Podróż na "koniec świata" i po odpust zupełny do Ś

Przywiozłem sobie z Coimbry pamiątkę w postaci trzypłytowego wydania "Fados de Coimbra e Tunas Academicas". Teraz słucham - pasują do tych ostatnich odcinków relacji, jak nic innego.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Przywiozłem sobie z Coimbry pamiątkę w postaci trzypłytowego wydania "Fados de Coimbra e Tunas Academicas". Teraz słucham - pasują do tych ostatnich odcinków relacji, jak nic innego. :)

Pozdrawiam,
Wojtek

Dzięki za temat fado. Nie mieliśmy możliwości słuchania na żywo pieśni fado i to tych właśnie z Coimbry.Ale słuchalismy wykładu miłosnika fado,który opowiedział nam historie fado w Portugali przeplataną pieśniami z płyt. Jak dowiedzielismy się pieśni fado w Coimbrze różnią się od fado śpiewanych w Lizbonie przeważa w nich liryka nad balladą blusem.Ponieważ nie rozumiem słów,muzyka jest dla mnie za bardzo dramatyczna.Ale mozna spotkac piesni melancholijne i rzewne.Ciekawie słucha się ich w atmosferze kafejek.
Wielką piesniarką była legendarna Maria Severa 1810-1836 r.Je życie i śmierc jest tematem wielu piesni.

Fatima, jedno ze świętych miejsc chrześcijaństwa w całym świecie.
Nazwa tej miejscowości -Fatima- przypomina panowanie Maurów ,jest to bowiem imię ulubionej córki Machometa.Przybylismy akurat ,aby uczestniczyć w różańcu i procesji ze świecmi.Jest to niesamowite uczucie jesli w którymś momencie słyszymy wymawiana po Polsku cząstkę rózanca.
http://www.fatima.pt/portal/index.php?id=14924

W dzień zwiedzamy.No i znowu ciekawe bardzo muzeum-nie wolno robic zdjęć.
A to uliczka przy kościołach.

Przyjechaliśmy do Fatimy popołudniu i byliśmy urzeczeni zachodem słońca - w marcu jego światło pada prosto na bazylikę.

W miejscach pielgrzymkowych szukam skupienia o co zazwyczaj trudno. Tym razem było inaczej niż zazwyczaj. Na placu i w bazylice była - cisza ...

plavac napisał(a):Przyjechaliśmy do Fatimy popołudniu i byliśmy urzeczeni zachodem słońca - w marcu jego światło pada prosto na bazylikę.

W miejscach pielgrzymkowych szukam skupienia o co zazwyczaj trudno. Tym razem było inaczej niż zazwyczaj. Na placu i w bazylice była - cisza ...

My mieliśmy noc urokliwą pełną spokoju,światla świec dawały spokój i ukojenie,zadumę.Dzień powitał nas pięknym wschodem słońca i pustką przed bazyliką,co umożliwilo nam zrobienie zdjęć.W czsie różańca ludzi było mnóstwo.

Cieszę się, że od czasu do czasu napiszesz jak przeżywałeś swoją podróż po Portugali.Zazdroszcze Ci pięknych zdjęć.

Może wejdziemy do bazyliki?




















Jadąc przez Portugalje spotykamy bardzo duzo drzew debu korkowego.
Od momentu posadzenia dębu korkowego przez 20 lat nie dostarcza on korka.

Okorowanie następuje więc po 20 latach, następne nie może być przprowadzone wczesniej niż po upływie 9 lat. Średnia produktywność wynosi 150 kg korka na hektar. Ale w Portugalii w dużych lasach korkowych osiąga się wyniki rzędu 2 - 2,5 tony na hektar, a nawet 5 ton z hektara. . W wieku 60 lat drzewo produkuje tylko 65 kg korka. Dopiero drzewa 80.letnie dają około 225 kg korka,

Rewelacyjna wasza Fatima - taka spokojna... w środku dnia są tam tłumy ludzi.

Co sądzicie o "nowym kościele" w Fatimie? Nam skojarzył się z halą widowiskowo-sportową - zupełnie bezduszny. Ale to chyba problem większości nowych budowli sakralnych w takich miejscach - w Lourdes jest niestety podobnie .

Dla mnie magicznym miejscem jest La Salette we Francji - położone dość wysoko w górach, przyjeżdża tam zdecydowanie mniej ludzi niż do Lourdes czy Fatimy, tylko stary kościół a dookoła spokój i cisza - idealne miejsce na kontemplację .

A teraz najpiękniejszy klasztor Bitwy ,którego wnętrza pokazywane są na wielu stronach w internecie, no i na cro.pl,ale niech tam i ja dołącze swoje.
u .Autor: Łukasz Wieczorek
Opublikowany: 07.08.06
Portugalskie słowo batalha oznacze bitwę i właśnie dla upamiętnienia bitwy pod Aljubarrota został zbudowany klasztor. W bitwie, która odbyła się w 1385 roku, wojska portugalskie pod wodzą króla Jana I wywalczyły niezależność od Hiszpanii.

W 1388 roku król Jan I nakazał dominikanom wybudowanie klasztoru pod wezwaniem Santa da Vitoria, czyli Matki Boskiej Zwycięskiej. Budowlę rozpoczął portugalski architekt Afonsa Dominguesa, który do 1402 roku wybudował znaczną część budowli. Budowę klasztoru Batalha kontynuował francuski architekt Hugueta, a następnie królewscy architekci.

Klasztor jest zbudowana w klasycznym gotyku, który połączono ze stylem manuelińskim oraz elementami renesansu. Nazwa stylu manuelańskiego pochodzi od króla portugalskiego Dom Manuela I, który wybudował liczne budowle i był władcą niezwykle rozrzutnym. Królewscy architekci w swych budowlach połączyli styl gotycki z egzotycznymi elementami, pochodzącymi z różnych kultur oraz folkloru.

Klasztor ma 178 metrów długości, 137 metrów szerokości i jest uważany za najwspanialszy zabytek architektury w Portugalii. Szczególnie wspaniała jest Kaplica Fundatora.

Cały klasztor jest zdobiony orientalnymi i roślinnymi motywami. Gotyckie wejście jest zdobione ornamentami, łukowate sklepienia otwierają się i zamykają jako fantastyczne kwiaty. Wspaniałe fontanny uważane są za perłę średniowiecznej sztuki kamieniarskiej.

Klasztor Batalha jest jednym z największych dzieł architektury klasztornej w Europie. Jest to budowla niezwykła, z niepowtarzalną kombinacją gotyku i stylu manuelańskiego.

Trzymają się za ręce.Musiała to być miłość ,ale i sojusz miedzy Portugalją a Anglią.





Kaplica jest kwadratowa o wspaniałym sklepieniu, podparta przez 8 filarów.
















Z niektórych miejsc jakoś nie mozna wyjść.Tak wszystko w opactwie jest piękne,że można chodzic i chodzić nie liczy sie czas.

Petris napisał(a): Z niektórych miejsc jakoś nie mozna wyjść.Tak wszystko w opactwie jest piękne,że można chodzic i chodzić nie liczy sie czas

Oj, zgadza się, zgadza - dla mnie też Batalha to miejsce magiczne

pozdrawiam serdecznie

Tymona napisał(a):[quote="Petris] Z niektórych miejsc jakoś nie mozna wyjść.Tak wszystko w opactwie jest piękne,że można chodzic i chodzić nie liczy sie czas

Oj, zgadza się, zgadza - dla mnie też Batalha to miejsce magiczne

pozdrawiam serdecznie

[/quote]


Cieszę się,że mimo różnicy pokoleń mamy to samo spojrzenie. Zdjęcia masz fantastyczne, dzieci dodaja im uroku.Ja kiedyś dawno ,dawno temu na tym forum, też miałam zdjęcia ze slicznymi prawie moimi pannicami


Pozdrowienia