... po roztańczonej Mazowsza krainie ...

napisał(a) **Arek** » 05.02.2013 08:32

weldon napisał(a):Ale niektórych czapka zaczęła cisnąć

Kurcze, ależ podobny do dowódcy kompanii w której służyłem

napisał(a) **weldon** » 05.02.2013 08:43

Kto wie, kto wie ...

Te husarskie skrzydełka, to chyba pancerniak?

Czas na przekąskę ...

... i spotkania z dawno nie widzianymi kolegami

Spotykam starych znajomych.

Czapkę już mam. Jeszcze tylko kilka formalności i będę generałem

Myślałem, że to koniec, a tu, patrzę, posiłki lecą

Zaczyna mi się podobać taka armia

napisał(a) **weldon** » 06.02.2013 10:55

Retrospekcyjnie, z września zeszłego roku:

Urodziny placu Wilsona

Troszkę nie wiem, bo miał być Trawnik, Komety i ktoś tam jeszcze ... Ale może kto rozpozna

Chyba jednak Trawnik, a po nich ...

Stroimy i ...

Miło było posłuchać Człowieka z liściem ..., Jestem z Miasta ...

Włosy ;)

Pozdrawiam

napisał(a) **longtom** » 06.02.2013 11:09

weldon napisał(a):
Urodziny placu Wilsona

To nawet lekarz był na urodzinach :!:

Zawsze bezpieczniej.

napisał(a) **weldon** » 06.02.2013 11:29

Lekarz i ... Indianie

napisał(a) **Arek** » 06.02.2013 11:40

weldon napisał(a):Kto wie, kto wie ...

Właściwie to jestem pewien - płk. Bogdan Papierski

weldon napisał(a):Zaczyna mi się podobać taka armia

Jak to powiedział w Złocie Dezerterów rotmistrz Leliwa: "dziurawe wojsko"

napisał(a) **weldon** » 06.02.2013 12:00

Jak zaczynałem swoją "przygodę" z wojskowymi, pierwszą taką poważną, po swoim pobycie w wojsku, pamiętam, jak na jakiejś imprezie w Klubie AON w Rembertowie, ciągle zaczepiany przez różnej maści generałów, zadzwoniłem do wspólnika, pytając się jak mam się wobec nich zachowywać, a ten, ze spokojem powiedział:
- Jak bez lampasów, to powiedz im, żeby sp...lali i ci nie zawracali de... :mrgreen:

Faktycznie strasznie dużo ich było

napisał(a) **Franz** » 06.02.2013 12:44

weldon napisał(a):

Walentyna twist.

Pozdrawiam,
Wojtek

napisał(a) **weldon** » 07.02.2013 08:39

Rycerze, kowboje i ... Indianie czyli urodziny placu Wilsona c.d.

W końcu Wilson był Amerykaninem, więc bardziej tu pasują ci Indianie, niż rycerze ... Chyba, że to nawiązanie do Żeromskiego, który był patronem tego placu przed Wilsonem, a teraz jest patronem parku, w którym się cała imprez odbywa?

Tylko, kurcze, jaki to rycerski epos ten Żeromski napisał?

Dobrze, że się przynajmniej Szklany Dom zgadza

Indianie gaworzyli sobie z kowbojami, odprawiali jakieś czary nad publicznością ...

napisał(a) **weldon** » 08.02.2013 08:15

Tak na gorąco, z pokamedulskiego kościoła, gdzie wieczorkiem zawędrowałem ...

Smutny pejzaż skrawka smutnej ziemi,
Szmat przeszłości pod głuszą... pod ciszą...
Mur świątyni z oczyma szklanymi
Okien... Dzwony nieruchomo wiszą,
Niby echa zaklęte w kopule,
Nad tym miejscem, gdzie klękali króle. ~K. Laskowski "Bielany"

Pustelnia kamedulska powstała w 1639 roku, gdy król Władysław IV sprowadził zakonników z krakowskich Bielan i osiedlił ich w miejscu zwanym Polkową Górą. Król wypełnił swoją obietnicę, że jeśli wojna z Moskwą zakończy się pomyślnie, wystawi klasztor.

Oficjalne wprowadzenie kamedułów odbyło się z wielką pompą.

Dla zakonników wybudowano pustelnię składającą się z 13 domków pustelniczych. Były budowane w XVII i XVIII wieku przez królów Władysława IV i Jana Kazimierza oraz bogate rody, między innymi Radziwiłłów i Sapiehów. Pustelnia szybko stała się ulubionym miejscem monarchów, którzy przyjeżdzali tu na polowania. Obok eremów pobudowali swoje dworki.

Fundamenty pod kościół murowany powstały za czasów Jana Kazimierza ale budowa została zakończona dopiero w 1757 roku za panowania Augusta III. W kolumnie przy głównym ołtarzu zamurowano serce Michała Korybuta Wiśniowieckiego. W 1826 roku został tu pochowany Stanisław Staszic.

Bielany najbardziej znane są z obchodów Zielonych Świątek. Podobno zwyczaj świętowania powstał w 1673 roku, kiedy na Bielany uroczyście przeniesiono obraz św. Bonifacego z katedry. Była to wielka uroczystość z procesją, idącą z obrazem do brzegów Wisły, gdzie złożono go do przystrojonej krypy. Na Bielanach oczekiwał król Michał Korybut w otoczeniu dworu, rycerstwa, mieszczan i ludu. pokaż powiększenie

Przez jakiś czas zakonnicy podtrzymywali zwyczaj procesji zielonoświątkowej. Nie wiadomo kiedy uroczystości kościelne przekształciły się w zabawę ludową na powietrzu. Wśród ludu Starego Miasta krążyła legenda, że w dniu procesji istniał zwyczaj urządzania ślubu ubogiej i cnotliwej panny ze Starówki. Nad organizacją wesela i późniejszym zabezpieczeniem jej przyszłości czuwali rzemieślnicy staromiejscy. Wesele odbywało się we wsi Golędzinów. Kiedy za czasów Jana Kazimierza na Pradze stanęli Szwedzi, wesele przeniesiono na Bielany. Tak się to miejsce wszystkim spodobało, że do Golędzinowa już nie powrócono.

Za to my wrócimy na Bielany ... Na pewno

napisał(a) **longtom** » 07.03.2013 11:23

Kolejny temat do fotowędrówek po mieście.

napisał(a) **weldon** » 07.03.2013 11:36

Może, kiedyś

W tym roku zbieramy patronów Warszawy oraz warszawskich parafii

napisał(a) **Franz** » 07.03.2013 18:41

weldon napisał(a):

Wolę w kolorze. Ładne...

Pozdrawiam,
Wojtek

napisał(a) **weldon** » 13.03.2013 19:56

Franz napisał(a):Wolę w kolorze. Ładne...

Bielany w kolorze? No nie wiem

Niewątpliwie, chyba się nie mylę, pewne powiązanie tego miejsca z krakowskimi Bielanami
i tamtejszymi kamedułami może sprawiać, że właśnie dlatego ci się podoba

Dzięki

*********************************************
Mezuza czyli rozmyślania w cieniu porta morte ...

Mezuza (מזוזה ) - mały zwój pergaminu zamknięty w podłużnym pojemniku wykonanym z drewna, szkła lub metalu (współcześnie czasem również z plastyku) umocowany ukośnie na framudze drzwi po prawej stronie na 2/3 ich wysokości.

Mijam swoją przy starej bramie kierkutu powązkowskiego ...
W sumie przypadek sprawił, że znów tu jestem, ale w zasadzie miałem to w planach, więc czemu mam nie skorzystać, że akurat tędy przechodziłem?

Wchodzimy ...

Jak wspomniałem w planach tego spaceru nie miałem, tym bardziej, że pogoda nie dopisała, ale tak się jakoś złożyło, że byłem, że aparat miałem przy sobie i że miałem ... cel.

Cel osiągnąłem, z góry uprzedzę:

Szukałem grobu Przeworskiego. Potem trochę żałowałem, bo leżą tu również jego rodzice, a ich nagrobek kolejną tajemnicę skrywa, ale o tym dowiedziałem się później.

Ale na razie idę pustym cmentarzem:

Mijam mniej lub bardziej znane miejsca ...

Niedokończone Mauzoleum Żydów Bojowników o Niepodległość Polski nie jest z pewnością miejscem, w którym znajdę co szukam, ale lubię tu zaglądać.

Akurat słońce wyszło na sekundę.

Olbrzymi krąg wyznaczający miejsce pochówku ofiar warszawskiego getta też nie, bo nasz inżynier swoje ostatnie chwile spędził poza gettem, ale trudno jakoś ominąć te miejsce.

Niechaj słowa te, które Ja ci dziś nakazuję,
będą na twoim sercu. Będziesz je wpajał twoim dzieciom
i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu,
idąc drogą, kładąc się i wstając.

Przeworski pochodził ze znanej rodziny i kontynuował tradycje wydawnicze i antykwaryczne ojca, Jakóba (Jakuba, Yaakov Shlomo) Przeworskiego, urodzonego 5 (lub

lipca 1875 roku.

Ojciec zmarł przed wojną, 17 lutego 1935, a syn kontynuował działalność i "publikował książki z dziedziny filozofii, socjologii, historii, kultury, biografie, powieści i poezję" - miedzy innymi Tuwima.

cdn.

Pozdrawiam

napisał(a) **Franz** » 13.03.2013 20:06

weldon napisał(a):tak się jakoś złożyło, że byłem, że aparat miałem przy sobie

Przypadkiem.

Pozdrawiam,
Wojtek