Po prostu PELOPONEZ

Wydaje mi się że przed laty ta twierdza była za darmo , ale mogę się mylić.
To że Grecy zabrali się za budowę/naprawę tu i ówdzie dróg wydaje mi się że świadczy o schyłku ichniego kryzysu, dawniej w ogóle nie było widać takich prac, teraz i owszem.
A zdjęcia bardzo ładne , czym robisz?

kulka53 napisał(a):Wydaje mi się że przed laty ta twierdza była za darmo , ale mogę się mylić.

Niewykluczone, to się szybko zmienia. W tym roku wprowadzili bilety (tylko 2E) nawet do twierdzy w Methoni, a pamiętam, że przed wyjazdem sprawdzałam i na oficjalnej stronie był jeszcze wstęp free.

kulka53 napisał(a):To że Grecy zabrali się za budowę/naprawę tu i ówdzie dróg wydaje mi się że świadczy o schyłku ichniego kryzysu, dawniej w ogóle nie było widać takich prac, teraz i owszem.

Daj Boże, bo ciężko tam mieli.

kulka53 napisał(a):A zdjęcia bardzo ładne , czym robisz?

Dziękuję. Te z ostatniego odcinka to stary, rozpadający się już Panasonic DMC-FZ50 + filtr polaryzacyjny, ale te w Koroni robiłam komórką.

cd.
13 lipca 2019
Pylos i Neokastro

Decyzję o budowie twierdzy podjęli Turcy w 1573 roku. Dwa razy przechodziła w inne ręce (Wenecjan w latach 1685-1715 i Rosjan w 1770). W czasie wojny narodowowyzwoleńczej wydzierali ją sobie wzajemnie Grecy (1821) i Turcy (1825) aż do ostatecznej kapitulacji Ibrahima Paszy w 1828 roku.
Potem twierdza bywała siedzibą władz garnizonowych, a sama cytadela, będąca jej częścią, stała się więzieniem. W czasie II wojny światowej Niemcy i Włosi urządzili tu coś w rodzaju bazy - centrum operacyjnego.
Ciekawa jest historia więzienia w cytadeli - miało nie tylko cele, ale nawet jego dziedziniec podzielony został na małe części wysokim murem, obecnie już nieistniejącym. To niezwykłe rozwiązanie wynikało z faktu, że przetrzymywano tu więźniów z pobliskiego półwyspu Mani, którzy nawet w więzieniu kontynuowali swoje waśnie rodowe (wspominałam o nich tutaj). Wysoka śmiertelność wśród więźniów wymusiła zdecydowane rozwiązanie problemu i oddzielenie przedstawicieli poszczególnych klanów.

Rozglądamy się po dolnej części twierdzy, gdzie wala się trochę eksponatów:



Szybko naszą uwagę przyciąga cerkiew Przemienienia Pańskiego, zbudowana niegdyś przez Turków jako meczet:







W ramach biletu można wejść do muzeów na terenie twierdzy: muzeum archeologicznego oraz muzeum archeologii podwodnej. Ekspozycje nie są duże, ale warto im się przyjrzeć.



Wędrujemy wyżej do cytadeli...



...i w niej podoba nam się chyba najbardziej.





Można wejść na okalające dziedziniec mury...







...z który są całkiem fajne widoki...



Opuszczamy cytadelę / byłe więzienie i żegnamy się w Neokastro...







Coś jeszcze przekąsimy w jednej z knajpek przy Placu Trzech Admirałów - Codrington, Heyden i DeRigny dowodzili trzema zwycięzkimi flotami w bitwie pod Navarino, a dziś mają na placu swój monument. Tutaj widać tylko jego jedną stronę - ciekawe, który to admirał?



Lunch zjedliśmy w małej knajpce przy placu i dopiero gdy wyszliśmy, zauważyliśmy tuż obok małą, niepozorną stację benzynową - dość drogo tutaj.



Wędrujemy przez miasto prosto do samochodu, bo przed nami kolejne punkty planu przygód.



Żegnaj, Pylos!

obejrzeliscie film w górnej twierdzy ??

nie jest to arcydzielo ale dobrze opisuje tę wielką bitwę.
Ponoć nikt nie wiedzial czy nie zatapia sojusznika - taki byl dym

5 lat temu tez zwiedzanie było płatne (tam pare osób pracuje).
jako rekompensata dostalismy cytreyny, które wlasnie spadly na ziemir (Pani sama ładowala nam do torby)

ogorek napisał(a):obejrzeliscie film w górnej twierdzy ??

Była tam jakaś wystawa, ale filmu o bitwie sobie nie przypominam... Tylko ten na dużym ekranie w muzeum archeologii podwodnej. Ale mogę się mylić, bo już mi się te wszystkie muzea w pamięci zacierają od nadmiaru, a tam aż w trzech budynkach były porozrzucane...

ogorek napisał(a):5 lat temu tez zwiedzanie było płatne (tam pare osób pracuje).
jako rekompensata dostalismy cytreyny, które wlasnie spadly na ziemir (Pani sama ładowala nam do torby)

No popatrz, a nam nie dali. Chyba powinnam złożyć reklamację...

Tam gdzie były te pomieszczenia z zabytkowym sprzętem płetwonurkowym były też inne.

I jedno z nich to była mała sala kinowa klimatyzowana i co pół godziny puszczali film
Byliśmy jedynymi którzy weszli i ogladali. Ale było warto.

To właśnie na tym dziedzincu dawali nam cytryny. My chyba kniec czerwca i malo turystów a dużo cytryn spadło

ogorek napisał(a):Tam gdzie były te pomieszczenia z zabytkowym sprzętem płetwonurkowym były też inne.

I jedno z nich to była mała sala kinowa klimatyzowana i co pół godziny puszczali film
Byliśmy jedynymi którzy weszli i ogladali. Ale było warto.

Może przeoczyłam coś w samej cytadeli, bo jedyne klimatyzowane pomieszczenie kinowe jakie stamtąd pamiętam to to w budynku z wystawą o archeologii podwodnej niedaleko cerkwi:



ale tam widzieliśmy tylko film o pracy podwodnych archeologów.

https://www.tripadvisor.co.za/ShowUserR ... nnese.html

Nie pamiętam które pomieszczenie ale był tam dziedziniec i wokoło salki.
W jednej były stare stroje płetwonórków a ta z kinem chyba nie była opisana

cd.
13 lipca 2019
Plaża Voidokilia...

Z Pylos już rzut beretem do słynnej plaży Voidokilia, której nie możemy sobie odpuścić. Jedziemy więc przez Gialovą aż do piaszczystego parkingu przy plaży.



Voidokilia pusta nie jest, szczególnie w części najbliżej parkingu... Wędrujemy więc prawie na jej południowy koniec - trochę mniej tam ludzi, a poza tym bliżej do naszego kolejnego celu - Paleokastro.

To już naprawdę najwyższy czas, by zanurzyć się w wodzie...



Piasek idealny... Długa płycizna w wodzie... Bajeczne kolory... Piękne okoliczności przyrody... Spędzamy błogi czas nas relaksie, sporadycznie zakłócany przez... osy.







cdn.

Cudowna plaża Chociaż piaszczysta

maslinka napisał(a):Cudowna plaża Chociaż piaszczysta

W tych okolicznościach byłam skłonna jej to wybaczyć.

ogorek napisał(a):W jednej były stare stroje płetwonórków a ta z kinem chyba nie była opisana

W takim razie będę musiała kiedyś tam wrócić.

cd.
13 lipca 2019
Plaża Voidokilia, grota Nestora, Paleokastro

Ileż można zajmować się pływaniem i przeganianiem os?...

Zostawiamy na plaży najmniej cenny majdan i ruszamy od południowego końca plaży w górę, w stronę Groty Nestora i Paleokastro.



Początkowo brniemy przez rozgrzany piach...



Po chwili wyłania się przed nami widok na zatokę Navarino...





Mamy w zasięgu wzroku Grotę Nestora z twierdzą nad nią...



Piach się skończył i wędrujemy ścieżką...



...która po wejściu między drzewa staje się nieco trudniejsza i mocno skalista...





I już jest jaskinia zwana Grotą Nestora - ta, w której Hermes ukrył krowy skradzione Apollinowi i gdzie ponoć Nestor ze swym ojcem Neleusem także trzymali swe stada. Grota jest dość głęboka i podobało nam się echo w niej.





Widok stąd już zacny...





...lecz my, nie bacząc na trudy i wyzwania, wejdziemy jeszcze wyżej.



Dzieci zachwycone trasą, wreszcie zrobiło się ciekawie - kamulce, strome skały i wbite w nie stopnie.

Po drodze mijamy sporo pająków - może któryś z nich to Arachne, uśmiercona a następnie zamieniona w pająka przez mściwą Atenę, bo wyszywała piękniej od bogini?...



Widoki coraz fajniejsze...





Wreszcie docieramy do twierdzy i wchodzimy do niej przez wyrwę w murze zawieszoną dość wysoko nad końcem ścieżki - lekko nie jest, ale widoki z Paleokastro to rekompensują.















Stara twierdza Paleokastro została zbudowana przez Franków w XIII wieku na wzgórzu, gdzie wcześniej prawdopodobnie stał antyczny akropol. Jak wiele twierdz na Peloponezie i ta przechodziła z rąk do rąk, władali ją m.in. Turcy i Wenecjanie. Jej znaczenie zmalało po zbudowaniu Niokastro w Pylos, a po 1828 roku zaczęła popadać w ruinę. Z samego zamku prawie nic się nie zachowało, jedynie zewnętrzne mury i fragmenty wież są w jako-takim stanie. Wnętrze porośnięte jest wysokimi chaszczami, w których przeżyłam chwilę grozy. Szłam sobie wąską ścieżką, gdy nagle coś zaszurało przede mną w trawie i w moją stronę zaczął sunąć szybko spory wąż. Ewakuując się z tego miejsca osiągnęłam rzadko spotykaną u mnie prędkość. Nastrój miałam już niestety zepsuty, bo wszędzie wokół zaczęło się czaić niebezpieczeństwo, więc rychło opuściliśmy twierdzę przez tę samą wyrwę w murze, przez którą weszliśmy, co w tę stronę było pewnym wyzwaniem.


Pora wracać do domu...





Idąc brzegiem zatoki musimy jeszcze tylko ominąć konika, którego ktoś uparcie próbował namówić na kąpiel, na którą zwierzę nie miało najmniejszej ochoty.

Voidokilia rewelacja, must see Pelo.
Czyli trzeba wdrapać się na twierdzę, by ogarnąć ją w całej okazałości. Warto!

te kiero napisał(a):Voidokilia rewelacja, must see Pelo.

Zdecydowanie, zwłaszcza że jest tam coś więcej do zobaczenia niż tylko sama plaża.

te kiero napisał(a):Czyli trzeba wdrapać się na twierdzę, by ogarnąć ją w całej okazałości. Warto!

Myślę, że warto. Widoki są już ciekawe nawet trochę poniżej twierdzy, co nieco spowolniło moją wędrówkę.
Nie wiem, czy widok ze wzgórz po przeciwnej stronie zatoki, tam gdzie znajduje się mykeński tolos, jest podobny - już nie starczyło nam motywacji i czasu, by tam się wdrapać. Może ktoś ma zrobione stamtąd zdjęcia zatoki?