Portugalia, Madera, Azory

Do kościoła nie wchodzimy, ale już przecznicę dalej, widząc uchylone wejście do kolejnej świątyni, postanawiamy zajrzeć do środka.

Evora bardzo mi się podoba, czekam na Meridę w sąsiedniej relacji

tony montana napisał(a):czekam na Meridę w sąsiedniej relacji

Nie przypuszczam, żebym zdążył przed Twoim wyjazdem.

Pozdrawiam,
Wojtek

To Igreja de Sao Fransisco, czyli kościół św. Franciszka.

Pochodząca z przełomu XV i XVI wieku świątynia zachwyca nas swoim wnętrzem. Posiada dwanaście kaplic bocznych - każda w nieco odmiennej kolorystyce, pozłacane bądź polichromowane. Zatrzymuję się przed każdą i trudno mi określić, która podoba mi się bardziej, która mniej, aż stajemy przed kaplicą tercjańską, czyli III Zakonu św. Franciszka. Tu już długo wodzę spojrzeniem po bogatych, różnorodnych zdobieniach - dobrze, że wstąpiliśmy do tego kościoła. Mamy tu również często w portugalskich świątyniach pojawiające się sceny biblijne, ułożone z ceramicznych płytek.

W kościele znajduje się magnes dla turystów - kaplica czaszek - nas jednak taka atrakcja nie pociąga, wychodzimy więc, kierując się na Praca do Giraldo.

To główny plac zabytkowego centrum, a jego nazwa wywodzi się od Geraldo Sem Pavor - wspomnianego wcześniej Geralda Bez Trwogi. Zaglądamy na moment do stojącego na jego końcu kościoła Sao Antao - św. Antoniego - ale jest mało ciekawy, więc i zakaz fotografowania specjalnie mnie nie boli. O wiele ładniej wygląda sam plac, będący świadkiem szeregu krwawych zdarzeń w historii Portugalii. Król Joao II przyglądał się tutaj egzekucji swojego szwagra, księcia Braganca, na tym placu również spalono pierwsze ofiary inkwizycji...

Przepiękne to wnętrze świątyni....
Bogactwo wykończeń i te płytki wkomponowane

tony montana napisał(a):Przepiękne to wnętrze świątyni....
Bogactwo wykończeń i te płytki wkomponowane

Po południu tego samego dnia będziemy piękniejsze wnętrza podziwiać.

Pozdrawiam,
Wojtek

Stąd ruszamy uliczką wyraźnie ukierunkowaną na turystów, o czym świadczy ilość sklepików z suwenirami. Zatrzymujemy się przed kilkoma, a Bea nawet daje się skusić na zakup podkładek oraz widokówek z korka - w końcu jesteśmy w Portugalii.

Po udanych zakupach docieramy pod katedrę.

Okazuje się, że jest już czynna, zatem nie wahamy się ani przez moment.

Mamy jeszcze prawie kwadrans do końca opłaconego czasu na parkingu - w sam raz na katedrę. Okazuje się, że wstęp do katedry kosztuje euro od głowy, a że za 2,50 można dodatkowo wejść jeszcze do krużganków, to decydujemy się na ten wariant, rezygnując już z najdroższego, obejmującego jeszcze zwiedzenie muzeum.