Pod wulkanem bez bujania – Teneryfa 2018

Bardzo fajny dzień, czekam na kolejny

Długi dzień, dużo wrażeń, sporo zobaczyliście a na zakończenie kąpiel w oceanie. Podobało mi się .

Kolejny dzień też "będzie" długi. Mniej chodzenia, więcej jeżdżenia (trzeba odebrać Przyjaciół z lotniska ), no i widoczki

Środa 26 września

Wstaliśmy wraz z ustaniem ciemności, czyli około 8-mej .
Po szybkim śniadaniu na balkonie w towarzystwie szumu oceanu, byliśmy gotowi na nasz drugi dzień na Teneryfie .





Około 17:30 miała wylądować reszta ekipy, toteż ich odbiór na lotnisku najlepiej było połączyć ze zwiedzaniem czegoś po drodze .
W Masce nasi przyjaciele już byli, więc właśnie ona została wybrana na nasz pierwszy cel na środę. Zdecydowaliśmy, że pojedziemy tam drogą TF-436 zaczynającą się w Buenavista.
Za El Palmar zaczyna się najbardziej widokowy odcinek drogi wodącej od Maski od strony wybrzeża.

Maska bardzo mi się podobała, u mnie będzie nie prędko bo byliśmy dopiero w drugim tygodniu więc wspominam u Ciebie Waszymi oczami

A potem ja będę sobie wspominać u Ciebie

Oszałamiające widoki towarzyszyły nam odtąd przez całą drogę, gorzej było z zatrzymaniem się na ich uwiecznienie. Pomimo dość wczesnej pory, ruch na drodze był już spory, a miejsca do bezpiecznego zatrzymania się na chwilkę, zazwyczaj pozajmowane . Dobrze, że w porę udało nam się zająć jedno z nich, na parkingu przy Mirador de Altos de Baracán.





Ładny jest stamtąd widok na dolinę El Palmar, położoną pomiędzy pasmami górskimi Monte del Agua i Teno.
Obowiązkowa jest oczywiście fotka na Montañeta de El Palmar, górę wyglądającą jak torcik pozbawiony kilku wyjętych z niego porcji. Te rozcięcia w zboczach to pozostałość po eksploatacji góry w latach 60-tych i 70-tych XX w., , gdy wydobywano stąd materiał budowlany na lokalne potrzeby. Działalność ta, w związku z niestabilnością terenu, spowodowała śmierć kilku osób. Wówczas dalsze drążenie góry zostało przerwane…

W drugą stronę widoki też były bardzo fajne , tyle że przejrzystość powietrza niestety nie pozwalała na podziwianie La Gomery, zwykle stąd nieźle widocznej (teraz ledwie majaczyła na horyzoncie).









Miejsce przy punkcie widokowym przecina żółty szlak, którym można zejść na Punta Teno, a w drugą stronę podążyć do Maski, do której my jednakże pojechaliśmy autem.

Szkoda, że na Teneryfie byliśmy tylko sześć dni, może w innym układzie udałoby się wykroić jakiś dzień na górską wędrówkę? Możliwości na wyspie jest mnóstwo, z pewnością z wyborem jednej trasy byłby kłopot, szkoda jednak, że takiego „problemu” nie mieliśmy.

Fajny mieliście widok na śniadanku:)

Znajoma traska - Na tym Miradorze tez się zatrzymywaliśmy, tam mielismy kilka stopni na plusie tylko i mega wiatr, przy okazji dobra informacja, mój zewnętrzny dysk na którym miałem wszystkie zdjęcia - dał sie uratować - Pan ma mi zgrać wszystie foty, więc może KIEDYYYYŚ uzupełnię dawne relacje o zdjęcia

Pocięta góra - widzielismy ja zarówno w 2014 jak i w tym roku (z bliska)

tony montana napisał(a): przy okazji dobra informacja, mój zewnętrzny dysk na którym miałem wszystkie zdjęcia - dał sie uratować - Pan ma mi zgrać wszystie foty, więc może KIEDYYYYŚ uzupełnię dawne relacje o zdjęcia

Byłoby fajnie, gdybyś znalazł czas na ponowne wklejenie zdjęć . Życzę owocnych efektów mrówczej pracy

Zbliżała się nasza pora kawkowa . Uznaliśmy jednak, że nie Maskę wybierzemy na dedykowany jej przystanek... Wcześniej bowiem przejeżdżaliśmy obok Mirador de Cruz de Hilda, przy którym działa ładnie położona knajpka z widokowym tarasem . Szkoda tylko, że akurat o tej porze dnia sceneria nie była odpowiednio oświetlona.



Zanim jednak usiedliśmy pod parasolkami, zrobiliśmy jakieś fotki z miejsca, w którym zostawiliśmy auto (chwilowo w cieniu).
Szpiczasty szczycik na fotce poniżej to El Roque (801 m).



Taras z widokiem w kierunku Maski

W tej restauracji stołowalismy się w 2014 roku

tony montana napisał(a):W tej restauracji stołowalismy się w 2014 roku

U nas tylko kawka w wersji kanaryjskiej.

Zamówiliśmy kawkę w wydaniu lokalnym, czyli barraquito.
Bardzo to słodkie (zwłaszcza jeśli zwykle pijamy kawkę bez nawet odrobiny cukru ), ale będąc na Teneryfie koniecznie trzeba się do takiej wersji przekonać .



Warstwy (słodkie skondensowane mleko, likier, kawa espresso, spienione mleko, na wierzchu skórka z limonki - czasem podają cytrynową - i ociupinka cynamonu) mieszamy, a potem delektujemy się słodyczą. Deser nie jest już konieczny .



Może i za słodkie, ale wciąga . W kolejnych dniach właśnie taką kawkę będziemy preferować.

Pyszotka, bardzo dobrą mają na Teneryfie też mrożoną