... po roztańczonej Mazowsza krainie ...

WolfAtTheDoor napisał(a):Chociaż pewnie teraz się narażę bo większość jest zachwycona.

WolfAtTheDoor napisał(a):Ale jakie tłumy odwiedzające Mazowsze masz na myśli?

Wczoraj na Wisłostradzie urządzono parking dla autokarów, na którym stało kilkanaście samochodów, przez Łazienki, mimo, że pogoda nie sprzyjała, ciężko się było przebić, wycieczki obcojęzyczne poruszają się po mieście przez cały rok i są widoczne - to o tyle cieszy, bo coraz częściej widać je na Żoliborzu, na Pradze i na trochę innych szlakach, takich bardziej tematycznych, a nie tylko na Starówce czy na Nowym Mieście.

Okoliczni mieszkańcy? Nawet ładna nazwa, bo pasuje do mieszkańców Warszawy
Dla wielu z nich Warszawa jest taką samą niewiadomą, jak dla mieszkańców innych miast, choćby z racji stażu, jaki tu mają.
Takim samym okolicznym mieszkańcem był swego czasu Mikołaj Chopin, który dzięki takim spacerom po pracy zakochał się w tym mieście i już nie wrócił do swojej Francji, dzięki czemu to my możemy się szczycić Fryderykiem, więc niech spacerują

Z foto to nie przesadzajmy, aczkolwiek cieszy mnie jedno - w zasadzie widzisz to, co chcę pokazać,
a że często uciekam od cukierkowego stylu to i efekt jest

A z tym światem, to się kompletnie nie zgadzam - w pierwszej kolejności należy poznać to, co jest najbliżej ciebie.
Masz wtedy porównanie i dopiero wtedy jesteś w stanie ocenić, czy ten świat jest coś wart.

Poza tym, wielu osobom Warszawa jest nie po drodze, a Mazowsze jeszcze bardziej, więc po pierwsze obejrzą go tak, jak ja oglądam Dolomity (których w życiu nie zobaczę z tak bliska, jak niektórzy ), po drugie może kto, jadąc w ten świat, zatrzyma się tu na dłużej i nie będzie latał w kółko po Starówce, tylko zrobi jakiś wypad w bok, chcąc na własne oczy zobaczyć to, co opisałem, a czego w przewodnikach nie ma?

WolfAtTheDoor napisał(a):Ja tam w jak przeglądam relacje to głównie zależy mi na zobaczeniu tego co stworzyła natura ...

Eeee, roślinki i krajobrazy to nie moja bajka. Chaos i tyle

No, chyba, że po wodzie, pod żaglami, to tak - cieki wodne jak najbardziej, aczkolwiek przeprawy przez te cieki jeszcze bardziej mi się podobają

WolfAtTheDoor napisał(a):"wycieczki obcojęzyczne poruszają się po mieście przez cały rok i są widoczne - to o tyle cieszy" i stanowią bardzo niewielki odsetek procenta od ogółu ludności poruszajacej się po mieście ;]

WolfAtTheDoor napisał(a):... natomiast Mazowsze nie różni sie zbytnio od innych rejonów kraju.

No z tym bym polemizował

Ja lubię zapuścić się w inne rejony kraju choćby po to, żeby zobaczyć tam rzeczy, których na Mazowszu nigdy nie było i dostrzegam potężne różnice wyróżniające Mazowsze na tle całego kraju.

Weź pod uwagę nawet takie rzeczy jak rzeźba terenu, klimat i roślinność na terenie Warszawy, gdzie masz dwa odrębne układy przedzielone tylko Wisłą.
Nigdzie na świecie nie znajdziesz takiego zróżnicowania, żeby po jednej stronie rzeki było coś zupełnie innego, niż po drugiej.

WolfAtTheDoor napisał(a):" chcąc na własne oczy zobaczyć to, co opisałem, a czego w przewodnikach nie ma?"
a zasługuje żeby być? wybacz bezpośredniość ale tak jak mówiłem zdjęcia ładne ale nie przedstawiają nic nadzwyczajnego.

Jak nic? Kawałek historii regionu, który długo bronił się przed przyjęciem do Królestwa Polskiego, a jak już go włączono, to na siłę wciśnięto mu stołeczność
Konsekwencję tego nieraz były dla Mazowsza i Warszawy takie sobie i to też pokazują zdjęcia.
To trochę trudno przekazać tak na zewnątrz.
My to nazywamy "podróżą po nieistniejącym mieście" i dlatego to może być mało ciekawe, ale w połączeniu z byciem w tych miejscach i z odpowiednią narracją, możliwe, że zmieniłbyś zdanie.

Na przykład ta ostatnia seria: W zasadzie jest to tylko kawałek sufitu budynku zaprojektowanego przez Mahlamäkiego, ale jak się dowiesz, że pod tym sufitem był kiedyś ostatni Judenrat warszawski, że zaraz obok była brama, którą weszli do getta Niemcy, chcąc dokonać "ostatecznego rozwiązania", że na wprost muzeum była nieistniejąca ulica, gdzie Anielewicz ze swoimi oddziałami zaatakował te oddziały rozpoczynając beznadziejną walkę, że ceglana mezuza wykonana jest z jednej z cegieł wykopanych przy okazji kopania fundamentów pod te muzeum, że takich cegieł jest tu w okolicy tyle, że po wojnie uznano za niemożliwe ich wywiezienie, dlatego pozostawiono je na miejscu i nowe miasto wybudowano kilka metrów powyżej tego, co było przed wojną, to się inaczej patrzy na ten sufit i na tę mezuzę.

Przynajmniej ja inaczej patrzę

WolfAtTheDoor napisał(a):widać że interesujsz się fotografią i potrafisz zrobić ciekawe zdjecia nawet jak nie ma czego fotografować, ale z pasją fotograficzną moim zdaniem wiążą się podróże - masz talent, weź aparat i wio w świat.

WolfAtTheDoor napisał(a):natomiast Mazowsze nie różni sie zbytnio od innych rejonów kraju- wszystko to strefa umiarkowana, te same pory roku, te same drzewa i kwiaty, ta sama fauna generalizując, podobny krajobraz.

Kiepura napisał(a):...

Kurde, ja bym tak nie potrafił tego opisać

W sumie to coś w tym jest

Inna sprawa, że ja to traktuje też trochę inaczej - dla mnie drzewo czy pole czy góry, jakkolwiek by nie były piękne, to wszystkie są takie same i potrzebuje kogoś takiego jak Wojtek czy Mariusz, żeby pokazali mi co akurat jest ważnego w tej, czy innej górce, albo Tomka czy Danusi, żeby mi opisali jakiegoś chwasta, że on jest ważny dla życia na ziemi

No i Jacek z ptakami, bo inaczej to dzieliłbym je na te, co się nie nadają do jedzenia, bo mają pióra i na te, które tych piór nie mają

Dla mnie czymś takim jest miasto - miasto pisze samym sobą swoją historię, tylko trzeba próbować ją odczytać.
Powoli uczę się, że tu jeździł kiedyś tramwaj, że ta ulica powstała w takim okresie, a ta w innym.
Jak się zaczyna rozróżniać szczegóły miasta, tak, jak liście na poszczególnych drzewach, to ono zaczyna być ciekawe, a jak się do tego jeszcze dołoży historię, to nagle okazuje się, że to, co wydawało nam się brzydkie i nieciekawe, właśnie tym ciekawym zaczyna być.

Na Muranowie jest już sporo ładnych, ostyropianowanych i gładziutkich ładnych domów, które kompletnie nic nie mówią. Za to gdzieniegdzie, na przykład na śmietniku, spod odrapanego tynku pojawiają się czerwone cegły które są świadectwem tego, co tu się zdarzyło kilkadziesiąt lat temu.

Czasem trzeba się przekopać przez tę warstwę brudu i odpadającego tynku, żeby poznać prawdę, bo to, co znajdziemy na gładkim tynku krytym świeżą śnieżką, to kompletna iluzja i fałsz.

Dlatego takie rzeczy umieszczam w dziale odbić i omamów

weldon napisał(a):
Dla mnie czymś takim jest miasto - miasto pisze samym sobą swoją historię, tylko trzeba próbować ją odczytać.
Powoli uczę się, że tu jeździł kiedyś tramwaj, że ta ulica powstała w takim okresie, a ta w innym.

Kiepura napisał(a):Taka strona jak ta pokazuje te niezauważalne zmiany.

W Warszawie ortofotomapy obejmująca XXI wiek już pokazują te zmiany, ale największe wrażenie robi nałożenie na siebie fotoplanu z lat 1939, 1945 i współczesnych.
O, właśnie zmienili jej wygląd

Nie da się ukryć, że w Krakowie dużo łatwiej o zachowanie swego rodzaju tożsamości miejskiej - te same sklepy, adresy, miejsca i kamienice pamiętane przez pokolenia, a u nas każde pokolenie niemal musi się swego miasta uczyć od nowa.
Inaczej to miasto wyglądało za moich dziadków, inaczej widzieli je moi rodzice, ja, a teraz moje dziecko.
Jeżeli nie będzie jakiegoś wspólnego mianownika dla nas wszystkich, to w nawale osób przybywających do Warszawy zagubimy się i przekształcimy w jedną, wielką, sypialnię z aneksem do pracy, a wszystko sprowadzi się do tego, że trzeba będzie wybudować tylko dużo dróg, którymi można będzie się szybko stąd ewakuować w piątkowe popołudnie.

Znam kilka osób i chciałbym kiedyś do nich dołączyć, które ten wspólny dla wszystkich zbiór próbują stworzyć i zachować.
Chyba nawet z pewnymi sukcesami, bo coraz więcej osób nie pyta się już "co tu było" tylko coraz częściej się pytają "co zrobić, żeby było jak kiedyś?"

Miecia napisał(a): cudze chwalicie, swego nie znacie

WolfAtTheDoor napisał(a):
Ja po prostu wyraziłem swoją opinię ........