Podaca (25 lipiec-8 sierpień 2009)

W oczekiwaniu na tegoroczny wyjazd do Chorwacji (jeszcze 25 DDW ), postanowiłam założyć temat dotyczący zeszłorocznego urlopu. Mam nadzieję, że zdążę zamieścić relację ze zdjęciami

Cóż za metamorfoza po 4 latach ...jedziesz po bandzie

Na początek i zachętę-nasza kwatera (duże otwarte okno na górze) i widok z niej:










Jeszcze muszę pokombinować, żeby większe zdjęcia wklejać Chyba że ktoś uczynny skieruje mnie od razu w odpowiednie miejsce odpowiednim linkiem

Proszę bardzo
http://cro.pl/forum/viewtopic.php?t=17681

A dziękuję bardzo , gdzieś się z tym tematem spotkałam, ale mi umknął
Zanim nastąpi ciąg dalszy, udam się do czytelni

_________________________________________
Poczytałam, wszystko już wiem, ale niestety zdjęcia zeszłoroczne mam na innym koncie na fotosiku, nie mam już tam możliwości edycji , więc chyba będą w takim rozmiarze, przeniesione z innego forum.....
Ale jeśli znajdę czas, by je wklejać na nowo, to może się skuszę

A w oryginale na fotosiku w jakim są rozmiarze?

Edit: już widzę, że za duże (1280x857)

za duże, za duże

od czego by tu zacząć....
Najlepiej od początku, czyli od roku 2006, gdy pojechaliśmy do Chorwacji po raz pierwszy, zachęceni przez teściów, którzy wrócili stamtąd zachwyceni rok wcześniej. Celem była Makarska, wtedy jeszcze nie wiedzieliśmy zbyt wiele o Chorwacji, na cro.pl trafiłam dopiero po powrocie
Co tu dużo mówić, zakochaliśmy się w Makarskiej, klimacie, morzu, widokach, górach Biokovo, serpentynach, kuchni, Chorwatach, generalnie dołączyliśmy do cromaniaków
Przez 2 następne lata niestety nie daliśmy rady jechać, ze względu na remont mieszkania i narodziny drugiego synka. Tym sposobem jest nas teraz czworo: mąż, 8-letni Kuba, 3 letni Wito i ja Rok temu wybraliśmy Podacę, jako miejsce ciche i spokojne, ze względu m.in. na młodszą latorośl, mającą wtedy 2 latka. I pod tym względem spełniło nasze oczekiwania-nie było gdzie wydawać pieniędzy, co przy 2 chłopaków było miłym prezentem
Wyjechaliśmy z okolic Bielska-Białej, Słowację przejeżdżamy maksymalnym skrótem (jak za pierwszym razem), czyli nie autostradą, a przez mniejsze i większe miejscowości. Węgry za pierwszym razem przejechaliśmy "dołem" Balatonu z całym dobrodziejstwem kurortów po drodze . Jednak nie narzekaliśmy, to był nasz pierwszy wyjazd zagraniczny i wszystko miało swój urok Rok temu jechaliśmy za radą GPS jeszcze większymi, hmmm, zadupiami czyi tym razem górą Balatonu. Wszystko ok, droga pusta, gładka, super do jazdy stówką albo lepiej, gdyby nie.... największa burza, jaką przeżyłam-całą trasę węgierską waliło piorunami, grzmiało, trzaskało i sypało mniejszymi ale też i gigantycznymi gałęziami jeszcze chyba nigdy nie odmówiłam tylu zdrowasiek co na tym odcinku podróży jechaliśmy tamtędy nocą, co dodawało "uroku" burzy, a nam dodatkowo napędzało stracha. Po przejechaniu granicy w Letenye zapadliśmy w zasłużoną drzemkę w samochodzie. Po zregenerowaniu sił ruszyliśmy w dalszą trasę, teraz już autostradą. W roku 2006 jechaliśmy wg wskazań jakiegoś tam biura podróży trasą "turystyczną" czyli chorwacką 1. Wolę wariant z autostradą Ze względu na pracę męża jeździmy w najgorszym możliwym terminie, czyli z piątku na sobotę, rok temu więc zmarnowaliśmy świeżo nagromadzone siły na 2 godzinny korek na autostradzie. Ale nic nie zepsuło nam humoru-w końcu jechaliśmy na zasłużony i wymarzony wypoczynek
Trasa pewno wg wielu będzie krytykowana, ze względu na omijanie autostrad innych niż chorwackie, ale co tam-każdy jeździ jak mu pasuje ciągle się zastanawiamy jednak nad tegoroczną podróżą..... pierwszy raz dojazd zajął nam 24h co jest dla mnie "lekkim" przegięciem drugi raz było to 19h (w tym 2h w korku). Zobaczymy jak to będzie tym razem-chyba się jednak skusimy na autostradę na Słowacji, drogę 86 na Węgrzech i autostradą po Chorwacji....
Zdjęć z podróży niestety nie ma, jakiegoś zaćmienia dostałam i nie fotografowałam-w tym roku na pewno nadrobię braki z nawiązką
Na razie tyle-zbliża się burza i obawiam się, by przez jakiś brak prądu nie wcięło moich wypocin

Elizasz napisał(a):W oczekiwaniu na tegoroczny wyjazd do Chorwacji (jeszcze 25 DDW)

Mam nadzieję, że zdążę zamieścić relację ze zdjęciami

No to musisz się sprężać!

Podaca to fajna mieścinka,...czekamy na fotki.

Pozdrawiam

Zdjęcia się ładują, w międzyczasie będę pisać
Gdy dojechaliśmy na miejsce zachwyciła nas bliskość morza-jak widać na zdjęciach w pierwszym poście, do wody był dosłownie krok!!! W dzień cieszył nas widok z okna, w nocy kołysał nas do spania szum fal-niezapomniane wrażenia!!!



Nasza kwatera to studio, znalezione na pewnej stronce internetowej, z niej też mamy pokój na ten rok. W pokoiku aneks kuchenny (należymy do tej grupki, która do Chorwacji nie bierze gotowego jedzenia, jedynie jakieś pasztety dla dzieci na śniadanie-reszta to próbowanie tamtejszych specjałów) i łazienka z wanną, co przy dwójce dzieci jest sporym komfortem Dom miał niesamowicie grube ściany, w związku z czym w pokoju cały czas panował miły chłód, okno było otwarte 24h na dobę.
Przed wejściem znajdował się taras, gdzie mieliśmy swój stolik (dla każdego pokoju był stolik w innym miejscu, więc nie było problemu, ze ktoś nagle zajął nam "nasze" miejsce). Idealne miejsce na poranną kawę, lub relaks przy piwku bądź winku o zachodzie słońca





Jak również na obejrzenie stateczków, które cumowały tuż "pod naszym nosem". Można było nimi dopłynąć na Peljesac, Korculę, ub wybrać się w nocny rejs w stronę Makarskiej.



W oddali-wspomniany wyżej Peljesac:



Okolica domku to niezbyt długa plaża, która potrafiła być tak zatłoczona, że przeżyłam szok Pewnego ranka ok. godziny 7.00 ruszyłam jak zwykle z najmłodszym na spacerek, przy okazji zostawiłam w wybranym miejscu 3 kąpielowe ręczniki. Po przyjściu na miejsce okazało się, że wszystko dookoła jest DOKŁADNIE zajęte, mamy więc dla nas 4 tyle miejsca, ile dały te ręczniki Teściowie byli tam 3 tygodnie wcześniej i ponoć na plaży były pustki....
Niemiłym zaskoczeniem było to, że pewnego razu panowie sprzątający plażę nagle zaczęli zbierać do wyrzucenia nie tylko śmieci, ale również pozostawione tam na noc koce, karimaty, ręczniki, materace-wszystko! Moje rzeczy też zwinęli-siedziałam parę metrów dalej, widziałam co robią, więc podbiegłam po swoje karimaty. Kłócił się jeden ostro, bo musiał wszystko z auta wyrzucić, ale się nie dałam i odzyskałam swoją własność. Nie wiem, co im się nagle stało, bo rok wcześniej w Makarskiej zostawialiśmy karimaty, tutaj przez tydzień też i było ok, a nagle zaczęły im przeszkadzać
Miejsce, w którym byliśmy nadaje się rewelacyjnie dla osób pragnących ciszy i spokoju-jak już wspomniałam wcześniej. Dla pragnących trochę rozrywki jest parę knajpek, ale to już troszkę dalej od "naszego" miejsca. Chodziliśmy sobie tamtędy na spacerki w stronę Gradac.

w drodze do Gradac:



Pierwszą wycieczkę, troszkę sentymentalną odbyliśmy do Makarskiej, a konkretnie do kościółka w Vepric, bo przy poprzednim pobycie nie dotarliśmy tam. Jednak wysiedzenie w aucie przez 40 km, po uprzednim przejechaniu ponad 1200km graniczyło z cudem

"Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes znajduje się przy drodze do Makarskiej, kilkaset metrów od zjazdu do tego znanego wczasowiska i usytuowane jest na zalesionym zboczu Biokovo.
Zostało utworzone przez biskupa Juraja Carica (1867-1921) w 1908 roku, po jego powrocie
z pierwszej narodowej pielgrzymki Chorwatów do Lourdes. Biskup był organizatorem tej pielgrzymki, która odbyła się w 50 rocznicę objawień w Lourdes.
Niezwykłość, moc i piękno tamtego miejsca wpłynęły na biskupa do tego stopnia, że postanowił "przenieść" je do ojczyzny. Odnalazł właśnie tutaj naturalną jaskinię i otoczenie bardzo przypominające miejsce, w którym w roku 1858 Matka Boża objawiła się Bernadecie Sobirous 18 razy. Po latach biskup Caric został tu pochowany.
Teren sanktuarium obejmuje grotę z ołtarzem, kaplicę, zakrystię, ołtarz polowy, potok i drogę krzyżową.
Msze św. odprawiane są codziennie, w zimie o godzinie 15.00, a w lecie o 17.00. Główne dni pielgrzymek wiernych do sanktuarium: 11 luty, 25 marca, 15 sierpnia, 7 i 8 września. Konsekracja Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes miała miejsce 15 października 1908 roku.
Sanktuarium powstało z darów Chorwatów i pracy wolontariuszy. Grób biskupa Juraja Carica znajduje się obok XII stacji drogi krzyżowej.
Sanktuarium wciąż jest rozbudowywane, a ostanie generalne prace nadające obecny wygląd odbyły się w roku 2003.
(ŹRÓDŁO:voyager64.com)"





kamienne konfesjonały-pokuty już nie trzeba

Pora na przedstawienie moich skrajnie różniących się od siebie dzieciaczków.
Starszy, Kuba,



uwielbia plażę, morze, wodę, nawet zimna mu niestraszna-to po mamusi



Młodszy, Wito,



ku mojej początkowej rozpaczy, nie chciał za żadne skarby się kąpać-nie pomogły prysznice, grzanie wody, materac, wnoszenie go na rękach, samodzielne spacery, zabawki, pontoniki-nic, kompletnie nic nie było w stanie go zmusić do kąpieli w morzu!!! Jakiekolwiek próby kończyły się dzikim wrzaskiem, podczas gdy inne dzieciaczki w jego wieku, darły się, jak je z wody wyciągano Poza tym nie przepada za upałem, więc ja z Kubą plażowałam na całego, a mąż z młodym najgorętsze godziny przesypiali w pokoju, odżywali albo wcześnie rano albo wieczorem-i obie strony były bardzo zadowolone, bo mąż też woli chłodek, niż smażenie na plaży

Nie ma to jak spacerek w cieniu


W tym roku mieliśmy już wstępnie zaklepaną kwaterę na Mazurach, potem nad Bałtykiem, ale i tak stanęło na tym, że jedziemy do Chorwacji, bo mąż stwierdził, że jak ma siedzieć w pokoju, to i tak woli pokój w Chorwacji Ale widzę wielki postęp u małego, jest zainteresowany wodą, wrzucaniem kamyków do niej, poza tym jadą z nami znajomi z bąblem w tym samym wieku, może razem będzie i raźniej a jak nie, to też damy radę
Kolejny wypad to tym razem wodospady Kravice-przepiękne miejsce!!! z lodowato zimną wodą wybraliśmy się w strojach kąpielowych, Kuba ze sprzętem do nurkowania, a tam nie dało się nóg zamoczyć, chociaż co odważniejsi się kąpali. W końcu skusił się i Kuba

Mam nadzieję, że zdjęcia są w dobrym rozmiarze i nie rozciągają strony....

Kolejna wycieczka, tym razem do starej osady w Podacy. Wyprawa bez dzieci, jako że jest to dość męcząca trasa dla nich w takim upale. Dzieciaki zostają więc pod opieką siostry męża, która też w tym czasie jest w Podacy, a my ruszamy, pełni optymizmu o godzinie 17.00, z nadzieją, że nie będzie upału Ja obładowana jak wielbłąd, no bo jak tu się ruszyć bez aparatu i osprzętu mąż szedł bez obciążenia, ale i tak po kilkuset metrach wyżymał koszulkę
Niestety, mimo pięknego słonecznego dnia (a może właśnie dlatego ) widoczność była kiepska i zdjęcia z góry wyszły takie sobie..... teściowie byli tam wcześniej, przy pochmurnym dniu i zdjęcia mieli ostre jak żylety.....



kościół Św. Ivana:





ruiny domów... w niektórych widać było jeszcze pozostawione garnki, sztućce, łóżka... całość robi niesamowite wrażenie-panuje tam grobowa cisza, przerywana jedynie szczekaniem okolicznych piesków.... smutne miejsce.....









Wdrapałam się też na strych, mimo obaw męża-podłoga mocno skrzypiała







autorka wspomnień z Podacą w tle



i droga na dół, już nie tak męcząca

Wybraliśmy się również do Dubrownika, było to moje niezrealizowane w 2006 roku marzenie. Widoki po drodze niesamowite!!! Dojazd bezproblemowy, podziemny parking, do którego jest tak łatwy dostęp zaskoczył mnie totalnie Stety/niestety pogoda była cały czas przepiękna, czego mieliśmy dwa efekty-marudzącego Witka, z którym trzeba było chodzić jedynie tą stroną chodnika, gdzie był cień i możliwość zrobienia pięknych zdjęć

Ze względu na brak możliwości wydawania pieniędzy w Podacy, o czym wspomniałam wcześniej, zaoszczędziliśmy dość sporo-nie pamiętam, ile tego było w kunach, ale na złotówki mieliśmy na Dubrownik ok. 700 zł. Hihihi, co z tego, jak nie było na co tego wydać Pamiątki nas nie zachwyciły, takie same można było kupić w Podacy bądź każdej innej miejscowości, zmieniały się jedynie napisy na nich Nie udało się nam niestety pochodzić po uliczkach ze schodkami ze względu na Witka i towarzyszący mu wózek . Po zwiedzeniu miasta i muzeum morskiego, wybraliśmy się na obiad do jednej z mnóstwa knajpek w bocznej uliczce, z obawy, że w centrum nie będzie nas stać na jedzenie-cóż za pomyłka! Byłoby nas stać, a wybór byłby duuuużo większy Zmieściliśmy jednak jeszcze porządne desery na głównej ulicy i trzeba było ruszyć na mury. Ale wiadomo było, że Wito tam nie da rady, mąż też się średnio czuł w tym dniu, więc ruszyłam na górę tylko z Kubą. Niestety, nie obeszliśmy całych murów, żal mi było tych dwóch moich boroczków. Przeszliśmy kilkaset metrów, zrobiliśmy zdjęcia i udało nam się zejść tą drogą, którą weszliśmy. Tak więc wizyta w Dubrowniku została tylko "zaliczona", choć czujemy ogromny niedosyt i na pewno koniecznie się tam wybierzemy jeszcze raz, albo bez dzieci, albo jak Wito będzie większy.
Pięknych zdjęć z Dubrownika jest na forum masa, wkleję więc tylko kilka takich "osobistych":















W drodze powrotnej odwiedziliśmy Ploce, żeby zrobić zapasy Oranginy-to mój boski chorwacki napój Zdziwił nas absolutny brak turystów, nie wiem, czy są tam jakieś kurorty, pokoje do wynajęcia, czy nie.... jak dla mnie było to najbrzydsza miejscowość w Chorwacji, z koszmarnymi dźwigami w porcie i blokami zamiast ślicznych domków Jednak na zdjęciu nie prezentuje się najgorzej:



W Ploce Kuba kupił sobie pamiątki
Jest tam rzeka (nie pamiętam jej nazwy ) z przepięknym dopływem do morza-była tam moja szwagierka z "miejscowymi" z Podacy, faktycznie, na zdjęciach pięknie się to prezentowało....jednak my tam nie trafiliśmy

Z wyjazdowych wycieczek to by było na tyle: dawkujemy te przyjemności stopniowo
Za pierwszym razem odwiedziliśmy Medjugorie, ale niestety-fotek z tamtej wyprawy brak, bo aparat, pożyczony od koleżanki był trochę zepsuty, wskutek czego wszystkie zdjęcia mają na środku nieostra plamę
Odwiedziliśmy też w 2006 Sumartin na wyspie Brać. Uśmiałam się jak nigdy, bo poszliśmy w złą stronę i wobec tego nic tam ciekawego początkowo nie zobaczyliśmy Dodatkowo i mnie i Kubę dopadło choróbsko, mało płuc nie wypluliśmy, więc sił na chodzenie było raczej mało. Ale mąż wypatrzył pełno małych żyjątek w wodzie-ponieważ było to miejsce bardzo mało uczęszczane prze turystów, krabów różnej wielkości, krewetek i innych stworzonek naoglądaliśmy się do woli, co zrekompensowało nam początkowe niezadowolenie z wyboru kierunku
Rok temu oczywiście spacerowaliśmy dużo po "naszej" promenadzie:



w oddali skaczący na skałce: Kuba-poszukiwacz krabów



nocą też jest przyjemnie:



Płynęliśmy sobie rowerem wodnym ze zjeżdżalnią, Kuba na odważnego pierwszy skoczył na pełnym morzu, ja ze szwagierką za nim

Znany chyba wszystkim napis:



I w drodze do Bristu, tym razem morzem. Czułam się jak na Karaibach



Ostatni spacer do Bristu, w dzień wyjazdu, o godzinie 7.00 rano, cisza, spokój, zero turystów, jedynie szum morza i krzyk mew.....spacer w celu zakupienia kalendarza na rok 2010, jako że w roku tym mieliśmy do Chorwacji nie jechać....a jednak plany się zmieniają i ciągnie do ukochanego miejsca
Uwielbiam to zdjęcie właśnie ze względu na spokój, z jakim ono mi się kojarzy Mam go nawet w pokoju na ścianie, razem z 4 innymi z tego roku



I cała rodzinka w komplecie przed domem-chyba jedyne zdjęcia jakie mamy we czwórkę to te z Podacy.....



Powrotna droga to 17 godzin tą samą trasą, co w stronę przeciwną, tym razem bez burzy, za to z nawigacją prowadzącą przez węgierskie pola

Już nie mogę się doczekać tegorocznego wyjazdu, po powrocie na pewno zdam relację z Tucepi
W planach mamy Split, Mostar, a być może ponownie Medjugorie, ze względu na wspomnianych wyżej znajomych, którzy mogą chcieć tam się wybrać

Bardzo fajne zdjęcia

Podaca jest urocza,"mała perełka" -
jeszcze chyba nie do końca odkryta.


PS. Dzieciaczki masz super

Fajna relacja. Ja w tym roku po raz kolejny do Podacy. Split, Mostar Trogir warto zobaczyc. Zyczę udanych wakacji. Pozdrawiam.