Pieklo W Raju -Orebic 2012

agapi napisał(a):
Ale dzisiaj cd bedzie

Oj, chyba nie zdążysz... Ale ja zaczekam

greenrs napisał(a):Oj, chyba nie zdążysz... Ale ja zaczekam

Kasia ma jeszcze godzinkę zapasu, więc kto wie

U nas 24 sata

-Choc pokaze ci plaze-powiedziala Basia dodajac szybciutko-tylko sie nie zniechecaj bo miasteczkowa plaza taka sobie.
My pojedziemy jutro na inna ,piekniejsza.
-uhm..-odpowiedzialam rozgladajac sie ciekawie na boki probujac ustalic roznice miedzy Orebicem a Tucepi.












Tu bylo tak jakos ..inaczej.Nie umialam okreslic czy lepiej czy gorzej niz w Tucepi.
Bardziej spokojnie, mniej ludzi, mniejszy gwar na ulicy.
Wymarzone miejsce aby sie wyciszyc..a moze nawet aby pisac...
Tak ...
Pomyslalam ze moze zaczne prowadzic cos ala ''wakacyjny dziennik'' .Kazdego dnia bede sobie ''skrobala '' na pamiatke potomnym:)
(Pozniej okazalo sie , ze nie mialam na to czasu bo tyle sie dzialo).
Dopadly mnie jakies ''gornolotne mysli'' i jakas niepojeta egzaltacja.
W obawie aby Basi ''nie przestraszyc'' zatrzymalam emocje w srodku.
Tylko w mojej glowie......


Agapi chwycila Basie za reke i w podskokach pobiegla przywitac sie z Jadranem.Potem trzymajac sie za rece krecily sie w kolko dopoki orebicowskie niebo nie zaczelo tanczyc wraz z nimi..szybciej i szybciej az do utraty tchu.
Potem padly na piasek jak dlugie zasmiewajac sie do lez..a morze szeptalo im do ucha o radosci ..o przyjazni...o milosci..
Opowiadalo im ''Bajke o Szczesciu''.
Zachodzace sloneczko zapytalo na odchodnym morza:''A co to jest to...szczescie?!''
Jadran zastanowil sie chwilke...Fale sie uspokoily i juz nie uderzaly z taka sila o brzeg .Zrobilo sie ciszej na kilka sekund po czym w zamysleniu odparl:

''Szczescie to jedyna rzecz, ktora sie mnozy, jesli sie ja dzieli.''

Sloneczko lekko poczerwienialo.
Zawstydzone zaczelo szykowac sie do snu..no bo jak mozna bylo nie wiedziec...takiej oczywistej oczywistosci..



-Idzie twoj maz z dzieciakami!-powiedziala Basia, ktora (wczesniej niz ja) go dostrzegla .

Malzonek lekko sie obruszyl, ze zamiast na niego poczekac ''wydarlam '' z Basia jakby mi sie pod nogami palilo.
Chwilke posiedzial z nami na murku po czym z luboscia rzucil sie w fale...choc woda wcale juz taka ciepla nie byla.
Dzieciaki poszly w slady taty a ja odlozylam to ''przywitanie sie'' z orebicowskim morzem na jutro.
Zadowoleni wrocilismy do domku.

Mielismy zaproszenie na Basiulinkowy tarasik aby sie zapoznac z reszta ekipy.
Dzieci powedrowaly do lozek a my powedrowalismy do Basi.

Zapoznalismy sie z Marianna, Mariuszem i ich corka Kasia oraz z Beatka, Tomkiem i synkiem Nikodemem.
Pozostala czworka ludziow miala dolaczyc dopiero za tydzien.

W czasie tegoz wieczorku zapoznawczego obiecuje Tomkowi cos czego pozniej przyjdzie mi gorzko pozalowac...
cdn

Kasiu - Ty piszesz,a ja jakbym film ogladala.....

Chyba jednak pisalas pamietnik albo alzheimerek gdzies sobie poszedl

Basiulinek napisał(a):Kasiu - Ty piszesz,a ja jakbym film ogladala.....

Chyba jednak pisalas pamietnik albo alzheimerek gdzies sobie poszedl

a mialam to kiedy ....pisac...toz sie ni jak nie dalo...

to jeszcze nie koniec.... ..pisze...

Siedzialam przy stole probujac zapamietac imiona wszystkich i sie nie mylic.

Oczywiscie Basiulinkowych najblizszych ''zakodowalam '' od razu ( z innymi bylo ciut gorzej).
Basi mama z pani Ani stala sie Ania; Pan Herman stal sie po prostu Herman;Meza Basi Tomasa nie ''paniowalam'' oczywiscie ale zostal zdrobniony lekko na -Tomasek a Marcin-syn Basi ,zostal moim zieciuniem:)
Bylo tak milutko, ze az szkoda sie bylo rozstawac.Jednak..

Ja ze Sloncem musielismy wczesniej niz inni, pozegnac sie z tym''okraglym stolem''..jako, ze sen upomnial sie o swoje i zmeczenie nie pozwolilo nam juz dluzej siedziec.
Zyczymy im wszystkim dobrej nocki i podnosimy cztery literki aby udac sie do siebie.

-Kaska..!-drze sie Tomek-tylko pamietaj , ze mi obiecalas i zebys sie mi jutro nie wymigala!
-alez oczywiscie!-odrzeklam ze smiechem a Tomek mi na to:
-Jestem u ciebie o szostej!
-Powaznie?ale tej rano czy ..wieczorem?-odpowiadam.
-Kaaaskaaa...ja mowie powaznie-rzuca bez cienia usmiechu co brzmi niemal jak ...grozba.
-Dobra....no to do szostej..rano!-mowie starajac sie udawac powage.
W duchu se mysle:''no juz widze jak wstaniesz o tej godzinie..
Tomek jeszcze krzyczy za mna:
-Punkt szosta!


Nie chcac pobudzic dzieci, po cichutku zamknelismy za soba drzwi i postanowilismy, ze zlaczenie lozek zostawimy na jutro.

-Kicia....zmiescimy sie na jednym!-decyduje bo nie chce mi sie juz kombinowac i przemeblowywac.

Czuje sie padnieta i marze tylko aby przytulic glowe do podusi i ....zasnac.
Maz podziela moje zdanie .
Troszke ciasnawo nam bylo ale zasnelismy w mgnieniu oka.
Przed zasnieciem przelatuje mi mysl aby nastawic budzik...ale rezygnuje.
Nie wierze, ze Tomek zwlecze sie z wyrka o tej szostej rano....Wszak to ja tylko jestem tak szalona ...by cos takiego robic.
A nawet gdyby to przeciez obudze sie bez budzika.

Tak mi sie dobrze spalo jak nigdy.
Troszke tylko niewygodnie bo lozko jednak bylo ciuteczke za waskie jak na dwojke..
Obudzilam sie dopiero po siodmej, sprawdzialam czas na komorce po czym poszlam na taras zapalic.
Robiac sobie kawe usmiechalam sie sama do siebie.
Szosta juz dawno minela....

Z westchnieniem ulgi poczlapalam przytulic sie jeszcze do malzonka i zasnelam bez wiekszego problemu.

''Lup,lup,lup!!!''-sni mi sie odglos pukania w drzwi.
Kiedy dzwiek sie powtarza i to glosniejszy ...zdaje sobie sprawe, ze to chyba nie sen.
''Matko Boska co sie dzieje???-przemyka mi przez glowe i zrywam sie na rowne nogi.

Lomot ustaje i stoje jak skamieniala na srodku pokoju nie wiedzac czy to mi sie snilo ...czy nie..
Spogladam na meza , ktory ani drgnal..i klade sie z powrotem .
Ledwo to uczynilam a tu znowu..Teraz juz wiem ,ze to mi sie nie snilo.
Glosne dudnienie rozlega sie echem w uspionych domu.
Narzucam na siebie ubranie i pedze do drzwi.
Nie calkiem ''kojarzaca'' otwieram...a tu... Tomek .

-A co ty tutaj robisz?! Nie spisz???-pytam zdziwiona.
-Jak to co??? Bylismy umowieni!-odpowiada powaznie Tomek.
-Umowieni???...a no tak ...ale przeciez ty chyba nie mowiles powaznie?!
-No Kaska ...wymiekasz?!

No tak.. teraz to mi probuje na ''ambicje wjechac'' mysle sobie i probuje sie jakos wymigac mowiac:

-Miales byc ponoc o szostej...a ktora tak wogole godzine mamy?!
-Jest prawie dziewiata-rzuca Tomek i dodaje stanowczo i zdecydowanie:
-Ubieraj sie!
-Ale ..jestem ubrana-mowie po czym zerkam sprawdzajac czy aby mi sie i to nie snilo, ze narzucilam cos na siebie..

Odetchnawszy z ulga, ze jednak odzienie mam, probuje go wziazc na litosc mowiac:

-hhmm...ale juz chyba za pozno...
Tomek przerywa mi zniecierpliwiony:
-Wrzucaj jakies gacie na tylek i lecimy!
-..a kawy nie chcesz?!-niesmialo probuje pertraktowac z nieprzejednanym , powaznym wyrazem twarzy Tomka i dodaje:
-..mialam nadzieje, ze wczoraj zartowales...
-Nie zartowalem i czekam na ciebie na dole!Tylko jakies dobre buty zaloz!-rzuca i juz go nie ma.

''dobre buty,dobre buty'' przedrzezniam go i sama siebie nie nawidze!
Nie znosze tej glupawej agapi , ktora zanim sie zastanowi to mowi a potem Kaska musi za jej glupoty ''placic''
Fakt faktem glupio mi bylo pokazac, ze faktycznie ''wymiekklam'' wiec zalozylam spodenki ,podkoszulek i tenisowki i z mina mowiaca-
''Dobra ..no to ja ci Tomeczku pokaze , ze wcale cieniasem nie jestem !'' zbieglam po schodkach gdzie czekal na mnie moj...biegaczowy trener czyli Tomek we wlasnej osobie.

cd wkrotce

Sylwetka&Gienuś napisał(a):

greenrs napisał(a):Oj, chyba nie zdążysz... Ale ja zaczekam

Kasia ma jeszcze godzinkę zapasu, więc kto wie

z lekkim poslizgiem ale ''sie wyrobilam''

No ciekawe co będziesz biegała z Tomkiem? Naprawdę jesteś szalona

rbandula napisał(a):Agapi, oj skusiłaś mnie dziś tym tytułem. Dałam się skusić i ......... przeczytałam od deski do deski .
Zachęcona, w wymuszonej przerwie w bieżącej relacji, wyszukałam tę z Tucepi i to samo (nie zauważyłam, kiedy na polu zrobiło się ciemno)! Na rozgrzeszenie tego kilkugodzinnego śledzenia Twoich relacji, w przerwie zrobiłam 66 pierogów z mięsem. Mąż i synowie udobruchani, więc z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy

Witam
66 pierogow.. ..toz to wiekszy wyczyn niz bieganie w czterdziestopniowym upale
..a moi zas beda...niedojadac...


Przerwy niestety niezalezne ode mnie...ale postaram sie w miare moznosci...co noc cd dodac

A już myślałam, że na Sv. Ilija będziecie szli

loverosa napisał(a):No ciekawe co będziesz biegała z Tomkiem? Naprawdę jesteś szalona

..czasem ..jestem...
''pstro we lbie''-zwykl mawiac moj tato

mysza73 napisał(a):A już myślałam, że na Sv. Ilija będziecie szli

Tomek nie pozwolil mi ''isc''-bieglismy! (az musze sobie wygooglac ile przetuptalam... )
.. to bylas bliziutko....bo dystans byl morderczo dlugi