Płyńmy hej!!! do Saplun Bay – sierpień 2023

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 09.05.2024 07:59

piotrf napisał(a):Ta wyspa nie jest upiorna , tylko upiornie niedoinwestowana , gdyby pozwolono ją zasiedlić przez kilku np. emerytów z pomysłem - powstałaby fajna miejscówka . Potencjał jest

Pozdrawiam
Piotr

To jest pomysł!!! Sama z przyjemnością na niej osiądę i stworzę jakieś żeglarskie siedlisko folkloru :cmok:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 09.05.2024 08:02

Bbee88 napisał(a):Upiorna ale piękna wyspa W sumie fakt, że to po prostu dzicz, gdyby nie te pozostałości po ludziach to byłaby po prostu dzika i nieokiełznana piękność

Gdyby nie te pozostałości po ludziach...
Nigdy nie pojmę jak można zostawiać po sobie taki syf... :nie:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 09.05.2024 09:01

Słoneczny poranek w Saplun Bay.

Dziewczyny nie darują – skaczą popływać.

Odpłynęły bardzo daleko w stronę płycizny.

Zajrzały pod samą wyspę.

Popłynęły też w drugą stronę – do upiornego lasu.

Kapitan pozazdrościł i też dołączył do zabawy.

Pokąpani, wypływani, sól spłukana z głów – można opuścić sympatyczną zatoczkę Saplun Bay.

Odpłynęliśmy już kawałek drogi od zatoki i wtedy przestało wiać.

Kapitan chciał wrócić aby polatać dronem, ja oponowałam twierdząc, że nie bardzo mamy czas.

I w końcu odpuścił.

Żałował do końca rejsu ale moim zdaniem niepotrzebnie.

Będziemy mieli cel gdybyśmy wybrali się w kolejny rejs do Cro!

napisał(a) **majkik75** » 09.05.2024 09:19

Kapitańska Baba napisał(a):
Będziemy mieli cel gdybyśmy wybrali się w kolejny rejs do Cro!

Czyżby zawiał inny wiatr...? :chytry:

pozdrawiam, Michał

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 10.05.2024 08:32

majkik75 napisał(a):Czyżby zawiał inny wiatr...?

pozdrawiam, Michał

Cierpliwości. Na pewno w końcu zawieje :tak:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 10.05.2024 10:01

O jaki ładny ptaszor.

Zbliżyliśmy się do Korculi i płyniemy wzdłuż jej brzegu.

Coś prychnęło.

Delfiny!!!

Popłynęły.

A my już prawie na szczycie Korculi.

napisał(a) **wiola2012** » 10.05.2024 21:17

Kapitańska Baba napisał(a):
wiola2012 napisał(a):O Matko! Gdzie wyście dotarli?! ....

To chyba chorwacki koniec świata
Jest takie miejsce - absolutnie przepiękne i dzikie. Miejsce gdzie powstaje rafa, które jest ścisłym rezerwatem. Miejsce nieznane i niedostępne dla większości. Saplun Bay

Pięknie napisane :hearts:

Jeśli rezerwat, to ma prawo takie być. Podczas majówki wybraliśmy się do rezerwatu "Sikórz" na spływ kajakowy z przygodami :mg:

. "W wielu miejscach brzegi są bardzo strome, w korycie leżą liczne powalone pnie i głazy. Spotkać tu można girlandy wspinającego się na drzewa chmielu i zimozielonego bluszczu." Kilka godzin spędzonych w takich okolicznościach przyrody to świetny relaks :hearts:

.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 13.05.2024 08:39

"wiola2012"]
Pięknie napisane

Tak odczuwam to miejsce :hearts:

Jeśli rezerwat, to ma prawo takie być. Podczas majówki wybraliśmy się do rezerwatu "Sikórz" na spływ kajakowy z przygodami . "W wielu miejscach brzegi są bardzo strome, w korycie leżą liczne powalone pnie i głazy. Spotkać tu można girlandy wspinającego się na drzewa chmielu i zimozielonego bluszczu." Kilka godzin spędzonych w takich okolicznościach przyrody to świetny relaks .

Wyobrazam sobie że musiało być niesamowicie :hearts:

Dzika przyroda to najlepsze miejsce do odpoczynku :hearts:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 13.05.2024 09:30

Od samego rana wiatr był bardzo delikatny, czasem aż martwiliśmy się, że wieje za słabo, że nie dopłyniemy o normalnej porze do portu.

Tylko że u nas nie może być zbyt długo spokojnie.

Za cyplem Korculi tradycyjnie dmuchnęło.

I to na tyle mocno i z tak fatalnego kierunku, że byliśmy zmuszeni zrzucić żagle i wspomóc się silnikiem.

Na żaglach niedaleka trasa do portu zajęłaby nam chyba parę godzin bo niestety wiało nam centralnie w dziób.

O samym podejściu do portu w Orebic nie wspominając.

Port jest ciasny, płytki, raczej bez obsługi, z dużą ilością prywatnych miejsc.

Manewr cumowania musiał być przeprowadzony bardzo szybko i zdecydowanie bo wiało nam coś koło 30 węzłów.

Nie ma to jak wiatrowy pech – u nas standardowy.

Zacumowaliśmy na jakimś wolnym miejscu – jak się później okazało – prywatnym.

Na szczęście właściciel tego miejsca zabrał gdzieś swoją łódź na kilka dni i było wiadomo, że nie wróci na noc więc harbour master który pojawił się u nas duuużo później pozwolił nam zostać.

Bez problemu zrozumiał, że w warunkach jakie zastaliśmy w Orebicu nie było czasu na spokojna rundkę po porcie i przeczytanie maleńkich napisów „private” na betonie.

To zjedzmy jakiś obiad bo wszyscy głodni.

Zaraz po naszym wpłynięciu do portu wiatr oczywiście zgasł.

Zerkamy z daleka na Korculę.

W Orebicu jest spokojnie.

Jadrolinija z wielkim jazgotem wypuszcza stojące w niej samochody.

napisał(a) **Dawigs** » 13.05.2024 22:36

Kapitańska Baba napisał(a):...
O samym podejściu do portu w Orebic nie wspominając.

Port jest ciasny, płytki, raczej bez obsługi, z dużą ilością prywatnych miejsc.

W Orebiciu byliśmy w 2017r i bardzo nam się spodobał. Nawet popłynęliśmy TAXI boatem (w zasadzie był to bardziej autobus boat

) na Korculę.

Kapitańska Baba napisał(a):Jadrolinija z wielkim jazgotem wypuszcza stojące w niej samochody.

Wrcając z Orebicia pierwszy raz płynęliśmy promem Jadroliniji

. Teraz jest most więc tej atrakcji już nie ma

.

napisał(a) **Bbee88** » 14.05.2024 08:16

Znowu delfiny! :serduszka:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 14.05.2024 09:11

"Dawigs"]

W Orebiciu byliśmy w 2017r i bardzo nam się spodobał. Nawet popłynęliśmy TAXI boatem (w zasadzie był to bardziej autobus boat ) na Korculę.

One dalej pływają i mają sporo chętnych na przeprawę :tak:

Wrcając z Orebicia pierwszy raz płynęliśmy promem Jadroliniji . Teraz jest most więc tej atrakcji już nie ma

A ja nigdy nie płynęłam promem :rotfl:

Ale fakt - most sporo ułatwił jeśli chodzi o podróż :tak:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 14.05.2024 09:12

Bbee88 napisał(a):Znowu delfiny!

One są nieodłącznym elementem naszych rejsów :lol:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 14.05.2024 09:35

Jest niedziela, idziemy na wieczorną mszę świętą do miejscowego kościoła.

Wewnątrz jak zawsze jest nam strasznie duszno.

A po mszy pora na włóczęgę po mieście.

Ludzi jak na tę mekkę Polaków też niezbyt wiele.

Bywały dni kiedy ciężko było przejść między ludźmi.

Dziś jest luźno.

Wpadamy na pokład na lampkę wina.

Dziewczyny przynoszą pizzę.

A potem jeszcze raz idziemy się przejść.

Wracając zerkam na nabrzeże promowe.

Promu o tej porze oczywiście nie ma ale są kutry.

Rozładowują swoje połowy.

Wszystko z kutra jedzie popakowane w skrzynie z lodem bezpośrednio do samochodów miejscowych restauracji.

Pytam czy mogę kupić rybę.

Słyszę, że nie ma ryb i nie będzie.

Ale ja jestem uparta.

Soję i czekam.

Pięć minut, dziesięć, piętnaście.

A pełne skrzynie cały czas opuszczają pokład.

Nie spuszczam z oczu starszego mężczyzny który podaje pyszności z windy na brzeg.

I chyba zauważa w końcu, że nie odpuszczę bo po kilkunastu minutach słyszę: zaczekaj jeszcze kilka minut.

Oczywiście, zaczekam – odpowiadam z uśmiechem.

Po chwili pojawia się jakiś młody który zmienia mojego podawacza.

Ten znika na sekundę pod pokładem po czym wychyla się przez burtę trzymając w dłoni reklamówkę z rybami.

Wow!!!

Pytam ile płace.

Tradycyjnie w takiej sytuacji słyszę: nic, smacznego.

Dziękuje w ogromnym bananem na twarzy i uciekam do siebie na pokład.

Łapię natychmiast kilka butelek naszego polskiego piwa i biegnę do kutra.

Wskakuję z piwem na liny wiszące na burcie ku przerażeniu obsługi.

Ale widzą, że sobie radzę więc tym razem starszy pan szczęśliwy patrząc na piwo uśmiecha się, jeszcze raz życzy mi smacznego.

Zeskakuję z burty i już spacerkiem zadowolona wracam do siebie.

Jutro będzie pyszny obiad.

Pakuje ryby do lodówki i idziemy spać.

Trzeba odpocząć bo jutro czeka nas nerwowy dzień.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 15.05.2024 08:38

Budzimy się dość wcześnie.

Świeci mocne słońce i jest spokojnie.

Jednak prognozy pogody nie są na dziś optymistyczne.

Zapowiadają sztorm.

I to całkiem niedługo.

Nie wiemy co robić – nie mamy ochoty stać w Orebicu ale jednocześnie nie wiemy dokąd się ewentualnie przestawić.

W głowach mamy istny mętlik.

Płynąć?

Nie płynąć?

Chodźmy do sklepu po pieczywo, odłóżmy tę decyzje na chwilę.

Zakupy zrobione.

Dotankowuję wody pod korek.

Jemy śniadanie, robimy klar.

I co dalej??

Nasza maleńka Rosa nie będzie na wodzie komfortowa przy zapowiadanym sztormie.

Ale może wiatr się opóźni?

Kapitan tylko krzyknął: wychodzimy w morze i już byliśmy na środku Kanału Korczulańskiego.

Na wyjściu dmuchnęło.

Ponieważ wiało nam od tyłu nieśliśmy tylko przedni żagiel – tak będzie wygodniej i bezpieczniej.

I zobaczymy co będzie dalej.

Według prognoz mamy godzinę, max dwie.

Płyniemy.

Zerkamy do Korculi.

Pod miasto nie podpływamy, nie mamy czasu.

Fajna chmura.