Pisać czy nie pisać ? Trogir 2009

Masmedia, no i świetnie! Pamiętam swój zachwyt pierwszym wyjazdem do Chorwacji, nie mogłam się oprzeć, by nie opowiedzieć tego wszystkim tu na forum. Właśnie taki entuzjazm bije z Twojej relacji. A talentu Tobie nie brakuje - do robienia zdjęć również. Są śliczne, lubię takie kadrowanie.

Serdecznie dziękuję Twiga - jednak wg mojej opinii moje zdjęcia wypadają blado na tle większości z tych, które widziałam na tym forum ale ciesze się że da się to oglądać

Można robić zdjęcia "poprawne politycznie", wyglądające jak widokówki, ale najczęściej brak w nich naturalności, jest tylko wielkie łał i nic więcej. Lubię zwiedzać ulice takie jakimi są, ma się wydawać że pachnie murami. I tak jest na Twoich zdjęciach. Opisuj dalej swoje przygody, chętnie z Tobą pozwiedzam wirtualnie, zanim sama się udam w tamte rejony.

może coś w tym jest - jednak mnie przede wszystkim najzwyczajniej brakuje wiedzy i umiejętności technicznych - przydałoby się więcej czasu i okazji do trenowania

Ale wracam do relacji bo zadeklarowałam się że dziś napisze więcej

Kilka kolejnych dni spędzamy na plaży licząc że warunki pogodowe będą bardziej sprzyjające wypadom w "odleglejszy plener" i zwiedzaniu. Temperatura z dnia na dzień rośnie i nawet nasz syn spędza coraz więcej czasu w cieniu plażowych parasoli i chętnie schodzi z plaży utrudzony upałem.



Najwygodniejszym sposobem na zwiedzanie staje się przejażdżka klimatyzowanym samochodem



















Na weekend do ośrodka napływa sporo ludzi





Przekonana jestem że to już zaczyna się zwykły wakacyjny ruch ale w niedzielę popołudniu znacznie się wyludnia i znów jest spokojnie.

W poniedziałek ruszamy na wodospady.
Droga biegnie wzdłuż wybrzeża : mijamy urocze winnice ogrodzone kamiennymi płotami, małe mieścinki, urokliwe zatoczki i mariny, w których cumują małe jachty i żaglówki.





Po jakimś czasie droga zaczyna biec między większymi wzgórzami



naszym oczom ukazują się opustoszałe wzgórza pełne spalonych drzew



gdyby nie pojawiające się gdzieniegdzie budynki krajobraz idealnie nadawałby się na scenerię do kręcenia kolejnych części Władcy Pierścieni - jest prawie jak w Mordorze - ponury widok.

Ale niedługo potem mijamy położony na skalnym cyplu Primosten - jaka odmiana:) !!!



Zatrzymujemy się na chwilkę - pstrykam fotki Wracając popatrzymy sobie jeszcze raz z góry, a samą miejscowość zostawiamy sobie na potem .

Jedziemy dalej, po drodze wyprzedzamy samochody z polskimi rejestracjami wypatrzone wcześniej przez mojego męża gdzieś na naszym ośrodku. ( faceci mają to oko do samochodów )





Skręcamy wreszcie w stronę wioski Skradin i przed nami ULAZ nr 2 do Narodowego Parku KRKA.
Wjeżdżamy na duży parking- jest jeszcze stosunkowo pusto. Stajemy pod drzewem i za moment zjawia się pan oferujący nam 5-cio godzinny rejs po wodospadach. Odpowiadamy że się zastanowimy ( trochę za długo - zwłaszcza dla Pawła ) i idziemy się rozejrzeć. Po małej konsumpcji, krótkiej toalecie i obowiązkowych lodach maszerujemy do kasy. Mąż kupuje bilety ( 95 Kn dorosły / dziecko do lat 7 gratis) . Rzucam tylko okiem na cennik zagadywana przez naszą pociechę.
Pani informuje nas że mamy skierować się do autobusu, który zawiezie nas na miejsce a potem zwiedza się pieszo. "Czerwony" już czeka. Chwilkę czekamy aż zbierze się większa grupka i zjeżdżamy w dół po wąskiej stromej drodze. Dość niebezpiecznie - na drodze ledwo mijają się dwa pojazdy a kierowca nieźle musi się nakręcić na stromych zakrętach. Przez okna widać gdzieniegdzie mieniące się różnymi odcieniami błękitu i turkusu jeziora, ale poruszamy się zbyt szybko i drzewa zasłaniają częściowo widoki

Po krótkiej przejażdżce jesteśmy na miejscu.



Pan w budce przy przystanku udziela przybyłej grupce informacji w kilku językach. Widzimy kartkę z informacją że rejs statkiem rozpoczyna się o 13.00 - jest dopiero 9.30, więc kierujemy się pieszo na teren wodospadów. Wchodzimy na pierwszą drewnianą kładkę . Pierwsze co nas uderza : odgłosy - szmer wody i niesamowity śpiew ptaków. W jednej chwili obojgu nam przypomina się grota solna w naszym mieście , w której relaksowaliśmy się słuchając identycznych odgłosów natury A może tutaj właśnie były nagrywane [ pisząc to przypomniałam sobie że mam gdzieś CD z takimi klimatami - " Muzyka relaksacyjna - Górski potok" - płytka właśnie zastartowała w moim kompie ] Jeszcze tylko pokaz slajdów zdjęć z wodospadów na monitorze i prawie jak w KRKu

Masmedia, świetnie się czyta i ogląda. Strasznie szybko piszesz i masz do tego "smykałkę" Gratuluję.

Pozdrav

Z ulotki otrzymanej w kasie dowiaduję się że park rozciąga się na obszarze 109 km 2 obejmującym rzekę KRK i jej dorzecze oraz, że znajduje się na terenie Żupanii Szybenicko- Knińskiej (województwo) . Największym fenomenem są oczywiście wodospady ale też martwica wapienna - wytrącający się z wody wapień z którego powstają skały osadowe tworzące różne formy geomorfologiczne.
Na początku trasy skał niewiele za to mnóstwo zieleni i woda tak przejrzysta, że można zobaczyć całą masę ryb, owadów i przeróżne gatunki roślin. Widoki są urokliwe a odgłosy natury kojące.

maslinka napisał(a):Masmedia, świetnie się czyta i ogląda. Strasznie szybko piszesz i masz do tego "smykałkę" Gratuluję.

Pozdrav

Wpadłam w trans Mąż już zrezygnowany stwierdził że poczeka aż skończę bo i tak nie ma ze mną kontaktu

Po drodze znajduje się młyn wodny w którym oglądamy zabytkowe wiejskie zabudowania gospodarcze oraz stare żarna mielące ziarno kukurydziane na mąkę.

Świetnie! Przeżyjmy to jeszcze raz!

Schodzimy cały czas w dół. Wodne kaskady pojawiają się jedna po drugiej ale największa atrakcja przed nami - Skradiński Buk - najdłuższy i najbardziej znany wodospad na rzece KRKA (i chyba najczęściej oglądany) .










I OTO JEST

Przy wodospadzie polanka, na której można się posilić i odpocząć, kilka budek z pamiątkami i przekąskami ( ceny dość wysokie no ale cóż - w takim miejscu ... ) Na kładce przed wodospadem zatrzymujemy się i jak wszyscy stojąc nieruchomo wydajemy z siebie tylko "ochy' i "achy''
Niesamowity moment.
Oczywiście na pomoście trwa nieustająca sesja fotograficzna - trzeba odczekać na swoją kolej ale na szczęście nie ma dziś aż tak dużo osób a wszyscy przechodzący przez kładkę z wyrozumiałością czekają aż idący przed nimi się "wypstrykają "



Po przejściu kładki zatrzymujemy się na chwilę przy straganie z miejscowymi specjałami : rakija, różnokolorowe nalewki, suszone figi, orzechy i aromatyczne zioła w małych zakorkowanych buteleczkach zalane oliwą. Kupujemy orzeszki - bardzo słodkie ale pyszne.