W zeszłym roku był jeden Milos, w 2014 kolejnych 10 wysp.

te kiero napisał(a):
więc jestem, by choć wirtualnie zaliczyć te 10 kolejnych

... a więc i ja jestem.
Tym bardziej, że osobiście zaliczyłem tylko trzy ... i to nie te, a w dodatku strasznie, strasznie dawno.

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):... a więc i ja jestem.

Cieszę się bardzo
W pewnym momencie będzie nawet kawałek "ferraty"

pzdr

W porcie będziesz sie łańcucha trzymał po wyjściu z knajpy?

FUX napisał(a):W porcie będziesz sie łańcucha trzymał po wyjściu z knajpy?

W porcie łańcuchy to przeważnie są kotwiczne, więc ich trzymanie mogłoby sie bardzo źle skończyć.

pzdr

.
czwartek, 5. 6. Przebieżka po Atenach.

Tegoroczna droga dojazdowa do Pireusu była bardzo podobna do zeszłorocznej i liczyła prawie 2400km. Z Poznania do Wrocławia jechaliśmy powolnie remontowaną S5. Potem odmiana, zamiast prosto na południe do Baboszowa, skręciliśmy w lewo, do Gliwic. Potem dla odmiany w prawo w A1 prosto do Ostrawy. Później już "normalnie" Ołomuniec, Brno, Bratysława, Budapeszt, Belgrad i przyautostradowa stacja benzynowa w Velikiej Planie. Kolacja i pierwszy nocleg w naszym hotelu na kółkach. Spało się całkiem dobrze więc dalej ruszyliśmy koło 9 rano. Reszta Serbii minęła szybko, potem Macedonia i chwile później Grecja. Do Larissy jechaliśmy autostradą, co chwila wysupłując kolejne eurasy na autostradowych bramkach. W Larisie zjechaliśmy z autostrady i do Lamii jechaliśmy bocznymi drogami. Widoki piękne. Niemniej ostrzegam, osobom wrażliwym na dużą ilość ostrych zakrętów droga może dostarczyć dodatkowych atrakcji. W Lamii znów wjechaliśmy na autostradę i wieczorkiem, zgodnie z planem dojechaliśmy do stacji BP na przedmieściach Aten. Po kolacji było na tyle wcześnie, że posłuchaliśmy sobie jeszcze fragmentu podróżnego audiobooka (tym razem Potop). Koło 23 poszliśmy spać.
Kolejnego poranka ruszyliśmy do Pireusu. W Pireusie też zmiana. Zamiast do bramy 9 (w zeszłym roku stamtąd ruszaliśmy na Milos) kierujemy się do bramy nr 1.



To z tamtego nabrzeża linia "Blue Star" pływa na wyspy Dodekanezu. Przy nabrzeżu stoją dwa potwory.
Blue Star 1



i podobnej wielkości Paros. Oba wielkie, zabierające po 1500 pasażerów. My mamy płynąć Diagorasem.
W wielkim, klimatyzowanym terminalu Blue Star pustki, nie ma się kogo spytać co z Diagorasem i kiedy otworzą kasy. Idę na Parosa. Tam dowiaduję się, że Diagoras ma "some troubles" , że popłyniemy Parosem i że kasy otworzą 2 godziny przed planowaną godziną startu.

Mamy zatem kilka godzin czasu. Jest okazja aby znów zobaczyć kawałek Aten. Port w Pireusie jest ogromny. Posiada nawet wewnętrzną, bezpłatną linie autobusową. I właśnie takim autobusem dojeżdżamy do kładki łączącej tereny portu z wejściem do stacji metra.

Dobrze, że jest ten mostek, bo poniżej "wykopki".





Kupujemy bilety (1,5 E) i po chwili, mijając stadion Olimpiakosu Pireus, ruszamy do Aten. Jedziemy "zieloną" linią do stacji Omonia, potem przesiadka na "czerwoną" i po chwili wysiadamy na stacji Akropoli. Tym razem nie pójdziemy jednak na Akropol, pójdziemy do świątyni Zeusa. Musimy kawałek podejść szeroką i ruchliwą aleją Syngarou.



Po chwili jesteśmy przy ruinach świątyni.



Sporo tu turystów. Nie interesują się oni jednak ruinami świątyni. Wszyscy są zajęci robieniem wielce oryginalnych, pamiątkowych zdjęć Akropolu widocznym poprzez łuk Hadriana.



Oczywiście i my, jako jednostki karne i zdyscyplinowane, poddajemy się obowiązującemu rytuałowi.





To ujęcie wydaje się być szczególnie oryginalne.





Świątynia Zeusa Olimpijskiego i Łuk Hadriana to pozostałości po Atenach rzymskich. Świątynia powstała w 131 r. p.n.e. i była największą grecką świątynią. W czasach swojej świetności miała 104 kolumny, z których do czasów obecnych zachowało się tylko 15. W jej wnętrzu znajdowały dwię dwa posągi - Zeusa i cesarza Hadriana.

Obok znajduje się Łuk Hadriana, który miał oddzielać Ateny antyczne od rzymskich. Z jednej strony łuku widnieje napis "Tu są Ateny, dawne miasto Tezeusza", natomiast z drugiej "Tu jest miasto Hadriana, a nie Tezeusza".
internet

Jednak, jako wyraz słowiańskiej przekory, postanawiamy wykonać również, zza płotka, kilka zdjęć świątyni Zeusa.







cdn

longtom napisał(a):W wielkim, klimatyzowanym terminalu Blue Star pustki, nie ma się kogo spytać co z Diagorasem i kiedy otworzą kasy.

Każdy udaje Greka...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Każdy udaje Greka...

Grekom jakby łatwiej to wychodzi.

pzdr

longtom napisał(a):Sporo tu turystów. Nie interesują się oni jednak ruinami świątyni. Wszyscy są zajęci robieniem wielce oryginalnych, pamiątkowych zdjęć Akropolu widocznym poprzez łuk Hadriana.
Oczywiście i my, jako jednostki karne i zdyscyplinowane, poddajemy się obowiązującemu rytuałowi.

Jednak, jako wyraz słowiańskiej przekory, postanawiamy wykonać również, zza płotka, kilka zdjęć świątyni Zeusa.

Zdjęcia z góry. Wyraźnie nie ma po co za płotek wchodzić. Pusty plac, kolumny i brama.

Lidia K napisał(a): Wyraźnie nie ma po co za płotek wchodzić. Pusty plac, kolumny i brama.

A przy bramie...


kasa.

pzdr

longtom napisał(a):

Lidia K napisał(a): Wyraźnie nie ma po co za płotek wchodzić. Pusty plac, kolumny i brama.

A przy bramie...


kasa.

pzdr

Skoro jest płot musi być kasa przy TAKIEJ bramie.

A w kasie ... ofiara dla Zeusa, żeby nie ciskał gromami w kajak . Wy jednak byliście twardzi i ofiary nie złozyliście . Czyli pioruny Wam nie straszne, albo po prostu prognoza pogody takowych nie przewidywała

Lidia K napisał(a):Skoro jest płot musi być kasa przy TAKIEJ bramie.

Niby wiele nie chcieli za wstęp, ale poza widocznymi doskonale zza płotka kolumnami nic więcej tam nie ma.

dangol napisał(a):A w kasie ... ofiara dla Zeusa, żeby nie ciskał gromami w kajak . Wy jednak byliście twardzi i ofiary nie złozyliście . Czyli pioruny Wam nie straszne, albo po prostu prognoza pogody takowych nie przewidywała

Niby nie przewidywała, ale za wiele w tym roku nie popływaliśmy.
Mściwy ten Zeus, musiał coś Eolowi nagadać.

pzdr

Spod Świątyni Zeusa ruszamy dalej. Przekraczamy ulicę



i zagłębiamy się w cieniste alejki państwowego ogrodu botanicznego.
Na skraju parku stoi Zappeion MEGARO.



To budynek wybudowany na potrzeby pierwszych igrzysk olimpijskich ery nowożytnej.
To w nim odbywały się zawody szermiercze. Obecnie budynek służy różnym reprezentacyjnym celom.
Sądząc po ilości policji w okolicy budynku i zestawie flag na masztach musiał się tam odbywać jakiś unijny "raut".

Za blisko nie można było podejść. Weszliśmy więc do ogrodu.





Aleja tak kwitnących drzew wyglądała imponująco.





Przy takich palmach też trudno było przejść obojętnie.





Tu byłem bystrzejszy, i wiem jak się nazywają.



Oj chyba Grecy nie lubią pomarańczy.



Na drugim końcu ogrodu botanicznego stoi budynek parlamentu.



Kulki, w zeszłym roku, trafiły na wspaniałą zmianę warty ewzonów.



Nam też szczęście dopisało, pod parlamentem kłębił się ewzoński narybek



i jakiś ewzoński wiarus w podeszłym wieku.



Przy budynku parlamentu znajduje się stacja metra Syntagma.
Na zmiane warty czekać nie mogliśmy.
Było trzeba wracać do Pireusu.

cdn

longtom napisał(a): Aleja tak kwitnących drzew wyglądała imponująco.

To była zapewne jacaranda ?

Kiedy kilka lat temu byłam wiosną w Maroku, od fioletowych drzewk nie mogłam oderwać wzroku

dangol napisał(a):To była zapewne jacaranda ?

Kiedy kilka lat temu byłam wiosną w Maroku, od fioletowych drzewk nie mogłam oderwać wzroku

Tak po cichu liczyłem na Ciebie

Dziękuję.

pzdr