Podgora z plusem, czerwiec 2016

Max Power napisał(a):Nasze znalezisko leżało sobie swobodnie po drugiej stronie twierdzy, kawałek za ścieżką przy widoku na dolinę. Możliwe, że ciągle tam jest

Oj, a ja nie patrzyłam pod nogi Ja bardziej z tych co przed siebie, w górę i dookoła

moscatel napisał(a):Iiiiiii, nasza kwatera, też znaleziona w ciemno 6 lat temu. Nie dziwię się, że braliście, my wtedy też się nie zastanawialiśmy
Nie wiesz, czy oni ogłaszają się gdzieś na stronie internetowej?

A w ogóle to się przywitam, bo dopiero dziś tu zajrzałam, skuszona tytułem, do Podgory chętnie wrócę, choćby wirtualnie.

Witam, witam
Mam od nich wizytówkę, tylko musiałabym gdzieś poszukać. Wydaje mi się, że mieli na niej wypisaną stronę i chyba nawet na nią wchodziłam ale były stare dane. Sprawdzę w wolnej chwili i dam znać

figusek napisał(a):Piwo mandarynkowe już za mną - pyszoty
W Studenacu się skończyło, zdobyłam 2 ostatnie w Konzumie

Mandarynkowe
Prawdziwa łowczyni!
Ale Wam zazdroszczę! Widziałam widok z apartamentu w Twojej relacji (na pewno się tam dopiszę jak już skończę swoją). Bajka!
To też u Ane prawda? Macie chyba inny apartament niż w zeszłym roku?

ewula91 napisał(a):

moscatel napisał(a):Iiiiiii, nasza kwatera, też znaleziona w ciemno 6 lat temu. Nie dziwię się, że braliście, my wtedy też się nie zastanawialiśmy
Nie wiesz, czy oni ogłaszają się gdzieś na stronie internetowej?

A w ogóle to się przywitam, bo dopiero dziś tu zajrzałam, skuszona tytułem, do Podgory chętnie wrócę, choćby wirtualnie.

Witam, witam
Mam od nich wizytówkę, tylko musiałabym gdzieś poszukać. Wydaje mi się, że mieli na niej wypisaną stronę i chyba nawet na nią wchodziłam ale były stare dane. Sprawdzę w wolnej chwili i dam znać

Będę wdzięczna, bo nie wiem, jak to się stało, ale ani nie zanotowałam adresu ani tym bardziej żadnych bliższych danych. A kwaterka była zacna (tylko śmieciarka rano jakby była wkurzająca ).

Dzień 11. Wtorek 14.06.2016 cz. 1

Dzisiaj znów odpoczywamy, czyli po wyspaniu się lecimy na plażę. Nie kombinujemy już i plażujemy jak zawsze przy Syrence.
Zastanawialiśmy się też nad wycieczką (na środę), bo w planach była jeszcze jedna – do Bośni (Mostar, Blagaj, Pocitelj i może Medjugorie). Ale po deszczowym Dubrowniku mieliśmy trochę dość takiej pogody. Sprawdziliśmy prognozy i dla tamtych miejsc były takie same, deszczowe. Wytłumaczyliśmy sobie, że przecież coś musi zostać na następny raz
Tak więc i na dziś i na jutro nie mamy planów. Ale kiedy tak siedzę na tej plaży i rozmyślam to jakoś tak nie przekonuje mnie dzień bez wycieczki, a że jesteśmy na Riwierze Makarskiej to może by wypadało zobaczyć samą Makarską? Pytam męża no i może niezbyt chętnie ale się zgadza. To po obiedzie.

Jakoś po godzinie 15:00 wybieramy się do Makarskiej. Jedziemy pod Lidla, gdzie swoją drogą spotykamy sporo samochodów na polskich rejestracjach. Stajemy gdzieś przy końcu parkingu i najpierw lecimy na małe zakupy. Później kierujemy się w stronę centrum, ale oczywiście nie najbliższą drogą (czyli na rondzie w lewo, to takie całkiem lewo ) tylko w ulicę równoległą, tą nieco wyżej. Ale spoko, to żaden problem bo po chwili skręcamy w lewo, w dół do muzeum malakologicznego. I już jesteśmy przy tej ulicy, którą mielibyśmy bliżej.




Wzdłuż parku Osejava dochodzimy do głównego, nadmorskiego deptaku.



Przechodzimy obok pomnika turystów


A idziemy w stronę…


I przy wstawianiu tutaj tego zdjęcia zauważyłam, że jest na nim „jak byk” to czego później szukaliśmy

Mijamy drugi pomnik, plażowicza


Następnie maszt flagowy z 1767 roku


Po drodze mijamy kolejkę, także jeśli komuś nie chce się chodzić to może podróżować wagonikiem


Dochodzimy do końca deptaku i skręcamy w lewo. W zasadzie to idziemy za drogą a później na wprost po schodkach.


Wychodzimy pod kościółkiem św. Piotra, odnowionym w 1993 roku. Widoki stąd całkiem, całkiem



Obchodzimy na około i schodzimy znów schodkami ale z drugiej strony – od przodu kościoła. Później odbijamy gdzieś w lewo i wychodzimy nad brzegiem morza.


Piękny zakątek!

Teraz kierujemy się w prawo, idziemy wzdłuż morza i mijamy co chwilkę piękne kameralne plażyczki i skałki.

Dochodzimy do latarni św. Piotra z 1884 roku.


Zaglądam jeszcze jak się prezentuje z drugiej strony i powoli, deptakiem wracamy do centrum miejscowości. Po tej stronie już więcej ludzi, właściwie jest dość ciasno a „plaże” betonowe.



Ostatecznie wychodzimy przy schodach, od których zaczęliśmy spacer ale kawałek wcześniej widzimy jeszcze miejscowych grających w… no właśnie. Wy wiecie w co, bo już tę nazwę tu kiedyś na forum wyczytałam ale ja nie pamiętam


Idziemy dalej i… rzucam propozycję, żeby przejść jeszcze na drugą stronę półwyspu. Mąż się zgadza więc dodaję, że gdzieś jeszcze był taki pomnik św. Piotra ale mi umknął. Sebastian mówi, że też taki widział więc możemy iść go poszukać.
A teraz się okazuje, że mieliśmy go już na pierwszym zdjęciu z nadmorskiej promenady

W każdym razie idziemy przed siebie i podziwiamy widoki



Dochodzimy w końcu do miejsca zakochanych.







Ważne, żeby zawiesić kłódkę. Ale jaką tego nikt nie doprecyzował.


A Sebastian zastanawia się czy Iwona i Tomek z Sosnowca są jeszcze razem

Dzień 11. Wtorek 14.06.2016 cz. 2

Idziemy dalej, przywitać się z Piotrem. Mam go chyba sfotografowanego z każdej możliwej strony


Wracamy i teraz będziemy szukać tego słynnego kościółka. A po drodze mijamy stację paliw dla łódek …


Idziemy dalej i zauważam punkt informacji turystycznej
(takie punkty sobie upodobałam po wizycie w Dubrowniku skąd zgarnęłam mapkę, gazetę the Dubrovnik Times z opisami wielu okolicznych miejscowości no i inne takie ulotki... oczywiście w drodze powrotnej ale będzie na zaś )

Z punktu w Makarskiej też zabieram mapkę i analizujemy czy są jeszcze jakieś szczególne punkty, które pominęliśmy. Punktów jest sporo ale te najważniejsze zobaczyliśmy a teraz wchodzimy między uliczki, żeby wyjść przed tym najsłynniejszym kościołem w Makarskiej.

W końcu jesteśmy przed kościołem św. Marka. Na placu pusto. Pięknie!!!




Bocznymi uliczkami wracamy już do samochodu



Wychodzimy w znanym nam miejscu ale proponuję jeszcze raz zejść w dół, do muzeum muszli a następnie do parku Osejava. Chcieliśmy iść do niego na początku ale pominęliśmy pasy, a miejsce, które wybraliśmy na przejście (na zakręcie) zbyt dobrym pomysłem nie było i w końcu po którymś tam mijającym nas samochodzie się poddaliśmy. „W drodze powrotnej tu wejdziemy”.
To idziemy teraz.
Mąż siada na ławce a ja fotografuję co się da, czyli kilka pomników.



Ante Starčević – chorwacki polityk, publicysta i pisarz.


Don Mihovil Pavlinović - żołnierz walczący o Chorwację i język chorwacki, ksiądz, poeta i polityk (info znalezione gdzieś w necie)


dr Jure Radić- teolog i naukowiec




Po chwili odpoczynku wracamy do samochodu i do siebie.

moscatel napisał(a):Będę wdzięczna, bo nie wiem, jak to się stało, ale ani nie zanotowałam adresu ani tym bardziej żadnych bliższych danych. A kwaterka była zacna (tylko śmieciarka rano jakby była wkurzająca ).

Czy śmieciarka to ja nie wiem ale ogólnie samochody trochę denerwowały, szczególnie w nocy i te skutery To była dopiero udręka. W nocy, cisza a tu takie brrrrrrum bruuuuum po uszach, jeju aż teraz mam ciarki na same wspomnienia

ewula91 napisał(a):

Max Power napisał(a):Nasze znalezisko leżało sobie swobodnie po drugiej stronie twierdzy, kawałek za ścieżką przy widoku na dolinę. Możliwe, że ciągle tam jest

Oj, a ja nie patrzyłam pod nogi Ja bardziej z tych co przed siebie, w górę i dookoła

moscatel napisał(a):Iiiiiii, nasza kwatera, też znaleziona w ciemno 6 lat temu. Nie dziwię się, że braliście, my wtedy też się nie zastanawialiśmy
Nie wiesz, czy oni ogłaszają się gdzieś na stronie internetowej?

A w ogóle to się przywitam, bo dopiero dziś tu zajrzałam, skuszona tytułem, do Podgory chętnie wrócę, choćby wirtualnie.

Witam, witam
Mam od nich wizytówkę, tylko musiałabym gdzieś poszukać. Wydaje mi się, że mieli na niej wypisaną stronę i chyba nawet na nią wchodziłam ale były stare dane. Sprawdzę w wolnej chwili i dam znać

figusek napisał(a):Piwo mandarynkowe już za mną - pyszoty
W Studenacu się skończyło, zdobyłam 2 ostatnie w Konzumie

Mandarynkowe
Prawdziwa łowczyni!
Ale Wam zazdroszczę! Widziałam widok z apartamentu w Twojej relacji (na pewno się tam dopiszę jak już skończę swoją). Bajka!
To też u Ane prawda? Macie chyba inny apartament niż w zeszłym roku?

Tak, to u Ane apartament mamy ten sam, tylko oliwka ma w tym roku duże przyrosty


a ta gra w kulki to bule

Jak Wasze wrażenia z Makarskiej?

ewula91 napisał(a):

figusek napisał(a):My mieszkamy przy "dzwonach" i nie jest to żadnym problemem
Czekam na dalszą część relacji, nie kończ jeszcze

Właśnie jak tamtędy spacerowałam to rozglądałam się za "Waszym" apartamentem Ane ;D ale nie wiem gdzie on leży

Jeszcze będzie kilka odcinków ale już końcówka postaram się jutro dodać kolejny, pospacerujemy po Makarskiej

shanteel napisał(a):dzięki za ten wątek! Ułatwi mi zaplanowanie mojej wizyty w Chorwacji.

Czy wjazd na Srd jest za darmo?

Super!
Wjazd samochodem jest darmowy i parkowanie na górze też

lew napisał(a):......piekna pogoda na tych zdjeciach; swojsko jak nad Baltykiem.

Pierwszy dzień plażowania był bardziej swojski z powodu temperatury wody
A z pogodą rzeczywiście jakoś mieliśmy kiepsko przynajmniej na wycieczkach

A wracając do Ane, to na Twoim zdjęciu jest to żółty budynek z czerwoną dachówką po lewej stronie (obok stoi Peugeot 206)

figusek napisał(a):Tak, to u Ane apartament mamy ten sam, tylko oliwka ma w tym roku duże przyrosty


a ta gra w kulki to bule

Jak Wasze wrażenia z Makarskiej?

Oj, to coś chyba źle oglądałam Twoje zdjęcia bo na pewno utkwiło mi w pamięci jedno z kawałkiem balkonu ale takim wąskim i widokiem na drzewka a nie na morze, dlatego myślałam, że teraz inny pokój macie musiałam cosik pomylić

Tak myślałam, że ta gra to bule i chyba nawet tak wtedy powiedziałam ale po cichutku, coby głupoty nie palnąć bo jakaś ta nazwa mi się dziwna wydawała teraz już na pewno zapamiętam

Jeśli chodzi o Makarską to jak na spacer przed sezonem, po deptaku i półwyspie jak najbardziej ok. Spodobała się nam ale chyba tylko na tyle. Sama miejscowość jak dla nas zbyt duża noooo iiii luuuudziiiii.... szczególnie na półwyspie od tej "wewnętrznej" strony, bliżej miasta. Masa ludzi na betonie. Dziękuję, wolę ludzi w mniejszej ilości

figusek napisał(a):A wracając do Ane, to na Twoim zdjęciu jest to żółty budynek z czerwoną dachówką po lewej stronie (obok stoi Peugeot 206)

Aż się wróciłam zerknąć. O jeju, byliśmy tak blisko a rozglądałam się za tabliczkami z nazwami apartamentów i nie widziałam nic.
Lokalizacja bardzo dobra się wydaje

piekara114 napisał(a):Nadrobiłam. Czyli odwiedziliście "mój" bunkier To mnie on mega denerwował, zwłaszcza jak zaczynał bić koło 6 RANO, żeby nie było wątpliwości. Widzę, że pojawiła się tablica informacyjna o kościele, w 2013 tego nie było...

Dla mnie on był problemem, ja lubię pospać, a takie wybudzanie w środku nocy jest okropne. Dlatego w swojej relacji mocno zwracałam uwagę na ten obiekt.

Bardzo dziwny i brzydki kościół :p Ja w sumie tylko raz na plaży słyszałam to "bicie" dzwonów, więc ciężko mi powiedzieć czy by mnie to denerwowało czy nie chociaż pewnie by mnie budził.
Co do godziny wstawania to jakoś na wakacjach, szczególnie jak mam w planach wycieczkę, mogę wstać bardzo wcześnie. Z reguły o 6 najpóźniej wyjeżdżaliśmy w drogę

moscatel napisał(a):
Będę wdzięczna, bo nie wiem, jak to się stało, ale ani nie zanotowałam adresu ani tym bardziej żadnych bliższych danych. A kwaterka była zacna (tylko śmieciarka rano jakby była wkurzająca ).

Mam dane nie wiem, czy mogę tak tutaj podać ale najwyżej zostanę wyrzucona

Svedarka i Niksa Lunjević
ul. Rudera Boskovica 11
Podgora

www.podgora-croatia.com

My mieliśmy apartman 03, tylko widzę, że zdjęcia nieaktualne, różnią się detale, typu meble w salonie np.
A apartman 1 po zdjęciach wygląda jakby był w tym drugim budynku, do którego trzeba było iść jeszcze parę schodków wyżej i nie wiem czy nie należał do córki czy kogoś z rodziny. Parę razy widzieliśmy tam młodą kobietę z dziećmi biegającymi po schodach a z górnego domu często wychodził starszy facet kropla w kroplę jak właściciel "naszego" domu - więc pewno brat

Dodam swoje szczegółowe zdjęcia później, skoro już lecimy chronologicznie

Chyba czas już powoli wracać z tych wakacji
Zostały jeszcze 3 dni (ostatni to już wyjazdowy), a kolejny będzie bardzo "szybki". Albo raczej bardzo nudny

Dzień 12. Środa 15.06.2016

Dzisiejszy dzień jest typowo wakacyjnym, urlopowym dniem. Śpimy aż się wyśpimy Po śniadaniu idziemy na plażę, w międzyczasie wybieramy się na lody (w Podgorze tańsze niż w Tucepi 6 kun/gałka), a później wybieramy się na obiad do Konoby Ruzmarin, o której już pisałam.

No i właśnie z tego dnia mam aż 1 zdjęcie, słownie: jedno obiadowe.



Mąż bierze mix mięsny (mjesano meso) za 85 kun, a dla mnie świński kotlet (svinjski kotlet) znaczy się wieprzowy, za 58 kun. Do tego piwo dla męża i vocni sokovi dla mnie. Zamawiam apple ale dostaję apricot, może to i dobrze bo jest przepyszny!

Reszta dnia to dalsze plażowanie i leniuchowanie

Byłem, zobaczyłem i wruciłem ,jestem załamany bo następny wyjazd za rok a ogólnie było pięknie w Podgorze

oszi napisał(a):Byłem, zobaczyłem i wruciłem ,jestem załamany bo następny wyjazd za rok a ogólnie było pięknie w Podgorze

Ja też jestem zachwycona Podgorą i też się załamuję tym, że trzeba czekać rok na kolejny urlop ale chyba c wolałabym zobaczyć teraz inne miejsca

Dzień 13. Czwartek 16.06.2016

Wstaję baaaardzo wcześnie, bo coś koło 5.30 Mąż sobie dalej smacznie śpi, a ja wychodzę ująć piękną Podgorę o poranku na zdjęciach.

Najpierw kieruję się w lewo, na promenadę, gdzie przy jednej konobie zaczepia mnie facet Akurat czyści ławki wystawione na zewnątrz, a przy wejściu do konoby są piękne detale warte ujęcia na zdjęciach. Woła, że mam się nie krępować i wejść do środka, przy okazji mam mu zakręcić wodę. Robię co każe i korzystam z możliwości zrobienia nieco lepszych zdjęć- nie takich rozmazanych, na zoomie

Facet do mnie podchodzi, przedstawia się i zaprasza dalej "dobrze, że mam komórkę w kieszeni" myślę sobie. Prowadzi mnie obok schodków, na jakieś zaplecze, gdzie otwiera drzwi do ogrodu. Coś tam opowiada o drzewkach a ja zauważam łóżko do masażu. O nie, gdzie ja jestem Chcę się stąd zmyć jak najszybciej. Ale facet zaprasza do drugiego ogródka. Tam tylko jednak zerkamy "z góry" ze schodów. Ogródki należą właściwie do znajomego. A można spotkać w nich m.in. mandarynki i granaty. Na jednym drzewku wiszą jeszcze owoce od zeszłego roku! podobno nie ma kto ich zebrać i tak sobie wiszą aż w końcu zgniją.
Pod nogami mam jakieś nasionko (chyba) tego granatu, dostaję je na pamiątkę
Facet coś tam dalej zagaduje, np. w którym hotelu mieszkam i czy przyjechałam z... rodzicami no sorry, ja z mężem. Chwilę jeszcze rozmawiamy ale ja już zmierzam do wyjścia. Dziękuję, żegnam się i idę dalej, w stronę remontowanych hoteli.
Pisałam tutaj chyba przez pomyłkę o Mediteran i Aurorze a to łączyli Mediteran i Minervę.

Dochodzę do Syrenki i zawracam. Obok konoby tego faceta staram się przemknąć jak najszybciej i już mi się udaje kiedy nagle za plecami słyszę "Ewa?!" och... Facet pyta czy ja i mój mąż lubimy ryby. Jasne! Opanierowane filety jak są a niczego innego do wyboru nie ma to zjemy. Ale cóż mam powiedzieć, więc mówię, że tak. Facet poleca mi konobę Klemić niedaleko portu, niby mają przepyszne. A jeśli dodatkowo się na niego powołam to dostanę ileś tam rabatu. Super, tylko już zdążyłam zapomnieć jak się chłopie nazywasz. (Drago ) Jeszcze mnie przytrzymuje bo koniecznie chce mi napisać nazwę i adres na kartce. Tylko... chyba sam adresu nie zna bo ostatecznie zapisuje samą nazwę i jeszcze mi tłumaczy co to oznacza ta "konoba"
W końcu udaje mi się stamtąd ulotnić i przechodzę na "drugą stronę", czyli na koniec porciku. Po drodze szukam knajpki z TYM kamieniem. Czyli z kamieniem przepowiadającym pogodę

Chcę iść do latarni i stamtąd zrobić zdjęcia całej miejscowości ale zrywa się tak silny wiatr, że ledwo przy tym porcie mogę się utrzymać Nie odważę się wejść na wał bo od razu wyląduję w wodzie. Szybko robię kilka zdjęć w porciku i wracam do domku. Jest to trochę trudne bo wieje bez przerwy i to naprawdę mocno! A do tego od czasu do czasu dostaję prosto w twarz jakimiś igiełkami, to chyba coś z tych palm

Przed 7.00 melduję się w pokoju zadowolona, że w końcu udało mi się wybrać na ten spacer. Była to już niestety ostatnia taka okazja.

A teraz zostawiam Was ze zdjęciami