Po Bałkańsku!Serbia, Bułgaria i Macedonia oczami krakusów.

Jedziemy do hotelu. Po zameldowaniu i kolacji mamy czas wolny, który wykorzystujemy na spacer nad jeziorem.
Niestety śpimy poza miastem, więc wieczorny spacer po Ochrydzie nie wchodzi w grę. Szkoda.
W hotelu mały zgryz.
Dostajemy pokój, w którym po ścianie spływa malutki strumyczek.
Pewnie piętro wyżej pękła rura.
Mój mąż idzie do recepcji, poprosić o zmianę pokoju.
Młody recepcjonista stwierdza, że nie ma wolnych pokoi.
Nie wiedział biedak na kogo trafił. Janusz trochę temu pracował w hotelarstwie i wie co należy się klientowi w takiej sytuacji.
Oczywiście pokój się znalazł. i mogliśmy się przenieść do niego z betami.

Rano wypoczęci i pełni zapału- oczywiście po pysznym śniadaniu - wyjeżdżamy do Ochrydy na zwiedzanie.
Przed hotelem przenośne stoisko handlowe, na którym można kupić ( również za złotówki ) "perły" ochrydzkie.
Nie są to prawdziwe perły, ale biżuteria wyrabiana sztucznie. Ogromny wybór.

Pomimo że perły ochrydzkie nie są naturalne, to ze względu na sposób wyrobu, warto o nich wspomnieć.
Krążą dwie wersje o sposobie wytwarzania pereł:

Wersja nr 1. Biżuteria ta wyrabiana jest z ości rybek pływających w jeziorze ochrydzkim, znajdującym się w Macedonii. Legenda mówi, że na początku XX wieku pewien cudzoziemiec, który przyjechał do Ochrydu, zdradził sekret wytwarzania takich pereł jednej z rodzin, w podzięce za gościnę. Rodzina Talevi zaczęła je produkować około 1920 roku.Póżniej sprzedano sekret innej rodzinie. Sekret jest przekazywany z pokolenia na pokolenie. Od tamtej pory tylko w sklepach należących do klanów Talevi i Filevi można nabyć „prawdziwe perły” . Wszystkie pozostałe stragany oferują jedynie podróbki.

Wersja nr 2. Perły wytwarza się z muszli małża żyjącego w Jeziorze Ochrydzkim, nazywanego „Sedefna Szkolka” Macica perłowa tej muszli jest mielona, a następnie mieszana z łuskami malej rybki z tego jeziora, nazywanej „Plaszica” (plashica, lub plasica). Rybka jest niewielka- osiąga długość 8- 10 cm . Plasica to najmniejsza i najstarsza, endemiczna, rybka zamieszkująca wody macedońskiego jeziora. Następnie postępuje się identycznie jak z tworzywem sztucznym: odlewa potrzebny kształt, zabarwiając go… farbami. Są perły białe, różowe i czarne i w cenie: duży naszyjnik za niecałe 100 EUR (!!!)

Kilka zdjęć z Ochrydy , podczas zwiedzania odwiedziliśmy ręczną wytwórnię papieru.w Ochrydzie miała swoje centrum tzw. ochrydzka szkoła piśmiennicza. Prawdopodobnie właśnie w Ochrydzie św. Klemens Ochrydzki stworzył cyrylicę.

cd dalszy Ochrydy

wchodzimy do cerkwi pod wezwaniem Presveta Bogorodica Perivleptos. ( myślę że Przenajświętszej Bogurodzicy Dziewicy?) Została ona wybudowana przed rokiem 1295 – ta data jest widoczna na jednym z fresków. Cerkiew została wybudowana na planie krzyża wpisanego w przestrzeń prostokątna, podobnie jak wiele budowli bizantyńskich. Materiałem był kamień, wapń i cegły, a dzięki ich kombinacji uzyskano różne efekty ozdobne.
Na freskach znajdują się postaci z ciemnymi twarzami, a przecież freski powstały przed odkryciem Ameryki przez Kolumba
Po wyjściu z cerkwi, część grupy idzie na kawkę i inne napoje chłodzące , a część - mniejszość - idzie na twierdzę.
My niestety wybieramy to pierwsze, dlatego nie mamy zdjęć z twierdzy. , ale pijemy za to przepyszną kawę.
tzn piję ja, bo Janusz wybiera "skopsko"

Kawkę pijemy nieopodal cerkwi Cerkwi św. Klimenta i Pantelejmona, w której znajduje się grób św. Klimenta.

Cerkiew znajduje się w miejscu Plaoshnik w starej części Ochrydu, nazwana tak na cześć św. Klimenta Ohrydzkiego, który pierwotnie wybudował świątynię w tym miejscu oraz na cześć św. Pantelejmona, któremu początkowo była poświęcona.
Cerkiew św. Kliment i Pantelejmon przedstawia replikę starszej cerkwi Św. Pantelejmon, zbudowanej przez św. Klimenta Ochrydzkiego w roku 863 w tym samym miejscu, na fundamentach dużej pięcio nawowej bazyliki wczesnochrześcijańskiej. W roku 916, po śmierci, św. Kliement został pochowany w podłodze cerkwi, w grobie, który sam uprzednio przygotował. Cerkiew św. Pantelejmon została kilkukrotnie odnowiona aż do XV wieku, kiedy została zniszczona przez Turków i na jej fundamentach wybudowano meczet znany jako Imaret-meczet.
Obecną cerkiew wybudowano w 2003 roku, wokól niej w dalszym ciągu trwają prace archeologiczne.
Obok buduje się również seminarium.
W tej cerkwi wreszcie udało sie zrobić kilka zdjęć, pewnie dlatego, że to współczesna replika

Opuszczamy wzgórze Plaosnik i ścieżką przez las schodzimy w kierunku jeziora.
Po kilku minutach naszym oczom ukazuje się jezioro ochrydzkie i przepiękna cerkiew.
A w zasadzie cerkiewka św. Jovana Kaneo, która usytuowana jest na wysokim klifie ponad jeziorem.
Odlądając w internecie różne zdjęcia z Macedonii cerkiewka św. Jovana bardzo często się pojawia.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Cerkiew_%C ... ga_w_Kaneo

Zwiedzamy wnętrze, po wyjściu podchodzimy do jakiegoś gościa i każdy z uczestników dostaje do wypicia niemały kieliszek rakiji.
Wszystcy z entuzjazmem wychylają kielichy.
Ja zażywam antybiotyk , więc moja porcja przechodzi w ręce a w zasadzie w gardło Janusza.

Schodzimy dalej i wsiadamy do łodzi, aby drogą wodną dostać się do centum Ochrydy.
Po godzinie czasu wolnego, którą spędzamy na pysznej kawie, wsiadamy na większy statek i płyniemy do monastyru św. Nauma. Na statku na dzień dobry częstują nas rakiją
Po drodze podziwiamy piekne widoki, choć pogoda trochę się popsuła, jest pochmurno i czasami kropi deszcz.
Mijamy rezydencję Josipa Broz Tito, do której można dostać się windą z plaży.
W drodze do monastyru zwiedzamy prehistoryczną osadę na wodzie w Zatoce Kości, a w zasadzie jej rekonstrukcję.
Osada została odkryta przypadkowo przez nurków, a następnie odtworzona na wzór pozostałości jakie znaleziono. Osada składa się z kilkunastu chat, ulepionych z gliny i urządzonych tak, jak to wyglądało w dawnych czasach. Osada ma przybliżyć życie prehistorycznego człowieka, który żył na wodach jeziora ochrydzkiego i żywił się głównie rybami.

jeszcze kilka wcześniejszych zdjęć zrobionych przed rejsem:

i dopływamy.............do monastyru św. Nauma
http://pl.wikipedia.org/wiki/Klasztor_%C5%9Bw._Nauma

Opuszczamy statek - wita nas św. Naum, rzeźba wykonana z jednego pnia drzewa.

Monastyr św. Nauma to mistyczne miejsce.
Wg legendy, jeśli przyłożymy ucho do grobu to możemy usłyszeć bicie serca świętego.
Ja usłyszałam, Janusz nie

Gdy w ubiegłym roku dotarliśmy do Bitoli, było już za późno, aby zwiedzić ruiny Heraclei. Nawet gdyby udało się wejść chciaż na krótko, to przy chmumarzasto-wilgotnej aurze mozaiki wypadłyby znacznie gorzej, niż na Waszych fotkach. Na razie więc zadawalam się tym, co Aniu pokazujesz, wierząc w to że jeszcze kiedyś będę miała okazję zobaczyć te wspaniałości na własne oczy.

Pozdrawiam serdecznie

po duchowych przeżyciach czas na chwile relaksu.
Nieopodal monastyru wsiadamy znowu na łodzie i płyniemy po źródłach rzeki Czarny Drim.
Tak, tak rzeka ta nie ma źródła , woda wypływa w wielu miejscach
http://pl.wikipedia.org/wiki/Czarny_Drin

To niesamowite miejsce, gdzie słychać tylko odgłosy przyrody

Po krótkim rejsie idziemy do restauracji, gdzie czekają na nas regionalne wyroby - sery, szynka, pieczywo, ajwar ,wina i oczywiście rakija
Potem mamy okazję kupić prawdziwe perły ochrydzkie i zobaczyć rybkę plasicę

dangol napisał(a):Gdy w ubiegłym roku dotarliśmy do Bitoli, było już za późno, aby zwiedzić ruiny Heraclei. Nawet gdyby udało się wejść chciaż na krótko, to przy chmumarzasto-wilgotnej aurze mozaiki wypadłyby znacznie gorzej, niż na Waszych fotkach. Na razie więc zadawalam się tym, co Aniu pokazujesz, wierząc w to że jeszcze kiedyś będę miała okazję zobaczyć te wspaniałości na własne oczy.

Pozdrawiam serdecznie

Witaj Danusiu!

Ty nie zobaczyłaś Heraclei, a my Bitoli
Może kiedyś uda się nam wrócić do Macedonii i zobaczyć to czego w programie wycieczki nie bylo.
Trzymam kciuki za Twoje i nasze marzenia.

Pozdrawiam równie serdecznie

Ze śpiewem na ustach wsiadamy na statek i płyniemy w stronę naszego hotelu i Ochrydu
Na dzisiejszy wieczór mamy zaplanowaną regionalną imprezę Oczywiście tylko dla tych, którzy dodatkowo zapłacą za tę przyjemność.
Ale przecież jak można - być w Macedonii i nie być na wieczorze z folklorem?

Jemy szybko kolację i jedziemy do Ochrydy,w restauracji już na nas czekają.
Oprócz naszej grupy są Włosi i Serbowie.
Jako, że wceśniej zjedliśmy kolację, nasza Bożenka "załatwiła" więcej trunków niż jedzenia.
Podali nam płytę z wędlinami i serami, warzywa, pieczywo, potem na gorąco cevapy i coś podobnego do fasolki po bretońsku tylko bez kiełbasy - tavce gravce , a do picia wieleeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee butelek wina białego i czerwonego a na powitanie oczywiście rakiję.
Były występy zespołu ludowego, a potem zaprosili nas do tańca i uczyli podstawowych kroków
1,2,3 kik 1 kik
niestety nie pamiętam jak taniec się nazywał
i tak tańcząco zakończyliśmy piękny ( mimo braku słońca ) dzień w Ochrydzie.
Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś tam wrócę.

Obiecałem ciąg dalszy relacji filmowej lecz coś mi szwankuje program w laptopie więc będzie tylko fragment filmu

fiolek napisał(a):Były występy zespołu ludowego,

a potem zaprosili nas do tańca i uczyli podstawowych kroków
1,2,3 kik 1 kik

I tak zakończył się już 6 dzień na Bałkanach Jak jest fajnie to bardzo czas szybko płynie, za szybko.....
Rano wstajemy trochę później, trzeba odespać wczorajsze balety

Hotel na dobrym poziomie ( mimo zgrzytu z potokiem na ścianie), a jedzenie
Na obiado-kolację kilka dań na gorąco - mięsa, ryby, dużo jarzyn gotowanych i na surowo, ciasta - kilka gatunków, owoce, soki
Na śniadanie też dużo urozmaiconych potraw, dla każdego coś dobrego

Opuszczamy Ochrydę i kierujemy się w kierunku Skopje.
Naszym celem jest dzisiaj kanion Matka
Na początku podróży poruszamy się wzdłuż rzeki Czarny Drim.
Widoki przepiękne

po drodze mijamy stado owieczek z kilkoma psami, które je pilnują i prowadzą.
Nie widzieliśmy żadnego człowieka, który pilnował tego stada.
Na granicy Parku Mavrovo robimy sobie przerwę na kawkę.