Podgora z plusem, czerwiec 2016

Górna Twierdza super. My byliśmy na Mirab., a o tej po prostu zapomniałam...

figusek napisał(a):Podgora nocą...
Chyba w tym roku podskoczymy do Omiša-> to ostatnio usłyszałam od swojego A.

Podgora piękna i nocą i za dnia

Omiš polecam ja ogólnie bardzo lubię zwiedzać, chodzić po miasteczkach więc jak najbardziej zachęcam jeśli będziecie mieli okazję i może na którąś twierdzę się wybierzecie?

piekara114 napisał(a):Górna Twierdza super. My byliśmy na Mirab., a o tej po prostu zapomniałam...

A my znów odpuściliśmy Mirabellę. Obie mamy powody do powrotu

Dzień 8. Sobota 11.06.2016 cz. 3

Przed nami około 60 km do następnego celu. Jedziemy drogą nr 62, z której mamy piękne widoki na góry i w ogóle ładne okolice ale jakoś nam się ta jazda dłuży, zakręt za zakrętem…
Kiedy w końcu dojeżdżamy na miejsce wychodzimy szczęśliwi z samochodu
A gdzie jesteśmy?


Imotski!

Czytałam już wcześniej na forum, że zejście do Niebieskiego Jeziora jest płatne. Znaczy się jedni płacili, jedni nie.
Ale skoro przed nami stoi jak byk tablica o płatności to oczywiście zapłacimy. Tylko pewnie trzeba to zrobić gdzieś dalej, przy zejściu do jeziorka, albo na twierdzy… Zobaczymy.
Póki co przyjrzymy się jeziorku z góry.



Właściwie to dopiero tutaj pytam męża czy tam zejdziemy.
„Możemy” – odpowiada.
No i fajnie! Ścieżka jest to nie będzie tak źle



Idziemy zatem w stronę schodów wychodzących zaraz obok na ulicę, zapewne prowadzą do twierdzy a przecież musimy iść tam po bilety.
Jak się jednak okazuje schody prowadzą dalej do ścieżki, którą można od razu zejść do jeziorka.


My jednak jeszcze na chwilkę odbijamy w prawo, zobaczyć „co tam jest”. Schodzimy po schodkach


i dochodzimy do jaskini :O Seba się zastanawia gdzie ta jaskinia prowadzi ale jakoś nie mamy ochoty tego sprawdzać…


Wracamy więc na górę


i lecimy do twierdzy Topana. Przy okazji sobie ją zwiedzimy, skoro już będziemy płacić…



Przy twierdzy też jest malutki parking, więc spokojnie można samochodem pod nią podjechać.



Przed twierdzą też stoi tablica o płatności. No to wchodzimy do środka, pewnie tam będzie kasa.



Ale rozglądamy się i nie zauważamy nikogo. Hmm… Czyżbyśmy zaliczali się do tej grupy „darmowej”? Najwidoczniej mamy dziś to szczęście…

Zwiedzamy twierdzę i podziwiamy przepiękne z niej widoki






A po zejściu wracamy tą samą drogą i idziemy do jeziorka.

Z początku ścieżka wydaje nam się przyjemna. Ale tylko wydaje… ten drobny żwirek wcale taki fajny nie jest. A między nim wystają jakieś większe kamyki i nie raz nam noga objeżdża.



Za to widoki rekompensują niedogodności

Imotski w planie, więc chętnie popatrzę

Czy dobrze kojarzę, że to wejście na Starigrad jest właśnie przy tym parkingu za tunelem ?

Dzień 8. Sobota 11.06.2016 cz. 4

Ostatni etap drogi to…powtórka z rozrywki. Ta niby przyjemna ścieżka się kończy a pozostają skały.


Pokonujemy je i już jesteśmy przy wodzie.

Ludzi mało – w drodze do jeziorka minęło nas kilka wracających osób, a na dole spotykamy parę Niemców, którzy zeszli prawie przed nami. Robią tylko kilka zdjęć, wymieniają z nami dwa zdania po niemiecku i zaczynają się wspinać z powrotem.
Zostajemy sami. Kilka osób jeszcze się pojawiło na szlaku ale zanim tu dojdą my już będziemy się zbierać.





Aaa… takie tam… Morskie Oko.

Wracamy i jedziemy dalej, wiadomo gdzie. Do Czerwonego Jeziora Podziwiać je można tylko z drogi. A swoją nazwę zawdzięcza otaczającym go skałom.




Tu spędzamy tylko chwilkę i zbieramy się do samochodu. Ale nie zawracamy, jedziemy dalej bo mamy w planach jeszcze jedno jeziorko.

Droga wiedzie przepięknymi okolicami. Po prostu bajka! Niestety nie mam zdjęć bo łatwiej było nacieszyć oczy niż ująć to piękno w obiektywie.
Dojeżdżamy do miejscowości Ricice i zostawiamy auto przy drodze. Na dół schodzimy pieszo bo znak informuje nas o 13% nachyleniu terenu a nie chcemy męczyć samochodu. Czy rzeczywiście takie nachylenie było nie wiem, Sebastian uparcie twierdził, że na pewno nie.



Dochodzimy do Jeziora Zielonego. Może nie jesteśmy w najlepszym jego punkcie, z innych miejsc z tego co widziałam na gogle s.v. są o wiele lepsze widoki no ale dobre i to.

Aparat ma problem z ujęciem koloru a jest niesamowity.



Po chwili wracamy na górę i… namawiam męża żebyśmy podjechali dalej do jakiegoś lepszego punktu. Zgadza się ale z niechęcią, a kiedy widzi kolejne znaki o nachyleniu to tylko zaciska zęby. Miejscami droga jest wąska a zawrócić nie ma gdzie. Kiedy trafia się w końcu takie miejsce już mamy zjeżdżać ale nagle zauważam, że coś tam się przebija zielonkawego. Wysiadam z samochodu i lecę, mąż ma dość, zawraca i czeka.

To też nie ten „idealny” punkt, ale jakieś tam widoki są.



Jeśli ktoś z Was by się wybierał to radzę podjechać jeszcze dalej, od Jeziora Czerwonego cały czas prosto za drogą.
Gdzieś w to miejsce

Zawracamy i jedziemy już do Podgory.

Po drodze oczywiście z przygodami.
Nawigacja swoje, ja swoje. Kiedy nam każe skręcić w którąś stronę ryczę, że nie tu bo tu pojedziemy przez płatny tunel. Jedziemy dalej, każe nam jechać prosto a my mamy znak na Makarską, więc mówię mężowi żeby skręcał. Skręca, pojawia się jakaś nowa ładna droga i.. bramki. Kurka! To pewnie autostrada! Więc zawracamy szybko przed samymi bramkami.
Po czasie dochodzi do mnie, że to był pewnie ten tunel.
Gdzieś tam dalej nawigacja każe nam zawracać, Sebek już chce to robić bo
„teraz już jadę tak jak pokazuje nawigacja a nie jak Ty uważasz”
a ja znów ryczę, że jak chce to proszę bardzo
„tylko ciekawe jak my przez te góry przejedziemy!”
„góry? To tam trzeba jechać przez góry?”
„tak!” – mówię, chociaż nie wiem.
Tyle tych zjazdów było, że już się pogubiłam. Wydawało mi się, że jest tylko jeden możliwy przez Zagvozd i to jest ten płatny tunel, więc nie wiem gdzie nas tyle razy ta nawigacja wyprowadzała (chyba, że każda z tych dróg miała doprowadzić właśnie do tunelu).
Ostatecznie pojechaliśmy prosto i przez Zadvarje, co mieliśmy już sprawdzone.



Po drodze zatrzymujemy się jeszcze w sanktuarium Vepric, przed Makarską.


Byłam tu już kiedyś i z ciekawości muszę odkopać stare zdjęcia bo teraz wydaje mi się, że jest tu jakoś łyso.
Mamy nieodpowiednie stroje a prawie jakiś pan kosi trawę i dziwnie na nas zagląda, więc przechodzimy tylko szybciutko i wracamy.








A po powrocie do apartamentu na schodach wita nas właścicielka, zatrzymuje na chwilkę i.. daje nam tytkę, właściwie to Sebastianowi. Pyta czy dobrze to napisała, ściska go, on dziękuje a ja nie wiem o co chodzi, więc też ją ściskam i dziękuję i oczywiście powtarzam, że nie trzeba było. Na górze patrzę co to dostaliśmy i…


To nie my dostaliśmy, tylko Sebastian… dziś są jego urodziny


Milutko, ale zaczęłam się zastanawiać co powinniśmy zrobić. Czy iść do właścicieli z tym winem, czy dać im coś od nas (ale nic nie mieliśmy „naszego”, a bez sensu kupować rzeczy chorwackie dostępne na każdym kroku bo mają je na co dzień). No nie wiedziałam jak powinniśmy się w takiej sytuacji zachować.
Może jestem dziwna ale naprawdę nie lubię niczego od nikogo dostawać. Choćby się wszyscy zarzekali, że to bezinteresownie – nie. Ja wtedy czuję, że muszę dać coś w zamian, że komuś coś wiszę itd.
W końcu nie zrobiliśmy nic ale wtedy przeżywałam to długo i mnie sumienie gryzło. :p

słoma79 napisał(a):Imotski w planie, więc chętnie popatrzę

Ja jestem zadowolona z wycieczki no i udało nam się darmowo pozwiedzać.
Dołożyłabym tylko jeszcze samo miasteczko, pamiętam, że maslinka ciekawie go opisała w którejś ze swoich relacji.
Jak masz trochę czasu i chęci to można zejść do Niebieskiego Jeziorka Z tego co widzę na endo przejście spod twierdzy do jeziorka i z powrotem do parkingu przy drodze zajęło nam 50 minut, w tym troszkę posiedzieliśmy na dole no i często robiłam zdjęcia.

Swibon napisał(a):Czy dobrze kojarzę, że to wejście na Starigrad jest właśnie przy tym parkingu za tunelem ?

Dokładnie tak. Nie sposób przeoczyć

ewula91 napisał(a):

Swibon napisał(a):Czy dobrze kojarzę, że to wejście na Starigrad jest właśnie przy tym parkingu za tunelem ?

Dokładnie tak. Nie sposób przeoczyć

Dziękuję. Muszę przyznać, że między innymi dzięki Twojej relacji mam już niezły plan wycieczek do zrealizowania podczas pobytu w Podgorze .

Troszkę dziwi mnie to, że przy tak zaplanowanym wyjeździe "od A do Z" tak często się gubiliście
A jeziorka może są płatne w sezonie? Też mam plan do nich jechać, ale nie są priorytetem.

Nadrobiłem z łezką w oku bo w wielu z tych miejsc byłem. Chętnie bym tam wrócił.

Pozdrawiam

NUDY ! Ale dawaj dalej

Swibon napisał(a):Dziękuję. Muszę przyznać, że między innymi dzięki Twojej relacji mam już niezły plan wycieczek do zrealizowania podczas pobytu w Podgorze .

Miło mi dobrze wiedzieć, że komuś moje wypociny mogą się przydać
Zdradź swój plan wycieczek

Koenig napisał(a):Troszkę dziwi mnie to, że przy tak zaplanowanym wyjeździe "od A do Z" tak często się gubiliście
A jeziorka może są płatne w sezonie? Też mam plan do nich jechać, ale nie są priorytetem.

No widzisz, najwidoczniej wyjazd nie był zaplanowany "od A do Z".
Jeśli chodzi Ci o gubienie się w trasie to akurat mnie to wcale nie dziwi, bo ta część planowania w ogóle mnie nie interesowała. Drogą miał się zająć mąż po spisaniu przeze mnie wszystkich miejsc, do których chcę jechać ale ostatecznie do tego nie doszło i polegaliśmy na nawigacji oraz na takiej wiedzy "mniej więcej".
Natomiast jeśli chodzi o sposób zwiedzania to... plany planami a w rzeczywistości robiliśmy i tak wszystko na odwrót.

Nie wiem jak z tymi jeziorkami bo różne opinie czytałam. W którejś tegorocznej relacji (nie pamiętam już czyjej ) ktoś pisał, że płacił a również był w czerwcu. Nie mam pojęcia od czego to zależy...

Vjetar napisał(a):Nadrobiłem z łezką w oku bo w wielu z tych miejsc byłem. Chętnie bym tam wrócił.

Pozdrawiam

Oj, ja też bym się najchętniej spakowała i pojechała jeszcze raz
Pozdrawiam

Monte Christo napisał(a):NUDY ! Ale dawaj dalej

Nie obiecywałam żadnej rozrywki! Wakacje jak wakacje, nic ciekawego ...

Dzień 9. Niedziela 12.06.2016

Dzisiaj odpoczywamy
Po śniadaniu idziemy na plażę a gdy głodniejemy zbieramy się na obiad do konoby Ružmarin.


Zamawiamy Ćevapčići, które podawane jest z frytkami i sałatką
Jak ktoś lubi frytki z McD to serdecznie polecam bo smakują tak samo
Do tego mąż zamawia Karlovacko a ja biorę prirodna limunada. Z trudem udało mi się ją wypić, tak kwaśna, że aż mnie skręcało
Ceny - jedzonko po 55 kun, piwo i lemoniada po 15 kun.


Kiedy czekamy na posiłek coś się zaczyna psuć pogoda. Nadciągają ciemne chmury znad wysp i w oddali zaczyna się błyskać. A kiedy płacimy rachunek i odchodzimy zaczyna kropić Udaje nam się dotrzeć do apartamentu zanim rozpada się na dobre
Natomiast następnego dnia czytamy wiadomości z Makarskiej, którą zalało. Wierni kibice jednak mimo ulewy dalej siedzieli w knajpach i oglądali mecz swojej chorwackiej drużyny




Co do meczu to wracając z plaży od razu wiedzieliśmy kto dziś gra. Nie tylko dlatego, że przy knajpach były wywieszone informacje ale głównie z powodu ubrań Chorwatów i dekoracji - kelnerzy w koszulach w biało-czerwoną kratę, kibice również a do tego na każdym kroku flagi w szachownicę.

Pięknie napisane i podane...
Czytałem z dużą przyjemnością.
Wracając do miłych niespodzianek ze strony gospodarzy też miałem tego rodzaju chwile. Ale zawsze miałem coś polskiego, najczęściej jest to żubrówka z trawą i sok Jabłkowy / polski /

Pozdrawiam
Krzysiek

Kochana a powiedz mi, jak jechaliście do Imotski (chcemy jechać w tym roku, w tamtym się nie udało niestety) to płaciliście za bilecik za przejazd przez Biokovo? Mam nadzieję, że wiesz o o co mi chodzi