Re: W zeszłym roku był jeden Milos, w 2014 kolejnych 10 wysp
napisał(a) longtom » 08.07.2014 17:12
06. 06. piątekDo wyspy przypłynęliśmy planowo.
Była czwarta.
W nocy
Rano
Wyokrętowanie, mimo panujących ciemności, przebiegło szybko.
BYLIŚMY NA NISYROSIE
I cóż robić o tej dziwnej godzinie
Alternatyw było kilka, właściwe rozwiązanie tylko jedno.
Podziwiałem KOLa, że dopiero na 3 dzień pobytu na wyspie ruszył z wizytą do Stefanosa. My tyle cierpliwości nie mieliśmy. Już pierwsze obroty kół naszego auta zbliżały nas do tego miejsca. Chyba całkiem dobrze wyspałem się na statku. Mimo ciemności prawidłowo wyjechaliśmy ze śpiącej Mandrakii, minęliśmy Loutrę, Pali i po chwili serpentynami zaczęliśmy wspinać się na krawędź kaldery nisyroskiego wulkanu. Niewiele mniejsza ilość serpentyn doprowadziła nas do dna kaldery. Jeszcze tylko kilka kilometrów po płaskim i byliśmy na miejscu.
Wokół nas wdzięcznie pośmierdywało siarką kilka kraterów wtórnych. Wśród nich, największy z nich Stefanos. Ale, że było jeszcze ciemno, postanowiliśmy uciąć sobie godzinną drzemkę.
Ocknęliśmy się na czas. Budził się świt.
Ponad 300m wyżej, ponad krawędzią kaldery, stopniowo zaczęło się robić coraz jaśniej.
Zaczynała się przygoda.
Jako, że świt budzi się powoli, mamy chwilkę czasu aby napisać kilka słów o wyspie i kraterze.
Nisyros (gr. Νίσυρος); zapisywane również jako Nissiros (wł. Nisiro) – grecka wyspa wulkaniczna na Morzu Egejskim. Stanowi część składową Dodekanezu, a znajduje się pomiędzy wyspami Kos i Tilos. Wyspa jest w przybliżeniu okrągłego kształtu, ma średnicę około 8 km i powierzchnię 41,6 km². W pobliżu Nisyros znajduje się kilka wysepek, z których największą jest Gyalí. W gestii władz lokalnych Nisyros znajduje się Gyalí (10 mieszkańców) oraz niezamieszkane: Pacheiá, Pergoússa, Kandelioússa, Ágios Antónios i Stroggýli. Wszystkie razem zajmują powierzchnię 50,055 km², a całkowita liczba mieszkańców wynosi 948. Nisyros jest wyspą górzystą; pośrodku niej znajduje się krater czynnego wulkanu. Wybrzeża są przeważnie skaliste, ale jest też kilka piaszczystych plaż (głównie po stronie północnej).wikipediaWedług mitologii greckiej wyspa powstała w chwili, gdy Posejdon oderwał fragment (wyspy)
Kos i rzucił w jednego z gigantów (Polivotisa)
, by uniemożliwić mu ucieczkę. W starożytności Nisyros nosiła nazwę Porphyris. Starożytne mury, datowane na V wiek p.n.e. – fragment wyspowej acropolis, odkryto w pobliżu Mandraki. W czasach Herodota wyspa stanowiła – wraz z Kos, Halikarnasem i Kalyndają – małe państewko wasalne podległe zwierzchnictwu perskiemu, a podporządkowane bezpośrednio władzy królowej Artemizji. Wyspa była miejscem zaopatrzenia okolicznej ludności w kamienie młyńskie wykorzystywane w najstarszych młynach wodnych, co odnotowuje w swych epigramatach Antypater z Tessalonik w I wieku p.n.e.wikipediaSzczyt najwyższego na wyspie wzniesienia (nazywającego się, jakżeby inaczej, Prophitis Ilias 698m npm) zasłaniały chmury.
Jedynym miastem i portem wyspy jest Mandraki (682 mieszkańców). Inne zamieszkane miejsca to wioski Paloi (167), Nikeia (48) i Emporios (25). Zgodnie ze spisem powszechnym z roku 2001, wszystkich mieszkańców społeczności jest 948 (w tym 10 na Gyalí), natomiast latem wyspę odwiedza wielu turystów i mieszkających gdzie indziej Nisyrian, którzy przyjeżdżają tu na wakacje. Turystyka nie jest tak rozwinięta jak na innych wyspach. Połowy macicy perłowej i zbiory pumeksu na Gyali stanowią główne źródła dochodów wyspiarzy. W przeszłości, dzięki uprawom na sztucznie zbudowanych tarasach, wyspa była samowystarczalna pod względem żywnościowym. Obecnie jednak uprawy zajmują znacznie mniejszą powierzchnię.wikipedia Woda pitna pozyskiwana jest z instalacji odsalających wodę morską.
Ilias wystroił się w różową sukienkę.
Sukienka była dość kusa.
Poniżej niej dostrzegliśmy pierwsze fumarole
To "kurzył" Polyvotis.
cdn