W zeszłym roku był jeden Milos, w 2014 kolejnych 10 wysp.

piotrf napisał(a):

longtom napisał(a):Obyś tych słów nie żałował

Straszysz , czy obiecujesz

Sądzę, że obiecuje

Czekamy zatem

Miecia napisał(a):

piotrf napisał(a):

longtom napisał(a):Obyś tych słów nie żałował

Straszysz , czy obiecujesz

Sądzę, że obiecuje

Czekamy zatem

Ja mam nadzieję, że obiecuje .

piotrf napisał(a):Straszysz , czy obiecujesz

Miecia napisał(a):Sądzę, że obiecuje

mysza73 napisał(a):Ja mam nadzieję, że obiecuje .

Obiecuję, że będę się starał.

pzdr

8. czerwca, sobota

Chyba jednak byliśmy zmęczeni. Noc przespaliśmy dobrze. Tylko wczesnym rankiem, ledwo unosząc powiekę jednego oka, przestawiłem nieco auto tak aby lepiej wykorzystać cień jedynego na parkingu drzewka.

Ale zanim zaczniemy poznawać camping, zanim ruszymy na pierwszą wycieczkę po Milosie, kilka słów o wyspie.

Właściwie wszystko napisał Kulka. Ja tylko dodam kilka zdań w formie uzupełnienia.

Milos leży w Południowoegejskim Łuku Wulkanicznym.


http://www.photovolcanica.com/

Ciągnie się on, długim na ponad 450 km pasem, od Koryntu, poprzez Milos, Santorini aż do Nisyros u wybrzeży Turcji.



..."Wulkany w tym rejonie łączy ich pochodzenie, związane z ruchami wielkich płyt litosfery. Znajduje się tutaj granica płyt euroazjatyckiej i afrykańskiej, która ma charakter zbieżny, co oznacza, że litosfera jest wciągana w głąb ziemi. Polega to na tym, że płyta afrykańska podsuwa się pod płytę euroazjatycką (ang. subduction: "podsuwanie się", stąd nazwa: strefa subdukcji), jej skały ulegają zaś przynajmniej częściowemu stopieniu i powracają do puli astenosfery (płynny fragment powłoki ziemi znajdujący się pod litosferą). W wyniku tego wciągany w rozgrzane wnętrzności Ziemi materiał topi się i wędruje do góry, przyczyniając się do powstania strefy wulkanizmu tuż za strefą subdukcji. Proces ten wyjaśnia pojawianie się od niedawna aktywnych i stale aktywnych wulkanów wzdłuż łuku egejskiego."...
http://www.geotekst.pl/artykuly/historia/nisyros

Aktywność wulkaniczno-sejsmiczna w tym rejonie rozpoczęła się około 5 mln lat temu gdy rozpoczął się ruch płyty afrykańskiej. Jeszcze w plejstocenie, około 100 tyś. lat temu, gdy z terenów obecnej Polski wycofywał się lądolód ostatniego stadiału zlodowacenia północnopolskiego aktywność ta była silna. Warto również zauważyć, że była to aktywność w dużej części podmorska. Wulkaniczny stożek Profitis Ilias, najwyższego wzniesienia na Milosie (748 m npm), jest tego najlepszym przykładem

Aktywność wulkaniczna i sejsmiczna nie zamarła w tym rejonie do dziś.
To był zresztą jeden z magnesów, który nas na tą wyspę przyciągnął.

O wulkanizmie i geologi na razie tyle, ale istnieje duże niebezpieczeństwo, że do tematu tego jeszcze powrócę.

A więc nieco rozespani wychodzimy sobotnim rankiem z auta i udajemy się do recepcji jedynego na wyspie campingu Achivadolimni. Camping znajduje się na środku wyspy w jej najwęższym miejscu.



Potem ruszamy na zwiedzanie campingu. Wygląda na to, że nasz namiot będzie jedynym . Dzięki temu możemy wybrać sobie najlepsze miejsce.



Widzicie w samym środku terenu campingu największą kępę drzew To pistacja, eukaliptus i cedr . Właśnie w ich cieniu będziemy mieszkać przez najbliższe dwa tygodnie.

Od strony Adamas camping wygląda tak.



A to wspomniany eukaliptus.
I pień pistacji.







No i cedr.
Nie mylić z cydrem



Całość tonie w gąszczu różnokolorowych, pachnących oleandrów.



Gdzie się da na specjalnych, metalowych konstrukcjach, rozciągnięte są trzcinowe maty. Świetnie chronią od słońca. A ich cień tworzy ciekawe wzory na ziemi i na namiotach.



Nad całością dominuje Profitis Ilias.



cdn
polecam fanom oleandrów

Hehe, sami na campie? W ogóle, jakoś nie widać ludzi. Gdzie ci Grecy się podziali? Wszyscy w kolejce do pośredniaka?

Marsallah napisał(a):Hehe, sami na campie? W ogóle, jakoś nie widać ludzi. Gdzie ci Grecy się podziali? Wszyscy w kolejce do pośredniaka?

Wydaje mi się, że na campingu byli ludzie, tylko pewnie w domkach/bungalowach
Mam rację, Longtom?

Nam też się często zdarza być jedynym namiotem na campingu - jak jedziemy do Czech czy na Słowację. Wszyscy biorą domki, a my mamy swój namiot, więc po co nam jakiś domek...

Tym samym chciałam się ujawnić w Twojej relacji, Tomku. Jak zwykle, pięknie u Ciebie i ciekawie.
I nie ma to jak mieć nieograniczony wybór miejscówek na campie!

maslinka napisał(a):Tym samym chciałam się ujawnić w Twojej relacji, Tomku. ...

A ja byłem przekonany, że masz nas na oku od samego początku.

maslinka napisał(a):Takiej relacji nie mogę przegapić! Zajawka bardzo zachęcająca

Teraz przynajmniej mogę się cieszyć, że dwie Maslinki tu zaglądają.

Marsallah napisał(a):Hehe, sami na campie? W ogóle, jakoś nie widać ludzi. Gdzie ci Grecy się podziali? Wszyscy w kolejce do pośredniaka?

Obsługa techniczna campu to byli Bułgarzy, pod koniec naszego pobytu trochę ludzi jednak się pojawiło; głownie Włosi.
Przez 2 tygodnie niemiecki tylko raz słyszeliśmy

pzdr

longtom napisał(a):

maslinka napisał(a):Tym samym chciałam się ujawnić w Twojej relacji, Tomku. ...

A ja byłem przekonany, że masz nas na oku od samego początku.

maslinka napisał(a):Takiej relacji nie mogę przegapić! Zajawka bardzo zachęcająca

Teraz przynajmniej mogę się cieszyć, że dwie Maslinki tu zaglądają.

A bo najpierw była zajawka, w której się ujawniłam, a później właściwa część relacji , więc wypadało się przywitać i tu, i tu

Chyba się dobrze wytłumaczyłam

Longtom, po kilku stronach, ale czytam od początku, z wielką przyjemnością, niecierpliwie śledzę Twoje wakacyjne wojaże, i zaznaczam swoją obecność w tej edycji. Oczywiście chapeau bas za zdjęcia. Bardzo chciałbym o fotografii z Tobą porozmawiać. Niby od niechcenia, ale perfekcyjne w wykonaniu. To w połączeniu z opisem tworzy fantastyczny reportaż. Ciekawa, bardzo ciekawa relacja i z niecierpliwością czekam "na nasz ulubiony ciąg dalszy". Pozdrawiam. Tomasz.

maslinka napisał(a):...Chyba się dobrze wytłumaczyłam

Dobrze, dobrze
ale szkoda, że dwie Maslinki nie będą zaglądać. do relacji

TomKinS napisał(a): Pozdrawiam. Tomasz.

Tomki z Wielkopolski to fajne chłopaki Cześć
A co do zdjęć, to raz po raz coś fajnego uda się wybrać, szczególnie jak do wyboru ma się ich koło 4 tysięcy. W tym roku 3 aparaty mieliśmy z sobą. Dzięki, za miłe słowo.

pzdr

Miało być o oleandrach.
I będzie.

Nasz camp nazywa się Achivadolimni co znaczy jezioro z małżami. I chociaż w niedalekiej odległości jest nawet nieduże bajorko to nazwa ta nijak do tego miejsca nie pasuje. (choć ładnie brzmi)
Camping ten zdecydowanie powinien mieć w nazwie słowo pikrodáfnes- oleandry.



Wszystkie alejki obsadzone są krzakami oleandrów.



Krzaki są duże mają dwa-trzy metry.



A kwiaty, szczególnie z rana, szaleńczo pachną.
Kwiaty są pełne (jak piwonie) lub z pojedynczych płatków.

Amarantowo czerwone,





różowawo łososiowe,





żółto białe,





białe z czerwoną żyłką,



i całkiem białe.



Na campingu kwitły też mimozy i bugenwille, których przekwitłe kwiaty, nie wiedzieć czemu, osadzały się na brzegu basenu.





Przez pierwszy tydzień pobytu obsypany kwiatami był również "nasz" eukaliptus.



Wypatrywałem na nim misiów koala. Niestety żadnego nie wypatrzyłem, chyba akurat odleciały do Australii.
I choć koali nie było to i tak drzewo tętniło życiem.



Były motyle,





żuczki,



i różne inne brzęczące stwory.







Rankami budziły nas brzęczące na eukaliptusie pszczoły a wieczorami mieliśmy koncerty greckiej muzyki.



Niestety nasz grecki sąsiad był tylko kilka dni.

Również przez kilka dni, niedaleko nas "mieszkał" fajny terenowy kamper.





Z Milosa popłynęli na Santorini.



Tą sąsiadkę też lubiliśmy.



I cóż by jeszcze napisać o naszym campingu
Poza niedużą ilością miejsc dla camperów, poza miejscami dla namiotów są tam również bungalowy i miejsca do spania dla osób bez namiotów.

Oczywiście duży węzeł sanitarny (wariant turecki), obszerna kuchnia turystyczna, pomieszczenie z dużą ilością lodówek (do korzystania bez dodatkowych opłat). Jest basen (25 m), z fantastycznym widokiem. W recepcji jest komputer z internetem (na terenie Wi Fi w cenie) i sejfy. Jest restauracja, bar i sklepik.

Ciągle zamknięty. Kiedy zauważyłem, że ktoś się w nim kręci spytałem kiedy, w końcu, będzie otwarty

Maybe tomorrow.
Maybe in another day.

Ów another day do końca naszego pobytu nie nastąpił.

Tego leniwego dnia jeszcze wybraliśmy się na campingową plażę i nadmuchaliśmy kajak.
Co dobrze rokuje dla

cd

Wrzące życiem eukaliptusy i różnokolorowe oleandry ślicznie się prezentują . Wielka szkoda, że gdy kiedyś wrześniową porą znajdziemy się na Milos i może na jakąś noc zdecydujemy się na camping, nie mamy szans trafić na coś podobnego.
Gdy tak patrzyłam na te oleandrowe fotki, przypomniały mi się wielobarwne bugenwille w Ogrodzie Majorelle oraz mnóstwo odcieni rododendronów w Wojsławicach...

dangol napisał(a):Wrzące życiem eukaliptusy i różnokolorowe oleandry ślicznie się prezentują . Wielka szkoda, że gdy kiedyś wrześniową porą znajdziemy się na Milos i może na jakąś noc zdecydujemy się na camping, nie mamy szans trafić na coś podobnego.

Ha, nie jest tak źle, oleandry kwitną nawet we wrześniu. Na pewno nie kwitną tak pięknie i nie aż w tylu odcieniach ale .....jednak można się nimi cieszyć pod koniec lata.
To jest zdjęcie z Momenwazji z września 2011r.

a to z portu Adamos na Milos z września 2012r.

longtom napisał(a):

kulka53 napisał(a):... i co widzimy? Ano TO:

Całkiem ładny oleander
prawie jak mój balkonowy

pzdr

Tomku jak Twój balkonowy oleander ?

longtom napisał(a):
Nasz camp nazywa się Achivadolimni co znaczy jezioro z małżami. I chociaż w niedalekiej odległości jest nawet nieduże bajorko to nazwa ta nijak do tego miejsca nie pasuje. (choć ładnie brzmi)

Czy masz na myśli to bajorko o którym

kulka53 napisał(a):Nieopodal brzegu zatoki Chivadolimni na mapkach zaznaczone jest nieduże jeziorko. Podobno jest to obszar szczególnie chroniony jako siedlisko ptaków... ale chyba w innym terminie mogą one z niego skorzystać bo we wrześniu wygląda ono mało zachęcająco . Po prostu wyschło

To jeziorko należy do obszaru chronionego natura 2000, miałam nadzieję, że będzie więcej wody w czerwcu niż we wrześniu.

Lidia K napisał(a): Ha, nie jest tak źle, oleandry kwitną nawet we wrześniu. Na pewno nie kwitną tak pięknie i nie aż w tylu odcieniach ale .....jednak można się nimi cieszyć pod koniec lata.

Owszem, kwitą – ale szału nie ma . Przynajmniej w ubiegłym roku na Peloponezie (bo wcześniejsze wspomnienia z Krety mocno już przybladły, musiałabym przeglądać fotki) nie było... Na krzaczkach były tylko pojedyncze kwiatki, chyba jedynie w Mykenach w pobliżu grobu Agamemnona spotkaliśmy pachnący, pięknie rozkwitły biały oleander. Poza białymi, spotkaliśmy jeszcze różowo-cyklamenowe kwiatki, o takich barwach oleandrów jak pokazał Tomek, mogę więc sobie tylko pomarzyć… Zawsze lepiej to, niż nic