Portugalia, Madera, Azory

Kilka zdań tekstu do ostatnio zamieszczonych foto-odcinków:

Podziemnym przejściem dostajemy się na leżący po drugiej stronie ruchliwej arterii Praca do Imperio - Plac Imperialny. Naszą uwagę przyciągają rącze konie - jak sobie nazwaliśmy posadowioną nad ciągiem sadzawek rzeźbę Oceanicznych Rumaków. Następnie obok zapełnionego małymi jachtami portu podchodzimy do brzegu Tejo - taką nazwę w języku portugalskim nosi największa rzeka półwyspu Iberyjskiego. Dobrze stąd widać wzorowany na Golden Gate, długi na ponad dwa kilometry most, łączący przeciwległe brzegi Tagu. Przerzucony za czasów dyktatury Salazara i noszący wówczas jego imię, po Rewolucji Goździków w 1974r. zmienił nazwę na Most 25 Kwietnia - dzień bezkrwawej rewolucji, wojskowego zamachu stanu, kiedy to rozradowani mieszkańcy wkładali żołnierzom goździki do luf karabinów.

W pobliżu miejsca, gdzie most się kończy, na postumencie o wysokości 82m. stoi 28-metrowa postać Cristo Rei - Chrystusa Króla z rozłożonymi rękoma, wzorowanego na oryginale z Rio de Janeiro. Tam się nie wybieramy - najprawdopodobniej będziemy tamtędy wracać za tydzień do Lizbony - teraz kierujemy się do Pomnika Odkrywców.

Noszący portugalską nazwę Padrao dos Descobrimentos pomnik oddaje hołd Portugalczykom zasłużonym w dokonywaniu odkryć geograficznych i szerzeniu portugalskiej kultury, języka oraz chrześcijaństwa na odkrytych - można również użyć słowa: podbitych - terenach. Na dziobie nasuwającego skojarzenia ze statkiem pomnika stoi Henryk Żeglarz, syn króla Jana I, który finansował piętnastowieczne wyprawy odkrywcze. Za nim w dwóch rzędach - po obu stronach pomnika - upamiętniono w sumie 32 zasłużone postaci. Z ogólnie znanych osobistości odnajdujemy po zachodniej stronie Vasco da Gamę, Ferdynanda Magellana i może trochę mniej słynnego odkrywcę Brazylii, którym był Pedro Alvares Cabral.

Franz napisał(a):

Vjetar napisał(a):Tak z ciekawości - co to za pomnik?

Padrão dos Descobrimentos.

Na samym szczycie pomnika jest mały taras widokowy, z którego widać dzielnicę Belém.

Jak tam widoki z tego tarasu?

Franz napisał(a):...upamiętniono w sumie 32 zasłużone postaci.

Przyjrzałem się z bliska tym dzielnym zasłużonym.

Dzięki.

Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):Na samym szczycie pomnika jest mały taras widokowy, z którego widać dzielnicę Belém.

Jak tam widoki z tego tarasu?

Zważywszy, że pomnik stoi w najniższym możliwym punkcie, a zabudowa Belem znajduje się w pewnym oddaleniu, to widok na dzielnicę z góry nie może się specjalnie różnić od widoku z dołu.
Może być ciekawy widok jedynie na umieszczone u stóp pomnika dzieło, ale tego nie sprawdzaliśmy z dwóch powodów, z których wystarczającym jest fakt, iż był to poniedziałek.

Vjetar napisał(a):Przyjrzałem się z bliska tym dzielnym zasłużonym.

Po zachodniej stronie umieszczono między innymi matematyka, którego nie znałem, chociaż zdarza mi się korzystać z jego odkrycia. Zapewne i Tobie nie jest obcy noniusz.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zaglądamy jeszcze na drugą stronę Pomnika Odkrywców - zwanego też Pomnikiem Odkryć Geograficznych - postawionego w miejscu, gdzie niegdyś znajdował się port Restelo, skąd wyruszały w świat portugalskie ekspedycje. Zawracamy do samochodu przekraczając potężny, ułożony z kamiennych kostek kompas, pośrodku którego znajduje się mapa świata z galeonami i morskimi stworami.

Franz napisał(a):

Vjetar napisał(a):Przyjrzałem się z bliska tym dzielnym zasłużonym.

Po zachodniej stronie umieszczono między innymi matematyka, którego nie znałem, chociaż zdarza mi się korzystać z jego odkrycia. Zapewne i Tobie nie jest obcy noniusz.

Nie znam gościa...
Ale fakt, korzystam czasem.

Vjetar napisał(a):Nie znam gościa...
Ale fakt, korzystam czasem.

Ja w zasadzie wyłącznie na suwmiarce.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wprawdzie Bea rzuciła propozycją pieszego spaceru do widocznej w dali wieży, jednak kiedy pomyślałem, że potem trzeba będzie wracać tą samą drogą, przeważyła opcja dojazdu. W drodze na parking mijamy jakąś wschodnią pagodę - lub coś w tym stylu - jest ogrodzona siatką, więc nie zaznajomimy się z nią bliżej (stanie się tak podczas kolejnej wizyty w Portugalii).

Kiedy wyjeżdżamy z parkingu, szybko dobiega do nas pan, przypominając, że to jemu mam zapłacić. Zachodzi podejrzenie, że parking być może w ogóle jest bezpłatny, ale już trudno - wręczam panu jedno euro i wyjeżdżamy, kierując się pod Torre Belem.

Franz napisał(a):...kierując się pod Torre Belem.

Zainteresował mnie ten hydroplan więc szybko skoczyłem do guglów...i już wiem Torre e Aviao - airplane monument commemorating the first Portuguese to fly across the Atlantic Ocean. Ładnie, a przy okazji pooglądałem Historical Buildingi w okolicy.
Mam nadzieję, że zobaczę te cuda Twoim szkiełkiem i okiem.

Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):Zainteresował mnie ten hydroplan więc szybko skoczyłem do guglów...i już wiem Torre e Aviao - airplane monument commemorating the first Portuguese to fly across the Atlantic Ocean.

No, tak - to coś ekstra dla Ciebie.

Vjetar napisał(a):Ładnie, a przy okazji pooglądałem Historical Buildingi w okolicy.
Mam nadzieję, że zobaczę te cuda Twoim szkiełkiem i okiem.

Oopss... tu nie bardzo wiem, jakie Historical Buildingi masz na myśli...
Bo ja już kończę wizytę w Belem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Oopss... tu nie bardzo wiem, jakie Historical Buildingi masz na myśli...
Bo ja już kończę wizytę w Belem.

Przy którymś ze zdjęć był taki opis.

Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):Przy którymś ze zdjęć był taki opis.

To żeś ułatwił...
Zajrzałem pod cztery pierwsze zdjęcia, ale niczego nie znalazłem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Tym razem nie mamy przebojów z parkowaniem - tu już nie ma nieczynnych parkomatów i czynnych parkomistrzów - darmowego miejsca jest wystarczająca ilość. Nadbrzeżną arterię przekraczamy dla odmiany po kładce biegnącej górą i schodzimy do obsadzonego rzadko drzewami parku. Mijamy pomnik samolotu, upamiętniający przelot Portugalczyków nad Atlantykiem i podchodzimy pod Wieżę Belem.

To prawdziwa perła stylu manuelińskiego z początku XVI stulecia - ażurowe balkoniki, mauretańskie wieżyczki strażnicze, blanki w kształcie tarcz, motywy poskręcanej liny okrętowej oraz krzyży Zakonu Chrystusa. W podziemiach mieściło się więzienie, w którym znalazł się swego czasu nawet Józef Bem. Ciekawostką jest fakt, że wieża stanęła pośrodku Tagu, strzegąc wejścia do portu, jednak w wyniku trzęsienia ziemi rzeka zmieniła koryto i teraz Torre Belem wylądowała na brzegu.

Oprócz nas akurat przyglądają się wieży dwie całkiem ładne dziewczyny. Nastawiam uszu, bo język, w którym się porozumiewają, wydaje mi się dziwnie znajomy. Tak! To turecki!

- Podejdź do nich, zagadaj! - proponuje Bea - Chociaż pozdrów je po turecku! Pewnie je zatka.

Jednak nie decyduję się na to, chociaż przyznaję, że mocno międzynarodowo by wyglądała rozmowa Polaka z Turczynkami w Portugalii.