Posągi, pomniki......itp.

napisał(a) **weldon** » 14.01.2014 22:53

Mam ściągawkę

Moje są takie:

napisał(a) **ASIULA HK** » 15.01.2014 07:34

Śpiewająco :wink:

napisał(a) **weldon** » 15.01.2014 08:32

Śpiewająco, artystycznie ... :roll:

Strasznie górnolotnie jak na zwykła hienę cmentarną ze starym kompaktem

napisał(a) **longtom** » 15.01.2014 11:02

Ze zdjęciami pomników u mnie słabo, ale mam pomnikowy dowcip.

Stary, troszkę obsceniczny, ale fajny.

Poecie kazano napisać wiersz na odsłonięcie pomnika czerwonoarmisty. Poeta wziął kartkę i napisał:

Stoit statuja
z wielikom ch***jom
ruka podniata
w rukie granata.

W komitecie budowy pomnika powiedzieli mu jednak, że tak być nie może.
- Bez tego ch***, towarzyszu – mówili.
No to poeta wziął kartkę i napisał:

Stoit statuja
uże bez ch***ja
ruka podniata
w rukie granata

Ale znowu mówią mu:
- Towarzyszu, nie tak. Dajcie coś zamiast tego ch…
No to poeta wziął kartkę i napisał:

Stoit statuja
ruka podniata
a w miesto ch***ja
wisit granata.

pzdr :wink:

napisał(a) **ASIULA HK** » 15.01.2014 11:08

W takim razie Piotrek ... nie ma to jak ...omszałe :roll:

longtom

, moźe stary ten źart, ale mimo wszystko popłakałam się ze śmiechu :wink:

napisał(a) **weldon** » 15.01.2014 20:15

W ramach rewanżu mogę opowiedzieć o budowie pomnika Kopernika, który miał powstać w Toruniu, a wylądował w Warszawie

Szanowny Narodzie! Kopernik jest z rodu Polaków ... Tymi słowy Towarzystwo Przyjaciół Nauk włączyło się w 1810 roku do akcji budowy pomnika Mikołaja Kopernika w Toruniu, zainicjowanej przez rząd Królestwa Polskiego.
Dalej było o Desdcart'cie, Newtonie itp. itd. - słowa napisał Staszic, wielki orędownik budowy tegoż pomnika, a zaraz po odezwie do akcji przyłączył się Chrystian Piotr Aigner, znany choćby z wykończenia (w końcu) fasady św. Anny i ... a nie, i będzie później

Na szkicach Aignera pomnik miał mieć kształt kolumny, na której wyryto by symbole astronomiczne.

Naród szturmem rzucił się do kasy i przez pięć lat, udało się zebrać ... 1859 złotych groszy 23

Po roku 1815 trochę się poprawiło, zwłaszcza ze względu na ówczesną Wielką Orkiestrę, a mianowicie nauczycieli i uczniów, którzy włączyli się do zbiórki. Najgorzej, jak zwykle

, wypadli politycy i prywatni przedsiębiorcy.

W dodatku sytuacja się skomplikowała, ponieważ w 1815 Toruń znalazł się ... w Niemczech

Nie wypadało obcemu takiej masy surowca wtórnego oddawać, bo Prusacy z miejsca to w armaty zamieniali, więc Staszic zadecydował, że pomnik stanie jednak w Warszawie, a najlepszym ku temu miejscem będzie dziedziniec przed Pałacem Kazimierzowskim - na szczęście to nie wyszło, bo raz, że tam w niedługim czasie Uniwerek zrobili z dawnej Szkoły Rycerskiej, dwa, że Kopernik by stał w miejscu, gdzie dziś dawny BUW stoi, trzy, że w przyszłości w tym miejscu planowaliśmy ławeczkę ze studenciakiem, więc trochę nam to nie pasowało.

Szczęściem w nieszczęściu jeden ksiądz, dominikanin, z sobie tylko znanych powodów w łeb sobie publicznie palnął, a że zrobił to w czasie mszy, przy ołtarzu, to się tanio działka Staszicowi trafiła, bo podobno, zgodnie ze zwyczajem, taki kościół z palniętym w łeb, to należy rychło rozebrać

No to jak tak, w dodatku Towarzystwo Przyjaciół, Nauk nie Nauk, gniotło się na Kanonii w trzech małych domkach, to Staszic wysupłał trochę swoich zaskórniaków, resztę po rodzinie i znajomych pożyczył i plac kupił a na nim sobie pałac postawił dziś znany jako Pałac Staszica.
Kopernika umyślił sobie przede pałacem postawić, na tak zwanem placu u Świętego Krzyża.

Kasy mu zostało, więc zaczepił jednego z lepszych rzeźbiarzy epoki, który właśnie w Warszawie się napatoczył i zadatkował u niego wykonanie dwóch, żeby taniej było, pomników - wspomnianego Mikołaja i księcia Pepiego, jako drugiego.

Swoją drogą historia tego nagusa, co go w Warszawie Thorvaldsen chciał wtedy wystawić to też niezła jest

Thorvaldsen zaliczkę wziął, do Rzymu wrócił i ... zapomniał

Znaczy nie tyle zapomniał, co, wiadomo, pańskie oko itd. - Staszic daleko, inne zamówienia blisko, 10 lat trwało, zanim pomnik sfinalizowali. I tak skończyło się tak, że rzeźbiarz tylko gipsowe figurkę zrobił, a odlać mieliśmy już we własnem zakresie.

Koniec końców Kopernik do Warszawy trafił. Podest mu fest odszykowali, a jedynie co, to z piarem kiepsko szło, bo jak pomnik zamawiali, to był czas, kiedy jeszcze Słońce wokół Ziemi się kręciło, a jak przyjechał to dopiero co się sprawa odwróciła i Ziemia zaczęła wokół Słońca kręcić, w związku z czym kościół się na Kopernika wypiął i bulla papieską, która do niedawna jeszcze nauki Kopernika potępiała zasłaniając, poświecić go nie chciał.

Koniec końców, Julian Ursyn Niemcewicz, ten od niedoszłej Ameryki od Warszawą, gdzie SGGW dziś siedzi, pomnik odsłonił i gawiedzi pokazał.

Jedni twierdzili, że to święty Stanisław, inni, że jakiś sławny doktór, to znów uczony, który odkrył jedną część świata. Byli tacy, co twierdzili, że to jakiś zasłużony kumornik. Ale najwięcej było takich, co przypatrując się figurze, odchodzili, mówiąc: Bóg wie, co to za jeden.

Ale ogólnie się przyjął. Już po jakimś czasie, wsparci na metalowych ogrodzeniach pomnika klientów wyglądali szatkownicy kapusty i tracze, zwani "Piłatami spod Kopernika", bo wynajmujący się do piłowania ...

napisał(a) **ASIULA HK** » 15.01.2014 20:23

No i widzisz pan...toście nam tegoż Kopernika drapnęli :wink:

napisał(a) **weldon** » 15.01.2014 20:31

No nie do końca, bo raz, że jak znam życie, to by go Giermańce na foksdojcza szybko przerobili, dwa, że tam pomnik stanął, gdzie kasę dali, trzy, że w jakimś kościele, czy przed kościołem swojego postawiliście, a cztery to co on w łapie trzyma? :?: