Portugalia, Madera, Azory

Też niektóre szałasy popadły w ruinę.

korbaczik napisał(a):Też niektóre szałasy popadły w ruinę.

Wszędzie rządzą analogiczne prawa upływającego czasu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

elfik99 napisał(a):Jak Cię znam to na pewno Ci się uda zobaczyć te tereny bardziej na zachód .............

Już je w międzyczasie zdążyłem odwiedzić.

No tak .......... Mogłam się tego domyślić ...........

elfik99 napisał(a):No tak .......... Mogłam się tego domyślić ...........

Tym razem nie rozszyfrowałaś mnie w porę...

Pozdrawiam,
Wojtek

Ruszam zatem szosą w dół, zostawiając na bliżej nieokreśloną przyszłość lewadę Folhadal odchodzącą na pierwszej serpentynie w prawo i opuszczając asfalt na kolejnej serpentynie. Na początku szerokiej drogi szutrowej stoi drogowskaz ze szlakiem PR12. Za bardzo pojemną rurą, sprowadzającą wodę z gór, droga zmienia się w ścieżkę, na tyle jeszcze wygodną, że wiele ze spływających żlebami potoków przekracza się po drewnianych mostkach. Prowadząc głównie lasem, generalnie w kierunku wschodnim, szlak opada jeszcze odrobinę, by osiągnąć mój dzisiejszy najniższy punkt na kamiennym moście ponad Ribeira do Poco.

Tu byś się nie musiał pytać turystów o wodę.

korbaczik napisał(a):Tu byś się nie musiał pytać turystów o wodę.

W zasadzie masz rację, chociaż zwykle do picia wolę wodę z bezpośrednich ujęć, a nie z potoków.

Pozdrawiam,
Wojtek

Ładne kaskady Ci się trafily ........... A są tam w pobliżu jakieś zabudowania że taki porządny most zbudowali?...........

elfik99 napisał(a):Ładne kaskady Ci się trafily ........... A są tam w pobliżu jakieś zabudowania że taki porządny most zbudowali?...........

Obecnie jedynie pojedyncze, bardzo rzadko rozmieszczone.

Pozdrawiam,
Wojtek

Suplement fotograficzny do poprzedniego odcinka

Pogoda się wyklarowała.

korbaczik napisał(a):Pogoda się wyklarowała.

Zdecydowanie.

Pozdrawiam,
Wojtek

No jedno z takich zabudowań właśnie zobaczyliśmy ............. Ale nie wygląda na zamieszkałe?..........

elfik99 napisał(a):No jedno z takich zabudowań właśnie zobaczyliśmy ............. Ale nie wygląda na zamieszkałe?..........

I raczej nie było.

Pozdrawiam,
Wojtek

Tutaj przychodzi pora na kawę w popołudniowym upale – na tyle doskwierającym, że smaruję ręce aż po łokcie, chroniąc je przed zbyt szybką opalenizną.
Po tej odrobinie rozpusty zarzucam plecak na grzbiet i ruszam terenem, w którym następuje zupełna zmiana, zarówno w poziomie, jak i w trendzie wysokościowym.