Pocztówka z Zante (2009)

Interseal napisał(a):Witam... wiesz.... przepraszam.. jestem po czterech piwach... i nie powinienem już pisać., więc tego "słynnego" to muszę na spokojnie jutro przetrawić.

Nawet jest powiedzenie: Piłeś - nie pisz

Interseal napisał(a):Mnie Grecja także sni się po nocach, ale raczej w kontekście tego co przed nami niż za nami

To też, co nie zmienia faktu, że jednak Grecja zaprząta umysł...

Interseal napisał(a):Częściej śni mi się Rumunia, jednak to temat na inny rozdział.

Oj, ta Rumunia to i mnie po głowie chodzi od jakiegoś czasu...

mahadarbi napisał(a):

Interseal napisał(a):
Chorwacja, na tle tych cudów wypada, niestety, blaaado, bardzo blado. Więc tu się z Tobą zgadzam absolutnie

Hmmm... mocne słowa. Mam wiarę już za niecały rok przekonac się o ich 100%-owej słuszności.

To oczywiście moje zadanie, ale ten kto liznął Grecję, wie o czym mówię A ten, kto polizał ją jeszcze dokładniej, przytaknie mi

Pozdrawiam Cię!

W pobliżu Keri

Zanim dotrzemy do małpiej wyspy w Agios Sostis, znajdujemy sobie przeuroczą zatoczkę z Marathonisi w tle.



Droga, którą kluczymy, by zejść potem ostrym zboczem w dół do kamienistej plaży, także mnie oczarowuje. Wszędzie gaje oliwne a przy drodze takie oto kamienne cuda...





Prywatne wejście z jednej strony...


... okazuje się cudowną tawerną z drugiej!



Zakochałam się z tych tawernach! Na Zante prawie każda tak wygląda. Ukryte w oliwnych gajach wzbudzają mój ogromny zachwyt. I zapewniam Was, nie tylko ich wygląd zachwyca. Kuchnia jest tu wyśmienita! Z bólem muszę przyznać, że ta mykonoska nie dorasta jej nawet do pięt...



Jesteśmy. Strome zbocze pokonane i mamy tak:






Kiedy słońce daje nam się za bardzo we znaki, ukrywamy się pod wiszącą skałą.


By zaraz spod niej wyjść



Agios Sosits to niewielka miejscowość w pobliżu Laganas. Najbardziej malowniczym tu miejscem jest oderwana od lądu 'małpia wyspa', do której można się dojść drewnianym pomostem. Podobno podczas trzęsienia ziemi kawałek skały oderwał się od Zante i podryfował kilka metrów dalej. Teraz odbywają się tu najlepsze imprezy na wyspie, a przejście drewnianym pomostem i pokonanie kilkuset schodów na górę, stanowi nie lada wyzwanie dla rozbawionej alkoholem młodzieży...





Idziemy na górę! Do pokonania sporo schodków...

Mahadarbi, poznawanie Twojego Zante to sama przyjemność i kolejny powód do zdrady - miałaś zupełną rację ( to odnośnie postu w relacji Janusza )
Wybacz , że dopiero teraz odpowiadam - proza życia . . .

Grecja ( szczególnie wyspy ) faktycznie zaprząta głowę i to od długiego czasu , natomiast możliwości urlopowe są ograniczone , pomimo że takowego sam sobie udzielam , a i planów urlopowych ( w kilku różnych kierunkach ) nazbierało się sporo - i to kusi , i tamto nęci

Dziękuję za możliwość oglądania tych wspaniałych widoków na Twoich fotografiach - z premedytacją stajesz się współwinną zdrady


Pozdrawiam
Piotr

Piotr... wieeeedziałam, że ktoś musi na siebie wziąć ciężar odpowiedzialności, ale czemu ja?!
Niewątpliwie jednak bardzo mi miło, że Ci się podoba i poznawanie mojej Grecji sprawia Ci przyjemność.

Ogromne serdeczności!

Mahadarbi fantastyczne zdjęcia...

... nie powiem, ale wabisz i przyciągasz nas tą Grecją, oj przyciągasz

Witaj, majeczko!

Zainfekowanych przybywa, widzę I dobrze! Chociaż... Gdzieś z tyłu głowy zawsze w takim momencie pojawia się myśl, by zagarnąć to wszystko dla siebie, nie dzielić się swoimi miejscami, tym, co mnie tam poruszyło Z drugiej jednak strony... Jak można nie dzielić się takimi cudami? Przecież jak nie zrobię tego ja, zrobi to za mnie ktoś inny...

A widziałaś już moje Cyklady?

mahadarbi napisał(a):
A widziałaś już moje Cyklady?

...widziałam, widziałam to Twoje "must be" ,kwintesencję całej Grecji
...jednak dla tych, którzy je przeoczyli pozwolę sobie wkleić Twojego linka

http://cro.pl/forum/viewtopic.php?t=336 ... sc&start=0

Najpiękniejsze jest to, że masa takich 'must be' przed nami, prawda?

mahadarbi napisał(a)::wink:
Najpiękniejsze jest to, że masa takich 'must be' przed nami, prawda?

...mam taką nadzieję, a więc fotografuj i komentuj

Dziś biorę się za kolejny odcinek

Agios Sostis - małpia wyspa

Kiedy już się wdrapiemy na sam szczyt...


...trzeba będzie kupić bilet wstępu (pamiętam, że bardzo się wtedy zbulwersowałam, kiedy zapewniłam panienkę z biletami, że my za 10 minut wracamy, że nie mamy zamiaru korzystać z baru w najmodniejszej dyskotece, że chcemy tylko zrobić kilka zdjęć, że jesteśmy z dzieckiem i nie zostaniemy tu do nocy, etc. Nie było mowy. Bilet to bilet Dokładnie za 10 minut wracaliśmy, ale panna nie zamierzała zwracać za bilety. Był dość drogi, pamiętam, dlatego tak mnie to rozsierdziło. W cenie był drink i chyba jakiś sandwich. A panna tłumaczyła gęsto, że tu tylko pracuje etc. Faktycznie, Greczynką nie była, ale niesmak pozostał... )

Na samej górze labirynt dróg we wszystkie strony. Co ciekawe, każda z nich prowadziła tu...


Na samym dole lounge disco-bar.


Białe koszule po sznurze szły Uwielbiam taki klimat, ibizowski ciut, chilloutowy. Spójrzmy szerzej.


Ta góra to Skopos. Tuż obok niej mieszkamy


I widok na Agios Sostis z drugiej strony.


I już. Teraz trzeba zejść pionowymi schodkami w dół.
A potem ruszyć w kierunku środkowej części wyspy. Do Macherado...


Zanim zjedziemy w dół, pomiędzy gajami oliwnymi do sennej Macherado, zatrzymujemy się w drugim (a raczej pierwszym w kolejności), również XIV-wiecznym kościółku, na samym wzgórzu wioski. Z tamtej wizyty do dziś została mi piękna, czarna, z delikatnej jak jedwab wełny, chusta. Oddałam ją mamie. Jest wielka i nadal pachnie kadzidłami


Siostry dbają, by turysta nie wszedł do kościoła niestosownie ubrany.
Po czułej opiece zakonnicy, wyglądam jak... ona


To moje dwa ukochane zdjęcia. Mimo ich wielkiej niedoskonałości, nieostrości wręcz, kocham je. I nie umiem powiedzieć, czemu


Dziedziniec tego wspaniałego zabytkowego kościoła jest niepowtarzalny. Solidny kamień, dbałość o każdy detal...




Ktoś wie, co to za mechaty cudak?


Bogato zdobione freski na ścianach, totalnie mnie rozwaliły. Wnętrze kościoła - także. Nie mogę Wam jednak tego pokazać. Nie mam żadnego zdjęcia.


Ruszamy do Macherado.
Miasteczko z daleka tonie w gajach oliwnych. A pośrodku...


Majestatycznie lśni w słońcu XIV - wieczny kościół Agia Mavra.

Błogie Macherado

Jak dla mnie to jeden z najpiękniejszych zakątków wyspy, obok wspomnianego Vassilikos (o którym opowiem w następnym odcinku). Dla szukających błogiego spokoju, z dala od najbardziej popularnych i obowiązkowych punktów programu. Raczej dla wymagających, potrafiących docenić takie senne miasteczka, z dala od tłumów. Tu trzeba się po prostu zatrzymać i zamyślić.

Jedna piekarnia, jeden bar kawowy w plastikowymi krzesłami na tarasiku, jeden sklep spożywczy. Tradycyjna wieś nietknięta ręką turystyki, prawdziwa perełka Zakynthos. Wioska jest pełna zieleni, a w powietrzu czuć obezwładniający zapach sosen. I pewnie nikt by nigdy o malowniczej Macherado nie usłyszał, gdyby nie najstarszy kościół, XIV-wieczna Agia Mavra z ikoną Czarnej Madonny. To najstarszy kościół na Zakynthos, a bijące tu dzwony należą najbardziej harmonijnych. Słychać je ponoć na całej wyspie. Kościół stoi na wzgórzu, więc wcale nie jest takie dalekie od prawdy. 

Agia Mavra szczyci się piękną kolekcją ikon i imponującą wenecką dzwonnicą. Zobaczymy tylko jego dziedziniec i otoczenie. Kościół bowiem będzie zamknięty.
Obchody ku czci Agia Mavra odbywają się w pierwszy weekend lipca. Wtedy całe miasteczko pląsa w rytm tradycyjnych greckich tańców i zajada się frykasami z rusztu. Aż trudno uwierzyć, że ktoś tu mieszka...

Wjedźmy i zaparkujmy wreszcie.



Piękny, wysoki mur otaczający Agia Mavra.


Ale my idziemy najpierw na słodką bułkę do jedynej piekarenki i siadamy z kawą w ręku.




Nikogo nie ma na ulicach. Jest tylko pani w piekarnio-ciastkarni i pan w barze kawowym. Cisza... Tylko my i Agia Mavra.




Idziemy w kierunku dziedzińca.






Jak w jakimś narkotycznym śnie spędzamy tam dwie godziny. Nic nie robiąc! Siedząc. A wokoło nic się nie działo. Nawet gołębiom nie chce się latać. Wyjechać jednak trzeba było...


Kiedy tuż za Agią natknęliśmy się na takie kamienne cuda, nie sposób było nie wysiąść i nie zamyślić nad życiem...

To jest dopiero wymarłe miasteczko, aż czuję rozgrzane powietrze i senność mnie ogarnia. Sjesta aż się prosi.

Dlatego Cię na nie namówiłam Wiedziałam, że Ci się spodoba
Rozgrzane powietrze idealnie chłodzą kamienne okolice.

Kwiat Orientu... Piękny...

Pozdrawiam,
Wojtek