Ukraina- Góry I Pagórki

napisał(a) **wajheczka** » 24.11.2015 20:22

Można przyjąć ze w jedną stronę czas to 1.30 min

napisał(a) **wajheczka** » 24.11.2015 20:30

Idziemy na Popa. Po ok. 300 m jest po lewej stronie budynek drewniany który służy za schronienie lub nocleg. Mijamy go i za ok 400m są ławki i stoły gdzie zatrzymujemy się na obiad. Na Popa można iść albo krótszym szlakiem tym którym idziemy albo dłuższym przy czym tym dłuższym można podjechać autem wyżej w punkt gdzie oba szlaki się łączą. Spoglądam na Popa i widzę czarne chmury , spoglądam na Pietrosa i Berlebashka tam w miarę . Nie mogło by się to zamienić , hm pewnie nie.

napisał(a) **wajheczka** » 24.11.2015 20:44

Po obiedzie wyruszamy jednakże widok jest tragiczny

od wysokości 1750 m nie ma nic przynajmniej nie widać. Jak by nie to ze trzeba było tu prawie 2 godziny się kolebotać w uazie i to wcale nie za małe pieniądze to bym zrezygnował . Jest po 15 za chwile zacznie się ściemniać wszak to październik. Wyjście będzie typowo na sztukę wyjdę nic nie zobaczę i zejdę. Trudno.
W innym kierunku taki widok

ale nie ma wiatru więc szanse na przepędzenie chmur żadne.

Do tego miejsca można podjechać autem. Od tego jest już tylko bardzo stromo w górę.

Widoczność hm brak

napisał(a) **wajheczka** » 25.11.2015 17:11

...

: Poniżej pięknie

podczas podejścia

po dłuższej chwili dochodzimy do granicy

jeżeli byśmy szli granicą od Dilove - a tak było najpierw w planie- to tu byśmy wyszli

napisał(a) **wajheczka** » 25.11.2015 21:18

z tego miejsca wystarczy parę razy ruszyć nogami i jest się na Popie

widać cel , pogoda prawie idealna jest super wszyscy zadowoleni :mrgreen:

napisał(a) **tercja** » 27.11.2015 17:49

Znam osoby, które lubią wędrować we mgle

napisał(a) **wajheczka** » 27.11.2015 21:29

napisał(a) **tercja** » 29.11.2015 17:45

piotrf napisał(a):"Uazy zawiozą Was wszędzie" - tak stwierdził i udowadnia za każdym razem nasz znajomy z Użhorodu

Pozdrawiam
Piotr

i to mogę potwierdzić Piotrze

wajheczka napisał(a):Na połoninę Lisicz według navi są dwie drogi jedna dłuższa 16 km druga 12 km . Liczę ze pojedziemy krótszą. Nie stety jedziemy dłuższą nie wiem czemu , może ta krótsza jest nie przejezdna do aut. Faktem jest ze 16 km jechaliśmy 1.40 min non stop. Drogi można napisać ze nie ma . Podczas jazdy trzymałem się czego tylko można było żeby nie wypaść z auta bo tak tłukło a raczej trzepało w aucie jak na wibratorze. Nie zrobiłem ani jednego zdjęcia w czasie jazdy bo nie byłem wstanie utrzymać aparat w ręce. Żaden opis nie odda stanu tej drogi ale skoro jechaliśmy prawie 2 godziny to można sobie coś niecoś wyobrazić. W połowie drogi zatrzymujemy się na polanie przerwa na dyma. Dużo słyszałem o tych autach ze w terenie są najlepsze nie zniszczalne ale spoglądam pod maskę i pod auta na ramę i zawieszenie żeby zobaczyć jakim cudem to jeszcze jedzie, że nie rozleciało się nie przepołowiło się.

a wyglądało to mniej więcej tak. W trudniejszych momentach, obu rąk musiałam użyć do trzymania się czegokolwiek, bo można było wylecieć przez szybę z auta. Pasów nie było

napisał(a) **wajheczka** » 29.11.2015 21:00

Jest po 16 parę fotek przy pomniku i ja już bym mógł w zasadzie wracać wszak jak już wcześniej pisałem (w innym opisie) nie mogę być długo w jednym miejscu bo jestem w gorącej wodzie kąpany. Niestety obiecałem Teresie ze jak wyjdziemy to ona zdecyduje kiedy schodzimy więc muszę cicho siedzieć i czekać na pozwolenie. Spoglądam co chwila w niebo i nic nie zapowiada żeby miało się rozjaśnić. W końcu po godzinie pada magiczne słowo idziemy na dół. Chwile wcześniej dzwonimy po transport. Dwa razy nie trzeba mi powtarzać od razu ruszam na dół.

napisał(a) **wajheczka** » 01.12.2015 17:03

Idziemy ok. 100m i nagle ktoś włączył obraz. W ciągu bardzo krótkiej chwili mgły nad nami się rozstąpiły i widać było słońce natomiast pod nami w dolinach było może chmur które powoli znikało. Przez chwile staliśmy jak wryci , potem oczywiście wracamy na Popa, idziemy parę kroków i nas zamurowało. Spoglądam w dół a tam widmo brockenu
https://pl.wikipedia.org/wiki/Widmo_Brockenu
Widok do około imponujący wszystko widać tz. Góry Rodniańskie w Rumuni, Howerle , Świdowieć z Bliznicą, Krócej będzie napisać czego nie widać. To było coś odlotowego. Będąc np. w Tatrach któryś raz z rzędu to ma się mniej więcej wiedze jak góry wyglądają. Ja wybierając się w Marmarosy nie oglądałem dokładnie zdjęć żeby zostawić to co najlepsze na koniec wycieczki więc nie miałem za bardzo pojęcia jak tam jest .

napisał(a) **tercja** » 01.12.2015 20:01

I biegusiem z powrotem na szczyt

Ależ ja energii nagle dostałam! Jest to cudowne, gdy jesteś gdzieś w górach pierwszy raz, tracisz już nadzieję, a tu nagle, niespodziewanie, chmury się rozstępuja, a Twoim oczom ukazują się cudownie bajeczne krajobrazy! Oczy zachodzą wtedy łzami ze wzruszenia. No przynajmniej ja tak mam. Będąc kiedyś w Zakopanem, wjechałam pierwszy raz na Kasprowy kolejką, tak poprostu turystycznie. Było jeszcze trochę śniegu i morze chmur. I wtedy też chmury się nagle rozstąpiły, a moim oczom ukazało się coś tak wspaniałego i nieoczekiwanego, że łzy mi ciurkiem leciały. Nigdy tej chwili nie zapomnę. Był to moment, który sprawił, że zakochałam sie w górach

napisał(a) **wajheczka** » 13.12.2015 21:47

...

: widmo

: dzisiejszy cel

napisał(a) **wajheczka** » 15.12.2015 12:55

napisał(a) **wajheczka** » 19.12.2015 16:36

napisał(a) **wajheczka** » 19.12.2015 16:43

Dobra tyle dobrego . Będziemy się zniżać , wszak za chwile będzie taxi a my jeszcze na górze.