Peru - od inkaskich traktów po linie Nazca: Machu Picchu

Crayfish napisał(a):... i znowu kawałek doskonale przyciętego i idealnie spasowanego starego muru
... w porównaniu do szczegółów innych budowli, które - jak mniemam - niedawno powstały jest ARCYDZIEŁEM.

Zgadza się.

Crayfish napisał(a):A takie prostopadłe do muru, wystające stopnie pokazywał Cejrowski niedawno w TV też gdzieś w Am. Płd. - doskonale zastępują schody na mury czy do domu.

Najwyżej po takich stopniach właziliśmy w Rumicolca.

Pozdrawiam,
Wojtek

Tomek od razu odwdzięcza się Agustinowi pierwszą lekcją języka polskiego. Jakie słowo na tapecie? Dokładnie to samo: chodźmy! Już po drugiej próbie Agustin opanowuje nieznany mu język i będziemy czasami słyszeć najpierw "haku", a zaraz potem "hoczmy". Nasz przewodnik dokonuje jeszcze zakupu niezbędnej przegryzki - woreczka liści koki - po czym przechodzimy do cienia, gdzie słuchamy kolejnych ciekawostek, jak na przykład różnic pomiędzy agawą peruwiańską i amerykańską. Mija nas znajoma kawalkada - to nasi arrieros z ekipą kucharską wyruszają naprzód. My im dajemy fory, podczas których Agustin zagaduje każdego, kto przechodzi w pobliżu. Zna, nie zna? Nie wiemy - może po prostu jest aż taki towarzyski. My tylko pozdrawiamy, spotykając się z życzliwą odpowiedzią.



Wreszcie startujemy. Mimo iż droga wznosi się łagodnie, upał daje się mocno we znaki, korzystamy więc z przyjemnością z cienia z rzadka rzucanego przez jakieś większe drzewo rosnące przy drodze. Agustin nie rozstaje się z lornetką i od czasu do czasu wskazuje na kolejnego ciekawego ptaka, zauważonego w pobliżu. Tempo mamy niezbyt szybkie i w pewnym momencie nieco się rozdzielamy - Żienia i ja idziemy trochę szybciej, podczas gdy Tomek dotrzymuje w tyle towarzystwa naszemu rozgadanemu przewodnikowi. Kiedy na dłuższej prostej nie widzimy za sobą naszej ekipy, postanawiamy czekać, gdy jednak postój się przedłuża, ruszamy w dalszą trasę. Przecież się nie zgubimy - to tylko Andy.

W efekcie docieramy we dwójkę do miejsca, gdzie już ustawione zostały dwa namioty - kuchnia oraz jadalnia. To nasz ekipa przygotowuje obiad. Po jakimś czasie dochodzi Agustin z Tomkiem i wkrótce obiad ląduje na stole. Ponadto mamy do dyspozycji miskę z wodą, małe mydełka i ręczniki - pełen luksus. W końcu zasiadamy do pokrzepiającego, dwudaniowego posiłku, a gdy kończymy, mija nas akurat kilkoro wracających ze szkoły dzieci. Agustin daje im bułki, które zostały po obiedzie. Najstarsza dziewczynka skrzętnie dzieli dary na równe części tak, by starczyło dla każdego. Dzieciaki ruszają do swoich domów, arrieros pakują graty, a my zapuszczamy sadełko na łące.

Coś to dłuuugo trwa!
A miało być pół godzinki dla słoninki... :wink:
Jest pięknie,jest klimat,a Wy drzemiecie...
Uprzejmie proszę HAKUJCIE! :)
Pozdrawiam.

CROberto napisał(a):Coś to dłuuugo trwa!

Miło, że zajrzałeś do Peru.
Ale na poganianie - to jednak stanowczo zbyt wcześnie. Przecież akurat zamieściłem nowy odcinek.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):(...)Nasz przewodnik dokonuje jeszcze zakupu niezbędnej przegryzki - woreczka liści koki - po czym przechodzimy do cienia, gdzie słuchamy kolejnych ciekawostek(...)

Taaaaaa




Pozdrawiam

Franz napisał(a):(...)Nasz przewodnik dokonuje jeszcze zakupu niezbędnej przegryzki - woreczka liści koki

Koka, Cocoa, Coca-Cola ... dość monotonnie się tam odżywiają

Jacek S napisał(a):

Franz napisał(a):(...)Nasz przewodnik dokonuje jeszcze zakupu niezbędnej przegryzki - woreczka liści koki - po czym przechodzimy do cienia, gdzie słuchamy kolejnych ciekawostek(...)

Taaaaaa

weldon napisał(a):Koka, Cocoa, Coca-Cola ... dość monotonnie się tam odżywiają

No cóż - kraj niezbyt bogaty, to i dieta uboga. Ograniczają się do jednej litery alfabetu...



Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

CROberto napisał(a):Coś to dłuuugo trwa!

Miło, że zajrzałeś do Peru. :)
Ale na poganianie - to jednak stanowczo zbyt wcześnie. Przecież akurat zamieściłem nowy odcinek. :roll:

Pozdrawiam,
Wojtek

Sorki :)
Myślałem że to jednak krótka sjesta,a za moment zryw przed rozleniwieniem...
Jest magia ,jest przygoda - dlatego ta moja niecierpliwa i zachłanna natura na nieznane wyskoczyła :)
Czy wszystko na C było kompatybilne?
Pozdrawiam.

CROberto napisał(a):Czy wszystko na C było kompatybilne?

Nie wiem. Koka nie figuruje w moim jadłospisie, nawet jeśli ktoś do niej ogon przyczepi ("ogon" po hiszpańsku, to "cola"). Jedynie kakao lubię.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Koka nie figuruje w moim jadłospisie ...

Myślałem, że tam, ze względu na rozrzedzone powietrze, to standard żucie tych liści.

Nie wychodziliście tak wysoko, czy jesteś przyzwyczajony?
A może jakoś inaczej sobie radzisz?

weldon napisał(a):

Franz napisał(a):Koka nie figuruje w moim jadłospisie ...

Myślałem, że tam, ze względu na rozrzedzone powietrze, to standard żucie tych liści.

Nie wychodziliście tak wysoko, czy jesteś przyzwyczajony?
A może jakoś inaczej sobie radzisz?

Czytałem jakiś czas temu że tylko wysuszona i sproszkowana jest narkotykiem,natomiast faktycznie w celach leczniczych się żuje lub parzy liście koki.
Zresztą tych pozytywnych walorów jest więcej,zwiększa odporność ,działa jak napój energetyzujący.

Franz napisał(a):

CROberto napisał(a):

Jedynie kakao lubię. 8)

Pozdrawiam,
Wojtek

Jak w tej piosence :
" Hulali po polu i pili kakao "

I tak jest cool ! :D

weldon napisał(a):Myślałem, że tam, ze względu na rozrzedzone powietrze, to standard żucie tych liści.

Tak, tam jest to standardem.

weldon napisał(a):Nie wychodziliście tak wysoko, czy jesteś przyzwyczajony?
A może jakoś inaczej sobie radzisz?

Wychodziliśmy trochę wyżej, niż najwyżej położone wioski. Ale moje kubki smakowe nie są ciekawe świata.
Mount Everest sięga wyżej, a himalaiści raczej nie żują koki - to i ja postanowiłem sobie dać radę bez tego wątpliwego przysmaku.

CROberto napisał(a):Czytałem jakiś czas temu że tylko wysuszona i sproszkowana jest narkotykiem,natomiast faktycznie w celach leczniczych się żuje lub parzy liście koki.
Zresztą tych pozytywnych walorów jest więcej,zwiększa odporność ,działa jak napój energetyzujący.

Ja nawet nie wiem, jak Red Bull smakuje. Radzę sobie bez skrzydeł.

Pozdrawiam,
Wojtek

Do ostatnio zamieszczonego odcinka krótki filmik.

Pozdrawiam,
Wojtek