Peru - od inkaskich traktów po linie Nazca: Machu Picchu

Uuuułłlłaaaa i tu będę miała ciekawą lekturę pozdrawiam

Do powyższych wypowiedzi dodałbym jeszcze prośbę o więcej zdjęć

A tak wogle to cześć po długim "niewidzeniu" . . .


Pozdrawiam
Piotr

andeo napisał(a):Uuuułłlłaaaa i tu będę miała ciekawą lekturę pozdrawiam

No cóż, tu już trochę egzotyki.

piotrf napisał(a):Do powyższych wypowiedzi dodałbym jeszcze prośbę o więcej zdjęć

Wtedy operowałem głównie kamerą. To był pierwszy wyjazd, na który zabrałem aparat, ale pstrykałem niewiele fotek.

piotrf napisał(a):A tak wogle to cześć po długim "niewidzeniu" . . .

Witaj, Piotrze. Czyżby wakacje dobiegły końca?

Pozdrawiam,
Wojtek

Na samym dole licznych serpentyn pojawiają się pierwsze autobusy - wkrótce cała ich karawana będzie się bez ustanku wspinała w stronę najsłynniejszych ruin - ale jeszcze przez chwilę tajemnicze Machu Picchu będzie się cieszyło absolutnym spokojem. Ruszamy i my w jego kierunku.

Franz napisał(a): Ruszamy i my w jego kierunku.

Pięknie tu ... ale jak trzeba to trzeba ... więc ruszamy.

pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):Pięknie tu ... ale jak trzeba to trzeba ... więc ruszamy.

Jeszcze będzie ładnie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Jeszcze dosyć wysoko ponad osiedlem mijamy pierwsze pozostałości inkaskich zabudowań, a po półgodzinie spotykamy lamy, wylegujące się na podmurowanych tarasach w stopniowo coraz cieplejszych promieniach słońca.

Zazdroszczę Wam kolego Franz. Ciągle pogoń za czasem - co to za życie - żadne, szare.

darek1 napisał(a):Zazdroszczę Wam kolego Franz. Ciągle pogoń za czasem - co to za życie - żadne, szare.

A widzisz? Nawet nas tego dnia czas przed świtem w miejscu zatrzymał. Miał pierwszeństwo przebiegu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wkrótce osiągamy pierwsze tarasy Machu Picchu. Dla Tomka oznacza to powrót do miejsca, które tak go kiedyś zauroczyło, że zapragnął pójść do niego na piechotę, przez niebotyczne Andy; dla mnie - dzięki niemu właściwie - to spotkanie trzeciego stopnia.
Spotkanie z niemalże mitycznym, zapomnianym inkaskim osiedlem...

Zastanawiam się w jakim celu wybudowano miasto wysoko w górach gdzie nie ma roślinności, zwierząt, klimat uciążliwy - życie bardzo trudne ?

darek1 napisał(a):Zastanawiam się w jakim celu wybudowano miasto wysoko w górach gdzie nie ma roślinności, zwierząt, klimat uciążliwy - życie bardzo trudne ?

Przychodzi mi na myśl jedno słowo - bezpieczeństwo.
(ale mogę się mylić)

darek1 napisał(a):Zastanawiam się w jakim celu wybudowano miasto wysoko w górach gdzie nie ma roślinności, zwierząt, klimat uciążliwy - życie bardzo trudne ?

Słusznie.
Dla mnie to jedna wielka paranoja. Przecież wówczas nikt im nie przyjechał z zewnątrz aby pomóc w budowie. Zapewne ci co budowali - tam żyli i innego świata oprócz obrębu kilkunastu km nie znali i nie widzieli.
Zapewne wówczas żył jakiś "polityk" co porwał lud, wytłumaczył, że tak trzeba.
.......... lud się napracował, budowla zapewne okazała się zbędna. Być może była całkowitą "klapą" i wymysłem "chorego człowieka".

A teraz - marketing, owianie tajemnicą ( bo przecież jest tajemnicze) i żyjący lud gnie zobaczyć. Byznes to byznes

Vjetar napisał(a):

darek1 napisał(a):Zastanawiam się w jakim celu wybudowano miasto wysoko w górach gdzie nie ma roślinności, zwierząt, klimat uciążliwy - życie bardzo trudne ?

Przychodzi mi na myśl jedno słowo - bezpieczeństwo.
(ale mogę się mylić)

Bezpieczeństwo z uwagi na wyjątkowe położenie - jak najbardziej.

Natomiast klimat, roślinność, zwierzęta - to wszystko w tamtym miejscu jest bardzo sprzyjające.
W odróżnieniu od wybrzeża Peru - wysuszonego, wręcz pustynnego - tu kwitnie bujne życie i wszystkiego jest pod dostatkiem. Warto wziąć też pod uwagę, że osiedle Machu Picchu jest położone znacznie niżej, niż inkaska stolica - Cuzco.

woka napisał(a):Dla mnie to jedna wielka paranoja. Przecież wówczas nikt im nie przyjechał z zewnątrz aby pomóc w budowie. Zapewne ci co budowali - tam żyli i innego świata oprócz obrębu kilkunastu km nie znali i nie widzieli.

Tak samo, jak plemiona żyjące bliżej wybrzeża, jak inne z kolei, żyjące w dżungli, również i tutaj było sporo osad indiańskich. Zatem o pracowników nie było tak trudno. Budulec był również na miejscu - zarówno kamień, jak i drewno. Kwestia, jak skłonić ludzi do wysiłku, który wybiega poza własne ubranie i wyżywienie. Ale to - różne metody, różne uzasadnienia - na całym świecie było i jest nadal stosowane.

Zawsze najłatwiej było (i w wielu przypadkach jest nadal) postraszyć religią - czy to wieczne potępienie, czy złożenie w ofierze.

woka napisał(a):A teraz - marketing, owianie tajemnicą ( bo przecież jest tajemnicze) i żyjący lud gnie zobaczyć. Byznes to byznes

Racja. Bo jest co oglądać.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Zawsze najłatwiej było (i w wielu przypadkach jest nadal) postraszyć religią - czy to wieczne potępienie, czy złożenie w ofierze.

.... że też o tym nie pomyślałem. Moim zdaniem - jest to na pierwszym miejscu.

Franz napisał(a):Racja. Bo jest co oglądać.

Fotogeniczne to jest. W realu zapewne jeszcze bardziej tajemnicze niż na zdjęciach.