Po prostu PELOPONEZ

CROberto napisał(a):Byłaby wena na twórczość

O, to to właśnie! Bardzo bym się cieszyła z takiej weny, bo chyba dobrych parę miejsc powinieneś jednak opisać i zilustrować...

Mikromir napisał(a):

CROberto napisał(a):Byłaby wena na twórczość

O, to to właśnie! Bardzo bym się cieszyła z takiej weny, bo chyba dobrych parę miejsc powinieneś jednak opisać i zilustrować...

Touchdown

CROberto napisał(a):Dwa fajne miejsca

nie ukrywam, że również się zawiesiłem na dłużej;
te wybrzeżowe w bardzo ciekawej kolorystyce, lazur z szarościami i jasnym brązem

Miło to słyszeć.

4 sierpnia 2018
Pavlopetri...


Nie dla samego plażowania przyjechaliśmy w okolice Pavlopetri. W necie łatwo znaleźć obecnie mapki podwodnych ruin, a miejsce jest chyba idealne dla miłośników snorkellingu i starożytności. U moich dzieci zadziałała chyba dodatkowo wyobraźnia, bo były przekonane, że zobaczyły pod wodą powalone kolumny i inne pozostałości zatopionego miasta. Cokolwiek zobaczyły, nie mogę Wam tego pokazać z powodu braku aparatu do zdjęć podwodnych...
Jednak także nad wodą łatwo znaleźć starożytne ciekawostki, jak dawny cmentarz na skalistym fragmencie wybrzeża. Do wykutych w skale grobowców - zasypanych częściowo przez piasek - można nawet wejść... Zwłok nie stwierdzono. Kilka zdjęć starożytnego cmentarzyska i okolic - w sam raz na dziś...

























Pora wracać do Xifias nową, piękną, widokową drogą...

Informuję, że nadrobiłam... Ta plaża z riunkami bardzo mi się podoba... A w okolicy jest jakieś większe miasteczko na pobyt, aby móc wieczorami pospacerować czy przysiąść na lody czy piwko?

piekara114 napisał(a):Informuję, że nadrobiłam... Ta plaża z riunkami bardzo mi się podoba... A w okolicy jest jakieś większe miasteczko na pobyt, aby móc wieczorami pospacerować czy przysiąść na lody czy piwko?

Z takich nie całkiem maleńkich to Neapoli, nie licząc oczywiście małych przysiółków z nielicznymi tawernami w okolicy plaży. Ale nawet z okolic Monemvasii to nie było jakoś szczególnie daleko - a droga bardzo przyjemna i widokowa.

Strasznie dawno mnie tu nie było .
Całą Twoją opowieść o Peloponezie nadrobiłam, bo Peloponez to plan na wrzesień 2019
Bilety do Aten już są, zatem przystąpiłam do dzieła. Tydzień temu wróciliśmy z wakacji a tu już nowe pora planować.
Ten Peloponez już od lat po głowie się kołatał ale zawsze jakoś wyspy greckie wygrywały, a w tym roku Hellada została zdradzona
na rzecz Tajlandii. Fantastyczne 3 tygodnie oczywiście na własną rękę - gdyby ktoś chciał coś więcej się dowiedzieć to zapraszam
Tymczasem skupiam się na Peloponezie i czekam na cdn




Pozdrawiam cieplutko

Joan65 napisał(a):...a w tym roku Hellada została zdradzona na rzecz Tajlandii. Fantastyczne 3 tygodnie oczywiście na własną rękę - gdyby ktoś chciał coś więcej się dowiedzieć to zapraszam

Może pokusisz się choć o małą relację z jakimiś poradami...

Joan65 napisał(a):Strasznie dawno mnie tu nie było .
Całą Twoją opowieść o Peloponezie nadrobiłam, bo Peloponez to plan na wrzesień 2019

Bardzo się cieszę, że Cię tu widzę.
Plan doskonały.

piekara114 napisał(a):

Joan65 napisał(a):...a w tym roku Hellada została zdradzona na rzecz Tajlandii. Fantastyczne 3 tygodnie oczywiście na własną rękę - gdyby ktoś chciał coś więcej się dowiedzieć to zapraszam

Może pokusisz się choć o małą relację z jakimiś poradami...

Koniecznie! Z wielką ciekawością przeczytam taką egzotyczną relację.

5 sierpnia 2018
Gefira...


To ostatnia niedziela... w Lakonii, ostatni moment na beztroski relaks między trudami tegorocznego zwiedzania Grecji.

Przed relaksem jednak musimy poszukać jakiejś świątyni z okazji niedzieli właśnie. Kościołów w okolicy bez liku, wprawdzie prawosławnych, ale też mogą być w ostateczności. Gorzej z ustaleniem godziny, o jakiej rozpoczynają się nabożeństwa... Kogokolwiek pytamy - począwszy od Stefci i jej Babci oraz babcinych koleżanek, a na lokalnym piekarzu skończywszy - wszyscy są w stanie co najwyżej powiedzieć nam, kiedy msza w Gefirze się kończy, czyli około 10.00, ale kiedy się rozpoczyna już nie mają pojęcia.
To chyba typowe dla prawosławnych, ponieważ ich niedzielne nabożeństwo trwa tak długo, że gdyby chcieli brać udział w całym, spędziliby w świątyni pół dnia - a tak wiedzą, ile przed końcem muszą przybyć, by spełnić swój obowiązek uczestniczenia we mszy świętej, pop zaś od samego rana śpiewa swoje jutrznie etc, przy stopniowo zapełniającym się kościele.
Ostatecznie już po zmroku w sobotę docieramy do kościoła w Gefyrze i sprawdzamy ogłoszenia w świetle latarki - a ponieważ niewyraźny tekst wskazuje raczej na rozpoczęcie o nieludzkiej siódmej rano, postanawiamy poudawać Greka i też nie zjawiać się aż tak wcześnie.

I w tym miejscu muszę powiedzieć, że muzycznie cała msza okazała się majstersztykiem i poezją - zarówno ksiądz jak i dwaj kantorzy przepięknie śpiewali a cappella, więc choć nie rozumiałam słów ni w ząb, było to niesamowite przeżycie. Stefania mówiła, że jeszcze piękniej jest w kościele Chrystusa w Okowach (Elkómenos Christós) w Monemvasii, szczególnie podczas prawosławnej liturgii wielkanocnej, na którą co roku tam się udają.

Po mszy dostojne Greczynki rozdawały wszystkim greckie słodycze - tę straszliwie słodką mieszankę bakalii z galaretkami w cukrze pudrze - wszystkim wychodzącym z kościoła, nie mam pojęcia z jakiej okazji...

My zaś udaliśmy się jeszcze na lody i spacer po porcie - z którego wklejam kilka słonecznych fotek w tę pochmurną listopadową niedzielę...


Stoliki restauracyjne w porcie...





...i na plaży też...



Łodzie, łódki, łódeczki...











...i Czarna Perła...



Właściwie mogłabym sobie płynąć przez morza leżąc na takiej kanapie...



...a małżonek wyżywałbym się za sterami...



A to motto na kadłubie brzmi prawie jak plan: żadnych planów, tylko opcje...



Ostatnie spojrzenia na wyniosłą skałę Monemvasii...





...i udajemy się ibizą do Xifias, by zastanowić się, co zrobić z tak dobrze rozpoczętym dniem...

5 sierpnia 2018
NIC...


Po lanczbrejku siedzimy sobie i myślimy, co tu dalej robić... Proponuję delikatnie Elafonissos, ale dzieci, co zaskakujące, jakoś nieszczególnie zapaliły się do myśli o odpoczynku znowu na piaszczystej plaży, z bardzo różnych powodów... Małżonek chętnie by sobie odpoczął przed jutrzejszą podróżą do Aten... A ja... cóż... chyba się też trochę zmęczyłam. A może zabrakło mi czegoś jeszcze, jakiejś frapującej historycznej ciekawostki, choć kilku kamieni - oprócz bajecznej plaży Simos - by zmotywować siebie i resztę rodziny do wyruszenia w drogę?... Pomyślałam więc sobie, że przy prawie końcu naszych wakacji dam rodzinie wybrać dokładnie to, co i gdzie będą chcieli robić, nawet jeśli nie będzie to do końca mądre - przecież to także ich wakacje.
No i wybrali - NIC. Takie normalne wakacyjne nicnierobienie na naszej lokalnej, nie całkiem bajecznej plaży, na totalnym luzie i bez pośpiechu, bez samochodu, bez fotek, bez ochów i achów, relaksujące i uszczęśliwiające rodzinne - NIC.

I dopiero wieczorkiem wymknęłam się na osobiste małe pożegnanie z uroczym Xifias...





Z moimi ulubionymi kwiatkami przy plaży:









Ze sporymi dziś falami...







I z całą bardzo przyjemną okolicą...

















To naprawdę bardzo fajne miejsce.

Mikromir napisał(a):5 sierpnia 2018
NIC...

To naprawdę bardzo fajne miejsce.

Szukam takiego NIC na Paros i NIC nie mogę znaleźć

mysza73 napisał(a):Szukam takiego NIC na Paros i NIC nie mogę znaleźć

Może znów będziesz miała łut szczęścia i znajdziesz COŚ niespodziewanego... na innej wyspie?...

Mikromir napisał(a):Może znów będziesz miała łut szczęścia i znajdziesz COŚ niespodziewanego... na innej wyspie?...

Mam takie sekretne miejsce ale na Naxos

A z innej beczki to bardzo proszę o namiary na sprawdzoną wypożyczalnię aut w Atenach (najlepiej bez blokowania karty).... Peloponez czeka...