... po roztańczonej Mazowsza krainie ...

Tutaj również bobry zaznaczają swoją obecność.

Swoją drogą, z tego co pamiętam, to one budują tamy ...
Znaczy się, mam chyba najbardziej ambitne bobry na świecie











Przez przypadek, ale cel osiągnięty. Żeby nie ten niski poziom wody, to chyba nigdy bym tu nie dotarł.
No, chyba, że za kolejne 20-30 lat, kiedy Wisła odsunęłaby się o kolejnych kilkaset metrów.

A może by wróciła, a nie odsunęła?

Kto to wie. Chyba nie ma bardziej niesfornej rzeki na świecie.















Przebijam się z powrotem ku cywilizacji, która daje o sobie znać szczekaniem psów - to niepokojące, ale, biorąc pod uwagę, że raczej nie są to bezpańskie psy, przyjemne, oraz rykiem silników rozjeżdżających rezerwat motorów, czy kładów.

Serdeczne pozdrowienia, z życzeniami wbicia się jakiegoś konarka solidnego w szprychy, najlepiej, przedniego koła, dla bezmyślnych buraków.







Ależ (byłaby) tu cisza ...

cdn.

Przebijam się przez łachy, przez kolejną kępę ...













W zasadzie można by (tylko przydałby się jakiś leżaczek, kocyk, drink ) skorzystać ze słońca i posiedzieć tu dłużej. Posłuchać ptaków, porozkoszować się widokiem.

Tam dalej, nad samą Wisłą, nie było tak słychać silników ...







No ale przede mną jeszcze drugie odwiedziny nad jeziorem.
W końcu właśnie to było moim dzisiejszym celem ...



I tak dotarłem tam, gdzie jeszcze nigdy nie zaszedłem ...



cdn.

Tym razem zatrzymuję się przy głównej drodze.
Ta, z rosnącymi wzdłuż niej typowymi dla Mazowsza wierzbami droga była niegdyś groblą, wiodącą na Kępę Kiełpińską, zasiedloną prze Olendrów - naród, który, osiedlony tu przed wiekami, przez wieki potrafił wykorzystać niepokorną Wisłę i jej wylewy dla swoich celów.

Dziś mało po nich pozostało śladów. Jeden, nieskutecznie przeze mnie poszukiwany cmentarzyk ... Podobno.

Kolejne konie.

Na mój widok zrywają się i biegną w moja stronę, po czym, jakby zawiedzione, że jestem obcy, odwracają się i odbiegają na bezpieczną odległość ...













Wzdłuż wąskiej strugi, tym razem biegnącej z kolejnego jeziora, będącego pozostałością starego koryta Wisły - Fabrycznego - dochodzę nad jezioro.













Kiełpińskie to rezerwat przyrody, ale, od dawna, mało kto potrafi to uszanować.
O ile jeszcze zrozumiałym jest, że, przynajmniej na pewnej części, znajdują się miejsca do kąpieli, a na okolicznych polach, okalających wrzynające się w nie jezioro, są ślady po ogniskach, to widok samochodów ignorujących zakaz wjazdu i tablice ostrzegawcze, rozjeżdżających podmokłe drużki i pola, ba widok bydlaków myjących samochody tuż obok kąpielisk oraz wszędzie panujący brud i śmieci pozostawione przez przyjezdnych od dawna zniechęcały mnie do odwiedzin tego miejsca latem.













Dziś też stoi tu samochód. Jeden na szczęście.
Trochę bardziej martwią mnie osiedla, które, nieubłaganie, zabudowują okoliczne pola.

Kapliczka, która stała na miejscu starego, kiełpińskiego kościółka, notabene zmytego przez powódź, dziś jest trudna do znalezienia, ponieważ ... wbudowano ją w ogrodzenie osiedla

Starego kasztana, pod który przychodziłem najpierw z siostrą, potem z dzieckiem, żeby nazbierać kasztanów do szkoły ... już nie ma.













Tereny zalewowe ... Ciekawe, co to będzie na wiosnę?
Może jeszcze nie te, nie następną ... Przyroda jest cierpliwa i pamiętliwa.
Zabetonujmy pola, zasypmy rowy, wybudujmy wyższe wały ...

Samochód pojechał. Cisza.













Cisza i ładnie. Nie wiem, jak długo. Z pewnością wrócę tu, jak śnieg spadnie.

A czy wrócę latem?

Nie wiem. Może jakimś porankiem, albo wieczorem, jak ludzi nie będzie?









Pozdrawiam

Na szczęście, na Twoich zdjęciach nie widać tego hałasu, ani jego przyczyny.
Wywierają wrażenie niezmąconego spokoju...

Pozdrawiam,
Wojtek

Sobota nie zapowiadała się ciekawie ...



Wyprawa nad Wisłę, na most Gdański skończyła się tak sobie, dlatego wymyśliłem krótki spacer, rekonesans bardziej, przed poważniejszym wypadem, po okolicach Starówki.





Na pierwszy rzut poszedł plac Krasińskich.
Wspominałem już kiedyś, że jakiś czas temu zmieniono oświetlenie budynków, co widać doskonale na przykładzie Katedry Polowej pod wezwaniem NMP Królowej Polski.

Już ciekawsze jest ... to:









Pomnik Powstania Warszawskiego. Zimno było, statywu nie wziąłem (nauczka na przyszłość, ale, jak wspomniałem to rekonesans był, więc następnym razem będę miał i więcej czasu i statyw )











Ozdoby już wiszą, świeca się ... Nawet brak śniegu tak nie doskwiera, chociaż jak jest biało, to jest ... jaśniej











Długo nie chodziłem, trochę po Nowym Mieście. Obiecane (gdzie indziej) drzewko z Rynku Nowego Miasta



Jak widać oblężone przez fotografów (ze statywami ) ...
Kilka witryn i wejść ... Jak widać, już w świątecznym nastroju ...









Barbakan i mury ...









I ... już

Następnym razem będzie więcej

Pozdrawiam

Franz napisał(a):Na szczęście, na Twoich zdjęciach nie widać tego hałasu, ani jego przyczyny.
Wywierają wrażenie niezmąconego spokoju...

Maskują się, umiejętnie chowają, po to, żeby, niespodziewanie wyskoczyć
i zaskoczyć cię w najmniej oczekiwanym momencie ...

Pozostaje uciekać daleko, albo ... wysoko

Pozdrawiam

weldon napisał(a):Dziś zwierzaki raczej były pochowane. Cóż, w końcu zima

Dobry żart. Jesień u Ciebie przecudowna. Nie mam w tym roku wolnego czasu na spacery i jesienne przyjemności. Zaglądnęłam tylko na chwilkę, żeby zobaczyć gdzie się wybrałeś ostatnio na spacer i zostałam na dłużej. Zdjęcia w tym oświetleniu rozlewisk, suchych traw, gołych piasków i drzew oglądałam z przyjemnością. Zwłaszcza, że nie byłam tej jesieni na słonecznym, bezwietrznym spacerze. Skarżysz się, że jednak paluszki marzły. Co będzie gdy pojawią się -20 stopniowe temperatury Zmarzną również paluszki w aparacie Trzeba będzie drugi komplet grzac w .... ciepłych rękawicach

Wydaje mi się, że zdjęcia ze spaceru po kępach nie są z fuji

Zdjecia z znad wody i nocne ... bardzo fajne !

W zeszłym roku się tak załatwiłem, że, jak zwykle, zaufałem takim rękawiczkom bez palców
(pełne odpadają przy robieniu zdjęć).
Akumulatorki nawet sporo wytrzymały, natomiast ja sobie omal nie odmroziłem palców.

W tym roku, odpukać, tylko raz, w czasie spaceru nad Wisłą, wiał wiatr i padał deszcz, miałem kłopoty.

W sumie nie mam pomysłu na zimę :/

A na zdjęcia pożyczyłem od dziecka lustro z kitem.

Niby to, podobno, nieważne czym się robi zdjęcia , ale kolejny raz widzę, że to spory kompromis.
Zmiana obiektywów to koszmar, a strasznie brakowało mi możliwości kadrowania.

Zima, więc pewnie więcej we wnętrzach będę siedział, to lustro bardziej się przyda.
No i na nocne pewnie też, ale niekoniecznie.

Najbardziej mi zależało, żeby nauczyć się manualnych ustawień i zabawy z GO, bo FuFu trochę mnie zniechęciło do tego

Pozdrawiam

weldon napisał(a):Najbardziej mi zależało, żeby nauczyć się manualnych ustawień i zabawy z GO, bo FuFu trochę mnie zniechęciło do tego

Pozdrawiam

Podziwiam zdjęcia Mariusza. Jemu z Fuji wychodzą TAKIE widoki. Mnie nie wychodzą. Bez dodania kontrastu i nasycenia - nic z widoków nie byłoby do pokazania.

Z ustawieniami manualnymi jest niezła frajda. Chociaż nie bardzo jest na to czas podczas zwiedzania. Najczęściej ustawiałam preselekcję przesłony.
Z lustrem można próbować robić zdjęcia z odległością hiperfokalną. Kilka razy się zabawiałam na plażach w Grecji.

Lidia K napisał(a):Podziwiam zdjęcia Mariusza. Jemu z Fuji wychodzą TAKIE widoki. Mnie nie wychodzą. Bez dodania kontrastu i nasycenia - nic z widoków nie byłoby do pokazania.

Kontrast też często poprawiam, także poprawienie kadru,ostrość przed wysłaniem i zmniejszeniem, prostuję oczywiście co się da ! ... nasycenie raczej nie .... ale to wszystko chyba niezależnie .... czy lustro czy nie lustro.
Zdjęcia córy z W.Kanaryjskich też poprawialiśmy, a wykonane były dobrą lustrzanką i przez osobę z nią obytą bardzo dobrze.
Myślę, że dobrej fotki, przy której nie jest coś poprawione nie ma (przynajmniej w necie i przynajmniej ja w to nie wierzę).

Lidia K napisał(a):Z ustawieniami manualnymi jest niezła frajda. Chociaż nie bardzo jest na to czas podczas zwiedzania.

Tu się zgadzam całkowicie !

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):

Lidia K napisał(a):
Podziwiam zdjęcia Mariusza. Jemu z Fuji wychodzą TAKIE widoki. Mnie nie wychodzą. Bez dodania kontrastu i nasycenia - nic z widoków nie byłoby do pokazania.

Kontrast też często poprawiam, także poprawienie kadru,ostrość przed wysłaniem i zmniejszeniem, prostuję oczywiście co się da ! ... nasycenie raczej nie .... ale to wszystko chyba niezależnie .... czy lustro czy nie lustro.

Z pentaxa czasem zmniejszam nasycenie. Ale to już moja wina gdy na siłę robię zdjęcia z polarem bo zapomnę go odkręcić. Reszta jest dla nas wszystkich oczywista. Kadrowanie, prostowanie, odplamianie (chusteczki do wycierania obiektywu mam chyba w każdej kieszeni) zwiększenie ostrości po zmniejszeniu. A ty przed zmniejszeniem zwiększasz ostrość Ale z nasyceniem jest kiepsko w naszym Fuji.

Lidia K napisał(a):A ty przed zmniejszeniem zwiększasz ostrość Ale z nasyceniem jest kiepsko w naszym Fuji.

... tak przed zmniejszeniem !

A nasycenie ... mimo, ze mam na standard ... to też czasami mam ochotę zmniejszyć.
Szczególnie, gdy zdjęcia są o tak zwanej złotej godzinie ... ale może to indywidualna sprawa widzenia barw i chęć pokazania rzeczywistości, bez dodatkowego koloryzowania przez aparat. Polar też podbija barwy, też o tym zapominam.
Zapewne aparaty i w zakresie jednego modelu również się różnią.

Piotrek ... przepraszam ! ... długie to OT.
Pozdrawiam.

A ja, po tych wakacjach, miałem kłopot z nasyceniem kolorów z fujika :/

Słońce. Jak jest słońce, to wszystko idzie.

Jak nie było słońca, to soniak też mi wymiękał, a, co ciekawe, w gorszych warunkach, póki się nie przyzwyczaiłem trochę i nie zacząłem odważniej wchodzić w ustawienia, lustrzane fotki były przepalone i mdłe.

Nocne mi się udały i to z ręki, na wysokim ISO (no, mz udały )

Natomiast w czasie spaceru miedzy mostami, w czasie zachmurzenia i deszczu miałem HS'a i, bez porównania lepsze fotki, nawet z latającym ptactwem przecież, udało mi się zrobić kompaktem, niż, w podobnych warunkach, lustrem.
Możliwe, że to kwestia wprawy, ale też w kompakcie nie miałem problemów ze zmianą ogniskowej, natomiast w lustrze, zmarznięte dłonie, nie radziły sobie z wymianą obiektywów.

Kwestia jeszcze potrzeb ...

Do turystyki i na takie miejskie spacery to wole jednak coś bardziej uniwersalnego, nawet kosztem jakości.

No i cena ... Byle co w lustrze jest kilka razy droższe niż kompletny kompakt

Jak się wchodzi w rożne dziury, to poważny problem

PS oglądam czasami zdjęcia z Pentaxa, chyba K-X?
Z jasnym szkłem daje robi fajne fotki, tylko takie szkło to trochę kosztuje Chyba.

A co dziś nie kosztuje

Weldon mam wielką prośbę...
Moje dziecię ma do napisanie wypracowanie o Warszawie. Czy w imię nauki popatrzysz łaskawym okiem jakby się wspomógł paroma Twoimi zdjęciami? Znaczy się... tak sobie chcieliśmy, że tak powiem, pożyczyć od Ciebie, na wieczne nieoddanie, a tak bez pozwolenia nie śmiemy...


Pozdrowienia!