Osiołkiem dookoła Rabu i Mljetu, z macedońskim finałem

piotrf napisał(a):Mam nadzieję , że Agnieszka wybaczy

Nema problema Na temat jest przecież

Co do Rudej, nie mam takich obserwacji. Korzystam wybiórczo z wpisów, które mnie interesują. Jednak myślę, że wiedzę na temat Macedonii i doświadczenie mają, bo mieszkali przez dłuższy czas w Skopje Co do podejścia "biznesowego" - częsty zarzut wobec blogerów i vlogerów po jakimś czasie "nadawania" i kwestia indywidualnego odbioru

Miasto rzeczywiście wygląda ciekawie.
Tylko kto i po co zamazuje informacje przy pomnikach?
Zawsze irytuje mnie takie zachowanie bo jest to jednak niszczenie wspólnego dobra

Kapitańska Baba napisał(a):Tylko kto i po co zamazuje informacje przy pomnikach?
Zawsze irytuje mnie takie zachowanie bo jest to jednak niszczenie wspólnego dobra

Spory o historię i spuściznę po Grekach

Byłam w Skopje zawsze na krótko, bo tylko na jedną dobę, jedlismy w różnych miejscach i zawsze wszystko mi bardzo smakowało. Jednej knajpce przy starym bazarze, Makłowicz zrobił super reklamę, że nie sposób było się tam dostać, więc wybraliśmy inną i też było pysznie!
Jak już pisałam gdzieś, kiedyś, wcześniej, należę do tych osób, które Skopje bardzo lubią .
Ale w tym roku stwierdziliśmy, że na powrocie zajrzymy gdzie indziej i po raz pierwszy zawiniemy do Belgradu . Okaże się czy będzie szok, czy fascynacja. Opinie też czytałam różne.

wiola2012 napisał(a):Jak już pisałam gdzieś, kiedyś, wcześniej, należę do tych osób, które Skopje bardzo lubią .
Ale w tym roku stwierdziliśmy, że na powrocie zajrzymy gdzie indziej i po raz pierwszy zawiniemy do Belgradu . Okaże się czy będzie szok, czy fascynacja. Opinie też czytałam różne.

O Skopje czytałam w większość bardzo pozytywne opinie. Na forum też takie przeważają, co mnie wcale nie dziwi
Belgrad też jeszcze przed nami Myślę, że może być ciekawy, chociaż to wielkie miasto, więc z pewnością ma inny charakter niż dużo mniejsze Skopje czy Sarajewo.

Kapitańska Baba napisał(a):Tylko kto i po co zamazuje informacje przy pomnikach?
Zawsze irytuje mnie takie zachowanie bo jest to jednak niszczenie wspólnego dobra

W poprzednich latach takie sytuacje były sporadyczne, a w 2022 r. już w wielu miejscach tak niestety było....

maslinka napisał(a): Spory o historię i spuściznę po Grekach

Tak, choć w zeszłym roku bardzo dużo w sprawie Skopje i MKD namieszali.... Bułgarzy.... O czym sami się przekonaliśmy zatrzymując się w Skopje....

wiola2012 napisał(a):Ale w tym roku stwierdziliśmy, że na powrocie zajrzymy gdzie indziej i po raz pierwszy zawiniemy do Belgradu . Okaże się czy będzie szok, czy fascynacja. Opinie też czytałam różne.

Byłam i tu i tu i u mnie Skopje wygrywa. Jak tylko tam przeszłam kilka kroków to przepadłam, Belgrad nie zrobił na mnie takiego wrażenia, ale kolejna stolica została odhaczona...

Belgrad ma swoje dobre strony , starówka może nic nie urywa , ale ma kilka ciekawych miejsc , prócz tego twierdza , Dunaj i Sawa , dobre jedzenie i pociąg do Baru , a także niedalekie Smederevo
Lubię obydwa miasta i z przyjemnością je odwiedzam


Pozdrawiam
Piotr

piekara114 napisał(a):Tak, choć w zeszłym roku bardzo dużo w sprawie Skopje i MKD namieszali.... Bułgarzy.... O czym sami się przekonaliśmy zatrzymując się w Skopje....

Bułgaria blokowała akcesję Macedonii do UE, ale w lipcu wycofała sprzeciw. Co nie zmienia faktu, że stosunki bułgarsko-macedońskie są skomplikowane...

Kocioł bałkański! Jak zawsze, gorąco jest.

26 lipca (wtorek): Skopje - w stronę Čaršiji

Kręcimy się jeszcze trochę po Placu Macedonii. Jeździec na koniu widziany z innej perspektywy:



Casino Flamingo:



Pobazgrany pomnik cara Samuela - władcy państwa bułgarskiego w X wieku:



Samuel jest jedną z historycznych postaci uważanych przez nową macedońską historiografię za Macedończyków. I spór z Bułgarami gotowy... W Sofii postawiono zresztą pomnik cara niedługo po tym, jak Samuel stanął w Skopje. Ten sofijski jest wyższy

Kolejne upamiętnienia ważnych osobistości. Metodija Andonow-Czento - pierwszy prezydent Socjalistycznej Republiki Macedonii:



Dimitar Pop Georgiew Berowski - bułgarski działacz niepodległościowy:



I zdecydowanie sympatyczniejszy pomnik - rzeźba pływaczki w nurcie Wardaru:



Tuż przy Kamiennym Moście, przez który właśnie przechodzimy :



O samym moście już pisałam w poprzednim odcinku. Widok na oświetlone zachodzącym słońcem Muzeum Archeologiczne Republiki Macedonii Północnej:



A przed nim pomnik Petara Karpoša - przywódcy antyosmańskiego powstania na Bałkanach w XVII wieku:



Cesarz Leopold I nagrodził go za niezwykła odwagę. Niestety, został schwytany i z rozkazu sułtana zginął na Kamiennym Moście.

Pogled na Plac Macedonii, z Jeźdźcem na koniu i szczytem Vodno górującym nad miastem:



Kolejny most, którego wykończenia nawiązują do hełmów greckich wojowników:



Przechodzimy na drugą stronę Wardaru. Muzeum Walki Macedońskiej i stojący nieopodal pomnik Đorđe Puljevskiego - pisarza i rewolucjonisty, pierwszego autora, który publicznie wyraził ideę narodu macedońskiego odrębnego od bułgarskiego, a także języka macedońskiego:



Macie już dość pomników? To dopiero początek!

Na Placu Filipa II najpierw mijamy Fontannę Matek, która nie działa :



Jest to pomnik Olimpii, matki Aleksandra i żony Filipa II. Rzeźby, niestety, są w kiepskim stanie, odpada z nich zewnętrzna powłoka. Postacie wyglądają tak, jakby zrzucały skórę



Może wieczorem, przy podświetleniu, efekt będzie lepszy...

Dalej stoi Wojownik:



I tak wszyscy wiedzą, że rzeźba przedstawia starożytnego władcę Filipa II zwanego Macedońskim. Trzynastometrowa postać jest umieszczona na pokrytym marmurem cokole. Rzeźbę otaczają fontanny. Postać wojownika jest zwrócona twarzą w kierunku Jeźdźca na koniu, czyli Aleksandra.

Przynajmniej przy tym pomniku działają fontanny, produkują orzeźwiającą mgiełkę:



Mijamy stragany i pana odstawiającego triki z lodami:



oraz budynek hammamu, starych łaźni tureckich (Daut Pasha Hammam):




Obecnie znajduje się tutaj Muzeum Narodowe Macedonii Północnej.

Docieramy na Plac Skanderbega, na którym trwają właśnie przygotowania do Festiwalu (Folk Fest Skopje):




Wrócimy tu w nocy

Tymczasem wchodzimy na Čaršiję (Stary Bazar):



To muzułmańskie stare miasto. Wbrew pozorom, dzielnica ta nie jest efektem podboju tureckiego z końca XIV wieku. Jej historia jest o co najmniej dwieście lat dłuższa. Większość obecnych mieszkańców Čaršiji stanowią Albańczycy.

Wąskie uliczki wyłożone są kamieniami, pełno tu restauracji oraz sklepów z elegancką odzieżą (wieczorowe sukienki potrafią przyprawić o zawrót głowy ) My na razie tylko "przecinamy" Stary Bazar, w drodze w stronę twierdzy Kale.

Pierwsze wrażenie jest bardzo średnie:



Baščaršija w Sarajewie podobała mi się zdecydowanie bardziej, choć zdaję sobie sprawę, że jest "odpicowana" dla turystów. Zwolennicy Starego Bazaru w Skopje mówią, że jest tu bardziej autentycznie. Być może, do mnie jednak jakoś nie trafia klimat tejże starówki, nie czuję atmosfery muzułmańskiego targu...

Oczywiście damy jeszcze szansę tej dzielnicy, na razie dostrzegamy głównie unijną flagę i parasolki :



Wrócimy za chwil kilka. Teraz zmierzamy w stronę twierdzy Kale.

Skopsko Kale została ulokowana na wzgórzu nad Čaršiją. Pierwsze fortyfikacje wzniesiono w VI wieku, jednak uległy one zniszczeniu podczas powstania w wieku XI. Po zajęciu miasta przez Turków osmańskich (w 1391 roku) twierdza została odbudowana. Była jedną z najpotężniejszych fortyfikacji na Bałkanach. Została poważnie uszkodzona w 1963 roku, w czasie trzęsienia ziemi i do tej pory jej nie odbudowano. Można jednak pochodzić po murach, z tym że dzisiaj jest już chyba za późno...




I tak naprawdę nam się nie chce Zrobiliśmy sobie krótki spacer i wracamy na Stary Bazar. Po drodze "zahaczymy" o Meczet Mustafy Paszy:



Został on wybudowany w 1492 roku i jest największą świątynią muzułmańską w Macedonii. Należy również do najlepiej zachowanych budowli muzułmańskich w kraju, a jej kształt nie uległ większym zmianom od XV wieku. Nazwa pochodzi od wezyra na dworze sułtana Selima I – Mustafy Paszy, który był właścicielem czterech wsi w okolicach Skopje.

Meczet oraz jego otoczenie (ogród pełen kwiatów) zachwyca:




Do środka na pewno nie wejdziemy, bo właśnie trwają przygotowania przed wieczorną modlitwą - panowie obmywają sobie stopy. Zresztą czuję się trochę nieswojo, bo rzucają mi niezbyt przychylne spojrzenia. Spokojnie, już się stąd zmywamy...

Wracamy na Čaršiję, po której oprowadzę Was w następnym odcinku

To, co na razie pokazałaś ze Skopje, jakoś nie rzuca mnie na kolana i nie wywołuje we mnie jakiegoś wielkiego wow.

Jest naprawdę fajnie. Najbardziej podobają mi się ujęcia na moście. A najmniej oczywiście bazgroły. Nawet matkom z dziećmi nie podarowali.

Nefer napisał(a):To, co na razie pokazałaś ze Skopje, jakoś nie rzuca mnie na kolana i nie wywołuje we mnie jakiegoś wielkiego wow.

Po zmroku będzie lepiej Wtedy nie widać takich szczegółów jak rzeźby, które "obłażą ze skóry":

pomorzanka zachodnia napisał(a):Jest naprawdę fajnie. Najbardziej podobają mi się ujęcia na moście. A najmniej oczywiście bazgroły. Nawet matkom z dziećmi nie podarowali.

Na pewno to ciekawe miasto, nie można się tam nudzić

Przy Fontannie Matek jedna tabliczka całkiem zabazgrana, na drugiej natomiast wydrapali słowo Hellenic:

26 lipca (wtorek): Skopje - Čaršija (Stary Bazar)

Ponownie wchodzimy na Čaršiję:




O historii Starego Bazaru już pisałam, więc w tym odcinku będą głównie zdjęcia



Na każdym kroku są "poidełka" dla ludzi, dla zwierzaków zresztą też:



Turyści i miejscowi chłodzą psy w takich miejscach.

Ruch zagęszcza się albo weszliśmy na główną ulicę :



Jedna z wystaw sklepowych :



Suknie wybitnie wieczorowe. Nie wiem, dokąd miałabym pójść w takim stroju

Przechodzimy obok budynku, który zwie się Suli An. Jest to muzeum i galeria poświęcona kulturze islamskiej:



Budowla powstała w XV wieku, spłonęła w XVII; po odbudowie ucierpiała w wyniku trzęsienia ziemi w 1963 roku. Muzeum jest zamknięte, możemy tylko zrobić zdjęcie dziedzińca przez kraty:



Szkoda, bo z opinii wynika, że to bardzo ciekawe i piękne miejsce.

Zapalają się lampy i robi się bardziej nastrojowo:



Kotek zajęty pałaszowaniem čevaba :



Za bramą niesamowicie dużo śmieci:



Wracamy! Tu jest zdecydowanie ładniej (i czyściej):



Szkoda, że restauracja Aga zamknięta :



Większość knajpek z jedzeniem, tych typowo dla lokalsów, już nieczynnych (jest po 20:00), ale fryzjer działa :



Ta kawiarnia ma klimacik:



Chociaż krzesełka raczej do wygodnych nie należą:



Jedno z ciekawych przejść między budynkami:



I gekon-koleżka przyuważony na ścianie :



Nie wiem, jakim cudem oparłam się tej wystawie :



Baklawę jadłam do tej pory tylko raz, w Sarajewie (smakowała mi, choć jest dla mnie zbyt słodka) i teraz żałuję, że nie spróbowaliśmy tej w Skopje, dla porównania.

Trochę street art'u:



Bardziej turystyczna część Čaršiji tętni życiem:



Tutaj w lokalach można nawet kupić piwo



Z tego powodu wrócimy w te rejony za moment Pora na szybkie "kółeczko" w okolicach pomników i fontann. Chcemy zobaczyć, czy po zmroku wyglądają one lepiej niż w ciągu dnia.

Podświetlona twierdza Kale prezentuje się nieźle:



Pomniki i fontanny również zyskują:






Jest mniej kiczowato niż sądziłam - spodziewałam się feerii barw, podświetlenia w różnych kolorach. Tymczasem oświetlenie "zabytków" jest raczej stonowane. Więcej zobaczymy już niebawem (w kolejnych dwóch odcinkach ), bo teraz zrobiliśmy tylko "zwiadowczą pętelkę", którą przerwaliśmy z powodu wielkiego pragnienia

Mijamy Cyryla i Metodego:



twierdzę Kale:



i zasiadamy w ogródku miejscowego browaru:



Lokal nazywa się Pivnica Star Grad i oferuje kilka rodzajów wytwarzanego na miejscu kraftowego piwa. Zamawiamy po pilsnerku :



i cieszymy się atmosferą tego miejsca, m.in. podziwiamy choinkę z butelek :



Grają poczciwego starego rocka , kelnerzy są bardzo sympatyczni, a piwo pyszne Można też zamówić coś do jedzenia, ale my już jedliśmy i z powodu upału niczego więcej dzisiaj nie przełkniemy.

Miło spędzamy czas w tym klimatycznej knajpce, a potem idziemy w stronę Placu Skanderbega, na którym odbywa się folkowy festiwal, który pokażę w kolejnym odcinku

Čaršija niczego mi nie urwała , nie poczułam unikalnego klimatu, o którym się naczytałam. Być może byliśmy tam za krótko, a może po prostu wolę sarajewską Baščaršiję Oczywiście wrócimy jeszcze na Stary Bazar, za dwa dni

Suknie wybitnie wieczorowe. Nie wiem, dokąd miałabym pójść w takim stroju

Nie ważne dokąd ale na pewno wyglądałabyś w nich pięknie

maslinka napisał(a):Kotek zajęty pałaszowaniem čevaba :

W Macedonii Północnej nazywają się one kebabki - wytłumaczyli mi to w dwóch restauracjach przy pierwszym pobycie w 2016 r...ile to już lat upłynęło....

maslinka napisał(a):Jest mniej kiczowato niż sądziłam - spodziewałam się feerii barw, podświetlenia w różnych kolorach. Tymczasem oświetlenie "zabytków" jest raczej stonowane.

W tym roku podświetlenie w fontannach w mojej opinii było dużooo skromniejsze niż w poprzednich latach. Mocno oświetlony był tylko Jeździec, ale i tam mu trochę jeszcze brakowało. Spora część fontann była też bez wody, co w poprzednich latach nie miało miejsca....oszczędności za pewne....