Pod urokiem Straussa lub jak nadgryźć Wiedeń w dwa dni?

Znalazłam coś jeszcze
Wiedeń świąteczny sprzed 15 lat...


Tu na Graben (w tle kolumna Trójcy Świętej, już pokazywana w wątku).

Graben

Uica z tradycjami. W średniowieczu była mekką handlowców, w XVIII w. tętniła życiem towarzyskim wyższych sfer, a dziś to główna arteria zakupowa.



To coś ładne pośrodku głównej ulicy to Pestsäule (kolumna morowa) - barokowy pomnik Trójcy Świętej wzniesiony przez Leopolda I na pamiątkę ocalenia go od epidemii dżumy w 1679 roku.

Marmurowa kolumna wykonana została według projektu Matthiasa Rauchmillera. Nad wysokim postumentem udekorowanym reliefami, wznosi się ku niebu skłębiony tłum: figur, chmur, amorków, aniołków i postaci symbolicznych, m.in. postać Wiary triumfującej nad Zarazą. Mnie przypomina coś do jedzenia

mahadarbi napisał(a):

To coś ładne pośrodku głównej ulicy to Pestsäule

A ja myślałem, że to sarenka w choinach się chowa.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):A ja myślałem, że to sarenka w choinach się chowa.

Ubawiona po pachy, nie wiedzieć czemu

mahadarbi napisał(a):Ubawiona po pachy, nie wiedzieć czemu

A któż tam zrozumie sarenki?..

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):
A któż tam zrozumie sarenki?..

To też

Coś wycieczka mi się rozeszła w szwach
Halo, sprężamy się, bo nas zima zastanie!
A w zasadzie to jest tuż przed, i na zdjęciach starych, i za oknem....

Spacer po Ringu nie pozwala nawet na moment rozstawać się z aparatem. Co chwilę coś. My co prawda nie spacerujemy a jedziemy autobusem, ale jeśli będziecie mieli więcej czasu niż niecałe dwa dni, jak my, koniecznie idźcie piechotą!

Przed nami Parlament

Charakterystyczna dla budynku jest część centralna z 8 kolumnami korynckimi oraz 2 skrzydła boczne z kolumnadami.


Budynek niewiele się zmienił od 15 lat, a już na pewno nie dumna, monumentalna fontanna Pallas Atena, która w ręce trzyma skrzydlatą Nike. U stóp Ateny siedzą alegoryczne figury symbolizujące Ustawodawstwo i Zarządzanie (jeszcze niżej - trzy zupełnie inne alegorie )
Bo na świecie są tylko dwie rzeczy pewne: śmierć i podatki...Tak mi się jakoś skojarzyło


Przez przeszło 100 lat istnienia stanowił siedzibę wielu instytucji parlamentarnych. Wybudowany w latach 1874 - 1884 według planów duńczyka, Theophila Hansena, początkowo był siedzibą Rady Państwa.

Styl, w którym wzniesiono budynek, miał przypominać starożytną Grecję.
Od roku 1920 jest siedzibą Rady Narodowej oraz Rady Związkowej.

Na marginesie. Na przystanku komunikacji miejskiej z lewej strony, patrząc na budynek, są całkiem przyjemne fastfoody, cokolwiek to znaczy
Tak, jak tego świństwa nie cierpię, to było to zjadliwe. Wybór spory!

Też nie znoszę, ale czasem człowieka przypili

FUX napisał(a):Tak, jak tego świństwa nie cierpię, to było to zjadliwe. Wybór spory!

Człowiek, jak głodny - wszystko zje

Ja, kiedyś, w Turcji, do McDonalds'a trafiłem,
kanapkę zjadłem i jakimś ichnim ajerkoniakiem popiłem


Pozdrawiam

Eee, w Turcji (Marmaris) Mc'Donald's świetny był Znajoma parka tylko tam się żywiła

Pozwoliłam sobie na mały wtręt wspomnieniowy i kilka zdjęć z ubiegłego stulecia , wybaczcie. Wiedeń 15 lat temu naprawdę zrobił na mnie wrażenie i, być może jeszcze do ubiegłego roku objeżdżalibyśmy go obwodnicą, jak zawsze, kiedy wracaliśmy z Chorwacji, ale nie. Tym razem musieliśmy tam się zatrzymać.

Ale zobaczyć Wiedeń w niecałe dwa dni to, jak sami już wiecie, włócząc się po tej relacji - NIEMOŻLIWE!

Wróćmy więc do momentu, kiedy wróciliśmy z wycieczki autobusem wokół Ringu. Zostało nam jeszcze kilka godzin do zmierzchu. Jutro w południe kończymy nasz szlak Pag-Wiedeń. Kierunek: Warszawa.

A dziś jeszcze Prater. Niech w końcu i Nadia ma coś z tej męczącej wycieczki. W biegu i w niemiłosiernym upale

Wsiadamy w tramwaj i jedziemy nim przez pół miasta, do samego celu. Takie połączenia to ja lubię!


Tramwaje kursują z niemiecką, tfu!, austriacką precyzją, co do sekundy! Mijamy kilka dzielnic, kolorowo, wesoło, życie pulsuje.
A na miejscu? Komary. Chmary komarów

I Prater. Dzielnica 2. z Wielkim Kołem i turystycznymi kolejkami. To przede wszystkim ogromny park, przy którym warszawskie Łazienki, jak porównywałam, to zaledwie... kwietnik


Wrażenie psuje nieco autostrada przechodząca w połowie Prateru, ale prawie jej nie słychać. Widać za to ciągnące się kilometrami zagajniki, alejki, ścieżki rowerowe, biegowe, tereny jeździeckie, place zabaw, budy gastronomiczne i szpalery kasztanowców. I... komary! Matko, jak nas wtedy pogryzły! Za wszystkie czasy. Bardziej cięte niż polskie

Ponieważ nie mieliśmy szans, by przeżyć w starciu z zajadłymi owadami dłużej niż dwie godziny, ewakuowaliśmy się cali w bąblach. Tym samym tramwajem nr.1, który odjeżdżał idealnie o 21.00 (co do sekundy) dotarliśmy niemal pod sam Bristol.
Jutro w drogę.


A ja bardzo Wam dziękuję za wspólną wędrówkę po tym uroczym mieście. Bonarowi szczególnie dziękuję za pomoc, uzupełnianie relacji, zdjęcia, konkursy i zagadki Bezcenne

Danusi też, i Andrzejowi, i Grzegorzowi, i komu tam jeszcze - wielkie dzięki!
Miło, że byliście i daliście się sprowadzić na wiedeńskie manowce

Pozdrowienia dla Was wszystkich

I jeszcze coś: jeśli będziecie mieli kiedyś okazję zobaczyć świąteczny Wiedeń - nie wahajcie się nawet przez chwilę!
Nieświąteczny też wart grzechu

Hej Ania

Z jedną wizytą w Wiedniu nie mogłem czegokolwiek tutaj skomentować, ani wzbogacić.
W momencie, gdy wspomniałaś o Falco, to sprawiłaś, że przeniosłem się nie do Wiednia, ale do młodzieńczych lat.
Wtedy bardzo lubiłem jego utwór "Jeanny" i "Jeanny part 2".
Umówmy się, że słuchałem tego jak miałem 2 latka, ok

Bez tych licznych relacji łatwo Ciebie odszukać.

Pozdrawiam.

nomad napisał(a):

W momencie, gdy wspomniałaś o Falco, to sprawiłaś, że przeniosłem się nie do Wiednia, ale do młodzieńczych lat.
Wtedy bardzo lubiłem jego utwór "Jeanny" i "Jeanny part 2".
Umówmy się, że słuchałem tego jak miałem 2 latka, ok

No hej! A możemy się umówić, że ja go słuchałam, kiedy miałam rok? Będzie mi zręczniej...

nomad napisał(a):Bez tych licznych relacji łatwo Ciebie odszukać.

Co masz na myśli?

Pozdrawiam!

mahadarbi napisał(a):
Nieświąteczny też wart grzechu

Grzeszyć można wszędzie. Nawet w Wiedniu.

Pozdrawiam,
Wojtek