Osiołkiem dookoła Rabu i Mljetu, z macedońskim finałem

wiola2012 napisał(a):Dobrze, że postanowiłaś dokończyć tę relację i chyba jeszcze rumuńska czeka .

Bardzo dobrze Ciekawi mnie czy dotarliście do punktu widokowego na końcu jeziora - tam są widoki wspaniałe , ale w upale wejście daje mocno w kość . . .


Pozdrawiam
Piotr

wiola2012 napisał(a):Dobrze, że postanowiłaś dokończyć tę relację i chyba jeszcze rumuńska czeka .

Lubię kończyć to, co zaczęłam
Ale czy podejmę się opisania sierpniowej Rumunii, nie wiem jeszcze

piotrf napisał(a):Ciekawi mnie czy dotarliście do punktu widokowego na końcu jeziora - tam są widoki wspaniałe , ale w upale wejście daje mocno w kość . . .

Żeby były widoki, musi być widoczność
No i dzień nam się powoli kończył Już niedługo się okaże, jak było nad Kozjakiem

27 lipca (środa): Jezioro Kozjak

Od razu powiem, że jezioro widzieliśmy z nietypowej strony, po prostu z tej najbliższej Skopje, niekoniecznie najbardziej atrakcyjnej. Czas nas gonił. Kiedy dotarliśmy na punkt widokowy, była prawie 18:00, a potem trzeba było jeszcze zjechać górską drogą...

Ale wszystko po kolei
Jedziemy drogą R1106 ze Skopje i cały czas jesteśmy obserwowani :



Dobra nawierzchnia się kończy:



Wkrótce dojeżdżamy do punktu widokowego obok restauracji Aurora Kozjak:



Bardzo mi się spodobała, chciałam tam koniecznie iść, ale chyba dobrze się stało, że ostatecznie się nie zdecydowaliśmy (w drodze powrotnej przegoniła nas nadciągająca burza), bo średnia ocen lokalu na Google Maps to zaledwie 3,8; zatrucie pokarmowe na wakacjach nie jest fajną sprawą, chociaż większość ludzi narzeka tu głównie na fatalną obsługę kelnerską.

Widok na Jezioro sprzed restauracji jest obłędny, choć nie widać tego na zdjęciach - słabe warunki oświetleniowe, mała przejrzystość powietrza. W dodatku niechcący coś przestawiłam w aparacie (a raczej zrobił to Małż, pstrykając mi zdjęcie z krową )



Fotka z telefonu ma trochę lepszy kontrast:



Jezioro Kozjak jest największym sztucznym akwenem w Macedonii. Ma 32 km długości, w najgłębszym miejscu osiąga 130 m, a w najszerszym 400. W 2004 roku powstała zapora, która spiętrzyła rzekę Treskę oraz wybudowano elektrownię wodną. Pod kątem turystycznym Jezioro jest bardzo słabo zagospodarowane oraz trudno dostępne.

W miejscowości Nova Breznitsa zaczyna się droga, prowadząca przez rezerwat Jasen, którą można dojechać bezpośrednio nad Jezioro. Jednak przejazd (jednokierunkowy) jest możliwy tylko w określonych godzinach - latem między 6:30 a 9:00 oraz 16:00 a 18:00. My i tak nie mielibyśmy wystarczająco dużo czasu, żeby nią pojechać (najlepiej zarezerwować sobie cały dzień), więc wybraliśmy drogę 302 prowadzącą na pokazany punkt widokowy i dalej, w stronę zapory.

Jedziemy zatem:



Czasami przebija się słońce, choć generalnie jest ponuro. Nawierzchnia momentami wygląda tak :



Da się przeżyć! Zwłaszcza, że widoki coraz ciekawsze:



Maździak zadowolony :



Jesteśmy teraz zdecydowanie bliżej Jeziora, który ma piękny seledynowy kolor, nawet przy pochmurnym niebie:



Coś tam się dzieje na dole:



Jednak jest dojazd nad samo jezioro, chociaż raczej dla terenówek.

Pozuję przy barierce :



Po chwili dojeżdżamy do zapory:



Tą drogą dalej już nie pojedziemy. Pozostaje przyjrzeć się jezioru:



i pobliskiej kapliczce:




To, co widać na zdjęciu:



to ślepa droga prowadząca tylko do zabudowań elektrowni i jeszcze kawałek wzdłuż rzeki Treska.

Dla lepszej orientacji, gdzie jesteśmy:



No nic, zrobiliśmy krótki rekonesans, dalej i tak nie pojedziemy. Trzeba wracać, zwłaszcza, że zaczyna kropić deszcz



Coraz mocniej też wieje, idzie burza... W drodze powrotnej upieram się na zrobienie przystanków w tych samym miejscach, co poprzednio, żeby poprawić ujęcia zrobione przy dziwnych ustawieniach aparatu. Z narażeniem życia pstrykam przy wzmagającym się wietrze:



a efekty i tak są marne:



Może trochę lepsze w punkcie widokowym obok restauracji, do którego znowu docieramy. Zwłaszcza z zoomem :




Wychodzi na to, że w takich warunkach oświetleniowych najlepiej radzi sobie telefon :



No cóż, fotografem nie jestem

Pozować też nie umiem - zamykam oczy :



Lepiej wracajmy

Cóż mogę powiedzieć o jeziorze Kozjak? Niewiele widziałam Następnym razem trzeba będzie dotrzeć do niego z innej strony, od południa i zobaczyć akwen z góry, z zupełnie innego punktu widokowego. Fajnie też podejść (podjechać) do miejsca, w którym siedziały Kozice Piwniczańskie :
https://kozicepiwniczanskie.pl/macedoni ... -zobaczyc/

Ruszamy w stronę Skopje (znowu widać Vodno):



Psy na drodze:



Kolejny krzyż, tym razem już w centrum miasta, między wieżowcami:



A oto i "nasz" blok, do którego docieramy przed 19:30:



Nie chce nam się już nigdzie chodzić... Tym bardziej, że właśnie zaczyna się burza. (Była intensywna i po 15 minutach się uspokoiła, ale lenistwo i tak wygrało ) Wieczór spędzamy w apartmanie, gotując obiadokolację i układając plan na kolejny dzień w Macedonii

Właśnie o ten punkt ( gdzie spały Kozice Piwniczańskie ) widokowy pytałem , kiedyś można było do niego jedynie dojść , z uwagi na odsłonięty szlak słońce dawało się we znaki , dojechać - może quadem No cóż , świat się zmienia , do Teth też dzisiaj można dojechać dowolnym pojazdem po nowym , równym asfalcie . . .
Następnym razem spróbujcie dojechać od Dolnej Belitsy - piękne widoki jesienią


Pozdrawiam
Piotr

maslinka napisał(a):
Ale czy podejmę się opisania sierpniowej Rumunii, nie wiem jeszcze

Wspominałaś o powrocie do Rumunii, więc relacja z pierwszego pobytu musi być ! Chyba że planujesz oba wyjazdy jakoś połączyć w jednej relacji

dangol napisał(a):

maslinka napisał(a):
Ale czy podejmę się opisania sierpniowej Rumunii, nie wiem jeszcze

Wspominałaś o powrocie do Rumunii, więc relacja z pierwszego pobytu musi być ! Chyba że planujesz oba wyjazdy jakoś połączyć w jednej relacji

Z doświadczenia wiem , że Rumunia wciąga i uzależnia Bardzo
Znając co nieco upodobania Agnieszki , coś mi mówi że tych powrotów to więcej będzie


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Następnym razem spróbujcie dojechać od Dolnej Belitsy - piękne widoki jesienią

Tak, najlepiej dojechać do Kozjaka właśnie z tej strony. My jednak na Skopje i okolice mieliśmy aż dwa pełne dni Trochę mało, żeby się rozpędzać, więc tylko "liznęliśmy" niektóre atrakcje. (Matkę za to mamy zwiedzoną wystarczająco dokładnie, w najbliższym czasie nie przewiduję powtórek.) Na pewno kiedyś wrócimy po więcej...

dangol napisał(a):Wspominałaś o powrocie do Rumunii, więc relacja z pierwszego pobytu musi być ! Chyba że planujesz oba wyjazdy jakoś połączyć w jednej relacji

"Powrót" był w sierpniu, a podczas opisywanych w tej relacji wakacji spędziliśmy w Rumunii tylko dwie noce, w Aradzie i one oczywiście tutaj zostaną opisane, tzn. raczej dni opiszę

piotrf napisał(a):Znając co nieco upodobania Agnieszki , coś mi mówi że tych powrotów to więcej będzie

Na pewno
Co prawda nie w tym roku, bo na ten rok są już inne plany , ale w nie najdalszej przyszłości
Rumunia i Macedonia to moje wielkie odkrycia zeszłego roku Każda z nich inna i na swój sposób wyjątkowa

maslinka napisał(a):Ale czy podejmę się opisania sierpniowej Rumunii, nie wiem jeszcze

Ale jak to możliwe, żeby nie było rumuńskiej relacji ?

megidh napisał(a):

maslinka napisał(a):Ale czy podejmę się opisania sierpniowej Rumunii, nie wiem jeszcze

Ale jak to możliwe, żeby nie było rumuńskiej relacji ?

Pisanie relacji pochłania bardzo dużo czasu, sama wiesz Na razie chcę dokończyć tę, a potem zobaczymy.
Najbliższe miesiące zapowiadają się u mnie pracowicie, więc może być problem...


28 lipca (czwartek): Akwedukt i Kolorowy Meczet w Tetowie

Drugi pełny (i ostatni) dzień w Skopje. Na początek pojedziemy poza centrum zobaczyć niezbyt popularną atrakcję turystyczną. Przebijamy się przez miasto:



Na przedmieściach sprzedaje się głównie krzesła ogrodowe :



oraz arbuzy i melony :



Wjeżdżamy w zaniedbane podmiejskie rejony. Mnóstwo śmieci przy drodze, a dzieci bawią się obok kontenerów.



Dojeżdżamy w końcu do celu, którym jest akwedukt; według niektórych źródeł - rzymski, według innych niekoniecznie.



Do dzisiaj zachowało się około 370 metrów akweduktu wspartego na 55 kamiennych łukach.

Widok na wzgórze Vodno z "parkingu":



Idę w stronę budowli w morderczym upale Kadr psuje zaparkowany na samym środku samochód:



Niektórzy chętnie wjechaliby na samą górę, zresztą dwa zdjęcia wyżej widać, że ktoś tam siedzi

Cytując Wikipedię istnieją trzy teorie, jeśli chodzi o czas powstania Akweduktu. Wybudowano go:
- za czasów rzymskich, w I wieku, w celu doprowadzenia wody do obozu legionów rzymskich Skupi,
- za panowania bizantyjskiego, w czasach Justyniana I, aby doprowadzić wodę do miasta Iustiniana Prima (w związku z tą teorią akwedukt bywa też nazywany Akweduktem Justyniana),
- w czasach osmańskich, w XVI wieku, w celu zaopatrzenia w wodę dużej ilości łaźni publicznych.

Skłaniałabym się ku tej ostatniej, bo na starożytny to mi on nie wygląda Oczywiście mogę się mylić Podobno był używany do XVIII wieku.




Moja mina mówi: Chodźmy już stąd! :



Niełatwo wytrzymać w słońcu, w ponad trzydziestostopniowym upale, a moje ubranie nie jest przystosowane do spacerów w takich warunkach, tylko do zwiedzania meczetu, co jest najważniejszym celem dzisiejszej wycieczki

Chodzi oczywiście o Kolorowy Meczet w Tetovie, do którego zaraz pojedziemy, początkowo autostradą:



Pogoda zaczyna się psuć, góry w chmurach... Szkoda, bo po zwiedzeniu Meczetu mieliśmy plan zakładający mały górski spacerek (oczywiście bardziej odpowiednie ciuchy są w bagażniku )

Wjeżdżamy do Tetova, w którym jest jakby luksusowo :



Nie wszędzie Wpadamy w koszmarny ruch uliczny, szczególnie ciekawie jest na rondach:



Znalezienie miejsca parkingowego wydaje się graniczyć z cudem, ale w końcu ten cud staje się naszym udziałem

Tetovo zamieszkuje duża mniejszość albańska - prawie 55% wszystkich mieszkańców. Poznany nad Jeziorem Ochrydzkim Piotr polecał nam zwiedzanie Meczetu; dodał wtedy z uśmiechem: Spróbujcie tam zaparkować Jesteśmy z siebie dumni, bo się udało

Do celu mamy krótki spacerek. Kolorowy Meczet robi wrażenie już z zewnątrz:



Wygląda, jakby był obłożony talią kart :



Budowla powstała w 1438 roku i została sfinansowana przez mieszkańców Tetowa. Meczet ma wysokość 10 metrów, zbudowano go na planie kwadratu. Na dziedzińcu znajduje się fontanna i ośmioboczne mauzoleum (türbe), w którym spoczywają siostry-fundatorki.

Obrazki pokazujące dopuszczalne stroje:



Trzeba też zdjąć buty i zostawić w odpowiednim miejscu, mężczyźni po jednej, kobiety po drugiej stronie.



Podobnie jak w Sarajewie, jestem przygotowana do zwiedzania :



Wnętrze jest zachwycające:



Bardzo bogato ozdobione motywami florystycznymi i geometrycznymi:





Oglądamy wszystko na spokojnie, a potem wrzucamy pieniążek do puszki, bo wstęp jest darmowy.

Ogród przed meczetem również pięknie się prezentuje, widać, że o niego dbają.



Ale przymocowane na stałe dozowniki na mydło to lekka przesada :



Spacerujemy jeszcze po pobliskim parku:



i podziwiamy budynek hamamu (łaźni tureckiej), w którym obecnie urządzono galerię sztuki:




Pogoda robi się coraz bardziej niepewna (chmurzy się), jednak chcemy, przynajmniej samochodem, dostać się wysoko, więc zmierzamy w stronę Maździaka...

Właśnie wypomniałam Panu M., że my tyle razy już w Skopje, a on dalej mi pod akwedukt nie podjechał, a Aga pierwszy raz i już była....

piekara114 napisał(a):Właśnie wypomniałam Panu M., że my tyle razy już w Skopje, a on dalej mi pod akwedukt nie podjechał, a Aga pierwszy raz i już była....

Małż znalazł na mapie akwedukt, więc podjechaliśmy "po drodze"

A ja mam go zaznaczonego od 2016 r... choć raz z okien auta mi mignął, ale to się nie liczy...
Akwedukty i wszelkie stare teatry to ja uwielbiam...podobnie jak latarnie morskie

Wnętrze meczetu robi wrażenie, niby nazbyt wiele kolorów, ale jednak dobrze do siebie dobranych.

oraz arbuzy i melony :

Ależ bym teraz zjadła takiego świeżego, pachnącego, wygrzanego w słońcu melona

Akwedukt fajny na chwilę.
Za to meczet absolutnie mega To kolorowe wnętrze robi wrażenie

piekara114 napisał(a):Akwedukty i wszelkie stare teatry to ja uwielbiam...podobnie jak latarnie morskie

Wiedziałam o mozaikach i o latarniach morskich O akweduktach nie...

Nefer napisał(a):Wnętrze meczetu robi wrażenie, niby nazbyt wiele kolorów, ale jednak dobrze do siebie dobranych.

Wszystko tam ze sobą "grało"

Kapitańska Baba napisał(a):Za to meczet absolutnie mega To kolorowe wnętrze robi wrażenie

Na nas też zrobiło duże wrażenie