Pag 2010

Będzie Klapa, będzie Klapa ..

Skąd wiedziałaś?
Będzie z tego raczej klapa, bo ani zdjęć, ani Drażena

mahadarbi napisał(a): ani zdjęć, ani Drażena

ale będą wrażenia dawaj, dawaj...

Witam

super ralacja
czy mogę Panią prosic o namiar na ten super apartament

Dziękuję adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl

Właściwie to nie wiedziałam, czy mam się śmiać czy płakać, czytając o "milutkich dzieciaczkach" sikających do butelki. Reakcja mamusi, też bardzo polska . To takie "nasze" .

Relacja świetna, Pag jak zwykle cudowny....Miałam go w planach, ale te tłumy rodaków trochę mnie odstraszają.

Byliśmy tam tylko jeden dzień, ale tak mnie Pag zauroczył, że chciałabym tam wrócić. Wierzę, że i nam uda się tam znaleźć swoje miejsce

Mac1q napisał(a):Witam

super ralacja
czy mogę Panią prosic o namiar na ten super apartament

Dziękuję adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl

Namiar przesłałam. Powodzenia

[quote="Mdziumka"]Właściwie to nie wiedziałam, czy mam się śmiać czy płakać, czytając o "milutkich dzieciaczkach" sikających do butelki. Reakcja mamusi, też bardzo polska . To takie "nasze" .


Proszę mi wierzyć, ja też nie wiedziałam, czy śmiać się czy wołać o pomstę do nieba , dlatego postanowiłam opuścić to "swojskie" miejsce...



Relacja świetna, Pag jak zwykle cudowny....Miałam go w planach, ale te tłumy rodaków trochę mnie odstraszają.


To może po sezonie? Przynajmniej sikających do butelki nie będzie, bo szkoła ))

Byliśmy tam tylko jeden dzień, ale tak mnie Pag zauroczył, że chciałabym tam wrócić. Wierzę, że i nam uda się tam znaleźć swoje miejsce

Trzymam kciuki, bo gra warta świeczki!
Pozdrawiam

W Poracie ludzi, jak zwykle, masa. Zajmujemy 'nasz' stolik, pusty na szczęście, ale chyba tylko dlatego, że malutki i niezbyt przydatny licznym, zazwyczaj, rodzinom.
Nadia nie może wytrzymać napięcia i szuka... Mario. 'Dzieła sztuki' przecież nie mogą czekać Piękny Mario dostrzega nas, mimo tego, że masz już dość. To widać. Pot leje się z niego strumieniami, a tu gości przybywa. Jest też Antek, który z daleka do nas macha i już pędzi do dwóch stolików. Dziś istny młyn! Chłopaki nie mają już siły, widać, ale uśmiech znajdują dla każdego.
Nadia, nie zważając, na trudy pracy kelnera, biegnie ze swoją pamiątką do Mario. Ten w szoku. Wzruszenie odbiera mu mowę Ociera z czoła pot i bierze ją do góry serwując solidnego buziaka. Nadia w siódmym niebie! Goście najwyraźniej też. Matko, jak my stąd wyjedziemy...?
Antek nawet nie widzi tej taniej scenki, bo chyba nie za bardzo dziś wie, jak się nazywa. W kuchni - mama Antka ma dziś pomoc. Tata też dziś robi za kelnera, o, i mają nową barmankę!
Rzeczywiście w Mandre zdecydowanie dziś więcej ludzi. Tydzień temu deptaczkiem można było iść środkiem, dziś już trzeba trzymać się prawej, bo masa tłumu kołysze się na wszystkie strony! Stasznie, już sam widok mnie męczy. A co się będzie działo w weekend? Akurat zmiana turnusu, więc pewnie dotrze tu kolejna dostawa 'naszych' w ilościach przemysłowych ))
Kiedy w 'locie' zagadujemy Antka, jak sobie radzą, i czy nie mają dość, wyciera tylko kropelki potu i uśmiecha szerokim 'cziiis': - A skąd! Czekamy na to cały rok, więc im tłoczniej tym lepiej. Życzymy sobie tylko takich wieczorów - dodaje. Biznes wszędzie jest tak samo życzeniowy
Nadia wreszcie może wręczyć swoją abstrakcję Antkowi. Wiedzą, że jutro będziemy tu po raz ostatni. Jak pewnie wielu. Będą kolejni. Będą następnie Nadie czy Zosie, a oni tak samo będą sobie życzyć takich tłumów, takiego utargu.
Zamawiamy ośmiornicę i wspaniałe tam kalmary. Dziś grillowane, dla odmiany. I chcemy się delektować tym smakiem w nieskończość. I wiem już, że to jest kolejna rzecz, której mi będzie najbardziej brakować. Smaku świeżych frutti di mare. W następnej kolejności po widoku z tarasu...
Kiedy nasza kolacja dobiega końca, dochodzą nas z portu odgłosy ni to fiesty, ni karnawału, ni wesela? Niesie tym bardziej świetnie, bo siedzimy przecież nad portem. Żegnamy się i zmierzamy w kierunku śpiewu...

za jakość zdjęcia przepraszam, ale uprzedzałam

Jest Klapa Sol, zdecydowanie lepiej prezentują się na tle morza niż pod sklepem, jak to było u nas. Jakoś tak smutno mi się zrobiło czytając, że Wasz pobyt na Pagu dobiega końca... ale liczę, że coś tam jeszcze będzie, hmmm .... no i na Wiedeń czekam

Helen, jeszcze jeden dzień przed nami, więc jakoś to porozciągam na maxa No i mam kilka fotek z sobotniego powrotu, kiedy ruszyliśmy drogą ku mostowi a że pogoda ZNOWU była świetna, kolor morza i białych łysych skał był absolutnie odlotowy.

Wiedeń... tak... w Wiedniu zrobiłam tak, jak chyba Ty w Zadarze za pierwszym razem... Nie zabrałam mojego przewodnika, był upał, kierowaliśmy się intuicyjnie ku topowym miejscom. Ratowałam się ABC turysty w ciągu weekendu, i miałam potwornego 'moralniaka', że się tak kiepsko przygotowałam

Była Klapa Sol w relacji Helen, więc nie może jej zabraknąć dla przypomnienia również w tej relacji

Dalmatinska pisma u srcu

Ja też sobie zostawiam na później link z YouTube, piosenkę przy której moje dziecko wpadło w paski amok taneczny Szkoda, że nie można zamieścić filmu wideo...

Czy ten w ten amok wpadło dziecko piosenka Klapy Sol

Dla córeczki Pcelica Maja

mahadarbi napisał(a)::D
Ja też sobie zostawiam na później link z YouTube, piosenkę przy której moje dziecko wpadło w paski amok taneczny Szkoda, że nie można zamieścić filmu wideo...

Jak to nie można? Masz go na kompie?

Świetna
Ale to nie było to.

Za to kiedy usłyszała: , wiedzieliśmy, że straciliśmy dziecko na pół nocy