Pocztówka z Zante (2009)

kkra napisał(a):Fajnie tak z tobą powspominać:)
ta plaża z mostem donikąd to Argassi:)

Dzięki! Mylą mi się już te miejscowości, a nie każde zdjęcie opisałam. Pamięć jest zawodna bardzo. Miło, że jesteś
Gdzie mieszkałaś?

Most w morzu - świetny!

mahadarbi napisał(a):Nie ukrywam, że czekam na nie ogromnie. Alpy latem... Pewnie cudne?

Dla mnie wszystko latem jest piękniejsze niż zimą. Lubię mnogość barw.
Fotki przerzuciłem do komputera. Zaraz wybiorę kilka z ponad czterech tysięcy i wrzucę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Tak, ten most z całego wybrzeża i masy tych wakacyjnych miejscowości, zasługiwał na szczególną uwagę. Jego data budowy też robi wrażenie, prawda?

Fotki z Alp. Już czuję adrenalinę

Pozdrawiam,
Anka

mahadarbi pięknie pokazałaś wyspę.
Czlowiek chciałby jechać w te wszystkie cudne miejsca,ale urlopu i życia mało

mahadarbi napisał(a):

kkra napisał(a):Fajnie tak z tobą powspominać:)
ta plaża z mostem donikąd to Argassi:)

Dzięki! Mylą mi się już te miejscowości, a nie każde zdjęcie opisałam. Pamięć jest zawodna bardzo. Miło, że jesteś
Gdzie mieszkałaś?

nie ma sprawy:)
chętnie towarzyszę Ci w relacji:)
My mieszkaliśmy w Alikanas (2010).
Pozdrawiam!

Miałem napisać , że ziarenko już kiełkuje ale to moim zdaniem nie do końca adekwatne chyba że określenia takiego użyjemy do zaczarowanej fasoli

Podobny ( bardzo ) most spotkałem gdzieś pomiędzy Newcastle a Carlisle , nie opisany w przewodniku i tak do końca nikt z rozmówców nie umiał mi powiedzieć , skąd tam się znalazł - jedni twierdzili , że pochodzi jeszcze z czasów rzymskich , inni - że to pozostałości średniowieczne .
Najciekawsze jest jednak to , że nie przepływa tam żadna rzeka , a do morza jest kilkadziesiąt kilometrów . . .

Pozdrawiam
Piotr

Most ciekawy, ale sama plaża nie, ale to moje zdanie.
Ta miejscowość charakteryzuje się tym, że w wielu miejscach plaży nie ma wcale....

to ja ewa napisał(a):mahadarbi pięknie pokazałaś wyspę.
Czlowiek chciałby jechać w te wszystkie cudne miejsca,ale urlopu i życia mało

Dziękuję, Ewo! Ale zostań jeszcze, to nie wszystko. Na deser będzie creme de la creme, czyli to, po co tam się zwykle jeździ

Pozdrawiam!

kkra napisał(a):
nie ma sprawy:)
chętnie towarzyszę Ci w relacji:)
My mieszkaliśmy w Alikanas (2010).
Pozdrawiam!

A, to te dwie miejscowości połączone rzeczko-mostkiem Przejeżdżaliśmy przez nie, nawet chyba wyszłam zobaczyć, jak plaża wygląda

kkra napisał(a):Most ciekawy, ale sama plaża nie, ale to moje zdanie.
Ta miejscowość charakteryzuje się tym, że w wielu miejscach plaży nie ma wcale....

Dlatego zrobiłam tylko most Nie było szału z żadnej z tych miejscowości, za to od Zante w kierunku Skinari - o niebo lepsze widoki, ale tylko z trasy
Micro i Macro dwa widoczki warte uwagi na wschodzie wyspy, Pelagaki i Lithari jeszcze (będzie o tym później), natomiast zachodnia część, bardziej dzika, stroma i kręta - absolutny TOP!

piotrf napisał(a):Miałem napisać , że ziarenko już kiełkuje ale to moim zdaniem nie do końca adekwatne chyba że określenia takiego użyjemy do zaczarowanej fasoli

Myślałam, że już dojrzałeś absolutnie?

piotrf napisał(a):Podobny ( bardzo ) most spotkałem gdzieś pomiędzy Newcastle a Carlisle , nie opisany w przewodniku i tak do końca nikt z rozmówców nie umiał mi powiedzieć , skąd tam się znalazł - jedni twierdzili , że pochodzi jeszcze z czasów rzymskich , inni - że to pozostałości średniowieczne .
Najciekawsze jest jednak to , że nie przepływa tam żadna rzeka , a do morza jest kilkadziesiąt kilometrów . . .

Historii tego mostu nie znam, niestety. Ale pewnie miałaby kilka wersji, jak w przytoczonym przez Ciebie przykładzie. W każdym razie fajnie wygląda coś takiego w wodzie. Nie skała, nie góra, a most donikąd.

Pozdrawiam Cię,
Anka

Lithari

Pokażę Wam dzisiaj nasze odkrycie. Droga do Mirco Nisi a po drodze... Lithari. Maleńki wycinek kamienisto-piaszczystego półksiężyca z krystaliczną wodą.
Pamiętacie sympatyczną Albankę u której zatrzymaliśmy się z drodze do Błękitnych Grot? Zatrzymamy się u niej po raz kolejny a potem zaintryguje nas stroma droga prowadząca w dół, ku zatoczce. Nieoznaczona w ogóle, trudno trafić, więc trzy razy z rzędu plażowaliśmy praktycznie sami.
Po smacznym drugim śniadaniu zostawiamy samochód na skarpie i idziemy w dół. Pędzimy wręcz na łeb na szyję, bo kamyczki na spadzistej drodze nie pomagają w spokojnym marszu.




Jesteśmy tu chyba sami! A nie, jest jakaś zakochana para Rozkładamy nasz kram.


Prawa strona ciut chorwacka...


Lewa ciut mniej


Czas na relaks i zbieranie muszelek.





Sympatyczna Albanka przyniosła tam nam trzy razy obiad! Sama zaproponowała takie rozwiązanie. Zeszła po stromej ścieżce, niosąc gorące talerze z posiłkiem! Nie mogło nam się więc tam nie podobać

Pora na obłędną miejscowość Micro Nisi. Po drodze kilka atrakcji.


Jest ich więcej!


A później już tylko lepiej...


Nagle zatrzymujemy się. Zobaczyłam coś, co muszę sfotografować! Mój Goran robi tour po Zante!!!


Szkoda, że tego dnia już nas tu nie będzie
Jedziemy dalej. Jakaś plaża.


I widoki, w których się rozkochałam... Jakieś stuletnie, powyginane drzewa oliwkowe...




Tego miejsca na wyspie nie da nie zauważyć. Micro Gialos i Macro Gialos. A potem Micro Nisi...



cdn.

mahadarbi napisał(a):Pędzimy wręcz na łeb na szyję, bo kamyczki na spadzistej drodze nie pomagają w spokojnym marszu.

W drodze powrotnej już tak szybko to raczej nie szło.

mahadarbi napisał(a):Sympatyczna Albanka przyniosła tam nam trzy razy obiad! Sama zaproponowała takie rozwiązanie. Zeszła po stromej ścieżce, niosąc gorące talerze z posiłkiem! Nie mogło nam się więc tam nie podobać

To się nazywa obsługa!

Pozdrawiam,
Wojtek

No droga pod górę była znacznie ciekawsza Za to nasza dwulatka wprawiła nas w zdumienie, odsadzając na sporą odległość Starzy rodzice musieli się nieźle sprężać

Tak, mieliśmy jak w pięciogwiazdkowym hotelu niemal...

jakoś tę plażę w Lithari przegapiliśmy, za to Micro Gialos i Macro Gialos obejrzeliśmy i skorzystaliśmy jak trzeba
piękne zdjęcia!