Osiołkiem dookoła Rabu i Mljetu, z macedońskim finałem

Bratwojciech napisał(a):Agnieszko jestem pod wrażeniem Waszych wakacji i przejechanych kilometrów. Macedonia bardzo urocza i klimatyczna, więc może kiedyś trzeba będzie skorzystać z Twojej relacji. Zresztą nie pierwszy raz

Dzięki! Macedonię polecam Ci z całego serca! Będzie Pan zadowolony

megidh napisał(a):

maslinka napisał(a): i rozczarowanie nad Prespą[/b]

Już teraz rozumiem to rozczarowanie.

maslinka napisał(a): Po chwili odsłania się widok na drugą stronę - na Jezioro Prespańskie:

Ale widok piękny i pomimo rozczarowania na dole, to dla tych widoków warto było tam pojechać.

Z pewnością było warto! Dobrze, że tam pojechaliśmy i zobaczyliśmy, że nie jest to miejsce dobre do kąpieli. W innym wypadku moglibyśmy zarezerwować tam noclegi, np. w przyszłym roku i rozczarowanie byłoby jeszcze większe

wiola2012 napisał(a):

Prawie biegnę, bo mam ogromną ochotę na trochę ochłody... Niestety, staję jak wryta. Nie tego się spodziewałam :

Doskonale Cię rozumiem. Woda to najlepsze lekarstwo na upał, pod warunkiem, że jest czysta . Kiedyś kąpiel w mętnym jeziorze mi nie przeszkadzała, teraz nie wejdę do żadnego jeziora w mojej okolicy

Niestety, od kilku lat jestem rozpieszczona , jeśli chodzi o czystość wody, w której się kąpię. W przypadku Prespy, nie wyglądało to groźnie, tylko nieprzyjemnie Dużo mułu, trochę piany...

Szkoda, bo dużo sobie po Jeziorze Prespańskim obiecywałam.

Nefer napisał(a):No cóż, kąpiel się nie udała, ale przynajmniej widoki z góry były ładne . Tak to czasem bywa, ale rozczarowanie - oczywiście - rozumiem.

Rozczarowania na wakacjach też są potrzebne

piotrf napisał(a):Agnieszko , ciekawi mnie czy jedliście w Stenje , w restauracji przy plaży - cztery lata temu mieliśmy tam wspaniałą ucztę

Nie, jedliśmy w innym miejscu Już niedługo się okaże Restauracja przy plaży (polecana nam ) była niemal pełna i jakoś nie zrobiła na nas super wrażenia

24 lipca (niedziela): Obiad na weselu i klimatyczny wieczór

Zgodnie z rekomendacją naszego kolegi (który polecał nam również restaurację w Stenje ), jedziemy zobaczyć inny lokal - niedaleko, w Oteševie. Miał być hotel à la późny Tito, tymczasem podjeżdżamy przed świeżo wyremontowany budynek Lakeview Hotel & Resort , w którym właśnie odbywa się wesele:



Hotel z pięknym widokiem na Prespę:



Małż, z powodu wesela, nawet nie chce zobaczyć restauracji, ale ja się upieram Okazuje się, że, oprócz części przeznaczonej dla gości weselnych, jest też druga, a w niej sporo wolnych stolików. Podchodzi do nas młody i sympatyczny kelner i od razu przynosi kartę. Zostajemy!

Impreza dopiero się rozkręca (jest po 15:00). Kiedy gra muzyka, wszyscy tańczą; gdy jest czas na jedzenie lub picie - jedzą i piją



Nikt się nie miga od tańców. Może dlatego, że zespół świetnie gra, m.in. skoczne kawałki Bregovića, które znamy i trochę śpiewamy Mnie oczywiście ciągnie na parkiet, ale ostatecznie poprzestaję na podrygiwaniu przy stoliku

Po raz pierwszy pijemy bardzo smaczne Makedonsko pivo:




Smakuje nam bardziej niż Skopsko. Jedzenie również pyszne, lepiej smakuje niż wygląda :



To pljeskavica z serem. Może mogłaby być trochę bardziej wysmażona

Zadowoleni z posiłku zjedzonego w miłym miejscu, przy rytmach bałkańskich przebojów, idziemy się przespacerować nad Jezioro:




Niestety, tu też się nie wykąpiemy



Oprócz mułu, dużo czegoś, co wygląda jak glina, a w "bonusie" - nieprzyjemny zapach Natomiast widoki miłe dla oka, to trzeba przyznać:




Postanawiamy dać Prespie trzecią (i ostatnią!) szansę. Spróbujemy pojechać dalej, w stronę granicy z Grecją. Może tam woda będzie bardziej zachęcająca do kąpieli.

Po drodze mijamy dużo bocianich gniazd:



oraz jabłkowe sady:



Dojeżdżamy do miejscowości Pretor i słynnej w okolicy plaży o tej samej nazwie, z bogatą ofertą gastronomiczną. Nie dziwią więc tłumy na parkingu - niedziela!:



Plaża jest długa i szeroka. Nie w naszym stylu , ale może przynajmniej się tutaj zanurzymy:



Jest trochę lepiej niż w Oteševie i w Stenje:




Jednak ochota na kąpiel nam przechodzi Nie jest to wymarzone miejsce... Podobnie jak Jezioro Prespańskie. Może to zbyt ostra opinia, ale moja W zasadzie cieszymy się, że tu przyjechaliśmy, bo jeszcze by nas podkusiło, żeby zarezerwować pobyt nad Prespą. Dla nas czysta i przejrzysta woda to podstawa udanego urlopu, więc ten akwen odpada. Pewnie kiedyś będziemy w okolicy, np. jadąc do Grecji i może wtedy przekonamy się, jak wygląda Jezioro Prespańskie przy wyższym poziomie wód.

A teraz już wracamy do naszego macedońskiego "domu", w którym czujemy się najlepiej Tym razem jedziemy nie przez góry Galiczica, ale dookoła. Po drodze zrobimy jeszcze zakupy w jednym z supermarketów.

Na miejscu prysznic, kolacja i relaks...
Opisując poprzedni wieczór, zapomniałam o zdjęciu ulubionego punktu obserwacyjnego Raine :



Lubiła przesiadywać na dachu i zrywała się, gdy podjeżdżaliśmy, żeby nas przywitać Bardziej psie niż kocie zachowanie Chyba poczuwała się do roli gospodyni i lubiła mieć kontrolę nad wszystkim

Na "campingu" jest bardzo cicho:



To też fotka z wczoraj, ale dziś jest dokładnie tak samo Tylko, na razie, trochę wcześniej. Podziwiamy zachód słońca:



i przypatrujemy się wygłupom Raine :



Robi się coraz bardziej nastrojowo:



Spojrzenie ponad dachami bungalowów:




Jest klimat! :



Raine, zmęczona wygłupami, podchodzi najpierw do Małża i miauczy, pokazując łebkiem na miseczkę. Małż bierze butelkę wody i już prawie nalewa, kiedy kotka niemal wytrąca mu butlę z ręki i macha łapką. Zrozumieliśmy, że nie chce wody, tylko mleka Jest młoda, więc możemy jej dać mleczka

Zadowolona Raine chłepcze :



Obok widać ślady wylanej wody

Po "zbajerowaniu" Małża, kotka przypuszcza atak na mnie Z głośnym miauczeniem prowadzi mnie do kuchni, gdzie wskakuje na blat i strąca opakowanie z suchą karmą. Oczywiście, daję jej jeść Ona sobie poradzi w każdej sytuacji! Chociaż dziwne, że gospodarze nie nasypali jej jedzenia, tylko musi prosić turystów Jednak mądra Raine nie ma z tym problemu

Żałujemy, że nie ma Zorana, a goście albo wyjechali, albo schowali się w domkach, ale przynajmniej mamy sympatyczne kocie towarzystwo Dzień kończy się więc wesoło. A jutro znowu będziemy kajakować

Wszystkim Forumowiczom życzę zdrowych, radosnych, smacznych Świąt! Odpoczywajcie i cieszcie się obecnością bliskich

Ja pewnie nadrobię relację, bo niestety dopadło mnie choróbsko , ale walczę!

Nefer napisał(a):Wszystkiego najlepszego z okazji Świąt Bożego Narodzenia i na Nowy Rok.
No i zdrowia życzę .

Dziękuję bardzo

su-petar napisał(a):Maslinka, puno zdravlja, ljubavi i mira

Dzięki!

su-petar napisał(a):W ten świąteczny wieczór namawiam znajomych na wyjazd do Zagrzebia na koncert Depeche Mode

Udało się namówić?


25 lipca (poniedziałek): Drugie kajakowanie po ochrydzkim Jadranie

Budzimy się po raz przedostatni w naszym ochrydzkim raju. Dzisiaj sami przygotowujemy sobie śniadanie, więc jest szybciej Osiołek ląduje na dachu Maździaka i jedziemy w stronę Jeziora, czyli w dół. Po drodze uświadamiamy sobie, że czegoś zapomnieliśmy (nie pamiętam już czego). Małż wraca, a ja spaceruję w okolicach krzyża, który kilkakrotnie widzieliśmy, podjeżdżając do "domu":



i podziwiam widoki - na Ochrydę:



oraz na bliższą nam okolicę:




Przypominam sobie, że gdzieś tutaj musi być wykuta w skale cerkiew św. Stefana, tuż obok hotelu. Schodzę ścieżką i najpierw widzę coś w rodzaju wieży widokowej:



z dzwonem :



Ciekawe, czy używanym. Do cerkwi można wejść za symboliczne 1 euro, ale oboje (wyciągnęłam Małża po wcześniejszym samotnym spacerze) mamy stroje plażowe, więc tylko patrzymy sobie z góry:



Trzeba będzie tu wrócić. Są takie plany Skalny kościół jest odnowiony, jego fasada nie zdradza, że powstał (podobno) w XIII wieku. Gdy następnym razem zatrzymamy się w miejscowości Sv. Stefan, zrobimy sobie wieczorny spacer do tego zabytku. Dziś, do późnych godzin wieczornych, mamy zapełniony grafik, bo, jak to bywa z ostatnim chwilami spędzanymi w urlopowej miejscówce, będziemy "odstawiać polkę-galopkę" , czyli odhaczać kolejne atrakcje

Ale póki co, nie chcemy "odhaczać", marzymy o relaksie, a to zapewni nam nasz Osiołek Jedziemy na dziki i bezpłatny parking za The Bay of Bones i schodzimy z kajakiem stromą ścieżką, o której przedwczoraj powiedzieliśmy "nie da się"



Startujemy z uroczego miejsca:



Moglibyśmy tu zostać, ale skoro mamy Osiołka, znajdziemy jeszcze bardziej urokliwe (i odludne!) miejscówki.

Tutaj jest przepięknie, ale na każdej plażyczce ktoś jest - można się na nie dostać ścieżką; czasami jest to przedzieranie się przez krzaczory, ale da się.



Naszą pierwszą plażę wypatruję dość szybko, pod pięknym klifem:



Wymarzona miejscówka! :



Tyko trochę zacieniona, ale słońca będzie coraz więcej.



Zachwycamy się tym prywatnym rajem, dopóki jest tylko nasz:





Osiołek też bardzo zadowolony:



Dzielny Flaming pracuje po raz ostatni w tym sezonie :



A żaby skaczą nam po stopach :




Tak wygląda chyba raj (T.Love to nie przypadek ), nawet z żabami

I w tym momencie pojawia się facet z plecakiem... Jak on się tu dostał? Okazuje się, że i tutaj prowadzi ścieżka, choć drogę chyba trzeba sobie torować maczetą , jak w dżungli. Mężczyzna jest kulturalny i pyta, czy nie będzie nam przeszkadzał. Mówimy, że plaża jest duża i się zmieścimy Co innego możemy mu powiedzieć, nie wyślemy go z powrotem do dżungli Chociaż kawałek dalej jest kolejna plażyczka, no ale niech mu będzie. I tak niedługo będziemy się zbierać, żeby odkryć kolejną perełkę...

Facet rozkłada się na drugim końcu plaży, przy małej grocie, ale wcześniej opowiada nam o "wężach", czyli o zaskrońcach (używa słowa "snake" ). Twierdzi, że nie są niebezpieczne, chociaż gryzą Jego podobno ugryzł taki wodny koleżka Wolałam tego nie wiedzieć... (Choć, jak wynika z Waszych komentarzy, gość ewidentnie nas wkręcił A my byliśmy dla niego tacy gościnni! )

No cóż, pora zostawić "wężowego gawędziarza" (próbował nas jeszcze zagadywać, ale trochę go olewaliśmy; nie kajakujemy po to, żeby zawierać znajomości ) i płynąć dalej.

Piknik pod stojącą skałą:



Kormorany podrywające się do lotu:




Wypatrujemy kolejnej miejscówki na resztę dnia:



Tu będzie nam idealnie :



I bardzo prywatnie! Żadnych ścieżek z lądu Czasem ktoś przepłynie, ale to stanowi dodatkową atrakcję

Cała plaża nasza :





Woda niesamowicie przejrzysta, powietrze - niekoniecznie:



W plażowaniu i w kąpielach nie przeszkadza nam to jakoś szczególnie Rybki - prawie jak w Jadranie :



Gdyby nie żaby i zaskrońce czulibyśmy się całkiem jak w Cro Tutaj wcale nie jest gorzej, tylko inaczej. Osiołkowi podoba się kontakt ze słodką wodą, przynajmniej wypłucze się z soli, zanim go spakujemy. To jego dziesiąty rejs I niestety, w tym sezonie, ostatni...

Z żalem opuszczamy cudną plażę

Ptaszory na wodzie:



i na skałach:



Przepływamy obok miejscówki, którą dzieliliśmy z "wężowym gawędziarzem" :



Teraz plaża jest cała w słońcu. The Bay of Bones coraz bliżej:



ale my "wysiadamy" wcześniej. O, tutaj:



Ludzi jest zdecydowanie więcej niż przed południem:



Ale i tak mogłabym tu plażować Urocze miejsce! Chociaż udało nam się dzisiaj znaleźć jeszcze piękniejsze. Wszystko dzięki Osiołkowi, który z przytupem zakończył tegoroczne tournée po słonych i słodkich wodach Bałkanów

Dziesiąta, finałowa (!), wycieczka kajakowa nie należała do najdłuższych:



ale widokowo i plażowo była zachwycająca i w pełni zrekompensowała nam wczorajszy dzień bez kąpieli


Gdyby tak móc się tam teraz teleportować...

Nefer napisał(a):Fajne to ostatnie kajakowanie, przyjemne plażyczki .

Najlepsze na koniec!

Kapitańska Baba napisał(a):Super kajakowanie z żabkami

Bardzo lubimy żabki, były miłym akcentem

Kapitańska Baba napisał(a):Nowy sezon całkiem niedługo, osiołek pewnie nie może się doczekać

My też!