Pod urokiem Straussa lub jak nadgryźć Wiedeń w dwa dni?

Hop dalej

Wycieczka coś się nam rozeszła na boki. Jedziemy dalej?


Przed nami Neue Burg - siedziba nowoczesnej czytelni Biblioteki Narodowej i paru kolekcji muzealnych. Reklamowana tu ekspozycja Ephesus Museum obejmuje o 200 lat starsze od tego barokowego budynku eksponaty odkryte w Turcji i Grecji przez austriackich archeologów.










Świetny i prosty sposób na upalne dni.


Nie tylko nam zmęczenie upałem daje się we znaki...

Polskie pamiątki w Wiedniu.

W kościele Kapucynów przy Neuer Markt (Nowy Rynek) znajduje się sarkofag Eleonory Marii (1653-1697), arcyksiężniczki austriackiej, córki Ferdynanda II, ale również Królowej Polski żony Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Grobowiec ten jest ozdobiony m. in. polskimi herbami.

W I Dzielnicy przy Annagasse (przecznicy Kärntner Strasse) znajduje się kościół św. Anny w którym w pierwszym ołtarzu po prawej stronie jest obraz naszego Świętego Stanisława Kostki. Dokładnie naprzeciw tego ołtarza w kaplicy jest rzeźba z 1510r. przypisywana Witowi Stwoszowi przedstawiająca św. Annę Samotrzeć.

Przy ulicy Kurrentgasse 2 jest kaplica św. Stanisława Kostki, niestety zwykle niedostępna dla zwiedzających. W 1564 roku rodzice wysłali syna Stanisława wraz ze starszym bratem na studia do Wiednia. Niestety, w roku 1567 Stanisław Kostka uciekł z Wiednia do Rzymu, gdzie wstąpił do zakonu Jezuitów.

Kościół Augustianów znajduje się przy Augustinerstrasse 9 sierpnia 1637 roku był świadkiem ślubu per prokura Władysława IV z Cecylią Renatą - niezbyt ładną córką cesarza Ferdynanda III - potwierdzenie tegoż ślubu nastąpiło 12 września tego samego roku w Warszawie. Nazajutrz w kościele św. Jana w Warszawie odbyła się pierwsza koronacja. To w tym kościele Augustianów w Wiedniu po zwycięskiej bitwie Jan III Sobieski zaintonował Te Deum. Na ścianie tego kościoła jest tablica z podobizną króla z napisem w języku niemieckim: "Jan III Sobieski Król Polski, główny dowodzący zjednoczonych armii wziął udział we mszy Świętej 13 września 1683 roku po wyzwoleniu Wiednia od oblężenia".

O płycie Fryderyka Chopina wspominałem wcześniej.

W prawej nawie kościoła Frańciszkanów w Austrii zwanych minorytami od nazwy Braci Mniejszych, na Minoritenplatz w 1 Dzielnicy, znajduje się obraz przedstawiający O. Kolbe na tle Oświęcimia, pędzla włoskiego malarza Mario Bulfona w 1973, roku beatyfikacji O. Kolbe. W innym kościele minorytów przy Alster Strasse w ołtarzu po lewej stronie, znajduje się portret O. Kolbe. Obok tego kościoła w klasztorze znajduje się kaplica św. Maksymiliana Kolbe.

O Kulczyckim wcześniej wspominaliśmy.

Na ścianie domu przy ulicy Florianigasse w 8 Dzielnicy gdzie dwukrotnie mieszkał Ludwik Zamenhof, znajduje się tablica poświęcona twórcy języka esperanto.

Polski Kościół przy pod wezwaniem św. Krzyża przy Renweg 5a w 3 Dzielnicy w 300-lecie Osieczy Wiedeńskiej, nawiedził papież Jan Paweł II, na pamiątkę na zewnątrz kościoła umieszczono pamiątkową tablicę i postawiono pomnik Ojca Świętego JP II. Wewnątrz kościoła znajdują się dwie tablice z 1898 roku głoszące podziękowanie dla cesarza Franciszka Józefa za przekazanie kościoła w polskie ręce.

W Schwechat dawniej wsi, dzisiaj osiedle pod Wiedniem, znajduje się kamienny obelisk stojący na czterech kulach armatnich zwieńczony metalowym krzyżem (Kugelkreuz-Sobieskikreuz), upamiętniający w trzy dni po bitwie, spotkanie cesarza Leopolda I z królem Janem III Sobieskim 15 września 1683 roku.

Na temat Kahlenbergu trzeba poświęcić więcej czasu i cierpliwości w opisywaniu.

Powyższe wiadomości streściłem z książki "Spacer po polskim Wiedniu", wydanej przez moją córkę

Fiu, fiu
Pochwal się linkiem jakimś, zakupimy

Dawne to czasy, gdy jako jedyna na roku z Polski studentka Uniwersytetu Wiedeńskiego, z inspiracji ks. prof. Bonifacego Miązka - profesora Uniwersytetu Wiedeńskiego, opracowała dwujęzyczną książkę (broszurę, 55 stron)
"Spacer po polskim Wiedniu" - "Spaziergang durch das polnische Wien".
A w niej:
Uwarunkowania społeczne na tle Polonii w Austrii.
Rozmowa z Duszpasterzem Polskiej Misji Katolickiej w Austrii Ks. Herbertem Sojką CR.
Interview mit Frau Dr. Liliana Madelska.
Polski Wiedeń od A do Z.

Książka wraz z pracą dyplomową znajduje się w Bibliotece Uniwersytetu Wiedeńskiego w Wiedniu

No wielka szkoda, mimo iż Wiedeń pewnie od tamtego czasu nieco się zmienił. Ale ciekawy temat i zawsze to perełka, że jako jedyna na roku z Polski zdążyła to zrobić przed kolejnymi, którzy pojawili się po niej

Oj niewielu studentów było z Polski, w tym czasie wraz z nią lecz na innym wydziale studiował syn ambasadora Jana Barcza, ma wydawnictwo w W-wie prawdopodobnie asystent Bartoszewskiego

mahadarbi napisał(a):Wiedeń pewnie od tamtego czasu nieco się zmienił.

ale zwyczaje i to nie tylko w Wiedniu są niezmienne przykładem najlepszym jest przyprawianie rogów

Tajemnicą poliszynela było, że ukochany cesarz Franciszek Józef miał przyjaciółkę Katarzynę. Przyjaciółka ta z kolei miała kochanka o polsko brzmiącym nazwisku Wilczek. W tamtym czasie Katarzyna Schratt miała lat 33 a cesarz Franciszek Józef liczył sobie 56 lat, a graf Hans Wilczek lat 49. Tak to do dzisiaj przetrwał zwyczaj przyprawiania rogów

Ładne
Mnie z kolei bardzo się spodobał stary szmonces o mężu, który często mówił do żony: - Dwojra, jak któreś z nas umrze, to ja pojadę do Wiednia

Jedny słowem, mimo zwyczajów i tak warto tam pojechać

Neogotycki Ratusz to kolejny widok, po Boromeuszu, który mnie tu zachwycił. Melanż kwiatów z odcieniem muru - poezja!

zachwycam się wieloma miejscami:)))
pięknie jest w Twoim Wiedniu:)

Dzięki
Bardzo mnie kusi Wiedeń przedświąteczny. Wtedy się jest w istnej krainie czarów...


Pozdrawiam Cię!
Fajnie, że jesteś

ja na świąteczny Wiedeń jeżdżę już kilka lat, tylko nie mogę coś dojechać

Ja złapałam bakcyla jakieś 16 lat temu i od tamtej pory żyję tym samym obrazem Czas odświeżyć go sobie.

I Opera i Hofburg i Ratusz... nie no, piękny jest ten Wiedeń.
Chciałoby się wrócić, pospacerować, pooglądać, zasmakować. Dobrze, że jest Croforum i relacje z podróży

Prawda? Pamiętam, że Tobie też się ten Ratusz podobał bardzo Zresztą, tyle prześlicznych miejsc zobaczyłaś, że aż mnie w dołku ściska Chociażby te dwa wielkie muzea (Sztuki Nowoczesnej i czego tam jeszcze ), ta zieleń, te klomby, ech... kurka, Wiedeń jest piękny i już. O

Dobrze, że jest Croforum, święta racja