Ukraina- Góry I Pagórki

Napięcie rośnie jak w dobrym thrillerze .

500 zł chce w polskiej walucie. Pewnie myśli że za chwile zostaną przyłączeni do polski. Tyle kasy za ciągłą linie (w moim mniemaniu).
Napewno się źle czuje mówiąc 500
i majaczy.. to około 3300 hrywien a z tego co wiem to już konkretna wypłata miesięczna na Ukrainie.
Otwieram portfel i pokazuje im ze mam 300 zł i nic więcej.
Ooo znowu kręcą nosem bo znowu im śmierdzi pod nosem. Mało. To teraz euro. Boje się ze mogą się rozmyślać (mimo że to dużo kasy). Wyczarowuje jeszcze 20 e. Po chwili druga strona zadowolona więc i ja też zadowolony możemy jechać i nie muszę dmuchać w Alkomat. Mówię im do widzenia i mam zamiar wyjść. I wtedy staje się rzecz której nie przewidzialem. Można to porównać do tajfun który wpadł przez otwarte okno.

Teresa która stała z boku i się przysłuchiwała rozmowie widząc ile chcą kasy zaczęła wrzeszczeć na nich, krzyczeć (chociaż co bym nie napisał to i tak będzie za mało i nie odda atmosfery która wtedy się zrobiła)mnie zamurowało władze zaczarowało i staliśmy nieruchomo i słuchaliśmy. Pierwsze się władza obudziła i zaczęła uspokajać Teresę żeby była cicho bo w pomieszczeniu obok są ludzie ale to nie skutkowało. Potem ja próbowałem uciszyć ale jak to nie udało się próbowałem ją w wynieść ewentualnie wypłynąć z pokoju ale też bez rezultatu. Kiedy kurz opadł zastanawiałem się co teraz będzie. Spoglądam na władzę i w głowie kreśli mi się czarny scenariusz.

a tu niespodzianka Władza postanowiła się zabawić w Robin Hooda

Ważniejszy kazuje brać 20 e i jechać. Błyskawicznie to czy nie a za sekundę jesteśmy w aucie co by znowu się coś nie wydarzyło nieprzewidzianego. Jedziemy na shell ale ze tam kolejka do lpg długa postanawiam ze zatankuje w Uzhorodzie.
Finał taki ze i tak nie zatankowałem ale dowiedziałem się co jest grane na tym niby rondzie. Dojeżdżam do tego chorego skrzyżowania , oczywiście pełno władzy, znowu muszę skręcić w lewo ale teraz już bez obaw ,wszak już drugi raz na pewno nas nie wezmą na posterunek bo mają nas już dość. Teraz to mogę jeździć w koło i po linii ciągłej. Na pewno już nigdy nie skręcę w lewo na tym skrzyżowaniu. Jak będę musiał to pojadę prosto za skrzyżowaniem nawrócę i jadąc s powrotem to będzie skręt w prawo a to jest bezpieczny manewr.
Jadę i płaczę ze śmiechu i komedii jaka przed chwilą była. Chcieli 500 dałem prawie 400 oddali 100 bo za dużo było.
Teresa przekonuje mnie ze jeszcze chwila i sprawiła by ze na stole zostało by tylko 100 zł. Jestem stanie uwierzyć że jeszcze dwie chwile i by jeszcze do płacili żebyśmy tylko pojechali z stamtąd.
Tyle zachodu za linię ciągłą. Wtem uśmiech znika mi z twarzy bo Teresa mówi ze oni chcieli do sądu oddać sprawę bo nie zatrzymałem się do kontroli jak mnie zatrzymywał i musieli wykonać pościg za mną. To że go nie było widać to nie ma znaczenia. No tak teraz dociera do mnie ze jak bym zadzwonił do ambasady po pomoc to by się skończyło na przymusowym pobycie na Ukrainie może nawet miesiąc.
Czego tak. Teresa ma znajomego milicjanci ba Ukrainie (niestety nie na tym skrzyżowaniu) po powrocie do kraju dostaje taką wiadomość
.. a mgło się skończyć na mandacie 100zł, gdybyś nie był taki prędki i pozwolił mi z nimi rozmawiać
a tak w ogóle to kary finansowe nie są wysokie. Nie zatrzymanie się do
kontroli policji jest przestępstwem i mogli podać do sądu. No i
przejechanie linii, to drugie wykroczenie. Czekalibyśmy na rozwiązanie
sprawy w policji do 15 dni roboczych, potem w sądzie też do 15 dni
roboczych. Kara to 850 hrywnych od sądu i 680 hrywnych od policji więc
nie duża, ale ten czas oczekiwania to sporo. Idzie informacja do
ambasady i oni kierują sprawę do polskiej drogówki. Zabierają prawo
jazdy na 3-6 miesięcy, ale to już w Polsce.
przejazd po linii ciągłej - 350 hr
naruszenie przepisów na skrzyżowaniach - 540 hr
czerwone światło i przekroczenie prędkości 680 hr....

Jak to przeczytałem to musiałem wypić literę łąckiej na otrzeźwienie. Do miesiąca dodatkowego pobytu na Ukrainie. Obłęd!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Można BYŁOBY TEN CZAS WYKORZYSTAĆ NA GÓRY !!!!!!!

Bez większych przygód dojeżdżam do granicy. Po stronie ukraińskiej 30 min pobyt , oczywiście z dokładnym sprawdzeniem auta. Najpierw jeden wariat obstukuje całe auto , potem przychodzi drugi i czyni to samo. Na koniec przychodzi saper z lustrem na kiju i sprawdza pod spodem. Nie ma bomy. No to teraz buszowanie w środku. Wsadza nos do środka i co to jest -pokazuje na białą tabletkę. No co tabletka. A to co - na CB radio skazuje. No co bankomat. W końcu można jechać. Po stronie Unii Pobyt 1.30 min. Wszystkie auta prze nami są szczegółowo kontrolowane , łącznie z wynoszeniem wszystkiego ze środka na stolik. Na samą myśl ze mamy te wszystkie rupieci od nowa wyciągać a potem znowu układać robi mi się niedobrze. Przychodzi nasza kolej a tu niespodzianka nic nie musimy wyciągać , kontrola na sztukę.

W 15 roku w planach było na wakacjach wyjazd do Rumuni na 17 dni , ale ze względu na pewne sprawy mogłem dopiero pojechać w październiku. Niestety wtedy już dzień robi się krótszy więc postanowiłem przełożyć ten wyjazd na 16 r , a w tym pojechać na Ukrainę ( wszak tam jest o godzinę do przodu czyli dłuższy dzień ) Wyjazd zaplanowałem na 14 dni. W planach Karpaty Marmaroskie , Swidowiec , Gorgany i Czarnohora. Jak planowałem termin wyjazdu to pogodę pokazywali marzenie , natomiast bliżej wyjazdu to zgroza. Trudno pojedziemy najwyżej wrócimy przed czasem.

Wyjazd 4 października zaraz po pobudce. Przejście graniczne to co wcześniej. Po stronie Słowackiej jesteśmy tylko my. Po drugiej 4 auta więc szybko znikamy . No prawie. Po ukraińskiej stronie jest remont przejścia akurat tego pasa po którym wjeżdża się do Unii , więc po tej stronie co się wjeżdża na Ukraine ruch odbywa się w obie strony i jest małe zamieszanie. Przed wjazdem dostaje się kartkę i przy wyjeździe się ją oddaje. Zastanawiałem się wcześniej po co to jest i dostałem teraz odpowiedz. Okazało się ze na kartce nie ma pieczątki z odprawy straży granicznej , a co za tym idzie i nie ma jej w paszporcie więc musimy się wrócić. Brak tej pieczątki w czasie późniejszej kontroli na drodze okazałby się tragiczny w skutkach. Faktem jest byliśmy tylko na celnej odprawie i pieczątka jest na straży nie byliśmy. Musimy wrócić . Po krótkiej chwili jesteśmy za szlabanem . Plan na dzisiaj to dojazd do Rachova. Po drodze mamy wstąpić na strażnicę do Dilove i odebrać pozwolenie na wejście na granice z Rumunią. Teraz o stanie drogi . Droga z Uzgorodu do Mykaczewo M06 w idealnym stanie (oczywiście jak na standardy tych ze wschodu). Z Mykaczewo do BEŁLIKA kOPANIA H9 też w bardzo dobrym stanie. Należny rozumieć przez to ze asfalt jest równy lub w miarę równy ale oczywiście co jakiś czas w drodze są większe lub mniejsze dziury i trzeba cały czas obserwować drogę coby odpowiednio kierownicą w każdej chwili skręcić. Tutaj jechałem z prędkością 70 km. Potem do Dilove czyli dalej h9 miejscami jest prosty asfalt miejscami same dziury (sporadycznie ) oczywiście co jakiś czas są duże lub mniejsze dziury po ich to się zowie JAMY. Czym bliżej Dilove droga gorsza. Od Dilove do Rachova też asfalt w miarę prosty z małą ilością dziur . OCZYWIŚCIE JAK NA STANDARDY TYCH ZE W SCHODU.

Dojeżdżając do tego chorego niby ronda z duzą ilością Milicji w Mykaczewo mam skręcić w prawo czyli jest szansa ze pogoni za mną nie będzie. Kiedy dojeżdżam do niego widzę jak auto na polskich blachach (van) dokładnie wykonuje taki sam manewr jak ja wracając z Borżawy. Oczywiście policjant na schodach stoi i gwiżdże ( jestem prawie na jego wysokości) i trzyma lizak w ręce , dwóch milicjantów biegnie do radiowozu , a owe auto z polski zjeżdża ze skrzyżowania i odjeżdża. No to będzie pościg. Odbywa się starą ładą . Za ok. 5 km od skrzyżowania dojeżdżam stoi łada i van na poboczu a za kierownicą starszy pan. No to mu się dostało. Władza mu coś tłumaczy wymachując rękami. Patrze czy nie mają cb radia bo wtedy bym szybko im wytłumaczył jak załatwić sprawę i by mieli mniejszego stresa. Nie mają trudno , nie będę się zatrzymywał.

Po drodze jestem świadkiem jak są łatane dziury w drodze i kładziony nowy asfalt z użyciem do tego specjalnej maszyny i walca. ( później w innym miejscu będzie kładziony asfalt bez walca i maszyny .Ciekawe ? da się ? Da). Droga przebiegła bez przygód i nawet udało mi się ,,zaliczyć ,, tytko ze dwie mniejsze dziury więc wynik rewelacyjny. Po dojeździe do Dilove Teresa idzie na strażnice

Po pozwolenie. Będziemy na Pop Ivan Marmaroskim , to na granicy z Rumunią. Potrzebne jest pozwolenie które Teresa załatwiała miesiąc wcześniej. Podczas odbioru dowiadujemy się ze jak będziemy na połoninie Lisica mamy zadzwonić lub sms wysłać potem jak będziemy na Popie i jak znowu będzie na połoninie. Ależ biurokracja. Na pytanie o możliwość podwózki na połoninę samochodem straży odpowiedz nie ma problemu. Wojskowy kraz napęd na 6 kół i naprzód . Tylko takim dojedzie. Cena 50 dolarów rano i 50 wieczorem. Dziękujemy . Mamy tańszy.
auto takie a i jak się później okaże to droga nawet gorsza niż ta na zdjęciu

około 17. 30 dojeżdżamy do Rachova. Nocleg mamy w hotelu Europa. Dwa pokoje nawet ok. Łazienka hm. Parking jest na zapleczu dodatkowo płatny 10 hrywien dzień , warunki przemilczę. Wieczorem krótki wypad na miasto . Rano będzie Świdowiec.

Dzień drugi Świdowiec
Rano dojeżdżamy do centrum Kvasów
gdzie zaczyna się szlak



wejście na szlak


Postanawiamy zostawić auto przy drodze głównej przy prywatnym domu , wiec w tym celu ok. 400m muszę przejechać wejście i potem się wracać na piechtę.

Po wejściu na szlak , droga jest kamienista i pnie się do góry , po ok 300 m okazuje się ze są domy jest sklep i można było spokojnie tu podjechać i zostawić auto. Byłoby tyle krócej ale ze nie jestem wróżką to nie wiedziałem. Trudno.

początkowe podejście



Czas na śniadanie wybraliśmy sobie koło szałasów pasterskich ,zagród i krzyża

niestety kiedy nas otoczyły barany i psy (akurat były wyprowadzane na śniadanie ) trzeba było szybko się ewakuować.
Jak na razie pogoda paradna.

Niestety po chwili pogoda do okoła robi się mało paradna, w szczególności tam gdzie jest koniec dzisiejszej trasy.