Portugalia, Madera, Azory

To dawny klasztor, obecnie mieszczący Urząd Miejski. Wejście zamknięte i jedynie udaje się nam zajrzeć w urokliwe krużganki, zaś fasadę zdobią manuelińskie okna.

Portalegre zostało ufortyfikowane przez króla Dionizego i podobnie, jak odwiedzone poprzednio Marvao, wchodziło w skład łańcucha obronnego przed zagrożeniem ze strony Kastylii.

Do obecnych czasów zbyt wiele jednak z tych umocnień nie przetrwało, zatem dosyć szybko kończymy nasz spacer po mieście. Wracamy do samochodu, zostawionego pod fabryką z napisem "Robinson" - nie dowiemy się już, co robi oraz czyj jest ten "son" - wyjeżdżamy z Portalegre. I wtedy kątem oka zauważam coś, co przyciąga moją uwagę. Stawiam samochód pod parkomatem, jednak bez zamiaru wydawania pieniędzy - jeśli ktoś się będzie czepiał, Bea powie, że... szukam właśnie parkomatu. Podchodzę bliżej pod bryłę kościoła Ducha Świętego - ładnie brzmi portugalska nazwa: Igreja do Espírito Santo - z nieco wybrakowanymi, ale i tak ciekawymi krzyżami misyjnymi z płytek ceramicznych. Już mam wracać, kiedy do moich uszu dobiega bociani klekot.

Rozglądam się i... są! Boćki. Nie wybrały się do zamorskiego zimowiska, tylko zdecydowały się na Portugalię. Uwieczniam je i teraz już definitywnie wyjeżdżamy, zatrzymując się jedynie pod marketem w celu zaopatrzenia w żywność oraz napoje, gdzie strzelam ostatnią fotkę na ulokowane na wzgórzu miasto.





Kierujemy się na południowy wschód, trzymając się blisko granicy hiszpańskiej. Kiedy mijamy Arronches, z kronikarskiego obowiązku poświęcam mu jedno zdjęcie i już mkniemy dalej, aż ponad gajem oliwnym ukazuje się przedziwna budowla.

Akwedukt czy stylizowany most?

Vjetar napisał(a):Akwedukt czy stylizowany most?

Zgadłeś!

Za pierwszym razem.

Pozdrawiam,
Wojtek

To potężny Aqueduto da Armoreira.

Zamiast więc jechać od razu do widocznego jak na dłoni, otoczonego murami obronnymi, miasta na szczycie sporego wzgórza, skręcamy w prawo i parkujemy w pobliżu akweduktu. Kilka tego typu duktów już widzieliśmy, ten jednak swoimi rozmiarami budzi niekłamany podziw.

Franz napisał(a):To potężny Aqueduto da Armoreira.

Faktycznie potęga.

Vjetar napisał(a):Faktycznie potęga.

Ciekawe, czy ta masywność faktycznie jest niezbędna...

Pozdrawiam,
Wojtek

Miejscami sięgający ponad 30m wysokości, wyposażony w pięć kondygnacji różnej wysokości arkad, masywne filary, ciągnący się przez kilka kilometrów - wprost niesamowite wrażenie! Jego budowę rozpoczęto pod koniec XV wieku, ale ukończono dopiero ponad sto lat później.

Zaś potrzeba doprowadzenia wody pitnej do leżącego na wzgórzu miasta pojawiła się, kiedy zaczęła wysychać studnia Alcala, stanowiąca jedyne źródło wody dla mieszkańców Elvas. I teraz skierujemy się właśnie do Elvas.

Franz napisał(a):

Vjetar napisał(a):Faktycznie potęga.

Ciekawe, czy ta masywność faktycznie jest niezbędna...

Nie chce mi się liczyć.

Pzdr

Nielichy ten akwedukt...30 metrów????

Vjetar napisał(a):Nie chce mi się liczyć.

Czyli - potrafiłbyś.

tony montana napisał(a):Nielichy ten akwedukt...30 metrów????

Zakładam, że to właśnie w tym miejscu, gdzie staliśmy.

Pozdrawiam,
Wojtek