Po obu stronach Pirenejów: spalona ziemia katarów

Fatamorgana napisał(a):Ta półeczka...hmmm... prawie jakbym widział El Camino del Rey w El Chorro.

Nieee, no. El Chorro przyprawia jednak o skok adrenaliny. Wiele lat temu wycofałem się stamtąd, gdyż szedłem z dzieciakami. A tam dziury w betonie wielkości metra...

Fatamorgana napisał(a):Natomiast podwójne super za Kręgle....

Cieszę się. Już myślałem, że tylko mnie jednemu się one podobają.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zajeżdżamy na kemping, załatwiamy formalności i rozstawiamy namiot. Miejsca - jak na większości tutejszych kempingów - w bród. Mamy widok na oblane purpurą zachodzącego słońca "kręgle". La hora magica...



Kolacyjka, piwko, a w Riglos u stóp Los Mallos zapalają się światełka domostw.
Zaś nad szosą, którą tu dotarliśmy, rozbłysnęło jedno, ale potężne żółto-czerwone światło. To kościół wioski Murillo de Gallego.





Ciekawie to wygląda - ten imponująco podświetlony kościół na tle prawie ciemnej wioski. Hmm... A może by tak podejść bliżej?
Wychodzimy zatem z kempingu w stronę wioski, potem przekraczamy szosę i po chwili wspinamy się równiutko wybrukowanymi uliczkami Murillo.







Wioska wydaje się tkwić w głębokim śnie. Nigdzie żywej duszy. Nasze kroki odbijają się zwielokrotnionym echem od przylegających ściśle do siebie ścian kamieniczek.
Dopiero pod samym kościołem spotykamy nieliczną gromadkę rozbawionych dzieci.







To już wszystko, co możemy tu zobaczyć. Wracamy na kemping, na zasłużony odpoczynek po tym pierwszym dniu spędzonym poza górami. Odprowadza nas niesamowicie lśniący pośród czerni nocy blask kościoła maleńkiej wioski.

Te "Kręgle" niesamowite,
ale te puste uliczki też swój klimacik mają...

I to zdjęcie kumpla sępa też mi się bardzo spodobało! - wygląda jakby atak na Ciebie planował.

Pozdrawiam!

Kręgle - coś mi przypominają....
Tylko monastyrów na szczytach się nie doszukałem

Pozdrawiam

Joanka23 napisał(a):Te "Kręgle" niesamowite,
ale te puste uliczki też swój klimacik mają...

Prawda ... mnie też się podobają !

kulka53 napisał(a):...

... już w domu !

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):

kulka53 napisał(a):...

... już w domu !

Już.... na chwilę
Co również w "Małych i dużych..." oznajmiłem
M coś tam zdjęciowego szykuje a ja do wstępu się przymierzam

Pzdr

Joanka23 napisał(a):I to zdjęcie kumpla sępa też mi się bardzo spodobało! - wygląda jakby atak na Ciebie planował.

W tamtym rejonie było tych sępów zatrzęsienie. Rzeczywiście, można było z obawą na nie spoglądać. Ale do ataku nie doszlo.

kulka53 napisał(a):Kręgle - coś mi przypominają....
Tylko monastyrów na szczytach się nie doszukałem

Dokładnie tak.
Początkowo chciałem coś w tym zakresie wspomnieć, ale się wstrzymałem. Byłem ciekaw, czy komuś się skojarzą.

mariusz-w napisał(a):

Joanka23 napisał(a):Te "Kręgle" niesamowite,
ale te puste uliczki też swój klimacik mają...

Prawda ... mnie też się podobają !

A już myślałem, że Los Mallos tylko Fatamorganie i mnie przypadły do gustu.

Co do pustych uliczek Murillo - za dnia pewnie bym nawet tam nie zajrzał. W wieczornym oświetleniu wszystko wygląda atrakcyjniej.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):
A już myślałem, że Los Mallos tylko Fatamorganie i mnie przypadły do gustu.

... ależ gdzie tam !

Ja to praktycznie wszędzie na Twoim tropie jestem (i innych też) ... choć nie zawsze "pysk odezwę" !
Ostatnio tak bardziej w "robakaczkowie" siedzę !
Ale jeszcze trochę i też wyruszymy !

Na razie to takie pięć turni spotkałem ... ale to chyba nie pienińskie "Trzy Korony" !



Pozdrawiam.

Franz napisał(a):

Kręgle "w porzo".
A mi ten malutki zegar z boczku się spodobał.
pzdr

mariusz-w napisał(a):Ostatnio tak bardziej w "robakaczkowie" siedzę !

Tiaaa... wiem. Ale to nie moja domena. Przełączam szybko program, kiedy mi w TV robale zaczynają pokazywać.

Na Korsyce wyniknął problem florystyczny. Nie chciałbyś się wiedzą wykazać?

mariusz-w napisał(a):Na razie to takie pięć turni spotkałem ... ale to chyba nie pienińskie "Trzy Korony" !

Ale tego przypadkiem nie usuwaj! Turnie wyglądają ciekawie. Pewnych szczegółów staram się nie dostrzegać.

mariusz-w napisał(a):Ale jeszcze trochę i też wyruszymy !

Trzymam kciuki za pogodę.

longtom napisał(a):Kręgle "w porzo".

Nawet im tego nie powtórzę.

longtom napisał(a):A mi ten malutki zegar z boczku się spodobał.

Zaś ja nie zwróciłem na niego uwagi. Każdemu co innego w oko wpadnie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Na Korsyce wyniknął problem florystyczny.

... melduję zadanie wykonane !

... tak myślę !

mariusz-w napisał(a):... melduję zadanie wykonane !

Dziękuję bardzo.

Pozdrawiam,
Wojtek

Oto mapka przejazdów do ostatnio zamieszczonych odcinków.



A - Berdun
B - Murillo de Gallego, a tuż powyżej zaznaczone Riglos, leżące u stóp Los Mallos.

O poranku zwijamy się z kempingu. Poprzedni dzień kończyliśmy widokami na "kręgle", stanowiące część Sierry de Loarre. Ten zaczniemy od zamku, położonego na stokach tegoż łańcucha. Przejeżdżamy więc u jego południowego podnóża, kierując się po chwili w stronę gór. Pierwszy przystanek jeszcze zanim zacznie się podjazd, gdyż urzeka nas widok zamku ponad gajem oliwnym.



Castillo de Loarre. W XI wieku Sancho Ramirez przesunął granicę Aragonu na południe, odbijając od emiratu Saragossy ziemie aż po krawędź nizin na południe od Pirenejów. Aby zabezpieczyć przed atakami muzułmanów teren wzięty świeżo we władanie szybko rozpoczął budowę zamku na stokach Sierry de Loarre. Ówczesna fortyfikacja nie prezentowała się jeszcze tak okazale, jak to obecnie widać, posiadała już jednak obie, zachowane do dziś wieże wewnątrz murów - Torre de Homenaje oraz Torre de la Reina.

Widoczna poniżej glównej bryły mniejsza wieża, to dodana później torre albarrana, z francuskiego zwnana również cavalier. Służyła do rażenia tyłów wroga, napierającego na zamek. U nas odpowiednikiem takiej wieży bywał barbakan.









Szosa zaprowadza nas na parking po drugiej stronie dobrze zachowanych ruin, gdzie zostawiamy wóz. Ze skał, na których wznosi się fortyfikacja, mamy rozległy widok na okolicę, w tym na leżącą w dole wioskę Loarre.

Z wewnętrznych murów mamy dobry wgląd na torre albarrana. Następnie wchodzimy do środka, zadzierając głowę w górę, na obie wysokie wieże - Torre de la Reina (Wieża Królowej) z charakterystycznymi, bliźniaczymi otworami okiennymi, zamkniętymi łukami opartymi na środkowej kolumnie oraz Torre de Homenaje (Wieża Hołdownicza), która zwykle bywała ostatnim bastionem obrony, kiedy wszystko inne już zostało zdobyte przez wroga.

Castillo de Loarre stanowiło również główną bazę w wyprawie, którą Sancho Ramirez przygotował na rok 1094. Celem była Huesca - drugie, co do wielkości, miasto Aragonii.

Zaglądamy najpierw do trzykondygnacyjnej Wieży Królowej - przez bliźniacze okna widok na kościół San Pedro z charakterystyczną, bardzo wysoką absydą, sięgającą niemal wysokości kościelnej wieży. Taki układ wymuszało wbudowanie bryły kościoła w obręb murów. Potem zaglądamy do najwyższej, pięciokondygnacyjnej Wiezy Hołdowniczej z zachowanymi kominkami.









Castillo de Loarre zostało ujęte w filmie Ridleya Scotta "Królestwo Niebieskie". Tam panowały akurat warunki zimowe - my zaś rozkoszujemy się urokami gorącego lata.