Plażowanie i zwiedzanie - trzytygodniowa dawka Chorwacji

Jesli można to i ja się dosiadam i czytelników wszystkich pozdrawiam. ;0)

Przyszłam na ciąg dalszy z radością

Jaren, dolar76 - pozdrawiam Was i ja

Po Krka odpoczywaliśmy długo, całe ... trzy dni. Czwartego dnia - mówię "dość". Jedziemy poplażować gdzie
indziej! Ponieważ była to niedziela, jakaś poważniejsze zwiedzanie nie wchodziło w grę (no bo może być
tłoczno, a tego nie lubimy ) Rzut oka do przewodnika - może Pag ? Taka wyspa-niewyspa - zaproponowałem rodzince.
- Jak to wyspa-niewyspa ?
- Zasadniczo i pobieżnie to wyspa, ale da się tam dojechać autem (bez pomocy promu), czyli niewyspa
(najbardziej właśnie o ten Paški most mi chodziło, ale to tak miedzy nami)
Droga, początkowo góra-dół na zielono...



...im bliżej Pagu tym bardziej jałowo...







a nawet pustynnie





ale sam most - popatrzcie sami









poniżej mostu, na cyplu - ruiny, które sobie dokładnie obejrzeliśmy









Most miał jeszcze jedną, ciekawą właściwość. Potrafił sprawić, że byłem...



albo nie byłem (i to bez zadawania poważnych, egzystencjalnych pytań )



Mimo dość wczesnej pory, robiło się coraz bardziej gorąco, pora więc było ruszać dalej.
W końcu trafiliśmy do miasta Pag na wyspie Pag co od razu rzucało się w oczy



Byliśmy tu...








...i ówdzie...









...po czym przyszła pora na obiecane plażowanie i kąpiel. Udało nam się znaleźć plażę miejską, lecz tam ruch, gwar,
blask dookoła - czyli coś, czego jeśli się tylko do - unikamy. Wracamy do auta, wyznaczam na AutoMapie
punkt, gdzie kończy sie droga (taka w miarę blisko morza) i ruszamy. Jak się okazało, pomysł wcale nie był zły.
Dzięki temu, po przejściu na przełaj niewiele ponad stu metrów...



...docieramy na prawie dziką plażę.





gdzie jedni z "duma" prezentowali swoje znaleziska



a "poważny" (oczywiscie w swoim mniemaniu ) czternastolatek zajmuje się budową...





miejsca do chłodzenia naszej wody mineralnej



Wycieczkę na Pag podsumowała (z każdym dniem coraz bardziej) piegowata Żoneczka:
- Przyjechać, obejrzeć, zjeść lody i już. Ale urlopować się - raczej nie, za mało zieleni i cienia
(wszystkich pagomaniaków z góry prosimy o wyrozumiałość ).
cdn

pozwól, że i ja rozjaśnię swoje pochmurne dni przy twojej relacji..

etush napisał(a):pozwól, że i ja rozjaśnię swoje pochmurne dni przy twojej relacji..

Ależ oczywiście, witam i zapraszam serdecznie

nlock napisał(a):
Wycieczkę na Pag podsumowała (z każdym dniem coraz bardziej) piegowata Żoneczka:
- Przyjechać, obejrzeć, zjeść lody i już. Ale urlopować się - raczej nie, za mało zieleni i cienia
(wszystkich pagomaniaków z góry prosimy o wyrozumiałość ).
cdn

Ja się zgadzam... bo nie podoba mi się ten Pag i już... przepraszam również Pagomaniaków... starałam się, naprawdę, ale... no... nie iskrzy...

Magda O. - cześć

Magda O. napisał(a):
Ja się zgadzam... bo nie podoba mi się ten Pag i już... przepraszam również Pagomaniaków... starałam się, naprawdę, ale... no... nie iskrzy...

Obowiązku przecież nie mamy
Ale mam też świadomość, że nasza wycieczka była dość powierzchowna i przy bliższym poznaniu Pag mógłby zyskać. Ale to w dalszej kolejności. Chorwacja przecież duża jest i zapewne sporo w niej miejsc, gdzie zaiskrzy, a nawet zabłyśnie

nlock napisał(a): Chorwacja przecież duża jest

Jeśli chodzi o ścisłość to Cro jest mała, ale jednocześnie Wielka
I tego się trzymajmy

relacja super....
Najbardziej jednak zastanawia mnie jedno.. Jak w 4 osoby zapakowaliście się do ów Agili ??? (bez obrazy dla autka) Jaki tam motor siedzi?? Czy tak odległa podróż nie staje się utrapieniem po przejechaniu kilkuset kilometrów??
Ja martwię się czy w 3 osoby zapakujemy się do focusa.
pozdrawiam

h2so44 - witaj

h2so44 napisał(a):relacja super....

Dzięki wielkie

h2so44 napisał(a):Najbardziej jednak zastanawia mnie jedno.. Jak w 4 osoby zapakowaliście się do ów Agili ??? (bez obrazy dla autka) Jaki tam motor siedzi?? Czy tak odległa podróż nie staje się utrapieniem po przejechaniu kilkuset kilometrów??
Ja martwię się czy w 3 osoby zapakujemy się do focusa.
pozdrawiam

I'am the master of the pakowanie

A tak bardziej poważnie: Trzeba się było zapakować, to się zapakowaliśmy.
Jak mogłeś zauważyć, dzieci zbyt "puszyste" nie są, więc między nimi mniejsza walizka jako podłokietnik
Mamy tez nieco wprawy (sporo jeździmy), wiemy więc co jest na pewno potrzebne, a co można sobie darować.
Dodatkowo, Agila ma bagażnik co się zowie (całe 240-250 litrów ), więc wchodzi tam duża waliza, lodówka turystyczna, laptop, ponton, kilka drobiazgów, no i najważniejsze: kapelusz i kuferek na kosmetyki Żoneczki
Motor potęga 1,2litra/75 KM, ale bardzo lubimy to autko, a ono zawsze do tej pory (odpukać ) nas zawiozło i przywiozło (ciekawe, ile w tym zasługi mojego mechanika )

Fokusem ? spoko dacie radę, generalnie wszystko zależy od nastawienia, ale przecież będziecie jechać na wakacje do CRO
Pozdrav

Pag.... jedyny w swoim rodzaju... księżycowy krajobraz , coś w sobie jednak ma

Nie do końca tak pustynnie na tym Pagu wybraliście tą "mniej ładną" połówkę




Choć rozumiem, że nie każdemu może się to podobać

martos - miło Cię widzieć

martos napisał(a):Nie do końca tak pustynnie na tym Pagu wybraliście tą "mniej ładną" połówkę

To nie był nasz ostatni wyjazd do Cro (mamy nadzieję), więc wszystko przed nami, "ładniejsza" połówka Pagu też

Skoro już obejrzeliśmy Krka, z czystym sumieniem można było wybrać się nad Plitvickie Jeziora. Do przejechania był spory kawałek drogi (nieautostradowo ponad 150 km), więc tradycyjnie trzeba było nie tylko iść wcześniej spać, ale także dość wcześnie wstać (co moje śpioszki przyjęły z ciężkim sercem ). Skoro wieczorem wszystko zostało przygotowane, rankiem wystarczyło kawowo-yerbowe pół godzinki i można było ruszać. Jednak ledwo ruszyliśmy (po niecałych 40 km) już trzeba było się zatrzymać.
Powód postoju był dosyc spory - miał 315 metrów długości i nie można go było tak po prostu...przejechać
(o tym obiekcie jeszcze w tej relacji usłyszycie)















A potem rozpoczęła sie autkowa "wspinaczka" pod górę. Jak tylko znalazłem "przydrożny punkt widokowy" zatrzymaliśmy się, aby popatrzeć w dół (Połowica miała całkowite zaufanie do mnie i Agili, a zamiast widoków wolała... objęcia Morfeusza )







Potem było już łatwiej (bo z górki )...





...kawa w przydrożnym bistro (trzeba było przecież jakoś obudzić to moje Szczęście) i wreszcie Plitvice



Trasę wybraliśmy sobie wcześniej (wariant C z modyfikacjami), czyli tak mniej więcej po równo: pieszo, stateczkiem i pociągiem (drogowym ). O Parku w zasadzie nie ma się co rozpisywać, skoro zdjęcia mówią same za siebie.





































Pierwsza część trasy poza nami, doszliśmy do przystani, pora na stateczek







Bardzo dokładnie spetryfikowane drzewo Czyżby mieli tutaj zajęcia praktyczne uczniowie Hogwartu















W Parku żyje (ponoć) ponad 160 gatunków ptaków. Nam (oczywiście oprócz kaczek na jeziorach) udało się zobaczyć tylko tego jednego i do tego małego Ćwirek zrekompensował mały rozmiar z nawiązką mega ruchliwością (wrodzone ADHD). Robię mu zdjęcie - jest, patrzę na podgląd - nie ma. I tak kilka razy. W końcu jednak się udało





W pewnym momencie młody człowiek nieco się wysforował i chciał ukryć wśród zieleni. Jednak nie oszukał czujnego oka mojego aparatu








Jedyna łyżka dziegciu w całej beczce miodu NP Plitvicka Jezera: pociąg drogowy a właściwie kompletny brak w nim wentylacji (o klimie nie wspomnę)



Jeszcze ostatni rzut obiektywem i pora do domu. Jednak coś mi mówi, że jeszcze tu wrócimy




cdn