Polsko - niemiecki przedsmak lata

PRZYLĄDEK ARKONA

We wczesnym średniowieczu , skalisty gród obronny , znany ośrodek kultu pogańskiego boga Świętowita , zniszczony w XII w. przez wojska króla duńskiego - Waldemara I.

Brzmi interesująco , więc idziemy , mimo iż odległość jest spora.
Po całym dniu , my również czujemy zmęczenie.

W sezonie turystów dowozi podobno kolejka , teraz ani kolejki , ani turystów....Oprócz nas oczywiście.

Mijamy zabudowania , jakąś małą galerię , restauracyjkę.....

Planujemy wstąpić na kolację w drodze powrotnej , z naszego zaopatrzenia pozostały tylko bułki i banany.

Z daleka widzimy dwie latarnie morskie i wieżę radionamiarową , rozległe pola , stado owiec....





W końcu jesteśmy u celu.

Niestety , muzeum ,powstałe w wieży i platforma widokowa są już nieczynne.

Planujemy zejść na plażę.

Znów dzisiątki schodów i....zamknięta bramka na dole.

Wracamy i kierujemy się w stronę najbardziej wysunietego klifu .
I tutaj niemiła niespodzianka . Wejście zamknięte.

Jestem bardzo rozczarowana , ale mąż nie daje za wygraną.

"- Skoro tak daleko już zaszliśmy ,to nie rezygnujmy , może jest zejście z drugiej strony....."

Idziemy....

Mijamy dwa "królewskie krzesła " , latarnię i szukamy kolejnego zejścia na plażę.

Idziemy , idziemy...i jest !

-"Znowu schody ?! "-to starsza córka
-" Wio koniku !"- większe zainteresowanie okazuje oczywiście młodsza.
-"A jak znów będzie zamknięta bramka ?"-ja również zaczynam sie wahać
-"Nie spróbujesz , nie zobaczysz"-to już słowa męża.

Próbujmy więc.

Schodów nawet nie liczę , są jak zwykle strome i jest ich dużo , o wiele za dużo.

Ale bramki nie ma , za to po lewej stronie kamienistej plaży widać słynny "królewski tron".



Podchodzimy bliżej , ale jakoś nieprzyjemnie tak pod nim stać , przypominam sobie że czytałam o klifie , który osunął się do morza.



Siadamy więc w bezpiecznej odległości.

Przyznam że ten klif troszkę mnie rozczarowuje , poprzednie zrobiły na mnie większe wrażenie.

Ale gdybym nie zobaczyła , żałowałabym na pewno.....

Zostajemy chwilkę na plaży , robimy kilka fotek i wracamy.

Siedziałam sobie cicho i podglądałam, ale dziś się tak rozpędziłaś, że miałam co nadrabiać

Pozdrawiam.

Miecia napisał(a):Siedziałam sobie cicho i podglądałam, ale dziś się tak rozpędziłaś, że miałam co nadrabiać

Pozdrawiam.

Staram się....Chorwacja czeka , a ja jeszcze z polskiego wybrzeża nie wróciłam...Wstyd!

Postanowiłam dokończyć relację przed wyjazdem do Cro , więc wiele czasu mi nie zostało.

Ja również pozdrawiam i udanego urlopu wśród bieszczadzkich aniołów życzę.

Wow, jak tu przyspieszysz, to może dokończę tę Twoją relację z kolejną - chorwacką

Znów po schodach wspinać się trzeba , ktoś dzwoni ,więc wyjmuję telefon....teraz widzę która jest godzina.

Kierujemy się w stronę parkingu , z daleka robie fotkę "panu Świętowitowi".


Naszą uwagę zwraca jeszcze ciekawa zabudowa jaka dominuje w tym miejscu.






Dzieci wspominają o kolacji , idziemy do restauracji , którą widzieliśmy nieco wcześniej. I...ups...znów zamknięte !

Czy oni poszaleli ? Czy chodzą spać "z kurami '?

Idziemy na parking , dzieci zabierają się za jedzenie ostatnich bułek i bananów , a my ruszamy w drogę powrotną.

Mijając miejscowość Wiek , zauważamy informację o....promie !
-" Prom ? Jaki prom ?!"

Szybkie spojrzenie na mapę .

-"O ..... , nie zauważyłam ! Tutaj jest prom !"
-" Pewnie ostatni tego dnia......" -kontynuuje mąż

Odpływa o 20.50 , więc mamy tylko 10 minut i nie bardzo wiemy ile kilometrów do tej" pływającej drogi ".

Mąż jedzie szybciej niz powinien , atmosfera robi się nerwowa.

-"Zwolnij ,teren zabudowany !"
-"a chcesz spać na wyspie kobieto ???"

No, nie chcę ,ale..
-"zaraz nam fotke zrobią !"
-"a myślisz że pierwszą tego dnia ?"

Ja już nic nie myślę , zaczynam się modlić żebyśmy zdążyli . Gdy widzę na zegarze 20.50 , chce mi się płakać.

-"Wrócimy i pojedziemy inną drogą'-mówi mąż
-"a paliwo ?"
-"no.....jeszcze jest , ale gdybyśmy zatankowali , czułbym się pewniej...."

I nagle JEST !!! Jest prom , a na nim tylko jeden samochód i człowiek ,którego zapamiętam do końca życia.

Szczupły , wysoki blondyn w okularach. Stoi obok pana obsługującego prom i pyta o drogę pokazując coś na mapie.

Mąż też bierze atlas i podbiega zapytać czy to aby na pewno ten prom , czy nie wylądujemy "nie wiadomo gdzie".

Sympatyczny człowiek potwierdza nasze przypuszczenia co do zaplanowanej trasy , wjeżdzamy więc , płacimy za przeprawę.

Jest 20.53 , zamykają się bramki i odpływa ostatni tego dnia prom.
Z nami na pokładzie.

Te trzy minuty to była wieczność ! Trzy minuty ,które zyskaliśmy dzięki
"człowiekowi w okularach". Gdyby nie jego wątpliwości , prom odpłynąłby punktualnie.

Takie urokliwe miejsca pokazujesz , że też bym się pewnie spóźnił na ostatni prom

Zapisałem sobie kilka miejsc z Twojej relacji na listę "do odwiedzenie". Nie wiem kiedy to nastąpi , ale plan już mam

Czekam na więcej

Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Takie urokliwe miejsca pokazujesz , że też bym się pewnie spóźnił na ostatni prom

Zapisałem sobie kilka miejsc z Twojej relacji na listę "do odwiedzenie". Nie wiem kiedy to nastąpi , ale plan już mam

Czekam na więcej

Pozdrawiam
Piotr

Miło mi Piotrze, że Cię zainteresowałam.

Powoli zbliżam sie do końca mojej relacji , zatem wiele ciekawostek już nie będzie , ale cieszy mnie że znalazłeś tutaj miejsca , które chciałbyś zobaczyć.

Pozdrawiam ciepło.

Cześć Iwonko,bardzo fajnie i klimatycznie.....
Ja jeszcze nie byłem w "dorosłym życiu" na zachodnim wybrzeżu Bałtyku...
ale teraz tak zorganizuję wypad żeby dotrzeć aż do Rugi....
Pozdrawiam.

Robert , miło znów Cię gościć w moich skromnych progach.

Mam nadzieję że nie wybierasz się jeszcze na wakacje , bo wkrótce po raz drugi będę potrzebowała Twojej pomocy w pisaniu.

Nie znam nikogo , kto tak pięknie potrafi wyrazić uczucia przy pomocy klawiatury , jeśli więc nie masz nic przeciwko.....

Iwona75 napisał(a):Robert , miło znów Cię gościć w moich skromnych progach.

Mam nadzieję że nie wybierasz się jeszcze na wakacje , bo wkrótce po raz drugi będę potrzebowała Twojej pomocy w pisaniu.

Nie znam nikogo , kto tak pięknie potrafi wyrazić uczucia przy pomocy klawiatury , jeśli więc nie masz nic przeciwko.....

U mnie już przedwyjazdowa gorączka.....
"Współpraca" z Tobą to przyjemność....

CROberto napisał(a):

Iwona75 napisał(a):Robert , miło znów Cię gościć w moich skromnych progach.

Mam nadzieję że nie wybierasz się jeszcze na wakacje , bo wkrótce po raz drugi będę potrzebowała Twojej pomocy w pisaniu.

Nie znam nikogo , kto tak pięknie potrafi wyrazić uczucia przy pomocy klawiatury , jeśli więc nie masz nic przeciwko.....

U mnie już przedwyjazdowa gorączka.....
"Współpraca" z Tobą to przyjemność....

A zdradzisz datę wyjazdu ?

Zdążę , nie zdążę ...???

Iwona75 napisał(a): Trassenheide

Polacy, którzy go budowali sugerowali się domkiem w Szymbarku.
To generalnie taka moda, na niemieckiej wyspie Sylt, też chcą żeby Polacy wybudowali im dom na głowie, takie były plany, ale nie mam info, co z tego wyszło.

Iwona75 napisał(a):Pierwsze to Wzgórze Gosań.
Jest to najwyższe wzniesienie polskiego wybrzeża ( 95 m.n.p.m.)

Nie wiem, czy Sopot leży na polskim wybrzeżu, ale najwyższy punkt Sopotu ma 152,7 mnpm

Podglądam już oficjalnie.

kaszubskiexpress napisał(a):

Iwona75 napisał(a): Trassenheide

Polacy, którzy go budowali sugerowali się domkiem w Szymbarku.
To generalnie taka moda, na niemieckiej wyspie Sylt, też chcą żeby Polacy wybudowali im dom na głowie, takie były plany, ale nie mam info, co z tego wyszło.

Iwona75 napisał(a):Pierwsze to Wzgórze Gosań.
Jest to najwyższe wzniesienie polskiego wybrzeża ( 95 m.n.p.m.)

Nie wiem, czy Sopot leży na polskim wybrzeżu, ale najwyższy punkt Sopotu ma 152,7 mnpm

Podglądam już oficjalnie.

W takim razie oficjalnie sie z Tobą witam.

A tych "najwyższych" wzniesień jest chyba wiele na naszym wybrzeżu , bo niektórzy czytali że jest to Gosań , inni że Rowokół , a Ty masz jeszcze inne informacje.

Nie mierzyłam , przeczytałam , widać nasza wiedza zależna jest od żródła z jakiego ją czerpiemy.

Pozdrawiam serdecznie.

Iwonko wyjeżdżam we wtorek z rańca