Ukraina- Góry I Pagórki

Współrzędne kierowcy na popa

Wstajemy rano i się zastanawiamy jaki kierunek obrać Howerla czy dom. Zapowiadają przez tydzień beznadziejną pogodę czyli deszcz trochę śniegu zimno wiatr mgły. Jesteśmy tak blisko ze głupio by było nie pojechać wiec kierunek w głąb Ukrainy. Liczymy ze może znowu jakiś się cud zdarzy. Droga do Tatariv znana. Potem do Worochty to jeszcze ujdzie w tłumie ale przez samą Worochte to ...


proponuje na 45 sekunde ziorknąć
dalej do skrętu do zroślaka miejscami w miare a kawałki to dziura pogania dziure ale jak na standardy ukraińskie to Jeszce tragedii nie ma.

Będąc w Worochcie to wstępujemy do 4 hoteli ale w 3 brak miejsca (dziwne ) a w 4 jest ale pokój taki mały ze musielibyśmy wynająć dwa żeby wszystkie klamoty się pomieściły , liczę z tymi co będzie trzeba rozłożyć i suszyć. Jedziemy do granicy parku tam jest hotel Dziesiątka w którym mamy zarezerwowany pokój.

uprzedzając fakty na drugim filmie od 1.25 min widać równiarkę która stoi po lewo. Jak jechaliśmy do domu to kładła ona asfalt a raczej kamienie które zostały wysypane na drogę były przez owe urządzenie rozgarniane --należny rozumieć zasypywane dziury wiec ta droga wygląda teraz jak stół.

Po południu wnosimy graty do pokoju. Po zaglądnięciu do garczka postanawiamy jedziemy w stronę Dzemborii , choć nie jestem pewien czy się da tam dojechać.

Da radę, chyba ze Czeremusz drogę porozbiera po ulewie , ale na to raczej rady nie ma.


Pozdrawiam
Piotr

Jadąc do Werchowyi jesteśmy świadkami cudu drogowego. Droga na całej długości jest połatana , miejscami jest nowy asfalt , miejscami trwają prace przy użyciu walca i i innych maszyn przewidzianych do tego zgodnie ze sztuką budowlaną, w innym miejscu znowu sama równiarka kładzie asfalt ale BRAK JEST DZIUR W DRODZE . no może parę się znajdzie, ale tylko parę. REWELACJA. Zajeżdżamy do Werchowyi i po skręcie w centrum w prawo czar drogowy pęka dziury, więc powrót . Po drodze kupujemy produkty między innymi

muszę przyznać ze dobre było, chciałem potem kupić cysternę tego wina i nigdzie nie było w żadnym sklepie a sprawdzałem do samej granicy. Przy skręcie do Dzembori jest stacja benzynowa więc tam zajeżdżamy i pytamy o transport . Brak. Po drugiej stronie jest knajpa czy coś podobnego. Teresa idzie , chwile jej nie ma ja uciąłem sobie drzemkę, po 5 godzinach wraca i sukces. Mamy nr, telefonu do kierowcy który jak dojedziemy do tego miejsca to nas zawiezie do Dzembori a potem przywiezie, wszak tam brak asfaltu . Wracamy na nocleg wszak jutro ma być Howerla.

Rano przed 8 jesteśmy gotowi , pogoda taka ze nawet pies z budy nosa nie wystawia.
Początkowo byliśmy umówieni z grupą ukraińskich turystów, część z nich mieszkała tam gdzie my a część to nie wiem gdzie ale mieli jechać autobusem do Zroślaka. Dowiadujemy się ze wyjazd będzie opóźniony , Teresa idzie ich poinformować ze nie będziemy czekać, ja widzę jak w tym czasie przejeżdża dwa autobusy. Zły jestem bo mogliśmy już jechać. Po chwili idziemy do szlabanu. Czekamy krótką chwile nic nie jedzie. Dla mnie to już wieczność. Postanawiam idę na nogach. Zdaje sobie sprawę ze i tak nie dojdę przed autobusem , ale nie będę stał w miejscu. Po 20 min. marszu zatrzymuje się autobus a w drzwiach Teresa. Droga od szlabanu do zroślaka jest z tych co nie ma asfaltu. Ogólnie to może i lepiej bo nie ma dużych dziur, poza dwoma miejscami mniej przyjaznymi dla zawieszenia auta , można spokojnie jechać. Zauważyłem ze co chwila jakiś pojazd jedzie do góry więc z transportem nie ma problemu. Po drodze mijamy jeden autobus z którego się dymi ( wygląda ze pękł wąż z płynem od chłodzenia) , drugi również stoi . Jeżeli byśmy pojechali którymś z nich to byśmy szybko nie dojechali. Przyznaje Teresie ze dobrze zrobiła opóźniając wyjazd. W końcu jesteśmy na miejscu. Kierowca dostaje parę hrywien za bilet

ok. pół km. przed zroślakiem koniec jazdy resztę na piechotę.

najpierw po lewej stronie ukazuje się coś co się na to mówi ze wszyscy chodzą tam pieszo
ale chyba lepiej tam nie zaglądać

potem budy lub obiekty gdzie można sobie kupić dużo niepotrzebnych rzeczy


tu ma być widać zaroś-lak

Powyżej straganów zaczyna się szlak, na Howerle można iść dwoma szlakami jeden jest krótszy a co za tym bardziej stromy drugi trochę dłuższy ale na pewnym odcinku z dużymi wystającymi Kamolami.


najpierw dwa szlaki idą razem

potem się rozciapierzają

my idziemy tym krótszym.

...

pogoda robi się taka jak by chciała a nie mogła