Polska na weekend ... + ościennie, czyli to, co w zasięgu ;)

Następnego dnia po śniadaniu było plażowanie, a około południa zarezerwowaliśmy rejs kutrem do "foczej łachy".

Poglądowe zdjęcie z internetu.

Dojechaliśmy do portu rybackiego w Świbnie.


Czekamy na nasz kuter, który jeszcze nie wrócił z poprzedniego rejsu.





W końcu opuszczamy basen portowy ...


i ponownie, tym razem na łajbie, kierujemy się do ujścia Wisły.


Chcemy z możliwie bliskiej odległości zobaczyć miejsce, które upodobały sobie bałtyckie foki.
Właśnie u ujścia Wisły, na przybrzeżnych łachach można spotkać kolonię fok liczącą kilkadziesiąt, a czasami nawet ponad sto sztuk.

Płyniemy typowym kutrem rybackim. Na pokładzie dwie rodziny z dziećmi oraz my. Razem około 10 osób. Bilet kosztował 25 zł.







W końcu wypływamy na wody Zatoki i w oddali widać łachę.



Na wolnych obrotach silnika podpływamy do stada fok.




Kapitan mówi, że bliżej nie można podpłynąć z dwóch powodów: po pierwsze, ocieraliśmy się prawie o dno, a po drugie, aby nie płoszyć zwierząt.

W tym czasie foki regenerują siły po odbytych godach, które są dla wielu osobników dużym wysiłkiem. Wykorzystują także piaszczyste łachy na czas linienia, które zaczyna się w maju, a kończy w czerwcu.

Foki zmieniają wówczas futro i większość czasu spędzają poza wodą. W większości są to foki szare, najliczniejszy, choć wciąż zagrożony gatunek zamieszkujący głównie obszar południowego Bałtyku.

Po kilkunastu minutach obserwacji, wracamy do portu.



W drodze powrotnej rozmawiam z kapitanem. Pytam, czy dużo ma rejsów na dorsza. Odpowiada, że coraz mniej, bo ryb jest mniej. Nie mówi tego wprost, ale wiem, że rybacy winią foki za taki stan rzeczy.

Mylą się, bo uczeni ostrzegają, że populacji dorsza zagrażają przede wszystkim zmiany klimatu, zanieczyszczenia i zła gospodarka zasobami, czyli ludzie.
Wg szacunków, w Bałtyku żyje obecnie 30 tys. fok szarych, ale miejsca jest nawet dla ponad 100 tys.
Nawet wtedy nie zagroziłyby populacji dorsza w takim stopniu, w jakim niszczą ją wymienione czynniki. Rybacy nie przyjmują jednak tego do wiadomości.



Po niecałych 30 minutach wpływamy do portu.


Port rybacki w Świbnie to aktualnie zwykły basen portowy bez infrastruktury towarzyszącej, który lata swojej świetności ma dawno za sobą.
Przestał być również portem dla rybaków, których w Świbnie już praktycznie nie ma.

Teren użytkowany kiedyś przez Rybacką Spółdzielnię Rybołówstwa Morskiego "Wyzwolenie" został w 2007 roku sprzedany prywatnemu właścicielowi, który do dziś nie podjął żadnych działań zmierzających do odbudowy funkcji portowych. Nie ma tu toalety, przyłącza prądu ani nie można pobrać wody.



Przy wyjściu spotykamy chyba byłych rybaków, którzy teraz inaczej spędzają czas. Nie wszyscy przestawili się na rejsy turystyczne.
Mają za to więcej czasu.


Jeden z nich woła do mnie: ej, chłopak, zrób nam zdjęcie. No to robię.

Świetna ta wyprawa na podglądanie fok.

Polecam. Dobrze zabrać ze sobą lornetkę oraz aparat z dużym zoomem, czego akurat nie mieliśmy.

Tą łajbą płynęliśmy.

walp

W drodze powrotnej rozmawiam z kapitanem. Pytam, czy dużo ma rejsów na dorsza. Odpowiada, że coraz mniej, bo ryb jest mniej. Nie mówi tego wprost, ale wiem, że rybacy winią foki za taki stan rzeczy.

Mylą się, bo uczeni ostrzegają, że populacji dorsza zagrażają przede wszystkim zmiany klimatu, zanieczyszczenia i zła gospodarka zasobami, czyli ludzie.
Wg szacunków, w Bałtyku żyje obecnie 30 tys. fok szarych, ale miejsca jest nawet dla ponad 100 tys.
Nawet wtedy nie zagroziłyby populacji dorsza w takim stopniu, w jakim niszczą ją wymienione czynniki. Rybacy nie przyjmują jednak tego do wiadomości.

Święta prawda. Jak do nich dotrzeć? W kraju, w którym wciąż jest przyzwolenie na wybijanie części populacji różnych gatunków zwierząt, trzymanie psów na łańcuchach, czy to mróz ,czy upał, wycinkę drzew bez opamiętania i niedbanie o pszczoły...
Poczekam, aż się dobrze ociepli i też wybiorę się tą łajbą motorową podejrzeć foczki Dzięki za namiar na wyprawę. Jest to też świetny pomysł na zorganizowanie atrakcji gościom odwiedzającym nas w lecie

Katerina napisał(a):Poczekam, aż się dobrze ociepli i też wybiorę się tą łajbą motorową podejrzeć foczki Dzięki za namiar na wyprawę. Jest to też świetny pomysł na zorganizowanie atrakcji gościom odwiedzającym nas w lecie

Bardzo dobry pomysł.

W ubiegłym roku, ujście Wisły do Bałtyku zostało wpisane na listę Konwencji Ramsarskiej.

Jest to potoczna nazwa układu międzynarodowego, dotyczącego ochrony przyrody, o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe,
zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego. Ogólnie, w Polsce znajduje się 19 miejsc o takim znaczeniu.

Z obecności na liście płyną konkretne zobowiązania, dotyczące zachowania walorów chronionych terenów.
W przypadku ujścia Wisły to nie tylko ochrona ptaków, ale także fok.

Kończymy naszą wizytę na Wyspie Sobieszewskiej.

Przy dłuższym pobycie, można odwiedzić drugi rezerwat - „Ptasi Raj”, przy ujściu Wisły Śmiałej do Zatoki Gdańskiej. My byliśmy tylko w niewielkiej części rezerwatu „Mewia Łacha”, który składa się z dwóch części: lewobrzeżnej (mniejszej) na wyspie oraz większej, po wschodniej stronie Przekopu Wisły.

Przyroda jest tutaj największym skarbem - piękna, szeroka plaża, tysiące ptaków ze wspomnianych rezerwatów, foki u ujścia Wisły. Nie można zapomnieć o bursztynie. To właśnie tutaj, na Wyspie Sobieszewskiej, zaczyna się polskie "Bursztynowe Wybrzeże", które rozciąga się od Gdańska, przez plaże Mierzei Wiślanej, do Krynicy Morskiej. My niestety nie mieliśmy szczęścia i bursztynu nie znaleźliśmy.

Jakie jeszcze interesujące miejsca znajdziemy na Wyspie? Najczęściej źródła wymieniają trzy, godne uwagi obiekty: zabytkową śluzę w Przegalinie, którą oglądaliśmy na początku, "Forsterówkę", oraz stele ewangelickie w Sobieszewie.

Forsterówka, to dworek położony w lesie, pośrodku Wyspy Sobieszewskiej. Podczas II Wojny Światowej rezydował w nim gauleiter i obergruppenführer SS Albert Forster. Otrzymał dworek w lipcu 1933, jako prezent od führera i miejscowej komórki NSDAP z okazji 31 urodzin. W swojej rezydencji Forster przebywał okresowo do marca 1945. Podejmowano tutaj najbardziej zbrodnicze decyzje w historii Pomorza.

Fot. http://www.wyspa.pl


Obiekt został wpisany do centralnego rejestru zabytków i jest chroniony prawem. Niestety, obecnie nie ma możliwości zwiedzania, ale o tym przekonaliśmy się dopiero na miejscu.
Kiedy dojechaliśmy na ul. Lazurową 4, gdzie wg informacji znajduje się dworek, nie było absolutnie żadnej informacji na ten temat. Pytałem kilka napotkanych osób wracających z plaży, (ul. Lazurowa jest dojazdem do kąpieliska Gdańsk Orle), ale nikt nie potrafił wskazać, gdzie dokładnie znajduje się zabytek. W końcu wszedłem na teren jednego z ośrodków i zapytałem pracujących tam robotników. Dopiero oni wskazali dokładne miejsce, ale zaraz dodali, że "tam nic nie ma i teren jest zamknięty".

Tyle było widać przez ogrodzenie.


Kiedyś usłyszałem opinię, że wielu mieszkańców Trójmiasta nie zdaje sobie sprawy o istnieniu Wyspy, chociaż to największa dzielnica Gdańska. Możliwe, bo leży ona 20 km od centrum i aby do niej dotrzeć, należy opuścić obszar Gdańska, żeby po przejechaniu parunastu kilometrów ponownie znaleźć się w jego granicach. Trudno się zatem dziwić, że nie słyszeli o Forsterówce.

Jedziemy dalej do centrum Sobieszewa i zatrzymujemy się przy kościele p.w. Matki Bożej Saletyńskiej. Tutaj znajdują się zabytkowe stele, które są najstarszymi pomnikami nagrobnymi na terenie Trójmiasta. Pomniki nagrobne pochodzą z II połowy XVIII wieku.


Obie stele ewangelickie przedstawiają dużą wartość artystyczną. Są bogato dekorowane i posiadają wiele symboli (czaszkę z piszczelami, ornament liściasty, główkę anioła), które dziś nie są już na nagrobkach nie spotykane.



Po krótkim postoju opuszczamy wyspę przejeżdżając jeszcze przez stary most pontonowy.


Nowy most nad Martwą Wisłą był jeszcze w budowie, został otwarty 10 listopada 2018.


Na koniec weekendowego wyjazdu, postanowiliśmy odbyć jeszcze krótki spacer na Westerplatte.













Tak zakończyliśmy nasz majowy weekend A.D. 2018. Już niedługo kolejna "majówka", może będzie materiał na następną mini-relacje.

walp

Kiedyś usłyszałem opinię, że wielu mieszkańców Trójmiasta nie zdaje sobie sprawy o istnieniu Wyspy, chociaż to największa dzielnica Gdańska. Możliwe, bo leży ona 20 km od centrum i aby do niej dotrzeć, należy opuścić obszar Gdańska, żeby po przejechaniu parunastu kilometrów ponownie znaleźć się w jego granicach.

Jestem w stanie w to uwierzyć...Wielu moich uczniów w wieku licealnym nie potrafi wymienić głównych zabytków Gdańska (mieszkają w Gdyni ), to wina rodziców, którzy trzymają się swojego lokalnego grajdołka i nie obchodzi ich co dzieje się, lub w ogóle istnieje w zasięgu dalszym niż ich Biedronka, czy biuro (firma) i szkoła

Ja np nie wiedziałam o tych stelach ewangelickich, przy najbliższej wizycie w Sobieszewie nie omieszkam zajrzeć.

Westerplatte zobaczyłam ponownie w 2017 - oprowadzając rodzinę z Francji - po wielu latach od czasów wypraw szkolnych na każde obchody rocznicy wybuchu wojny i rozpoczęcie roku szkolnego .
Trafiłam na wystawę plenerową - duże fotografie pokazujące miejsce z czasów kiedy było kurortem - jeszcze przed I wojną...Chodziłam po miejscach, które pokazałeś i wyobrażałam sobie te pergole parkowe i domy zdrojowe zamiast infrastruktury militarnej...





To gdzie była tegoroczna majówka?

Katerina napisał(a):Trafiłam na wystawę plenerową - duże fotografie pokazujące miejsce z czasów kiedy było kurortem - jeszcze przed I wojną...Chodziłam po miejscach, które pokazałeś i wyobrażałam sobie te pergole parkowe i domy zdrojowe zamiast infrastruktury militarnej...

Ciekawe. Nawet nie wiedziałem.

Katerina napisał(a):To gdzie była tegoroczna majówka?

Nigdzie. Odwołana. To jest wyjątkowo zimny maj - jak w piosence Kory.
Może w czerwcu się uda.

Spędziłem ostatnio kilka dni w Borach Tucholskich. Bory Tucholskie zwiedzać można aktywnie, podczas pieszych lub rowerowych wycieczek, albo bardziej turystycznie, czyli podróżując wozami cygańskimi ciągniętymi przez konie.

Jest tam sporo wodnych atrakcji. W Wierzchowie skorzystać można ze spływów tratwami. Polecam również splywy kajakowe.

Nocowaliśmy w bardzo ładnym ośrodku mianowicie Przystanek Tleń http://www.przystanektlen.pl . Świetna kuchnia i cenowo na zaskakująco korzystnym poziomie:

Chcemy wybrać sie na weekend do Poznania. Może polecicie jakieś wygodne noclegi w tym mieście?

kars napisał(a):Nocowaliśmy w bardzo ładnym ośrodku mianowicie Przystanek Tleń. Świetna kuchnia i cenowo na zaskakująco korzystnym poziomie:

Szkoda, że kilka lat temu zmieniło się menu, według mnie na gorsze. Cenowo jest wg mnie drogo, jednak to nie Wybrzeże ani Góry. Aczkolwiek jest to bardzo popularna knajpka i nie ma za bardzo konkurencji. W samym Tleniu 2 tyg temu byłem na spływie kajakowym.

Zerknij sobie na hotele jakie oferuje grupa hotelowa Accor. Aktualnie kilka ich obiektów umieszczonych jest na starym mieście w Poznaniu. Poznań jest dość dobrze skomunikowanym miastem, ale i tak uwazam, ze jeśli się tam wybierasz to dobrze będzie poszukać obiektu blisko najważniejszych punktów w mieście.
Jest ich 4 - wszystkie w centrum miasta ale oferujące różny standard . W kazdym jednak czeka Cię miła obsługa i wygodne pokoje ponieważ jednak przynależność do tak ekskluzywnej grupy hotelowej zobowiązuje.
Miałem jakiś czas temu przyjemność gościć w hotelu Novotel - nie wiem osobiscie czy samodzielnie bym zarezerwował w nim pokoje bo hotel nie należy do najtańszych miejsc w mieście, a sam podczas podróży na noclegach oszczędzam, jednak hotel miałem opłacony z firmy.
Bardzo dobry standard w stosunku do ceny. https://www.accorhotels.com/polska/them ... o.pl.shtml