Powrót na Kretę, 2015 (Chania, Akrotiri, Sfakia )

Twoje Krzysztofie podwodne wyczyny też były super , a tegoroczne niewątpliwie nie będą gorsze

Spaceru ciąg dalszy.

Lubię te wypełnione zielenią uliczki.

Pozdrawiam,
Wojtek

Nieco znużeni spacerem, znaleźliśmy się na ocienionym Plateia 1821, pod kościołem Św. Mikołaja.





















Oczywiście, przysiedliśmy na moment (a w zasadzie na nieco dłużej ) na jednej z ławeczek.

Podziemną fontannę zbudowali w XVIII w. Turcy, aby dokonywać w niej ablucji przed pójściem do pobliskiego meczetu Hiougar Tzamissi (mieścił się w obecnym kościele Agios Nikolaos – wspominałam o tym we wcześniejszych odcinkach).
Turecka fontanna wykorzystywała jako zbiornik wody naprawioną dawną wenecką cysternę (zabezpieczała wodę dla miasta na kilka miesięcy, została uszkodzona podczas trzęsienia ziemi w 1595 r.).
W czasie II wojny światowej w podziemnej fontannie urządzono schron. W latach 80-tych XX w. fontanna została odrestaurowana, wejść tam jednak nie można…

Musicie mi wybaczyć, że pomęczę Was jeszcze troszkę fotkami z uliczek. Nie martwcie się jednak, dużo czasu już nie mamy, więc niebawem zdjęcia się skończą .

Jesteśmy nieopodal miejsca naszego pierwszego chanijskiego lokum noclegowego.









Czasem tak bywa, że to co bardzo blisko, omija się… Tak też było w naszym przypadku ze ślepym zaułkiem uliczki Lithinon, w najwyższym punkcie Kastelli. A przecież nie wypadało tam nie być w ogóle! Przecież tam właśnie mieściło się zbudowane w 1624 roku palazzo weneckiego zarządcy La Canei. Oprócz rezydencji rektora, znajdował się tu skarbiec oraz archiwum weneckiej administracji wyspy.

Na zamknięty dziedziniec prowadzi sklepione przejście.



Niestety, ślady pałacowej świetności nie są zbyt liczne… Wpływ na to wywarły tureckie modyfikacje , a zapewne także przebudowa po bombardowaniu miasta w czasie ostatniej wojny.









Bogato zdobione drzwi wejściowe robią jednak wrażenie, pomimo tego że przydałaby się ich renowacja…

Idziemy, już raz ostatni, do portu.

LataRnia i meczet janczarów – teraz to już na pewno w ostatnich ujęciach.

Niektórzy dopiero przyjachali…



… my musimy zakończyć urlop.

Jeszcze tylko pożegnalne winko …











… i można zamknąć drzwi.

Odbieramy walizki, wsiadamy do autobusu, jedziemy na lotnisko…





Na ławeczce przed lotniskiem zmieniamy krótkie spodnie na długie, bluzki bezrękawkowe na coś bardziej odpowiedniego do przestawienia się na zmianę pogody.

Lecimy…



We Wrocławiu lądujemy około 23-ciej . Na dworze… + 2. Dobrze, że mamy polarki .

KONIEC

Ty już w domu po locie, a ja właśnie na 23 stronie Twojej dawnej relacji Kalosz Grek Zorba

Urocze te ostatnie zakątki.

Do następnej wyprawy!...

Pozdrawiam,
Wojtek