Portugalski skok w bok. Tramwaje Lizbony i plaże Algarve.

01.09 - Lizbona, Alfama, Feirra da Ladra - Targ Złodziei

Oprócz wszechobecnego azulejos Lizbonę zdobi wszechobecne graffiti. Formy są przeróżne, od zwyczajnych bazgrołów, przez zgrabne obrazki do imponujących murali.










Uwaga tramwaj .






Przed nami kościół i klasztor św. Wincentego za murami (São Vicente de Fora).



Przewodniki zachęcają, żeby zwiedzić przylegający do kościoła klasztor, w którym znajduje się oryginalna kolekcja płytek azulejos ilustrujących bajki Jean de La Fontaine oraz wspiąć się na dach klasztoru.
My odpuszczamy mając jeszcze w planach na ten dzień wizytę w muzeum azulejos i wejście na dach znajdującego się tuż obok Panteonu.




W każdy wtorek i sobotę na terenach za Igreja de São Vicente de Fora odbywa się Feirra da Ladra - Targ Złodziei.






(...)

Na początku dużo jest stoisk z ofertą dla turystów. Obowiązkowo wyroby z korka i pamiątki z motywami azulejos.










Te niebieskie kupiłam .




Można też wybierać pośród najprawdziwszych azulejos .






Znajdzie się coś dla amatorów fotografii .








Nie ma ani odrobiny przesady w stwierdzeniu, że na Feirra da Ladra znaleźć można dosłownie wszystko










Na targu wesoło przygrywa kapela (Aga, po polsku nie śpiewali ).




Sprzedających są tu dziesiątki, rozkładają się nawet pod murami Panteonu Narodowego, następnego punktu na naszej trasie zwiedzania.

piotrf napisał(a):Wszystko na sprzedaż w myśl zasady , że każdy towar ma swojego kupca

Oj mieliśmy spore wątpliwości patrząc na to co ludzie oferowali tam do sprzedaży .

piotrf napisał(a):Bardzo lubię takie miejsca , bo wśród różnego rodzaju śmieci czasem można trafić na kolekcjonerskie perełki . . .

W takim razie na lizboński targ powinieneś się udać raczej we wtorek . W sobotę ma on ponoć bardziej turystyczny charakter .

Byłem w ten wtorek - rzeczywiście można tam dostać wszystko .
Choć zdecydowanie to przede wszystkim targ staroci, niepotrzebnych nikomu używanych ubrań, butów, płyt, książek itp.
Są stoiska z nowymi kaflami (choć najładniejsze kupiłem w takim zakładzie produkcyjnym, też w Alfamie) ... można pewnie trafić jakieś perełki, ale trzeba na to poświęcić trochę czasu i być tam mocno z rana.
Sam teren zajmowany przez targ jest olbrzymi ... myślę, że z kilka hektarów.
Marzena jak zwykle świetne zdjęcia oddające specyfikę miejsca.

Apropos azulejos...
trzeba uważać gdzie się je kupuje. Niektóre są wypalane i oczywiście są OK; inne tylko malowane lub nieumiejętnie wypalone i nie nadają się na podkładki pod gorące przedmioty, bo nadruk zanika.

Co nie zmienia faktu, że pamiątka jest super

te kiero napisał(a):Apropos azulejos...
trzeba uważać gdzie się je kupuje. Niektóre są wypalane i oczywiście są OK; inne tylko malowane lub nieumiejętnie wypalone i nie nadają się na podkładki pod gorące przedmioty, bo nadruk zanika.

Się okaże, chociaż ja swoje raczej będę traktował dekoracyjnie.
A generalnie Lizbona jest świetna, można by tam mieszkać, wspaniały mariaż tradycji z nowoczesnością... świetny klimat, wspaniali ludzie.

Buber napisał(a):A generalnie Lizbona jest świetna, można by tam mieszkać, wspaniały mariaż tradycji z nowoczesnością... świetny klimat, wspaniali ludzie.

Mam nadzieję, że pokusisz się o napisanie relacji .

We mnie aż tyle entuzjazmu dla Lizbony nie ma . Miasto zdecydowanie warte odwiedzenia, a nawet wracania, co sama ma nadzieję uczynić
Ale na dłużej to się tam nie widzę . A klimat wolę południowo-włoski .

01.09 - Lizbona, Alfama, Panteon Narodowy

Przed nami potężna bryła Igreja de Santa Engrácia. Budowę rozpoczęto w XVII w. , a ukończono 350 lat później, w 1966 roku.




Kościół Santa Engracia od 1916 roku pełni rolę Panteonu Narodowego. Spoczywają tutaj lub mają choć symboliczne, puste nagrobki osoby zasłużone dla Portugalii: naukowcy, pisarze, artyści, sportowcy, politycy...






Świątynia imponuje rozmiarem.






O kulturze Portugalii nie wiem w zasadzie nic, o historii niewiele, odczytuję nazwiska na nagrobkach i prawie żadne nic mi nie mówi .
Udajemy się więc w stronę schodów prowadzących na taras widokowy.
Z poziomu wewnętrznych balkonów kościół prezentuje się jeszcze ciekawiej .






Przydaje się rybie oko .








(...)

Wychodzimy na taras widokowy .








Po raz kolejny tego dnia mamy okazję spojrzeć na Tag i czerwone dachy Alfamy .










Warto odwiedzić Panteão Nacional chociażby dla samych widoków tym bardziej, że tutaj cena za wstęp jest niewygórowana - 4€, a z lisboa card zwiedzamy za darmo.

marze_na napisał(a):

Buber napisał(a):A generalnie Lizbona jest świetna, można by tam mieszkać, wspaniały mariaż tradycji z nowoczesnością... świetny klimat, wspaniali ludzie.

Mam nadzieję, że pokusisz się o napisanie relacji .

Oj nie kuś mnie ... to będzie straszne, zwłaszcza jak opublikuję fotki ... mamy niekiedy identyczne ujęcia .

marze_na napisał(a):We mnie aż tyle entuzjazmu dla Lizbony nie ma . Miasto zdecydowanie warte odwiedzenia, a nawet wracania, co sama ma nadzieję uczynić
Ale na dłużej to się tam nie widzę . A klimat wolę południowo-włoski .

Dla mnie na razie Lizbona nr. 1.
Ogólny klimat, nastrój ...połączenie starego z nowym ... cudowne położenie i widoki.
Doskonała kawa i ryby.
Wszędzie uśmiechnięci, kulturalni i spokojni (w porównaniu np. z Włochami, czy nawet Katalończykami) ludzie.
Już kombinuję jak tam wrócić .

Buber napisał(a):

marze_na napisał(a):

Buber napisał(a):A generalnie Lizbona jest świetna, można by tam mieszkać, wspaniały mariaż tradycji z nowoczesnością... świetny klimat, wspaniali ludzie.

Mam nadzieję, że pokusisz się o napisanie relacji .

Oj nie kuś mnie ... to będzie straszne, zwłaszcza jak opublikuję fotki ... mamy niekiedy identyczne ujęcia .

Oj nie marudź, tylko pisz
Muszę się przekonać, czy Mrooczki nic nie ściemniają

A co do mieszkania ... ciekawa jestem, czy mój rzymski Awentyn będzie zagrożony

Buber napisał(a):Oj nie kuś mnie ... to będzie straszne, zwłaszcza jak opublikuję fotki ... mamy niekiedy identyczne ujęcia .

Straszne to będzie jak nie podzielisz się swoimi zdjęciami i wrażeniami, bo to kawał solidnej buberologii jak słusznie było tu już podkreślane!
Nie wątpię, że pokażesz miejsca, do których z braku czasu albo innych priorytetów nie dotarłam, a może i takich, o których istnieniu ciągle nawet nie mam pojęcia . Jak zacznę planować powrót do Lizbony to będę miała jak znalazł .
Zaczynam coraz bardziej cenić takie turystyczne powroty, kiedy nie mam już w głowie całej listy różnych must see z których większość jest na raz.

Buber napisał(a):Dla mnie na razie Lizbona nr. 1.
Ogólny klimat, nastrój ...połączenie starego z nowym ... cudowne położenie i widoki.
Doskonała kawa i ryby.
Wszędzie uśmiechnięci, kulturalni i spokojni (w porównaniu np. z Włochami, czy nawet Katalończykami) ludzie.

Dwie kwestie sprawiają, że nie wyobrażam sobie Lizbony jako miasta do życia.
Po pierwsze miasto jest brudne i miejscami mocno zapuszczone. Zwracała na to też w swojej relacji margaret-ka. Przebywając wyłącznie turystycznie po prostu akceptuję fakt, że południowe nacje bywają na bakier z porządkiem, na co dzień wpędziłoby mnie w depresję.
Po drugie podczas spacerów po centrum Lizbony brakowało mi zieleni: drzew, klombów, skwerków, zieleńców... Szkoda, że główne place i nabrzeże jest po prostu zabetonowane. W ponad trzydziestostopniowym upale zadrżało mi się rozpaczliwie rozglądać za cieniem.

Tak sobie myślę, że Lizbona latem i Lizbona zimą może być jednak miastem nieco innym w odbiorze .

mysza73 napisał(a):A co do mieszkania ... ciekawa jestem, czy mój rzymski Awentyn będzie zagrożony

Jak już będziesz się po Awentynie rozglądać to zobacz przy okazji czy nie sprzedają też czegoś po sąsiedzku .

01.09 - Lizbona, Museu do Azulejo

Muzeum płytek azulejos utworzono w 1965 roku. Mieści się ono w XVI wiecznym klasztorze Madre de Deus. Z zewnętrznych elementów ufundowanego w 1509 roku klasztoru, po wielkim trzęsieniu ziemi z 1755 r., zachowały się jedynie manuelińskie portale.






Wystawa w sposób chronologiczny przedstawia rozwój tej charakterystycznej dla Portugalii sztuki zdobniczej zaszczepionej jeszcze przez Arabów. Kolekcja muzeum składa się z dekoracyjnych płytek pochodzących z czasów od drugiej połowy XV wieku, aż do ostatnich dekad XX w.









Można zaobserwować jak z upływem czasu zmieniała się technika wytwarzania azulejos, ich kolorystyka i tematyka. Od prostych wzorów geometrycznych, przez wielobarwne, duże sceny rodzajowe, aż po współczesne, abstrakcyjne wzory.
















(...)

Do zwiedzania udostępniono też wnętrze kościoła Madre de Deus. Bogactwo zdobień może przyprawić o zawrót głowy: rokokowy ołtarz, złocone drewniane dekoracje, niebiesko-białe azulejos i malowidła na ścianach i stropach.















Kolorowe płytki towarzyszą nam na każdym kroku .












Kaplica św. Antoniego.






Na ostatnim piętrze muzeum wyeksponowano imponującą panoramę Lizbony z okresu sprzed trzęsienia ziemi.
Została wykonana w 1738 roku, składa się z ponad 1300 biało-niebieskich płytek azulejos i ma 23 metry szerokości.










Warto
Za wstęp trzeba zapłacić 5€, z lisboa card zwiedzamy za darmo .