkowaniem, tam gdzie kończy się droga jest duży parking publiczny, a i wcześniej też można było się zatrzymać.

Spacer po A. Tu suszarnie były już puste.

W drodze powrotnej Z E10 skręciliśmy w Fv808 w kierunku Fredvang. Wysepki i łączące je mosty są bardzo fotogeniczne.




































































































Z kronikarskiej dokładności wypada się jeszcze pochwalić, że nie wszystko tego dnia poszło pięknie i gładko. Drogi są wąskie i co jakiś czas są zatoczki pomagające w mijaniu. W takich i o wiele mniej odpowiednich miejscach na zdjęcie zatrzymują się wszyscy. Ale my mieliśmy nieszczęście trafić na jakieś służbistkę ze straży miejskiej. Nie było zakazu zatrzymywania się, linia była przerywana, ale bez żadnej dyskusji babsztyl wydrukował nam mandat na 900 koron.

Środa, 5 lipca


Jedziemy w tą samą stronę dokończyć to co wczoraj się nie zmieściło.

Oprócz domków czerwonych chcemy z bliska zobaczyć jeszcze żółte. Z daleka widzimy pojedyncze, ale skupisko, którego można dotknąć jest w odizolowanej wiosce rybackiej Nusfjord. Jest to skansen z płatnym wejściem. Są tu też czerwone domki hotelowe.
Spędziliśmy tam trochę czasu bo jest co oglądać. Do zwiedzania udostępnione są także wnętrza. Jest sklepik, piekarnia, galeria sztuki i knajpa.

Mieszkać było by tu nie bardzo wygodnie, potrzebujemy mieć bliżej auto, a do parkingu kawałek.