Portugalia, Madera, Azory

Po chwili jesteśmy już razem i zaglądając po raz ostatni w gardziele potężnych lejów, kierujemy się ostatecznie w stronę samochodu.

Żegnamy bezpowrotnie krainę przez naturę wyrzeźbionych portali, balkonów i okien, wyruszając w kierunku najbardziej na południowy zachód wysuniętego cypla Portugalii. Po drodze zatrzymujemy się w Salemie, jako że doczytaliśmy w przewodniku, iż jest to piękna rybacka wioska.

Salemy nie znam w ogóle, ale widoczki fajne!

tony montana napisał(a):Salemy nie znam w ogóle, ale widoczki fajne!

Sielskie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Tymczasem trudno nam to piękno znaleźć. Szukając centrum, przejeżdżamy przez spore blokowiska, by znaleźć drogowskaz wskazujący kierunek, z którego właśnie przyjechaliśmy. Chyba autorzy przewodnika mają odbiegające od nas poczucie piękna. Skoro jednak już zjechaliśmy z szosy, to decydujemy się zajrzeć do miejscowego portu. Tu już jest bardziej sympatycznie, ale również bez rewelacji - szeroka plaża, kilka wyciągniętych na piach łodzi, okalające całość, spadające do morza skały... I to już wszystko; nawet sklepik z pamiątkami zamknięty.

Wracamy do samochodu i teraz już bez przystanku dojeżdżamy do Cabo Sao Vicente.

Jestem...jestem...i oczywiście podziwiam widoczki dalej
Pozdrawiam

ajdadi napisał(a):Jestem...jestem...i oczywiście podziwiam widoczki dalej

Te najbardziej urozmaicone już w zasadzie za nami.

Pozdrawiam,
Wojtek

A to miejsce znam, byłem dzień po dniu nawet

tony montana napisał(a):A to miejsce znam, byłem dzień po dniu nawet

Pamiętam, jak się butem zachwycałeś.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wchodzimy na teren latarni, nawet w sklepiku Bea kupuje kilka ładnych widokówek, jednak o koszulkach możemy zapomnieć; za to można się zaopatrzyć w czapki i swetry. Zaglądamy na wybrzeże - ładne, klifowe, chociaż do perełek, które przez ostatnie dwa dni oglądaliśmy, już się nawet nie umywa.

Franz napisał(a):Te najbardziej urozmaicone już w zasadzie za nami.

Ale cały czas jest co oglądać
Pozdrawiam

ajdadi napisał(a):Ale cały czas jest co oglądać

A myśmy już się plecami odwrócili.

Pozdrawiam,
Wojtek

Mimo wszystko uwieczniamy się w tej scenerii, po czym wracamy do samochodu, by przejechać kawałek z powrotem, do miejsca, które wpadło nam w oko po drodze na przylądek.