Po Pagu i Cresie przygoda nas niesie

Interseal napisał(a):Dobrze, że oprócz miejsc fantastycznych i pewniaków, pokazujesz także takie, do których raczej nie warto za wszelką cenę zaglądać.
O ile z Cresu jeszcze coś wyciągłem dla siebie wieczorową porą, to te miejsca z dzisiejszego odcinka ... takie se... łagodnie mówiąc.

Też uważam, że to istotne wiedzieć, dokąd niekoniecznie trzeba zaglądać. Nie wszystko da się przecież zobaczyć. A Punta Kriża można, moim zdaniem, spokojnie wykreślić z listy.

piotrf napisał(a):Fajnych miejsc tam nie brakuje a podczas czytania Twojej relacji szalka Cresu z każdym odcinkiem staje się cięższa

Poczekaj aż pojedziemy na Pag... Jeśli nie byłeś jeszcze, to może jednak tam warto, zanim stanie się jeszcze popularniejszy

AniaJ. napisał(a):No, a na Cresie jest jeszcze Beli, piękne miasteczko, z klimatem, i rewelacyjnymi plażami, u nas w ścisłej czołówce jeśli chodzi o atrakcyjne miejsca na wyspie Maslinko, nie byliście??? No tak, wszędzie być się nie da...pewnie zostawiliście sobie Beli na następny raz

Wiem, wiem, nie zobaczyliśmy m.in. Beli i Martinščicy, ale nie dało się w tak krótkim czasie. Do Beli mieliśmy najdalej (całą wyspę do przejechania), więc, szczerze mówiąc, nie chciało nam się.
Będzie być może na kiedyś, chociaż raczej nie w ciągu najbliższych lat. Podsumowania na temat Cresu jeszcze będą, ale mogę już powiedzieć, że to nie do końca nasza bajka. Zdecydowanie wolimy klimat dalmatyńskich wysp. Ale cieszę się, że zobaczyliśmy również te północne, bo to było ciekawe doświadczenie.

Magda O. napisał(a):Resztę relacji doczytam po powrocie (dziś w nocy wyruszam ) Piszę, żeby wiedzieć, w którym miejscu skończyłam . Trochę ze smutkiem to czytam, bo w tym roku plany uległy radykalnej zmianie i nie bedzie Chorwacji... ale jedziemy (lecimy) w równie fajne miejsce (mam nadzieję), a Chorwacja w przyszłym roku (mam jeszcze większą nadzieję).

Szczęśliwej podróży i wspaniałych wakacji!

Cześć Aldonka! Cieszę się, że zajrzałaś
My też mieliśmy trochę problemów z kajakowaniem w dalszej części wakacji, zawsze wracaliśmy pod wiatr
Ponton jeszcze wykorzystacie

Fajnie, że się przeprosiliście z Vladimirem
Czekam teraz na Twoją relację



10 lipca (niedziela) - Delfin!

Dzisiejszy odcinek będzie krótki, ale jakże emocjonujący! Nie jest już tajemnicą, że to jest właśnie TEN moment, kiedy widzieliśmy DELFINA

Idziemy sobie, jakby nigdy nic, brzegiem morza, żeby spędzić ostatni wieczór creskiej części wakacji w Osorze.

Zachodzące słońce "zapaliło" konary drzew na naszym campingu:



Hał romantik!
Focimy zachód słońca:





i ruiny klasztoru św. Marii, które w tym świetle prezentują się jeszcze piękniej:



Przed miasteczkiem pasą się owieczki. Portret owcy :



Wchodzimy w wąskie uliczki:



Docieramy na nabrzeże i... mój małżonek, do niedawna zajęty foceniem, nagle krzyczy: delfin! delfin! Zwariował, czy co "Zobaczył samochód z narysowanym delfinem i tak się podnieca" - myślę spokojnie.
Ale widzę, że biegnie w stronę morza...

Oboje mamy aparaty w rękach, ale stajemy jak zaczarowani i wgapiamy się w wielkiego, srebrnego ssaka, który wyskakuje do góry, tuż przy brzegu, niedaleko miasteczka. Widzimy go wyraźnie i z bardzo bliska, ale palce i aparat są zbyt wolne - nie udaje się uchwycić jego skoku...

Stoimy jak zaczarowani i chichramy się do siebie. Tyle razy w Chorwacji i dopiero teraz widzimy go... ale za to jak blisko!

No to teraz przejdźmy do zdjęć, które, po ustaniu pierwszego szoku, udało nam się zrobić.

Tutaj widać (:lol:), jak delfin chowa się do wody:



A tutaj (już zdążył trochę odpłynąć) widać jego płetwę :



I co, ładne zdjęcia?

Musicie mi uwierzyć na słowo, że widziałam delfina, że był śliczny i że skoczył, specjalnie dla nas

Szczęśliwi po takich przeżyciach idziemy w stronę pizzerii Orfej. Nasze szczęście burzy nieco fakt, że nie zdążyliśmy zrobić (dobrego) zdjęcia. Ale nie było to takie proste... Delfin w pełnej okazałości pokazał się tylko raz, a potem było tylko chwilami widać jego płetwę.

Po intensywnych wrażeniach i posileniu się pizzą idziemy na ostatnią w Osorze sesję fotograficzną.

A oto część jej efektów:







Smutek na ostatnim zdjęciu to oczywiście z powodu jutrzejszego wyjazdu. Ale coś się kończy, coś się zaczyna... Jutro będziemy na innej wyspie.

Na camping wracamy po cichutku, bo jest po 23:00.
Następnego dnia płyniemy na Pag.