Po Pagu i Cresie przygoda nas niesie

maslinka napisał(a):Niektórych nie wzrusza najsłynniejsza chorwacka plaża i odpoczywają gdzie indziej :

Ja też bym chętnie tam został
pzdr

Magda O. napisał(a):Czyżby chodziło o temperaturę wody? bo kiedy ja tam się kąpałam, temperatura była...hmmm...trochę szokująca...

Nie, woda akurat była ciepła, porównywalna z innymi miejscami.

longtom napisał(a):Ja też bym chętnie tam został
pzdr

Ale niestety zabieram Was na Zlatni Rat


18 lipca (poniedziałek) - Zlatni Rat, czyli plażowanie w stylu bałtyckim oraz rejs powrotny

Raz kozie śmierć Wchodzimy na plażę:



Bezpośrednio nad morzem bardzo gęsto:



Ale wystarczy pójść kawałek dalej (w stronę czubka) i jest dużo luźniej:



Złoty Róg nie jest akurat wyraźnie przechylony w którąś ze stron, raczej prosto jak strzała wskazuje bardzo ciekawy kierunek, czyli Hvar

Nad plażą wznosi się Vidova Góra:



Rozkładamy się blisko morza i idziemy się wreszcie schłodzić:





Woda jest dosyć ciepła, ale fale jak nad Bałtykiem. Tłum ludzi również przywodzi na myśl plażowanie nad polskim morzem:



Nie pasuje natomiast widok na Vidovą Górę, przejrzystość wody, no i co najważniejsze - pogoda

Jestem ciekawa, jak wygląda sam koniuszek plaży. Idę więc na spacer w tamtą stronę. Ta-dam:



Jakoś niespecjalnie różni się od innych części plaży

Na Zlatnim Racie spędzamy jakieś 1,5 godziny. Pora wracać na naszą łajbę, żeby się tym razem nie spóźnić. Mielibyśmy problem, gdyby odpłynęli bez nas

Do centrum Bolu, w okolice nabrzeża, gdzie cumuje nasz statek, docieramy pół godziny przed czasem. Postanawiamy jeszcze kupić coś do picia w Konzumie, ale kolejka skutecznie nas odstrasza. Jednak pić nam się chce i to bardzo... Co robić? Siadamy w knajpce niedaleko naszej łajby, żeby mieć na nią oko i w razie czego gonić statek Zamawiamy po małym piwku i obserwujemy, co się dzieje.

Po chwili widać, że nasza Vogica zapełnia się w jakiś tajemniczy sposób. Nie jest przycumowana bezpośrednio przy nabrzeżu, stoi za swoim statkiem-matką, czyli Vogą, a jednak ludzie jakoś się tam dostają. Zagadka zostaje rozwiązana, kiedy udaje nam się dojrzeć, że wszyscy przechodzą przez pokład Vogi i następnie wskakują do Vogicy

Dziwne, mamy jeszcze 20 minut do odpłynięcia, a stateczek jest prawie pełny. Wygląda na to, że znowu brakuje tylko nas Szybko dopijamy piwo i zmierzamy w tamtą stronę. Przeskakujemy z Vogi na Vogicę i okazuje się, że na pokładzie podają już obiad. Ledwo wsiedliśmy, odbijamy od brzegu. Czyli rzeczywiście czekali tylko na nas Ale o co chodzi? Przecież i tak przyszliśmy 5 minut przed czasem
Będziemy jeść i płynąć jednocześnie. Mam nadzieję, że nikt ze współpasażerów nie ma choroby morskiej My wiemy, że nie mamy problemów z obiadem podczas rejsu, bo już to przetestowaliśmy 3 lata temu.

Na stołach wino, woda mineralna i surówka z kapusty pekińskiej i octu winnego. (Właściwie trudno to nazwać surówką, to po prostu kapusta pekińska, ale uwielbiam ją w połączenie z rybką. To jest właśnie smak Chorwacji Na nasze talerze wjeżdżają makrele, które, muszę przyznać, są wyjątkowo pyszne. Dużo smaczniejsze niż biela riba w Konobie Decima
Tak pyszna, że nawet nie zdążyłam zrobić zdjęć, bo od razu się na nią rzuciłam

Rybka znika szybko, winko nie aż tak szybko, ale za to prędko działa. Jak to chorwackie wino, jest mocne I również bardzo pyszne Siedzimy przy stole z chorwacką rodzinką - pani w ciąży, małe dziecko i pan. Wychodzi na to, że butelkę wina wypijam razem z tym Chorwatem , bo jego rodzina nie pije z wiadomych względów, a i mój mąż nie może, bo niedługo będzie prowadził.

Po zjedzeniu i wypiciu większość wycieczki udaje się na dziób, który w drodze do Bolu my zajmowaliśmy. No dobra, sprawiedliwość musi być, chwilowo muszą mi wystarczyć burty :



Zadowolona Maslinka na statku :



Coraz bliżej Makarska i Biokovo:





Ten ktoś u góry musi mieć niezły widok:



Ale my również nie narzekamy. Góry "schodzące do morza" cudnie się prezentują.

Siadam i ja na dziobie i nie mogę oderwać wzroku od Biokova. Hipnotyzuje mnie...

Makarska bliżej i bliżej:









Jest koło 18:00. Nasza wycieczka dobiega końca. Niestety czas opuścić Vogę i ponownie stać się szczurem lądowym :



To był wspaniały dzień i piękna przygoda! Jesteśmy bardzo zadowoleni z fishpicniku do Bolu. To druga w naszej chorwackiej karierze wycieczka statkiem i druga bardzo udana Nie zawiodłam się na rejsach z rybką, więc nadal je polecam, z tym, że trzeba dobrze wybrać łódkę

Makarskim Jadranem na pewno nie chciałabym płynąć. (Chociaż wiem, że na forum są osoby, które tego próbowały i były zadowolone. I ok, każdy robi to, co lubi.) Mnie ten statek ostatecznie zraził do siebie, kiedy usłyszeliśmy, jak z głośników na jego pokładzie, tuż po przybiciu do brzegu, rozległa się piosenka "Czarne oczy" niejakiego zespołu Ivan i Delifin. Widać obsługa chciała się przypodobać polskim turystom W Chorwacji, zwłaszcza na takim rejsie, lubię słuchać chorwackiej muzyki. Ale o gustach się ponoć nie dyskutuje... Uczestnicy rejsu wyglądali na zadowolonych i nagrodzili kapitana brawami. Rakija i winko zrobiły swoje Ale przecież o to chodzi, żeby się dobrze bawić. A każdy bawi się tak jak lubi

Po zejściu z naszej łajby zmierzamy w stronę targowiska, żeby tym razem kupić trochę suvenirów dla rodziny i przyjaciół. Po drodze mijamy kolejny pomnik turysty:



O tej porze park przy targowisku, jak i samo targowisko, na szczęście są dosyć puste:



Szybko robimy zakupy i zmęczeni całym intensywnym dniem wracamy do Živogošće. To był bardzo udany dzień!

maslinka napisał(a):

Nie widzę tych tłumów pasażerów, czyżby powypadali
Są po drugiej stronie burty czy zamknięci pod pokładem (na czas zdjęcia)

Maslinka to niebezpieczne położenie dla statku... jeśli wszyscy są po drugiej stronie, aby podziwiać widoki.

maslinka napisał(a):
Jasne, że dosłownie

Pięknie tam... Świetny filmik! Pies wymiata

Ojj pięknie
Ale dziś ... Halid wszystko wymiata ...

maslinka napisał(a):Siadam i ja na dziobie i nie mogę oderwać wzroku od Biokova. Hipnotyzuje mnie...

Mnie też zahipnotyzował i czasem śni mi się - jeszcze nie w tym roku
bo plany wyjazdowe , jakkolwiek luźne - wykluczają łazikowanie po górach chorwackich . Czas pokaże co się uda . . . i kiedy

Nam również rejsy stateczkami sprawiają wiele przyjemności , bo i czasu na przemyślenia sporo , i perspektywa inna

Czekam na dalszy ciąg


Pozdrawiam
Piotr

Maslinka, śliczne fotki
jednak mnie BOl nie zachwyca, brak tam klimatu jak w innych mieścinkach na wyspie Brac...za to z Vidovej wygląda zachwycająco

nomad napisał(a):Nie widzę tych tłumów pasażerów, czyżby powypadali
Są po drugiej stronie burty czy zamknięci pod pokładem (na czas zdjęcia)

Zgadłeś za ostatnim razem - pozamykałam ich pod pokładem, żeby w kadr nie wchodzili

mkm napisał(a):Ale dziś ... Halid wszystko wymiata ...

Ciekawe rytmy, takie tureckie...
Szkoda, że teledysku brak

piotrf napisał(a):Nam również rejsy stateczkami sprawiają wiele przyjemności , bo i czasu na przemyślenia sporo , i perspektywa inna

Ja mogę godzinami siedzieć, patrzeć w wodę albo na to, co mijamy... Uwielbiam wiatr - na morzu, na szczytach gór. To głupie, ale czuję się wtedy wolna...

ines napisał(a):Maslinka, śliczne fotki
jednak mnie BOl nie zachwyca, brak tam klimatu jak w innych mieścinkach na wyspie Brac...za to z Vidovej wygląda zachwycająco

Witaj, Ines
Na Vidovą jeszcze kiedyś przyjdzie czas , tak jak na cały Brac


19 lipca (wtorek) - I znowu kajakujemy pod wiatr

Przed chwilą napisałam, że uwielbiam wiatr. Taaak, pod warunkiem, że nie jestem wtedy w kajaku, a on (wiatr, nie kajak ) wieje mi prosto w twarz. Wtedy jakby mniej go lubię A właśnie tak było tym razem. Ale po kolei. Poprzednio płynęliśmy (z campingu Boban) w lewo, tym razem będziemy płynąć w prawo.

Mijamy camping Dole:





Ach, to Biokovo!

Przepływamy obok Živogošće Blato:





Wiosłujemy dalej, w stronę uvali Velika Duba. Po drodze widzimy sporo małych plaż i grot:





Ale to jakoś za blisko Myślimy, że zatrzymamy się tu ewentualnie w drodze powrotnej i płyniemy dalej. Przed nami długa plaża w zatoce Velika Duba:



Wyciągamy Challengera na brzeg i spędzamy tu jakąś godzinę. Bardzo tu ładnie i spokojnie. Plaża jest na tyle długa, że ludzie się na niej gubią. Widok w prawo:



i w lewo:



OK, pora płynąć dalej. Nigdy nie byliśmy w Živogošće Mala Duba. No to dzisiaj będziemy

Dopływamy do celu:





Główna plaża trochę zatłoczona, ale tylko kawałek dalej bardzo dużo wolnego miejsca:





Zostawiamy kajaczek i najpierw zmierzamy w stronę zabudowań, bo wyczailiśmy tam knajpkę Można tu zjeść pizzę i jakieś przekąski. Zamawiamy ciepłe kanapki i zimne piwo

A potem spędzamy trochę czasu, czytając i kąpiąc się :



Robi się późno. Pora wracać. Opuszczamy Živogošće Mala Duba:



I zaczyna się walka z żywiołem, a właściwie dwoma żywiołami - wiatrem i wodą. Fale nie są może bardzo wielkie, ale wiatr wieje nam prosto w twarz. Wiosłowanie okazuje się być bardzo trudne. Co z tego, że wiosłujemy, skoro prawie nie przesuwamy się do przodu

Nie tylko my walczymy :



Temu psu też nie jest łatwo. Ale dzielnie daje radę, z tym, że my płyniemy jednak minimalnie szybciej , więc nie wiem, dokąd udało mu się dopłynąć.

Półtorej godziny machania wiosłami i jesteśmy dopiero w Živogošće Blato. Właśnie z fishpicniku wraca statek Felun:



To znaczy, że na pewno jest 17:00 albo i później. Jeszcze "tylko" minąć Dole i jesteśmy. Uff, udało się! Po prawie dwóch godzinach wiosłowania dotarliśmy do naszego campingu To była nasza ostatnia wyprawa kajakowa podczas tych wakacji, które nieubłaganie... ciii jeszcze nie

Jesteśmy wykończeni i cali z soli. Prysznic, coś na ząb i szykujemy się na wieczór, który, tym razem, spędzimy w Zaostrogu

My, w miarę możliwości, pływaliśmy kajakiem w ten sposób aby "tam" płynąć pod wiatr, a wracać z wiatrem. Ale nie zawsze się da

Piękny rejs
pzdr

maslinka napisał(a):Pag to "podzielona wyspa" (Wojtku, pozwoliłam sobie Cię zacytować )

Nie zgłaszam zastrzeżeń.
Zresztą, rozważam lekką zmianę tytułu cypryjskiej relacji.

Pozdrawiam,
Wojtek

Miałam się właśnie upominać o kolejny odcinek, a tu jest
Super widoki!!!
Fajnie jest mieć apartament przy samej plaży

longtom napisał(a):My, w miarę możliwości, pływaliśmy kajakiem w ten sposób aby "tam" płynąć pod wiatr, a wracać z wiatrem. Ale nie zawsze się da

Mam wrażenie, że w tamtym rejonie (w okolicach Zivogosce) zawsze pływaliśmy pod wiatr, i w jedną, i w drugą stronę

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Pag to "podzielona wyspa" (Wojtku, pozwoliłam sobie Cię zacytować )

Nie zgłaszam zastrzeżeń.

Cieszę się

Magda O. napisał(a):Miałam się właśnie upominać o kolejny odcinek, a tu jest

W weekend odpoczywałam, również od komputera
Trudniej mi się teraz zmobilizować do pisania. Zawsze tak jest, jak relacja powoli zmierza ku końcowi. Zostały jeszcze (oprócz tego odcinka) do opisania tylko 3 pełne dni w Chorwacji...


19 lipca (wtorek) - Wieczór w Zaostrogu

W ramach odwiedzania pobliskich miejscowości postanowiliśmy pojechać dziś do Zaostroga. Ciekawiły nas m.in. dwa campingi, które znajdują się w tej miejscowości. Dojeżdżamy, parkujemy blisko nabrzeża i ruszamy na rekonesans miasteczka.

Niezbyt piękny, ale za to wielki, pomnik:



W Zaostrogu parkuje prom Ston, który jest jednym z dwóch pływających na linii Drvenik - Sućuraj. Pewnie o tej porze wystarczy już tylko jeden, a ten odpoczywa.



Spacerujemy po nabrzeżu:



i wkrótce odkrywamy "zielony tunel" prowadzący do klasztoru franciszkanów:



Za chwilę zamykają bramę, ale mamy jeszcze kilka minut, więc wchodzimy do środka:



i zaglądamy na ładny wewnętrzny dziedziniec:



Na każdym kroku otacza nas zieleń:



Próbuję się w nią wkomponować (To ta nowa sukienka kupiona w Makarskiej )

Biokovo widziane z dziedzińca klasztoru:



Wychodzimy równo z biciem dzwonów oznajmiających godzinę 19:30. Idziemy w stronę campingu "Viter", którego jesteśmy ciekawi. Camp jest bardzo ładnie położony (strasznie podoba mi się kształt tej góry):



Teren częściowo zacieniony, ceny atrakcyjne. Może kiedyś... Chociaż nasz Boban bardziej nam się podoba, choćby ze względu na położenie nad samym morzem. Tutaj trzeba przejść na drugą stronę (dosyć ruchliwej) drogi biegnącej wzdłuż plaży, miejskiej plaży, więc na pewno dosyć zatłoczonej.

Sąsiedni camping "Dalmacija" robi na nas znacznie gorsze wrażenie - stare budynki toalet, infrastruktura ma swoje lata, zresztą widać, że nastawiają się tu raczej na wynajem domków.

A teraz coś mało przyjemnego. Spacer po Zaostrogu psuje nam "zapach" dochodzący z przepełnionych koszy na śmieci. Odpadki wypadają z pojemników i walają się po ulicy. W najlepszym wypadku obok koszy stoją worki pełne śmieci, czasami zawiązane...

Wygląda to po prostu obrzydliwie i odpychająco. Problem dotyczy części promenady w okolicy obu campingów. Zbliżając się ponownie do centrum, z ulgą odnotowujemy, że tutaj kosze są opróżnione. Nie wiem, o co chodzi Być może wywóz śmieci z "brudnej" części promenady pozostaje w zakresie właścicieli campingów. W każdym razie te mało estetyczne doznania psują nam trochę spacer po Zaostrogu, który jest symptyczną miejscowością. Wielka szkoda. Mamy nadzieję, że nie jest tam tak zawsze, że po prostu mieliśmy pecha...

Przenosimy się na przeciwległy koniec promenady, jak najdalej od tego całego bałaganu, czyli w stronę Drvenika. Zasiadamy w ostatniej restauracji, na samym końcu nabrzeża. Konoba jest gustownie urządzona i ma taras nad samym morzem:



Zasiadamy na małe co nieco i cieszymy się bliskością Jadranu :



Wieczór mija nam bardzo przyjemnie. A kończymy go, tradycyjnie, partią Scrabbli.

Jutro będzie baaardzo długa wycieczka, którą znowu będę musiała podzielić na kilka odcinków. A dokąd pojedziemy, to na razie niespodzianka

Wróciłem i ja do żywych więc śledzę Wasze wycieczki kajakiem, tym bardziej że okolice są mi znane i to dość dobrze. Trasę Blato - Drvenik kilka razy przepłynąłem

Koleżanka Maslinka jest bardzo fotogeniczna. Zwłaszcza w zwiewnej sukience jest jej do twarzy. Relacja interesująca.

Manlinko, wracając do rejsu- czy na statku była śpiewana jakaś piosenka o maslnie - jeśli nie, kardynalny błąd załogi