W zeszłym roku był jeden Milos, w 2014 kolejnych 10 wysp.

longtom napisał(a):tu ponoć bywają flamingi, ale to niestety wiosną jest.

Są tutaj. Ale w zimie.

Pozdrawiam,
Wojtek

longtom napisał(a):

Czyżby to zakole Warty było ?

Pozdrawiam Adrian

Franz napisał(a):

longtom napisał(a):tu ponoć bywają flamingi, ale to niestety wiosną jest.

Są tutaj. Ale w zimie.

W ostateczności są też w poznańskim ZOO.

ajdadi napisał(a):Czyżby to zakole Warty było ?

To w Krajkowie.

pzdr

longtom napisał(a):

To w Krajkowie.

pzdr

...tak też myślałem...
Pozdrawiam

ajdadi napisał(a):...tak też myślałem...

.
Po zwiedzeniu Zephyrii już jednoznacznie ruszamy w kierunku celu naszej dzisiejszej wycieczki.

Ruszamy na wschód,

tam musi być jakaś

kopalnia siarki

Trasa do kopalni siarki to kolejna z propozycji przygotowanych przez muzeum geologiczne w Adamas.
To właśnie z opisu tej trasy wiedzieliśmy, że w Zephyrii są dwa kościoły.

O miejscu gdzie można znaleźć gips krystaliczny wiemy z tego samego źródła.



Trasa jest świeżo wytyczona, ale słupki z tabliczkami są nieduże i stoją rzadko. Mamy kłopot aby znaleźć to miejsce.




W końcu się udało, kryształy gipsu błyszczały w słońcu z daleka.



Pamiątki pozyskane, możemy wracać do auta.





Powoli ruszamy dalej.



Droga jest całkiem dobra. Tędy jeżdżą ciężarówki do kopalni kaolinu.



Droga została wybrukowana w 1950 roku i nadal wygląda solidnie.



To dobrze, bo jeszcze kawałek nią pojedziemy.







Deszczu tu dawno nie było.



Widoki były typowe.







Kolejny przystanek zrobiliśmy sobie przy odkrywce kaolinu i ałunitu.







Spacerując po miloskich bezdrożach często natykaliśmy się na puste, myśliwskie naboje.
Tu jednak został pobity rekord.
Może tu sobie strzelnicę urządzili, a może tyle dzikich kóz tu się kręci.



Niewiele później pokazał się cel naszej wycieczki,



a widok niewielkiego autka dawał nadzieję, że i my dotrzemy do celu.



Początkowo zamierzałem zostawić auto tutaj.



Ale ostatecznie zjechaliśmy autem do samej kopalni. Tu pozyskałem tylko kolejne pamiątki.
Pięknie wykształcone, żółciótkie kryształy siarki.
Na szczycie widać budynek, w którym mieszkał dyrektor kopalni.



W dół toczyliśmy się z wolna podziwiając widoki.





W końcu, za kolejnym zakrętem, pojawił się cel naszej wycieczki.





Kopalnia była coraz bliżej,



a auto, mimo jazdy pełną kurzu drogą, ciągle było niebieskie jak pobliskie morze.



Wygląda na to, że w kopalni nie będziemy sami.





Już się cieszę na kolejny odcinek.

No coś takiego, zakaz zniesiony
Widocznie poprawiono tę drogę.
Sporo się jak widzę na wyspie przez rok zmieniło
Kolejny to powód, by Milos mocno trzymała się na liście miejsc zakwalifikowanych do ponownych odwiedzin

Ale super ta kopalnia wygląda - niczym staroinkaska budowla.
Już nie mogę się doczekać zwiedzania.


Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):No coś takiego, zakaz zniesiony
Widocznie poprawiono tę drogę.
Sporo się jak widzę na wyspie przez rok zmieniło
Kolejny to powód, by Milos mocno trzymała się na liście miejsc zakwalifikowanych do ponownych odwiedzin

Zakaz stoi nadal, ale taki mocno spłowiały, że można udawać, że go nie było.
W każdym razie opis trasy zaleca pozostawienie auta przy tych białych hałdkach.
A droga jak widać całkiem niezła. Ostatnie 100m strome.

A na Milos sporo atrakcji jeszcze, do zaliczenia, Wam zostało.

Vjetar napisał(a):Ale super ta kopalnia wygląda - niczym staroinkaska budowla.

A wiesz, że masz rację Sam bym na to nie wpadł.

Vjetar napisał(a):Już nie mogę się doczekać zwiedzania.

Piotrek pewnie by lepsze fotki tam zrobił.
W każdym razie, starałem się.

pzdr

longtom napisał(a):O miejscu gdzie można znaleźć gips krystaliczny wiemy z tego samego źródła.

Pamiątki pozyskane, możemy wracać do auta.

Podeślę Ci ten mój gips po kciuku z Dolomitów. Mało używany.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Podeślę Ci ten mój gips po kciuku z Dolomitów. Mało używany.
[/quote]

Jeśli ładnie wykrystalizował, to chętnie.

pzdr

W SE części Milosa siarka wydobywana była już w czasach antycznej Grecji. Może pamiętacie, do takiej antycznej kopalni dopłynęliśmy kajakiem. W dolinie okresowego strumienia Paliorema kopalnia powstała w połowie XIXw. Produkcja trwała tam do 1958 roku, gdy kopalnię i zakład przetwórczy zamknięto. Powodem był spadek cen na siarkę na rynkach światowych. Znacznie tańsza siarka była wytwarzana jako produkt uboczny w zakładach odsiarczania ropy naftowej.







Zakłady przetwórcze i sztolnie, położone są na północnym zboczu doliny.







Na południowym zboczu doliny położone są budynki socjalne i warsztaty.





Zapachy i wszechobecne resztki surowca przypominają gdzie jesteśmy.





Nikt tego nie pilnuje,





a fakt, że tyle żelastwa spokojnie tu sobie koroduje sugeruje, że w Grecji instytucja złomiarza nie została jeszcze odkryta.





Moja wiedza na temat pozyskiwania siarki jest znikoma, ale w wielkim uproszczeniu urobek po tych szynach wjeżdżał do góry i był rozkruszany. Potem zapewne było jakieś sortowanie. Następnie siarka była wytapiana w wielkich autoklawach.





Potem wagonikami, przez mostek siarka była przewożona do małego pirsu załadowczego. W przeważającej większości płynęła następnie do Francji i była wykorzystywana do produkcji środków ochrony roślin. (głównie winogron)







Pełno tu wszelakiego dobra.









Sąsiedztwo nieskalanego morskiego błękitu tworzy niebywały kontrast.





Niektóre elementy są w całkiem niezłym stanie.



Elementy transportera nie są nawet mocno zardzewiałe.







Stolarka okienna też się trzyma.



Kolej do nieba.







Zakłady były zelektryfikowane.



Pod mostkiem jest wspaniałe, zacienione miejsce piknikowe.

....

gdzie cd zalegnie na czas niejaki.

A może jednak sprzedać by Grekom patent zawodu - złomiarz

Pod tym mostkiem można by biwakować. Coś dla Kulków.


Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):Pod tym mostkiem można by biwakować. Coś dla Kulków.


Pozdrawiam

Bardzo chcieliśmy skorzystać ale nam meltemi wiał jak każdy porządny wiatr prosto w oczy piachem i drobnymi kamykami. Nie zeszliśmy w dół. O tym piszemy w relacji tu

Kolejne okazy kryształków tym razem gipsowych bardzo ciekawe. Jak posklejane przezroczyste zapałki. Dawniej to właśnie tafle gipsu służyły jako "szkło" w oknach. Czy te kryształki są kruche. Sprawdziłeś to może ?