Peru - od inkaskich traktów po linie Nazca: Machu Picchu

No to i ja dołączam

kkrzys napisał(a):No to i ja dołączam

Witam na pokładzie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Już jakiś czas temu zauważyłam, że pojawiły się nowe Francowate wieści ze świata. Teraz już wiem, że są to powroty "do korzeni" nie tylko towarzyskich, ale również fotograficznych

pozdrawiam serdecznie

Tymona napisał(a):Już jakiś czas temu zauważyłam, że pojawiły się nowe Francowate wieści ze świata. Teraz już wiem, że są to powroty "do korzeni" nie tylko towarzyskich, ale również fotograficznych

Witaj, Madziu. Cieszę się, że zajrzałaś.

Z aktualnie zaczętych nowych wątków, ten opisuje pierwszą wyprawę, udokumentowaną fotograficznie. Ten drugi - sprawy niemalże jeszcze ciepłe, bo zeszłoroczne.

Pozdrawiam,
Wojtek

Oczywiście, Tomek jeszcze w Polsce zadbał o nocleg w Limie. W hallu lotniska odnajdujemy w tłumie oczekujących mężczyznę trzymającego kartkę z napisem "Thomas". Upewniamy się, że to o tego Thomasa chodzi. Tak, to my właśnie jesteśmy wyczekiwani, a kartkę trzyma pomocnik Carlosa - taksówkarza na usługach naszego hostalu.
Prowadzi nas do samochodu i ładujemy plecaki do bagażnika. Musimy jeszcze chwilę poczekać, gdyż taksówkarz łapie z kolei inną dwójkę, która też pojedzie razem z nami. Nie trwa długo i zjawia się wraz dwojgiem Czechów. A więc dziś bardzo słowiańska ekipa pojedzie do hostalu Malka w dzielnicy San Isidro.

Po chwili jedziemy zatłoczonymi ulicami Miasta Królów. W powietrzu wisi garua, chociaż - jak objaśnia kierowca - dziś jest całkiem dobrze, gdyż widac na kilkaset metrów. Bywa, że garua gęstnieje i stwarza spore problemy na ulicach. Jest zjawisko typowe dla tego fragmentu pacyficznego wybrzeża Ameryki Południowej. Zimny prąd Humboldta nie przyczynia się do kondensacji pary w takim stopniu, by nastąpił opad deszczu, zaś wysoki mur Andów zaczynający się niezbyt daleko od wybrzeża skutecznie hamuje odpływ mgły w głąb lądu. Dołóżmy do tego dymy z kominów i mamy zjawisko atmosferyczne, nierozerwalnie związane z Limą. Wilgotny smog. Garua i Lima - papużki nierozłączki.

Przed dziewiątą wieczorem docieramy na miejsce. Hostal Malka oferuje noclegi tańsze i droższe. My zostajemy przy taniej wersji - 6 USD za osobę w dormitorium, gdzie śpimy tylko we dwóch. Czyli - pokój dwuosobowy z rezerwowymi pryczami.
O myciu już nie ma mowy - o tej porze w kranach wody brak. Na szczęście mam w plecaku mineralkę, więc Tomkową grzałką gotujemy sobie herbatę. Wyciągam z głównego bagażu scyzoryk - taki duży, z ostrzem częściowo ząbkowanym. Dobry do przyrządzania posiłków, nieoceniony na takich wyjazdach. Robimy kolację, po czym walimy się do wyrek. Pierwsza noc w Nowym Świecie.



Wstajemy rano o szóstej. O tej porze z kranów leci woda. Ba! Działa również podgrzewanie, więc z rozkoszą zmywamy trudy podróży pod ciepłym prysznicem. Potem szybko śnaidanie i o siódmej żona Carlosa zawozi nas na lotnisko. Żegnamy się i dziękujemy.
Tomek kupuje książkę "Exploring Cusco", która przyda się w nadchodzących dniach. Samolot jest nieco opóźniony, mamy więc trochę czasu, który wykorzystujemy na przyjrzenie się lotnisku. No, nie jest to Amsterdam. Pora na nas.

Podchodzimy do elektronicznych bramek, wyciągam z kieszeni metalowe drobiazgi i wtedy... w ręku ląduje mi mój niezastąpiony scyzoryk. Zapomniałem włożyć go z powrotem do głównego bagażu...

Franz napisał(a):Wstajemy rano o szóstej.

O szóstej !
No dobrze ... ale czy tę relację z Limy piszesz ...

Sądząc po godzinie wysłania postu (02:09) i biorąc pod uwagę równicę czasową ... tak mi wychodzi !

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):O szóstej !
No dobrze ... ale czy tę relację z Limy piszesz ...

Sądząc po godzinie wysłania postu (02:09) i biorąc pod uwagę równicę czasową ... tak mi wychodzi !

No cóż, zanim umieściłem ten fragment, skończyłem się pakować. Była druga w nocy.
Dlatego musiałem przełożyć poranną pobudkę na 7:00. Co potem skutkowało tym, że zdecydowałem się na autostradę od Zagrzebia.

Pozdrawiam,
Wojtek

Właściwie to dobrze, że odświeżyłeś tę relację, bo przynajmniej mogę się upomnieć o cedeeny

pozdrawiam

.....

AndrzejJ. napisał(a):

Franz napisał(a): skutkowało tym, że zdecydowałem się na autostradę od Zagrzebia.

Do Nazca to rzut beretem.Świat mimo,że tak mały się zrobił to ciężko go ogarnąć.

Musisz dodać zagięcie czasoprzestrzeni i wszystko wtedy gra.

Tymona napisał(a):Właściwie to dobrze, że odświeżyłeś tę relację, bo przynajmniej mogę się upomnieć o cedeeny

Zamieściłem poprzedni odcinek, praktycznie siedząc na walizkach. Odezwałem się ponownie zaraz po powrocie. Więc dla mnie to jakby dzień po dniu, a nie odświeżenie tematu.

Znasz paradoks bliźniaków? Jeden zostaje na Ziemi, drugi wędruje w kosmosie z prędkością bliską prędkości światła. Wraca po kilku dniach podróży i spotyka swego bliźniaka, satrszego o wiele, wiele lat.
Czas inaczej płynie dla tego, kto podróżuje, a inaczej dla tego, kto czeka.

Co nie zmienia faktu, iż cieszę się, że czekasz.

Crayfish napisał(a):

AndrzejJ. napisał(a):

Franz napisał(a): skutkowało tym, że zdecydowałem się na autostradę od Zagrzebia.

Do Nazca to rzut beretem.Świat mimo,że tak mały się zrobił to ciężko go ogarnąć.

Musisz dodać zagięcie czasoprzestrzeni i wszystko wtedy gra.

Ależ tu nawet zagięcie nie jest potrzebne. Samo pojęcie czasoprzestrzeni zawiera w sobie rozwiązanie.
W czasie, który opisuję w tej relacji, znajduję się w Peru. W czasie opisywania wspomnień, czasie obecnym - raz tu, przy biurku, raz gdzieś dalej, jak np. przez ostatni tydzień w Chorwacji.

Pozdrawiam,
Wojtek

zagięcie, czy bez zagięcia ...

... czekam sobie w kąciku na garstkę osobistych wrażeń z tych słynnych linii Nazca,
... albo raczej symboli - naprowadzeń - jak niektórzy uważają ...
... a tak to z w ogóle z samego płaskowyżu - jak stół jest, czy przesada to .. ?

PZDR.

Crayfish napisał(a):... czekam sobie w kąciku na garstkę osobistych wrażeń z tych słynnych linii Nazca,
... albo raczej symboli - naprowadzeń - jak niektórzy uważają ...

Oglądałem już kilka programów na ten temat, czytałem w książkach - do końca nikt nie jest pewien. Przeważają teorie o wydeptywaniu w trakcie procesji o charakterze religijnym. Inna sprawa - tak precyzyjne linie w takiej skali...
Zwolennikiem teorii Ericha raczej nie jestem.

Crayfish napisał(a):... a tak to z w ogóle z samego płaskowyżu - jak stół jest, czy przesada to .. ?

Płasko. Nic dziwnego, że budując szosę, przecięli rysunki nawet ich nie zauważając.

Pozdrawiam,
Wojtek

Cieszę się, że znów mogę "pooglądać " świat Twoimi oczami.
Czekam z niecierpliwością na opowieści i zdjęcia.

agnieszka-bg napisał(a):Cieszę się, że znów mogę "pooglądać " świat Twoimi oczami.
Czekam z niecierpliwością na opowieści i zdjęcia.

Witam Cię serdecznie, Agnieszko.
Właśnie próbuję przystosować kawałek obrazu z DVD do formy internetowej, ale marnie mi to na razie wychodzi. Tak czy owak - jutro będzie ciąg dalszy.

Pozdrawiam,
Wojtek