Peloponez leniwie, Ateny intensywnie…

piotrf napisał(a):Ciekawe dlaczego

No właśnie, ciekawe dlaczego

tony montana napisał(a):A grill tak jakby z telewizorem na górze hihi

sobota, 25.05.2019 – Ateny 2-10

Opuszczamy Agorę i idziemy prosto ulicą i po 200 metrach jesteśmy pod wejściem do Biblioteki Hadriana. Teren jest nieduży, wciśnięty między budynki i położony poniżej poziomu ulicy. Zza ogrodzenia wszystko widać, ale jako że mamy bilety combo to wchodzimy, aby z bliska zobaczyć tych kilka kolumn….


Biblioteka Hadriana, znana również jako „Biblioteka stu kolumn”, została wybudowana na zlecenie rzymskiego cesarza Hadriana w 132 roku. Była to ogromna, przestronna budowla (122*82 m), z bogatymi zbiorami papirusów, zajmująca powierzchnię 10 000 m2. Posiadała kilka czytelni, sale dydaktyczne, salę konferencyjną, portyki na spacery filozoficzne z wewnętrznym, prostokątnym dziedzińcem z ogrodem i oczkiem wodnym. Dziś śladu po tych wspaniałościach nie widać…przetrwała ledwie 130 lat aż na Ateny najechali Herulianie…








Rekonstrukcja biblioteki pokazuje jej rozmach i wielkość którą trudno sobie dziś wyobrazić patrząc na tych kilka kamieni...




Po więcej informacji i wizualizacji zajrzyjcie tutaj.

Wchodzimy na plac Monastiraki, na którym dominuje dawny Meczet Tzisdarakis (dziś w środku jest muzeum sztuki ludowej). To ślad po osmańskiej okupacji Grecji. Tu chyba zawsze jest gwar, przynajmniej każdorazowo jak trafialiśmy na ten plac to tak było…


Plac Monastiraki to jeden z najważniejszych węzłów komunikacyjny w Atenach. Tu krzyżują się 2 linie metra, stąd pojedziemy i do Pireusu i na lotnisko, i pod Parlament…
A w maju na straganach możemy kupić czereśnie

sobota, 25.05.2019 – Ateny 2-11

Jesteśmy na Placu Monastiraki...
Vis a vis meczetu jest kościół pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny - bazylika z X wieku (wg niektórych badaczy sięga nawet VII-IX wieku).


Idziemy dalej i trafiamy na Forum – czyli rynek rzymski… W niektórych publikacjach jest używana nazwa Agora Rzymska… Podobnie jak w przypadku Biblioteki Hadriana i tu wszystko widać zza ogrodzenia, my wchodzimy w ramach combo ticket – to już 5 obiekt z 7 dostępnych

Forum powstało między 19 a 11 rokiem p.n.e. Jego wymiary to 98x111 metrów, a na teren rynku wchodziło się przez 2 monumentalne bramy. My weszliśmy od strony Agory przez bramę zachodnią Ateny Przywódczyni z czterema kolumnami doryckimi i frontonem z marmuru penteliańskiego.


Fragmenty ustawionych w kilku rzędach kolumn to pozostałości portyku (pierwszy rząd) i rzędu sklepów (dalsze rzędy z fragmentami ścian), stojącego wzdłuż wschodniego brzegu agory.




Z lewej strony kolumn widać Meczet Fethiye/Zdobywcy, który został zbudowany na ruinach wczesnochrześcijańskiej bazyliki. To jeden z najstarszych zabytków osmańskich w Atenach, ale jak widzę nie załapał się na zdjęcia. W meczecie jest muzeum, ale nie dało mi się do niego wejść z żadnej strony….

Obok na Forum były też publiczne latryny z I w n.e. – Wespazjane - prostokątny budynek z przedsionkiem i kwadratową salą z ławami dookoła i odpływem poniżej. Nie było przepierzeń, każdy z każdy mógł porozmawiać, poznać najnowsze informacje i plotki. Pod siedzeniami przepływała woda, zapewniając pozbywanie się nieczystości, zaś charakterystyczny kształt otworu (z wycięciem na przedniej krawędzi) pozwalał po załatwieniu potrzeby podmyć się/przetrzeć się namoczoną gąbką umieszczoną na kijku. Centralna część budynku nie miała dachu w celu zapewnienia oświetlenia i wentylacji. Myślę, że mało kto zwraca uwagę na tą cześć forum…




Tuż obok jest najciekawszy obiekt na forum, chcę z bliska zobaczyć Wieżę Wiatrów, którą poprzedniego dnia widziałam już z ulicy.


Wieża należy do najlepiej zachowanych budynków starożytnych Aten i pełniła funkcję stacji meteorologicznej Budowla powstała ok. 50 r. p.n.e, choć podawany jest także II w p.n.e. Za jej budowniczego uważany jest astronom macedoński Andronikos z Kyrros . Wieża jest wysoka na 13,80 m, przy średnicy ok. 8 m, a każdy z ośmiu boków ma długość 3,2 m, a powstała z marmuru Petelickiego. Stożkowy dach dotrwał do naszych czasów, niestety nie dotrwała rzeźba Trytona, która była zamocowana na szczycie dachu, a która obracając się razem z wiatrem wskazywała jego kierunek.

Nazwa wieży związana z umieszczonymi na każdej ze ścian reliefom przedstawiającymi 8 wiatrów.


Na moje zbliżenie załapała się personifikacja wiatru Zefir, czyli wizerunek wiatru zachodniego - najłagodniejszego z wiatrów, zwiastującego wiosnę, wiatr orzeźwiający i sprzyjający kwitnięciu roślin – ukazany jest jako młodzieniec rzucający na ziemię kwiaty.


Więcej opisów wiatrów i ich postaci znajdziecie na tej stronie.

Poniżej personalizacji każdego z wiatrów wyryte są promienie służące jako zegary słoneczne (widać na powyższych zdjęciach).
”Dla starożytnych Greków znajomość cech i pochodzenia wiatrów była dość ważna. Chcieli wiedzieć, skąd pochodzą wiatry, ponieważ Ateny były miastem handlowym. Sukces i porażka działalności handlowej zależały w dużej mierze od wiatru. To normalne, że w przypadku żaglówek wiatr lub będzie odgrywał fundamentalną rolę w transporcie towarów. Wszystko to było wystarczającym powodem, by chcieć dogłębnie przestudiować wszystko na temat wiatrów. Stąd znaczenie wieży wiatrów. Wiatr był w tamtym czasie jedną z najbardziej pożądanych zmiennych meteorologicznych. Kupcy mogli mieć dobre źródło bardzo przydatnych informacji dla ich własnych interesów. W zależności od kierunku, z którego wiał wiatr, można było oszacować opóźnienie lub zbliżanie się niektórych statków do portu.”

W środku wieży znajdował się zegar wodny. Woda do zegara dostarczana była ze źródła bijącego na północnym stoku Akropolu. Innymi otworami nadmiar wody pozwalał na ujście jej nadmiaru.





W okresie wczesnego chrześcijaństwa wieża służyła jako dzwonnica, a wodę z wieży wykorzystywano do chrzczenia nawróconych. W trakcie okupacji tureckiej budynek zamieniono na muzułmański klasztor (tekke), o czym świadczy mihrab, czyli charakterystyczna nisza modlitewna i prawdopodobnie z tego powodu ocalała.


Pora opuścić forum, wybieramy tą samą bramą, którą weszliśmy - nawet nie wiem, czy druga była otwarta:

piekara114 napisał(a):Tuż obok jest najciekawszy obiekt na forum, chcę z bliska zobaczyć Wieżę Wiatrów...
Nazwa wieży związana z umieszczonymi na każdej ze ścian reliefom przedstawiającymi 8 wiatrów.

Bardzo ciekawa jest ta wieża.

sobota, 25.05.2019 – Ateny 2-12

Jest już około godziny 14, za nami dość intensywne zwiedzania, pora coś zjeść. Wracamy na Monastiraki, gdzie jest pełno tawern i restauracji..i pełno turystów…siejsty tu nie ma… Huk niesamowity, duchota w uliczkach jeszcze większa, średnio przyjemne miejsce, aby trochę odpocząć. Decydujemy się połazić po uliczkach, znaleźć mały bar i kupujemy gyros-pitę i kierujemy się ponownie ku Akropolowi na małą sjestę. Wstępnie zaplanowałam odpoczynek w Thissio Park, ale warunki mi nie pasują, więc udaliśmy się w inne zielone miejsce – na wzgórze Pnyx. Na odpoczynek wybieramy zacienione miejsce, gdzieś na granicy dwóch wzgórz Pnyx i Nimf. To teraz relaks na trawie… Jest to zaplanowane, nie chcieliśmy tracić czasu na powrót do mieszkania (czy potem chciałoby nam się z łóżka wstać?), a odpoczynek jest konieczny, nogi domagają się dłuższej chwili odpoczynku, i na tą okoliczność w naszych plecakach są duże parea, które prawie idealnie sprawdzają się jako maty piknikowe

Nie spodziewałam się, że w centrum Aten znajduje się takie miejsce, ciche, spokojne, jakby z innej planety…. Idealne na relaks w centrum dużego miasta… Odpoczywamy godzinę, a po tym czasie idę na krótkie rozeznanie pobliskiej okolicy. Okazuje się, że w tej części jest malutko osób i wszystkie właśnie odpoczywają na trawie i nie są to turyści Na wzgórzu Nimf, które jest najniżej i jest najmniejszą częścią całego wzgórza, jest obserwatorium astronomiczne, a raczej są, bo są dwa, stare i nowe…


Idę dalej i trafiam na szczyt wzgórza Pnyx – w starożytności było to miejsce posiedzeń Zgromadzenia Ludowego Ateńczyków, które odbywały się 40 razy w roku, odbywały się tu też sądy skorupkowe. Do dzisiejszych czasów dotrwały tu szczątki fortyfikacji i to miejsce mi się bardzo spodobało i zarządziłam zmianę miejsca… Miejsce jest tego warte…


Wprawdzie cienia nie ma tak dużo jak wcześniej, ale źle też nie ma, a starożytny mur idealnie sprawdza się w roli oparcia…. A widoki…bajka… Akropol w całej okazałości…


…na Drodze Panatenajskiej dalej jest dużo ludzi….


…Partenon i Świątynia Ateny-Nike…


…i wzgórze Areopagu…


Kiedy już się nasiedzieliśmy, zrelaksowaliśmy i napatrzyliśmy na Akropol, można wracać do centrum, a schodząc ze wzgórza spotykamy taką koleżankę

Pnyks to świetne miejsce na leniwą odsapkę w zwiedzaniu . Gdyby nie to, że dość długo posiedzieliśmy na Filopapposie, moglibyśmy zrobić to tutaj

maslinka napisał(a):
O takim zastosowaniu chust pareo jeszcze nie słyszałam

Ja moją w rybki (kupioną w Cro w czasach "rejsowych") od lat tak właśnie używam . Czasem jeszcze służyła zamiast kocyka , wtedy gdy nocowaliśmy na portowej ławeczce w Pireusie, czy ostatnio na lotnisku.

Moje pareo pełni wiele rożnych funkcji w zależności od potrzeby. Na Cyprze świetnie sprawdziło się jako kocyk na plażę, ale też jako świątynne wdzianko

sobota, 25.05.2019 – Ateny 2-13

Opuszczamy wzgórze. Mijamy kościół Agia Marina.Do kościoła nie zajrzeliśmy, a jak się okazuje jest on zbudowany na starożytnym zbiorniku wodnym, a miejsce ujęcia wody znajduje się na samym środku obecnego kościoła. Kościół wygląda na dość nowy, a pochodzi z 1927 r.


Ponownie wchodzimy na deptak Apostolou Pavlou, idziemy w dół , przechodzimy nad torami metra (część ateńskiego metra jeździ częściowo po powierzchni ziemi, a nie pod) i jesteśmy pod wejście na teren kolejnego stanowiska archeologicznego – Kerameikos – czyli przed wejściem na teren największej starożytnej nekropoli ateńskiej. Nekropolia jest sporo poniżej drogi, przez mur wiele widać, ale w żaden sposób nie można określić o co chodzi w tych porozrzucanych kamieniach. Miejsce wygląda na takie, które można spokojnie odpuścić, ale my wchodzimy w ramach combo ticket (6/7).

Po wejściu z lewej strony jest niski budynek - muzeum, to później, na razie schodzimy na sam dół i jesteśmy na Świętej Drodze, najważniejszej drodze w Atenach. Tu rozpoczynały się najważniejsze procesje: dionizyjskie, eleuzyjskie i panatejskie. Część bliżej miasta to była dawna osada garncarzy - dzięki rzece Eridanos, która była źródłem gliny niezbędnej do wykonywania ceramicznych naczyń. Z kolei zewnętrza część Kerameikos była zalewana przez rzekę, więc do mieszkania się nie nadawała i została przeznaczona na nekropolię. Najstarsze groby pochodzą z wczesnej epoki brązu (2700-2000 p.n.e). W grobowcach Kerameikos znaleziono najważniejsze ateńskie wazy tamtych czasów. Wśród nich jest słynny „zwycięzca Dipylos”, z najstarszym greckim napisem alfabetycznym (druga połowa VIII w. p.n.e). Wzdłuż głównej ulicy cmentarza pochowani byli najważniejsi Ateńczycy, m.in. Perykles, Solon czy Demostenes.

Kerameikos to kiedyś była duża dzielnica, dziś są tu tylko ruiny. Ciężko sobie wyobrazić, co tu kiedyś było.




Wyraźnie widać mur, dziedziniec zwany Pompejonem (początek procesji) oraz stelle nagrobne, pomniki i grobowce.






Wg opisów są tu m.in. ruiny nawet dwóch świątyni, bram, dom fontann, ołtarz poświęcony Zeusowi – ja tego nie widzę, widzę tylko dużo kamieni, co najwyżej o zarysach jakiś budynków…

Spotykamy innych turystów




…ten był dość duży


Idę do muzeum, w którym można znaleźć zarówno oryginały jak i kopie przedmiotów z terenu Kerameikos. Jest tu rzeźba byka, która niegdyś wieńczyła pomnik Dionizosa z Kollitos...


….grobowe reliefy i stelle…


…wazy i naczynia…








…biżuteria…




….i starożytna puderniczka


Muzeum fajne, nieduże, ale dość różnorodne pod względem eksponatów. Co ważne wszystkie prezentowane przedmioty zostały znalezione właśnie tu, więc są prezentowane na swoim miejscu.

sobota, 25.05.2019 – Ateny 2-14

Opuszczamy Kerameikos - to było 6 z 7 miejsc jakie można odwiedzić w ramach combo ticket. Pozostał nam do zobaczenia Aristotle's Lyceum/Lýkeion. Pozostałości sali gimnastycznej jednego z pierwszych gimnazjów starożytnych Aten znajdują się z drugiej strony Aten. O Liceum jest bardzo mało informacji w necie, robimy ponowne rozeznanie, oglądamy zdjęcia z google maps i zdecydowanie są to pozostałości, ruiny, decydujemy, że odpuszczamy to miejsce. Może ktoś odwiedzi to miejsce i pokaże jak wygląda i przekaże swoją opinię o nim....

W ten sposób wykorzystaliśmy combo ticket - jego zakup to był strzał w 10, nie tylko w kontekście ceny, która jest mega okazjonalna, wręcz śmiesznie niska jak za to ile oferuje. Gdyby nie zakup tego biletu pewnie ograniczyłabym się do zakupu wejściówki do świątyni Zeusa, Agory i na Akropol. Resztę spokojnie można sobie odpuścić, tylko że wejściówki do tych 3 miejsce obecnie przekraczają wartość biletu combo Z odwiedzonych miejsc największe wrażenie zrobiły na mnie właśnie te 3 miejsca: Zeus, Akropol i Agora Każdy w inny sposób: Świątynia Zeusa to ogrom, z dość bliska można kolumny oglądać i wtedy dopiero widać wielkość tego miejsca, Akropol - zaskakuje ilością budowli, która się tam znajduje, dopiero jak wejdzie się na wzgórze, poczyta to dociera do nas tak do głębi znaczenie tego miejsca, Agora to kolebka demokracji, podstawa większości wolnych krajów, o to nasi przodkowie walczyli... Bardzo się cieszę, że udało mi się Ateny odwiedzić i zobaczyć miejsca, o których uczyłam się na historii i języku polskim.

Mamy wczesny wieczór, plątamy się chwilę po okolicy, zaglądamy do pobliskiej strefy street food, która jest w starym magazynie/Old Depot OSY, tu też trwają przygotowania do letniego kina pod chmurką... Część miasta zdecydowanie dla Ateńczyków niż turystów. Decydujemy się na powrót do apartamentu, a potem jak robi się ciemno wracamy do centrum na wzgórze Filopappou, aby spod Pomnik Filopapposa popatrzeć na oświetlony Akropol:


Oprócz nas jest tu niewielka ilość osób, raczej mieszkańcy Aten, znajomi na piwko pod chmurką i pary na romantycznym spacerze...
I tak kończymy dłuuuugi i pełny wrażań dzień.
Kiedy wchodzimy do mieszkania krokomierz wskazuje 35 tys. kroków i 22 kilometrów, i zmienia się data... Przed nami kilka godzin słów i jeszcze jedno ważne miejsce do zobaczenia.

piekara114 napisał(a):sobota, 25.05.2019 – Ateny 2-14


I tak kończymy dłuuuugi i pełny wrażań dzień.
Kiedy wchodzimy do mieszkania krokomierz wskazuje 35 tys. kroków i 22 kilometrów, i zmienia się data... Przed nami kilka godzin słów i jeszcze jedno ważne miejsce do zobaczenia.

Nieźle te dane oddają intensywność tego dnia .

piekara114 napisał(a):Dziewczyny, te wszystkie szczegóły i detale to odkryłam dopiero w czasie pisania relacji. Bardzo mi tego na miejscu brakowało i zwiedzanie nie było tak pełne jakby mogło być. Tu zapewne nawet przewodnik by nie pomógł...

Aga też mam wyobraźnię i bez problemu mogę technicznie dopasować sobie to co leży do tego jakby stało, ale Epidavos to tak naprawdę same zarysy fundamentów tu nawet wyobraźnia nie pomoże, jeśli nie ma się dobrych informacji zebranych za wczasu i jeszcze trzeba to przemyślec lub mieć na miejscu tyle czadu, aby dopasowywać miejsca do opisów. Mi wszystko w całość ułożyło się w głowie dopiero w zeszłym tygodniu.... Mam nadzieję, że mój opis i wskazówki jak zwiedzić pomogą innym.

Ja na pewno skorzystam!

Dawigs napisał(a):Nieźle te dane oddają intensywność tego dnia .

Sami byliśmy zaskoczeni, bo w sumie to kręciliśmy się cały dzień wokół Akropolu (to co do zwiedzania jest w "kupie"), a tu tylko tych kilometrów wyszło...

Piekarka84 napisał(a):Ja na pewno skorzystam!

niedziela, 26.05.2019 – Ateny 2-1

Dziś ostatni dzień w Atenach, wieczorem wracamy do Polski Ale jeszcze przed nami pół dnia. Z właścicielką dogadaliśmy się tak, że rano robimy check-out, ale bagaże możemy zostawić w mieszkaniu. Pani sprzątająca przygotuje mieszkanie dla kolejnych gości, którzy mają być późnym popołudniem, a my jak będziemy chcieli odebrać bagaże to sms i ona podejdzie i nam otworzy. Super, bo nie musieliśmy szukać miejsca na bagaże, zwłaszcza, że te 4 lata temu był problem ze skrytkami bagażowymi w centrum Aten. To mamy wszystko ustalone

Po śniadaniu zaglądamy na dach naszego budynku, gdzie jest urządzone miejsce wypoczynku dla gości – nam zabrakło czasu, aby z niego skorzystać….


Idziemy na najbliższą stację metra Petralona – bilet kupujemy w automacie i dosłownie za 3 minutki mamy metro. Zielona linia metra (najstarsza w mieście nitka, jej budowę rozpoczęto już w 1869 r. ) w tej części miasta jeździ nad ziemią, co pozwala nam chwilę po podglądać ateńskie blokowiska... Kilka minut jesteśmy w centrum.

Mamy jeszcze chwilę czasu do głównej atrakcji dzisiejszego dnia, więc kieruję się na stację Syntagma, aby kupić w kasie od razu bilety na lotnisko (cena 10 eur oraz 5 euro dla syna – musiałam pokazać paszport, aby miał zniżkę, uwaga w automatach nie da rady kupić biletu ulgowego na metro na trasę na lotnisko) i mogę spokojnie pozwiedzać podziemne i darmowe muzeum. Na kilkunastu (ok. 30) stacjach ateńskiego metra przygotowana jest wystawa, tego co archeolodzy znaleźli w ziemi w czasie budowy metra (wydobyto ok. 50 000 różnych artefaktów ). Do najbardziej znanej należy właśnie wystawa na stacji Syntagma, gdzie jesteśmy i gdzie krzyżuje się czerwona i niebieska linia metra.
Pooglądamy tu m.in. amfory do wina, mozaiki podłogowe, gliniane lampy naftowe i terakotowe rury wodne. Pod jedną ze ścian stworzono sekcję archeologiczną, gdzie zobaczyć możemy mury miejskie, fragmenty antycznej drogi czy akweduktu, a nawet grobowiec pochodzący z IV w. p.n.e. - grobowiec ze szkieletem


















Ateny to wręcz darmowe muzeum