Portugalia, Madera, Azory

Jednak po kilku dniach intensywnego zwiedzania, dzisiejszy miałby się zamknąć wyłącznie przemieszczeniem z Azorów do Lizbony? Czulibyśmy niedosyt, a zatem postanawiamy chociaż rzucić okiem na portugalską stolicę w wieczornym oświetleniu.

Krótkie rozważania - samochodem, czy ogólnodostępnymi środkami lokomocji? Samochodem powinno być szybciej. Rzeczywiście, błyskawicznie dojeżdżamy do ścisłego centrum, natomiast znalezienie miejsca do postawienia samochodu graniczy z cudem. Krążę po wąskich uliczkach, wydostaję się na szersze arterie, znowu wpadam w labirynt pomiędzy gęstą zabudową, powtarzam jakiś fragment wcześniej już przejechany i wreszcie gdzieś udaje się znaleźć wolne miejsce. Minęła dziewiąta wieczorem, więc wiele czasu nam nie zostało, ale z godzinkę możemy się powłóczyć.

Kierujemy się na Praca do Comercio, gdzie prawie na środku obszernego placu znajduje się XVIII-wieczny pomnik króla Józefa I na koniu. Mimo iż koń był oryginalnie brązowy, plac zyskał na jakiś czas popularne miano Placu Czarnego Konia. Później koń pozieleniał, może też dlatego nazwa poszła w zapomnienie. Jeździec i rumak zwróceni są w stronę płynącego tuż obok Tagu, zaś za nimi wznosi się - łączący okalające plac budynki - wspaniały łuk triumfalny.

Franz napisał(a):Praca do Comercio...

Porządna ta praca (fotograficzna).

Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):

Franz napisał(a):Praca do Comercio...

Porządna ta praca (fotograficzna).

Eee, tam. Komercja.

Pozdrawiam,
Wojtek

Okalające budynki, to dawny pałac królewski. Kierujemy się w stronę łuku triumfalnego, za którym wchodzimy na główną arterię Prato.

Mijamy kilka przecznic, aż po lewej ukazuje się słynny elewator.

Elewator czynny jest tylko do 21:30, ale i tak najciekawiej wygląda z zewnątrz, zwłaszcza o tej porze dnia, czy bardziej nocy, kiedy jest ciekawie podświetlony.

Burczy nam w brzuchu, więc zaglądamy łakomie na knajpki. Już druga z nich zyskuje naszą akceptację i w efekcie U Romana - płacąc z niewielkim napiwkiem 25 euro - zaspokajamy głód pizzą, podlewając ją piwem z litrowego dzbana.

Posileni, ruszamy dalej szerokim deptakiem. W jednej z przecznic migają nam baszty i mury wysoko ponad naszą dzielnicą usytuowanego zamku - to już Alfama - a po chwili docieramy do Praca de Dom Pedro IV.

Elewator na zboze? czy elewator jak winda?

tony montana napisał(a):Elewator na zboze? czy elewator jak winda?

Sorry. Dla mnie jest to niemalże emblemat Lizbony i zupełnie zapomniałem, że należy cokolwiek o nim napisać.

Elevador de Santa Justa został zbudowany na przełomie XIX i XX wieku. Jest to winda, ułatwiająca pokonanie 32m różnicy na stromym stoku, rozdzielającym dzielnice Baixa i Bairro Alto.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

tony montana napisał(a):Elewator na zboze? czy elewator jak winda?

Sorry. Dla mnie jest to niemalże emblemat Lizbony i zupełnie zapomniałem, że należy cokolwiek o nim napisać.

Elevador de Santa Justa został zbudowany na przełomie XIX i XX wieku. Jest to winda, ułatwiająca pokonanie 32m różnicy na stromym stoku, rozdzielającym dzielnice Baixa i Bairro Alto.

Pozdrawiam,
Wojtek

A tak na powaznie.... czytalem o nim troche
Przewodnik Wiedzy i Zycia "Portugalia" mam juz opanowany
A i Lizbona w planach .... loty z Gdanska potrzebne...

tony montana napisał(a):A tak na powaznie.... czytalem o nim troche

Ale dobrze, że zwróciłeś mi uwagę, że się po nim prześliznąłem. Nie każdy wie tyle o Lizbonie.

tony montana napisał(a):A i Lizbona w planach .... loty z Gdanska potrzebne...

W Lizbonie pierwszy raz byłem samochodem, jadąc z Polski przez południową Hiszpanię, jeszcze w zeszłym tysiącleciu.
Opisywana wizyta, to przystanek w drodze powrotnej z Azorów, dla odmiany samolotem. A w tym roku Lizbona znowu znalazła się na trasie - tym razem między Maderą a Polską.

Pozdrawiam,
Wojtek

na której stronie najwięcej o Maderze napisane ? (sory ,że tak można powiedzieć leniwie, ale pora iść spać:D)

Zbyszko666 napisał(a):na której stronie najwięcej o Maderze napisane ? (sory ,że tak można powiedzieć leniwie, ale pora iść spać:D)

Od razu zaznaczę, że byłem już na Maderze trzykrotnie, z czego dopiero jeden wyjazd został tu w pełni opisany.

Zajawka (kwintesencja) pierwszego z nich jest tutaj.
Zajawka (kwintesencja) drugiego z nich jest tutaj.
A kompletny opis pierwszego wyjazdu zaczyna się w tym miejscu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Plac zdobią dwie wspaniałe fontanny, a zamyka go fasada Teatru Narodowego Dona Maria II, które to imię zawdzięcza córce Dom Pedro. W XIX wieku plac zwano popularnie "wibrującym", z uwagi na faliste wzory, w które ułożono - ręcznie przycinane - szare i białe kostki kamienne. Do dziś zachowała się tylko niewielka ich część, więc nie odczuwamy zanadto wibracji.